Griechische Philosophie die ältesten jonischen Denker und Pythagoras. Noten von Eduard Röth

3쪽

25) Diodor IV, 25; Pausan. VI, 28.

4쪽

'ει τι μάτευε σοφόν, δε τι κεδνὸν αἰρου. 45 Plutarch. septem Sapient. conviVium.

50) Aristotel. inelaphys. I, 1, 23: Λώ--rv πτον αὶ μαθημαυκαὶ πρῶτον τεχναὶ σννέστησαν ' ἐκεῖ γὰρ μείθη σχολάζειν τὰ των ἱερέων ἔθνος. 51 Theonis Simyriiaei liber de astronomia ed. Martin. p. 270, unlen: Mακροῖς χρόνοις ταντας τὰς τῶν πλανωμένων κινησεις τηρησαντες διὰ τὸ εν νοὸς τῆς χώρας αυτῶν, Βαβυλωνιοι καὶ πιλδαῖοι καὶ Αθύπτιοι, προθυμως ἀρχάς τινας καὶ ὐπoθέσεις ἀνεζήτουν, αἶς ἐφαρμόζοι τὰ φαινόμενα, δι ου καὶ τὰ εὐρημiνα πρόσθεν ἐπικρωειν καὶ τὰ μέλλοντα προλήφεσθαι τέ- ροντες, οι μὲν ἀριθμητικάς τινας, ῶς περ Σαλδαroι, μεθόδοος , οι δὲ καὶ γραμμικάς, ως περ οι Αἰ7ύπτιοι, πάντες μὲν ἀνεῖ φυσιολογίας ἀτελεῖς ποιούμενοι τὰς μεθόδους, δέον ἄμα καὶ φυσικεῖς περὶ τούτων ἐπιοκοπεῖν. ὁ περ οἱ παρὰ τοῖς Ελλησιν ἀστρολογησαντες ἐπειρ ῶντο ποιεῖν, τὰς παρὰ τούτων λαβόντες ἀρχὰς, καὶ τῶν φαινομένων τηρήσεις, καθὰ καὶ Πλάτων εν τN Eπινομω μηνύει.

52) Ilerodot II, 36. Plato de legib. V, p. 747. 533 Plato de legibus VII, p. 819. 543 Strabo, t. XVII, c. 1, p. 447 est. Tauchnii 2.553 Herodot I, 170; Diog. Laeri. I, 22. und Menag. ad h. l. 56J uerodot I, 146.57J Apollodor liet Diog. Laert. I, 37; Clintonis fasti uellentei p. 3

5쪽

62J Diogen. Laert. I, 27: μδείς τε αὐτοὐ καθηγήσατο, πλὴν οτ' εἰς Αθυπτον ἐλθὼν τοῖς ἱερευσι σi νδιέτριil εν. Clemens Alexandr. stroniala l. I, p. 129: πιόνοις ουτος Θαλῆς ) δοκεI τοῖς τάῖν - οπτίων προφήταις σνμβεβληκέναι, und et vas Keiler: ΘαλnςM, Φοῖνιξ ιυν το γένος, καὶ τοῖς Αθροπτίων προφηταις στμβεβληκέναι εἴρηται. Jamblich. Vii. P h. s. 12, p. 34: προετρεψατο ὁ Θαλῆς τον Πυθαγόραν εἰς Αἴγυπτον διαπλευσαι καὶ τοῖς ἐν πέμφιδι καὶ Λιοπόλει μάλιστα σνμβαλεῖν ἐερενσι, παρὰ γὰρ ἐκείνων καὶ αντον ἐφωδιάσθαι ταυτα, δἰ ἀ σοφὰς παρὰ τοῖς πολλοῖς νομίζεται. Diog. Laert. I, 24: Παρά τε λ rvπτίων γεωμετρεῖν μαθόντα Θαλῆν) φησὶ Παμφίλη κ. τ. λ. Diog. Laert. I, 27 :D δὲ Ἱερώνυμος καὶ ἐκμετρῆσαί φησιν τὰς πνραμίδας ἐκ της σκῶς elo. CL Plinius histor. natur. XXXVI, 17. Plulat h. conviv.

Sept. Sapient. s. 2.

ἐν Αἰγύπτρο, ηλθεν εἰς Μίλητον πρεσβυτε ρος. 643 Herodot I, 74. Eudemus apud Clem. Alex. Strona. I, p.

302, A. 65J Themisi. 0ratio XXVI, p. 317, b. Θαλῆς δὲ νοτερυνκαὶ προς γήρs σεώς τε η φατο πρῶτος καὶ ἀνέβλεψεν εις τονονρανον καὶ τὰ ἄστρα ἐξήτασε καὶ προεφητευσεν ἐν κοιν ν ἄπα ι Μιλησίοις οτι νυξ ἔσοιτο ἐν ῆμέρ γ κ. τ. λ. Dis troci Corale

6쪽

66J Cieero de Divinal. I, 50. Plin. Hist. nai. Π, 9: Apud Graecos autem vivestigavit Sc. rationem desectus solis) primus omnium Thales Milesius, Dinnpiadis XLVIII anno quarto, praedicto solis desectu, qui Alyatte rege facius est, urbis conditae anno CLXX genauer i in dalire Ronis 169J. 67) Diog. Laert. I, 22.68J Diog. Laerti I, cap. 7, sest. 27 sqq.69J Diog. Laert. I, sest. 29.

75J Aristot. Elhio. Nic. l. VI, s. 7, 3. 5. 75 a) Aristotel. politica I, o. 4, p. 22 est. Tauchn. eben sollieronymus Rhodius liet Dion Laert. I, 26. Cio. de divin. l. I, c. 49, s. 11 l. 76J Strab. t. XIV, c. 1, s. 7. Diog. Laert. I, 23.76 ab Diog. Laert. I, 24 : παρά τε - ροπτίων γεωμετρεῖν

μαθόντα etc.

77 Plato Theael. p. 174 a; Diog. Laert. I, 8, 34.

νῶς κέκτηται '... οθεν καὶ πανταχοσε καὶ δευρ' ἐξήκει βεβασανισμένα χρόνν μυριετεῖ τε καὶ ἀπείρω.

7쪽

μετρεῖν μαθόντα, φησὶ Παμφίλη, πρῶτον καταγράu αι επὶ ῆμικνκλων το τρίγωνον ορθογώνιον - ουτος προῆγαγεν ἐπὶ πλεῖστονἀ φησι Καλλίμαχος ἐν τοῖς ἰάμβοις Ευφορβον εveεῖν τον Φρvrα, οῖον σκαλ ηνα τρίγωνα, καὶ ὁσα γραμμικῆς εχεται θεωρίας. Aelan-

lalier Thales sellisl ἀστρολόγος, Stern hundiger. t Diog. Laert. I, 34 87J Rallimaelius hei Diog. Laert. I, 2, 23. 88J I log. Laert. I, 8, 34 in der Aulielirist einer deni Thales ges et glen Bil lsaule: Επιγεγράφθαι δ'αντον επὶ τῆς εἰκόνος τάδε Τ ύνδὲ Θαλῆν Manto; 'Iὰς θρέφω ἀνέδειξεν Ἀστρολόγον πάντων

8쪽

esse initium rerum, Deum autem eam mentem, quae ex aqua cuncta fingeret. 91J Stob. eel. phys. I, 378: Θαλῆς καὶ ε τεροι φυσικοὶ τοκενον ώς οντως κενὸν ς π έγνωσαν nacti der stlleren Canterschen Lesari, unis nichl me ueeren Will ἀπέγνωσαν. Denn die Annahine des ieeren Raunies ist das Aellere und Naturgemassere, unil erstitie init dein Begrisse des ieeren Raunies Verbun lenen Schwierigkellensuli ren bei den Spateren gur Leugnung desselben.

τὴν γῆν οAνται εἰναι.

953 Plutarch de plac. philos. HI, 10: Θαλῆς σφαιροειδῆ τὴν γῆν. Eben so Galen. hist. phil. o. XXI: Θαλῆς καὶ οἱ απ' αὐεοὐ σφαιροειδῆ τὴν γῆν νομίζουσι. 96J Aristoteles de coelo II, o. 13, 3. 7. Heneca quaest. nai.

III, 13; VI, 6.973 Plutarch de placit. phil. II, 24; II, 28; II, 13. Eben so

9쪽

καὶ δια του στοιχειωδoνς νγρου δνναμεν θείαν κινητικὴν αντον.

cio. de legib. II, 11: Thales Bell) omnia quae cernerentur Deoriam esse plena. Aristol. de anima I, 5, p. 411, 7. καὶ ἐν τῶ

ἔχω δέ τινες αν την τὴν ψυχὴν) μεμἴχθαί φασιν, ὁθεν ἴσως καὶ Θαλῆς φήθη πάντα πλήρη θεῶν ει ναι. Diog. Laert. I, 6, 27: Θαλῆς) τὸν κόσμον ἔμφεπον νπεστήσατοJ καὶ δαιμόνων πλήρη.98 a) Athenagor. Legat. e. 21: Πρῶτος Θαλῆς δαυρεῖ, ῶς οι τὰ

ἐκείνου διαιρ- ντες ἀκριβουντες μνημονενουσιν, εἰς θεον, εἰς δαίμονας, εἰς ἡρωας. ἀλλα θεὸν μὲν τον νουν του κόσμον ἁ ει, δαίμονας δὲ Ο τ σίας νοεῖ pvχικάς, καὶ ξ ρωας τὰς κεχωρισμέν ας ψυχὰς των ἀνθρώπων. Eben so Galen. hist. philos. o. VIII in fine: Θαλῆς μἐν καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας καὶ προς το λοις οἱ Στωικοὶ γιγνώσκουσιν ὀμοέους εἰναι τονς δαίμονας καὶ ὐρωας, also Beides Vesen) καὶ το οπις τως μέμονας ) ονσως ψυχικάς, τονς δε ξρωας η χἀς κεχωρισμένας τῶν σωμάτων, τὰς μὲν ἀγαθὼς τῶν τον βίον διαγώτων ἄριστα τῶν ἀνθρώπων, κακὼψ δὲ τῶν πον θῶν. 99J Diog. Laert. I, 3, 24: Ἐνιοι δὲ καὶ α ὀν πρωτον εἰπεῖνψασιν ἀθανάτους τὰς χρουχάς.

κόσμον.

10쪽

τυπωσιν ἔδειξε.

πιστούμενον ἐκείνου εἰναι ἐκ τῆς ἄλλης αietοὐ γραφῆς. I anach xvii realso die Angabe des Suillas git bericlitigen sub v. έναΤίμανδρος): ἔγραφε περὶ φυσεως, γῆς περιοδον, περὶ τῶν Φλuxῶν, και σφαψαν, καὶ ἄλλα τινά. Vgi. Diug. Laert. II, 3.