Griechische Philosophie die ältesten jonischen Denker und Pythagoras. Noten von Eduard Röth

182쪽

7ικην αἰτιαν ἀνύμνησεν .... Mῆτις γὰρ αυ και - τός ἐσ- , ως φησιν, καὶ νῆτις πρῶτος γενέτωρ και Ἐρως πολυτερπής.

κτηθὲν ἔμφυχον ἁδν ἐκ τῆς υποκειμένης κά ἀεὶ θεούσης τλης κινουμενον παντοδαπὰς ἐκφαένει τροπάς. 'Mδόθεν γαρ τῆς περιφερείας ζωόν τι ἀρρενόθηλυ εἰ3οποιεῖται, reososp τού ἐνόντος ἐν α φ θει- πνευματος, ο Φάνητα ' φενς καλεr, ἔτι αυτ φανέντος τὸ πῶν ἔλαμφε τυ τέπει τον διαπρεπεστάτου τῶν στοιχείων πυρος ἐν τφ vrρφ τελεσφορουμένον. Procl. in Tini. III,

καὶ γενέτωρ. 1038) Proel. in Tini. III. 130: Πιαντα Ῥοφεις ἐνδείκνυται. περι του Φάνητος θεολογῶν. πρῶτος γούν ὀ θεὰς παρ' αυτ ζo;ων κεφαλὰς φέρει πολλὰς Αρίου και ταυρον τ', ἀφιος, χαροπού τε λέοντος, πie Lollecti aus den selir verderelen Norten des Proxius denorphisolien Vere Wiederiterstelli), καὶ πρόεισιν ἀπο του πρωτογενσος ωον, ἐν ψ σπερματικῶς το ζῶόν ἐστι Unil et vas Weiter p. 131:ε θεολόγος κριου καὶ ταυρον και λέοντος και δράκοντος αντ*περιτιθεὶς κεφαλάς. Vierauςg War er nacti Hermias in Phaedr.

μοσείαις πτερύγεσσι φορευμενου ἔνθα καὶ ἔνθα. . .

183쪽

. πατήρ

184쪽

δοχιίς λέγει γουν ὀ Ῥρφεος περὶ ἐκείνου τού τὰς τῶν λήξεων διαφορὰς ἔχοντος Φάνητος

Orpheus) esse omnium deorum parentem, quoriam causa coelum condiderit, liberisque prospexerit, ut haberent habitaeulam sedemque

communem:

γαλέου τρέπετα ποτινευμενος, οντε τι λιγ

185쪽

tiat: Orpheus Solem volens intelligi ait inter Gelera: Τήκων ωθέρα δων μων - πρὶν ἐοντα Eξανέφηνε θεοῖς Ἐρον κάλλιστον ἐδέσθαι, 'Oν δη νυν καλέουσι Φάν τά τε καὶ Λιόνυσον, Εὐβουλῆά τ'ἄνακτα καὶ Ἀνταvrvν αρίδηλον, MLλοι δ'Haο καλῶσιν ἐπιχθοHων ἀνθρώπων,

Πρῶτος ι ἐς φάος ῆλθε, Λιώνυσος δ' ἐπεκλήθη,

187쪽

harmoniam, i. e. circulorum mundanorum sonum, unde uti septem fingitur chordis.

188쪽

1064) Procl. in Tini. V, 293: οἰκεῖος ἡ γάμος τῆ τάξει

ταυτη ' πρωτην Ιἀρ νυμφρον αποκαλε την Γῆν καὶ πρώτιστον γαμον την ἔνωσιν αυτῆς πρὸς τὸν Ουρανόν.

189쪽

188Νolen 1067 - 1073.

Vgl. Servius ad Aen. VI, 510: Ferunt sabulae Titanes ab irata contra I eos Terra in ejus ultionem creatos, unde et Tuanes appellati sunt απο τῆς τίσεως. Dass auch dies e etymologiscite Abiellung des Nainens Titan von nictit besserem Sc lilage ist, ais dis ubrigen iniorpii ischien Gedictile, bellars haum der flenterkung.1068J S. den ersten Thell, Νote 194. Hesiod. theogon. v. 133 sqq.

190쪽

μάλιστα ἐπεται Γκεανός, ἄπερ γέ-σις πάντεσσι τέτυκται. gl. Orph. Hymn. 83 in Ocean. θανάτιν τε θεῶν γένεσιι θνητῶν τ' ἀνθρώπων.

ει ναι τους ἐν --πιν ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας αμα τοῖσι ἀνθρώποιοι.

ωρανός,πις πρῶτος βασίλευσε θεῶν μετὰ μητέρα Νύκτα. 1077) Porphyr. de antr. ΝImpli. c. 15: Πρῶτος των ἀντατε- ρομένων το οπανου ὁ Κρόνος ἐστὶν, - καὶ τὰς μὲν ἐξ οὐρανου κατιουσας δυναμεις δέχεται Κρόνος, καὶ τας απὸ μονοι Ζεύς. Proetus in cral Il. p. 59: Mόνος ὀ Κρόνος ἀζαιρεIται τώ Ouραν την βασιλειαν τελέως καὶ τφ M παραχωρεI τῆς ἡγεμονίας, τέμνων

τε καὶ τεμνόμενος.

108 13 Proet. l. l. p. 296: Tῶν ἄλλων Τπάνων εἰς την τοiπατρος ἐπιβουλήν ἐι-- . ' Ωκεανὸς ἀπαγορεύει τε πρὸς τcς τῆς μητρὰς ἐπιτάξεις, καὶ ἐνδοιάζει περὶ τῆς πράξεως Di siligo Corale