Griechische Philosophie die ältesten jonischen Denker und Pythagoras. Noten von Eduard Röth

231쪽

ποιωνται τέλη τῆς ἁρμον ικῆς καλουμένης πραγματειας,οι μὲν τὰ παρασημαίνεσθαι init Notenteichen verse im) ταμιλη φάσκοντες πέρας εἰναι καὶ το stati vos ξονιεναι τῶν μελωδουμένων ἔκαστον, οὶ δὲ τῆν περι τους ανλου θεωρίαν, το δὴ ταντα λένιν παντελῶς ἐστιν ἄλον τινὸς διημαρτηκότος. - Ταρ ἄτι πέρας τῆς ἀρμονικη ς ἐπιστη μης ἐστὶν

des Aristoteles War.

seinem 2 vellen Buelae , προδιελθε, τον τρόπον τῆς πραγματεως,

μῆ θωμεν ἐμῆς αὐτοας παροπολαμβάνοντες το πρῆγμα, καθάπιρ Ἀριστοτέλης ἀεὶ διηγεῖτο, τους πλείστους τῶν ἀκουσάντων παθἀ Πλάτωνος τὴν περὶ τἀγαθοῖ, ἀκρόασιν παθεIν. πρωιέναιμὸν γαρ ἔκαστον υπολαμβάνοντα λήψεσθαι τι τῶν νομιζομενων τουτων ἀνθρωπινων ἀγαθῶν. Jra M ς α νεέη σαν οὶ λόγοι περι μαθφμάτων, καὶ ἀριθμῶν, καὶ γεωμετρίας, καὶ ἀστρολογιας, καὶ τὸ πέρας ἄτι ἀγαθόν ἐστιν ἐν, παντελῶς ῶμαι παράδοξόν τι

232쪽

finitionen von iter Musiii: Moυσικη ἐστιν ἐπιστήμη μέλονς τῶν περὶ μέλος σνμβαινόmin. ὀριζονται δι αυτην καὶ ἄδι θεωρητικὴ και πρακτικη τελειον μέλους και ὀργανικον. Uad p. 7: Tῆς δὲ πάσης μουσικῆς το μέν τι θεωρητικὰν καλεὶται, το

δὲ πρακτικόν. καὶ θεωρητικὸν μέν ἐστι τό, τε τους τεχνικους

εἴς τε τὸ φυσικὸν καὶ τεχνικον διαιρεῖται. ἄν τον μεν *vσικοὐ το

233쪽

οιαν ἡ μεν ἄφες διὰ του διαβήτον, η διὰ του κανόνος, η διὰ διόπτρας ἔχει. Elienso Aristi l. Qui t. de Musica III, p. 112, est. Meilinae: Oι γὰρ δη πρῶτοι μάλιστα πρὸς τοU C ις τῶν Κσθῆσεων συνιδόντες το ἀβέβαιον, ἀτρεκεῖ καταληφει, τῆ δι' αριθμῶν, ἔκαστον τῶν ἐν μουσικῆ διαστημάτων σας ίζειν ἐπενόζσαν. 12ll) S. ille eben angelatarten bexannien Ereta Mungen belΝleomachus charinon. man. I. p. 10) und Jamblich de Vit. Pylli. s. 115J. 1212J Ptolem. harmon. l. c. 8; Porphyr. in harmon. Ptolem. p. 295. Aristid. Quinctil. de Musica l. III, p. 115 sqq. 213J Aristi l. Quinctil. de inus. p. 116 est. Iteib. 1214J Porphyr. de Vit. Pyth. s. 3, aus Duris dein Sarnier ἐν δευτέρω τῶν ἄρων. 1215J Eueli l. introduci. harmon. p. 8; 9 med.; 12 u. 16 instaeil. Metti m. Aristoxen. hara . element. I, p. 17 me l. est. Meiliom. 1216 Aristoxen. harmon. elenient. II, p. 32: φυσικζν Ιἀρ δητινα φαμὲν ημεῖς την φωνην κίνησιν κινεῖσθαι, κῶ τοντων - - διέεεις πειρώμεθα λέγειν ὀμολο7ovμένας τοIς φαινομένοις' ου καθάπερ οὶ ἔμπροσθεν. οἱ μεν, ἀλλοτριολοrouντες καὶ την μεν αἴσθησιν ἐκκλένοντες, ονς ουσαν -κ ἀκριβῆ, νοητὰς δὸ κατασκευάζοντες αιτίας Dissiligo i Corale

234쪽

1219) S. Me in Noto 1206 ollirie Stelle des Aristoxenus. Aristalel. Metapli Is. l. XI, c. 4 in sin.; ibi d. l. XII, c. 8, s. 8 heissies: Tὸ δὲ πλῆθος τῶν φορῶν der Planetenspliaren) ἐκ τῆς οἰκειοτάτης φιλοσοφιας τῶν μαθηματικῶν ἐπιστημῶν δεῖ σκοπεῖν, ἐκ τῆς αστρολογίας; Woraus also die Unterord nung der Astrono nate, ais eines Theiles der mathematis chen IV issens chas lenunter die Philosophie, ais des alle diese Thello gusani mensassen-den Gesaninalbearisses xlar hervoririli.

235쪽

Νolen 1221 - 1229. ἀγνοεua; ἔτι σοφώτατον ανάγκη τὸν ἀληθῶς ἀστρονόμον

ψοντα. . . . θετέον, τὰ ἄστPα ἐγκυκώως φέρεσθαι καὶ ἐνδεδέσθαι ἐν ι σώματι, κα4 την ἄφιν ἴσον ἀπέχειν τῶν περιφερειῶν.

236쪽

12 343 Gemin. Isagog. c. 10, s. 2, p. 25: υ μέντοι γε ηλιος

237쪽

se ines Eommenlars ru des Araliis und Eudoxus Phaenomena, ed.

239쪽

Fix stern-Sphare, unil also nichi aus eiMner Be remng), ἐνια ν- τον δὲ καττὰν αὐτῶ καθ' ἐαττὸν κίνασιν. ἐκ δὲ τουτέων τῶν κινασέων, δύο ἐασσῶν, τὰν ελικα ἐκτυλισσει, ποθέρπων

240쪽

των τροπῶν καὶ rῶν ἰσημεριῶν τουτον διαιρουνται τον τρόπον απὰ

μὲν iσημεριας ἐαρινῆς μέχρι τροπῆς θερινῆς ῆμέραι εἰσιν ω C 94ri). ἐν γὰρ τοσαύταις ἡμέραις διαπορενεται ὀ φως κριὸν,

ταt ρον, διδυμους, και ἐπὶ την πρώτην μοῖραν του καρκίνου παραγενόμενος την θερινὴν τροπὴν ποιεῖται. απὰ δὲ θερινῆς τροπῆς μέχρις ἰσημεριας φθινοπωρινῆς ἡμέραι εἰσιν. CV 92 V, . ἐν γαρ τοσαυταις ἡμέρως διαπορενεται ὀ ῆλιος καρκίνον, λέοντα, παρθένον, καὶ ἐπὶτζν πρώτην μοῖραν τῶν χηλῶν παραγινόμενος τὴν φθινοπωρινὴνω μεριαν ποιεῖται. απὰ δὲ ἰσημερίας φθινοπωρινῆς μέχρι τροπῆς χειμερινης ὴμέραι εiσὶν π η' 88 R). D rἀρ τοσαυταις ημέραις διαπορενεται ὀ ῆλιος χηλας, σκορπίον, τοξότην, καὶ ἐπὶ τῆν πρώτην μοῖραν καραγενόμενοις ἡ ἡλιος του αἰγόκερω, τὴν χειμερινῆν τροπὴν ποιεIται. μὴ δὲ τροπῆς χειμερινῆς μέχρις ἰσωεριας ἐαρινῆς ἡμέραι ἐισὶν ς' η'ον 90R . ἐν γὰρ τοσαυταις ὴμέραις διαπορενεται ἡ λιος τα ἀπολειπόμενα τρία ζώδια, αirόκερ-, υδροχόον, ἰχθυας. αἐ πῶσαι Ουν ὴμέραι τούτων τῶν τεσσάρων χρόνων συντιθέμεναι ποιουσι τξε αμ 365 KJ, ἄσαιπερ ῆσαν αι του ἐνιαυτος. 12b0J Gemin. Isagog. o. 10, s. 2, p. 25 inis. : υ μέντοι Πῆλιος ἀπὀ δυσεως ἐπὶ τὴν ανατολῆν φέρεται υπεναντιως τυ κόσμ. ὀ rἀρ ῆλιος υπεναντίως τω κόσμιν κινουμενος, εἰς ται πόμενα τῶν ζωδέων καὶ Ουκ εἰς τὰ προηγουμενα ποιεῖται

Ελληνες 1252J Vilria v. de architecl. l. IX, o. 4, s. 17: Berosus, a Chaldaeorum civitate seu natione progressus in Asiam, etiam disciplinam Chaldaicam patefecit. Ibi l. l. IX, e. 7: Clialdaeorum autem in Ventiones, quas scriptis reliquerunt, qui ab ipsa natione Clini-daeorum prossuxerunt, ostendunt, primusque Berosus in imula et oivitate Co consedit, ibique aperuit disciplinam; postea studens Antipater, ilemque Achinapolus.1253J Vitruv. l. l. l. IX, o. 9 init.: Hemicyclium excavatum ex quadrato ad enclimaque succisum Berosus Chaldaeus ilicitur

1254J Vitruv. l. l. l. IX, c. 7, 3. 2 in fin. 125bJ Vitruv. l. I. c. 7, s. 3: gnomonis aequinoctialis umbra, unit: solis aequinoctialis radius Disitiroci by Cooste