장음표시 사용
81쪽
M PLUTARCHI σώζοντος. ρ μεν ουν, ἐπαινῶν τὰ ημιτερα, προ -
σεις, ἔστι σοὶ καὶ βασιλεα θεάσαύθαι καὶ προςειπεῖν, δ' αλλο τι φρονεῖς, ἀγγελο ς ἐτεροι χρησο προς αὐτόν. Βασιλεῖ γὰρ οὐ πάτριον ανδρῖς ἀκροῆσθαι, προς--ωήσαντος. αυτ ο Θεμιστοκλῆς ἀκουσας λέγει προς αυτόν 'Ἀλλ' ἔγωγε την βασιλέως, ω Ἀρτάβανε, φήμην καὶ δύναμιν αυξήσων ἀφῖγμαι, καὶ αυτός τε πείσομαι τοδυμετέροις νόμοις, ἐπεὶ θε τω μεγαλύναντι Περσας ουτωδοκεῖ, καὶ δι' ἐμε πλείονες τω νυν βασιλε προς κυνήσουσιν ' π τολο μηδεν ἐμποδὼν ἔστω τοι λόγοις, G1ους βούλομαι προς αεινον εἰπειν ' Πνα δ' Ἀ&ε ὁ
υρτάβανος Ελλήνων ἀφῖχθαι σε φῶμεν οὐ γὰρ διειρ
τη γνωμην οικας. καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς - ει Οὐκεταν ἔφη --θοιτό τις, Ἀρτάβανε, πρότερος βασιλέως. μουτω με ὁ Φανίας φησίν ὁ δ' Ἐρατοσθέ ς ἐν τοις Περὶ πλούτου προριστόρησε, δια γυναικὰς ρετρικῆς, ν χιλίαρχος εἶχε, τω Θεμιστοκλεῖ - προ αυτὰ ἔντευξιν γενίσθαι καὶ συστασιν.
TMιδ ουν εἰ χθη προς βασιλέα καὶ προ υνησος ωτη σιωπῆ, προπάξαντος λέπηνεῖ του βασιλεως ἐρωτῆσαι, τίς ἐστι, καὶ το ερμηνέως ἐρωτήσαντος, εἶπεν προπονήσεις 3 Iunt. προπυνήσης.
82쪽
TREMISTOCLES., κω σοι, βασιλεs, Θεμιστοκλῆς ὁ Ἀθηναῖος ἐγὼ φυγὰς φ Ἐλλήνων διωχθεὶς, ω πολλὰ μεν ὀφείλουσι κακὰ 11 σαι, πλείω δε εαθὰ κωλύσαντι την διωξιν, τε τῆς
Ελλάδος ἐν ἀσφαλε γενομενης παρεσχε τὰ οἴκοι σωζόμενα χαρίσασθαί τι καὶ μῖν. Eμοὶ μεν ουν πάντα πρεποντα G2 ταῖς παρούσαις συμφοραῖς στι, κάὶ παρεσκευασμενος φλγμαι δέξαουθά τε χάριν ευμενῶς διαλλαττομένου καὶ παραιτεῖσθαι μνησικακοῶντος ὀργὴν α δε τους ἐμοὐς ἐχθροῖς μάρτυρας θεμενος ων εὐεργέτησα Περσας ἀπόχρηύαι ταῖς ῖμαῖς τυχαις προς πίδειξιν αρετῆς μῆλλον Ἀρος ἀποπλήρωσιν ργῆς σώσεις με γαρ κετην σον, ἀπολεῖς δ πανών πολυιον γενόμενονJ Iris εἰπών ὁ Θεμι- 126στοκλης επιωἱὰσε τω λόγω προςδιελθὼν την ψιν, νεῖδεν εν ικογενου καὶ το μάντευμα τού ωδωναίου Πίος ως κελἐυσθὲις προ τον ὁμώνυμον του θεο βαδί-tεὶ συμφρονDia 'πρυς ἐκεῖνον ἀναπεμπεσθαι ' μεγάλους γαρ ἀμψοτέροψ εἶνα τε καrλέγεσθαι βασιλέας λουσας ν ὁ Περσης, ἐκείνω μεν ουδεν απἐκρωάτο, καίπερ θαυ- μάδας το φρδνημα καὶ την τόλμαν αὐτοs μακαρίσας δaπρος τους φίλους αυτὀν ως ἐκ ευτυχία μεγίστν καὶ κατευξάμενος αεὶ τοῖς πολεμlοις τοιαύτας φρενας διδόναιτον Ἀριμάνιον, πως ἐλαύνωσι τους ἀρίστους ἐξ εαυτῶν, Αοῖ θύσαι τοῖς θεοῖς λεγεται καὶ προς πόσιν εὐθῶς τραπεσθαι καὶ νύκτωρ π χαρῶς δια μεύων των πνων βοῆσαι τρὶς - πχω Θεμιστοκλέα τον θηναῖον.
83쪽
Aμα δ' ἡμεραθυγκαλεσας τους φίλους εἰςήγαγεν αὐθτον μηδεν ἐλπίζοντα χρηστον ἄν ἐώρα τοὐς ἐπὶ -
ραό, g ridoret τοὐνομα παρόντος αυτου, χαλεπῶς διακειμενους καὶ κακως λέγοντας. πτι δε Ῥωξάνης ὁ υ- . λίαρχυ, ς κατ αυτὰν χν ὁ Θεμιqτοκλει ιών , καθημένου βασιλέως καὶ των αλλων σιωπώντων, τρ μαρτενάξας ειπεν Oφις Ελλη ὁ ποικίλος, ὁ βασιλέως σε δαίμων εὐρο γαγεν. Ἀλλ' εἰς ψιν ἐλθόντος αυτου καὶ πάλιν προς- σαντος ασπασπενος καὶ πρ εὐ-πῶν φιλοφρόνως ὁ βασιλεύς ηδ με ἔφησεν αυτῶ δι κοσι τάλαντα ὀφείλειπι κομέσαντα γαρ αυτον ἀπολήψεσθαι δικαίως το ἐπικηρυχθὲν - αγαγοντι. . Πολλω δε πλείω τούτων πισχνειτο καὶ παρεθάρρυνε καὶ λεγειν ἐκέλευε περὶ των λωικῶν α βούλοιτο αὐρησιαζόμενqν. ὁ Θεμιστοκλης ἀπεκρίνατο τον λογον ἐοικέναι του ἀνθρώπου τοῖς ποικίλοις τρωμασιν γαρ ἐκεῖνα καὶ τοὐτον ἐκτεινόμενον μὲν ἐπιδείκνυμαι τα ειδη, συστευλόμενον δε κρύπτειν καὶ διαφθείρεω θε αὐτω χρόνου 494δειν. Exara' σθεντος του βασιλέως ν εἰκαζία καὶ λαμβάνειν κελεύσαντος ἐνιαυτὀν αἰτησάμενος καὶ τὴν Περσίδα γλῶτταν ἀποχρώντως ἐκμαθών ἐνετυγχανε βασιλεῖ δι' αυ-
του, τοῖς μὲν ἐκτὀ δόξαν παρισχε περὶ των Προικῶν πραγμάτων διειλέχθαι, πολλῶν δὲ καινοτομουμένων περὶ U T XXIX.
84쪽
ΤΗΕMISTOCLES. 4 την υλὴν καὶ τους φίλους του βασιλέως ἐν ἐκεlν τωκαιρω φθόνον ἔσχε παρὰ τοι δυνατοῖς, ς καὶ περὶ ἐκείνων παρρησία χρήσασθαι προς αυτὰν ἀποτετολμηκώς. - δε γὰWησαν αἱ τιμα ταῖς των αλλων ἐοικυῖα ξένων, ἀλλα καὶ κυνηγεσίων βασιλει μετέσχε καὶ των οἴκοι διατριβῶν, ςτε καὶ μητρι τυ βασιλέως εις ψιν ἐλθειν καὶ γενεψαι συνήθης, διακοίσαι ὁ καὶ των μαγικῶν λόγων, του βασιλεως κελευσαντος. πειδὴ δε Λημάρατος ὁ Σπαρτιάτης αἰτησασθαι δωρεὰν κελευσθεις ὐτησατο την κίταριν, ςπερ οἱ βασιλεῖς, παράμπος εἰςελάσαι δια Σάρ- Οεων, Μιθροπαυστρ με ἀνεψιὰς ων βασιλεως εἶπε τουHημαράτου της χειρῖς ψάμενος , Aυτ μεν η κίταρις ου ἔχει ἐγκεφαλον ον επικαλύψει σὐ δ ού εσὶ Ζευς, 495 αν λαβν κεραυνόν ἀπωσαμενου δε τον Αομάρατονοουγῆ οι το ιτςμα ου βασιλεως καὶ δοκοsντος ἀπαραι-τύτως ἔχειν προς αυτὀν ὁ Θεμιστοκλῆς δεηθεις ἔπεισε και ιηλλαξε. AVεται δε καὶ τους στερον βασιλεῖς, εφ'ῶν ἄλλον αἱ Περσικαὶ πράξεις ταῖς Ἐλλονικαῖς συνανεκράθησαν, ὁσάκις δεηθεῖεν ἀνδρὀς Ἐλληνος, ἐπαγγέλλε-
85쪽
οντα και θεραπευόμενον αδ πολλῶν λαμπρα, ποτε το - αυτ παρατεθεισης πρὀς Ους- αῖδας εἰπεῖν παῖδες, πωλομεθα αν απωώμεθα. IJoλεις δ' 12 αυτω τρεῖν με οι μῖστοι δοθῆναι λήγουσιν εἰς αὐτον- οἶνον καιέψ- Μαγνηοίαν καλήμφακον καὶ Μυο - α δυο δ αλλας προπίθησιν ὁ Κυζικηνὸς μάνθει Φανέει, Περκωτρο, και Παλαίσκηψιν εἰς στρωμν
επὶ θαλατταν, Περσης ἀνηρ πιξύης νομα σατραπευ- 49Gτης αν Φρυγίας πεβούλευσε παρεσκευακώς ἔκπαλαι Πῖ- ουιδας ἀποκτενοῶντας, ταν ἐν το καλουμεν πόλει εοντοκεφάλω γενόμενος καταυλι 1bii. N δε λεγεται καθευδοντι μεσημβρίας την ητερα των θεῶν ναρ φανεῖσὰνώπεῖν Θεμιστόκλεις, στερει κεφαλῆς λεόντων, ναμ λεοντι περιπεσοὶς Ἐγὼ δε ἀντὶ τούτου σε αἰτῶ θεράπαιναν Μνησιπτολεμαν. ιαταραχθεὶς ουν ο Θεμιστοκλῆς ἔοςευξάμενος τῆ θε την μεν λεωφόρον ἀφῆκεν,ετερα δὲ περιελθών κὰ παραλλάξας τον τόπον ἐκεῖνον
λαμπρας ποτε λαμπρας ποτὲ Iunt vid. τραπέζης αυτῶ αυτω a l luli extar.απωλόμεθα αν sine auctoritate R. ἀπωλόμεθ' αν, io l
86쪽
ρδη νυκτὸς Ουσης κατηυλίσατο. ων δ την σκηνον κομιζόντων ποζυγίων ἔνὸς εἰς ποταμὸν ἐμπεσόντος, οἷ του Θεμιστοκλέους οἰκέται τὰς αυλαίας διαβροχους γενομένας ἐκπετάσαντες ἀνέψυχον οἷ δε Πισίδαι τὰ ξίφη λαβόντες ἐν τουτ προςεφεροντο καὶ τὰ ψυχὀμενα πρὸς την σελήνην - ἀκριβῶς ἰδόντες, φήθησαν εἶναι την σκηνην την Θεμιστοκλέους κἀκεῖνον ἔνδον είρήσειν ἀναπαυόμενον. Ως δ' ἐγγυς γενόμενοι την αυλαίαν ἀνέστελλον, ἐπιπιπτουσιν τοῖς οἱ παραφυλάσσοντες καὶ συλλαμβάνουσι. 497 Aιαφυγῶν δε τον κίνδυνον οὐτω καὶ θαυμάσας την ἐπι φάνειαν της θεου ναι κατεσκεύασεν ἐν ΜαγνησIα ιμωμένης καὶ την θυγατέρα Μνησιπτολέμαν ἱέρειαν ἀπιδειξεν.
Ω δ' ἡοι εχ αρδεις καὶ σχοληφανων ἐθεάσατο των Ιερῶν την κατασκευην καὶ - αναθημάτων -- θος, εἶδε δε καὶ ἐν Μητρὸς ἱερω την καλουμένην δρο- φόρον πύρον, χαλκην, μέγεθος δίπηχυν, ν λῖς μετων Ἀθήνωσιν δάτων ἐπιστάτης ν ευρῶν τους φύ- ρημένους τὰ δωρ καὶ παροχετεύσαντα, ἀνέθηκεν ἐκ της
87쪽
ζημIας ποιησάμενος, εἴτε δὴ παθών τι προς την αἰχμαλωσίαν του αναθηματος εἴτε βουλόμενος ἐνδείξασθαι τοῖaUθηναίοις, σην ἔχει τιμὴν και δύναμιν ἐν τοις βασιλέως πράγμασι, λέγον φ υδίας σατράπν προ νεγκεν αἰτο μενος ἀποστεῖλαι την κόρην εἰς τὰς θηνας λαλεπαίνοντος δε του βαρβάρου καὶ βασιλεῖ γράψειν φησαντος ἐπιστοληη, φοβηθεὶς ὁ Θεμιστοκλης εἰς την γυναικωνῖτιν κατεφυγε καὶ τὰς παλλακίδας αὐτου θεράπεύσας χρημασιν ἐκεῖνόν τε κατεπράύν της οργῆς καὶ προς τὰ ἄλλα παρεῖ 498χεν αυτον επιλαβέστερον, δη καὶ τον φθόνον των βαρβάρων δεδοικώς. πι γαρ πλανώμενος περὶ 'Aοίαν, ως φησι Θεόπομπος, αλλ' ἐν Μαγνησία μεν οἰκων, καρπούμενος δε δωρεὰς μεγάλας καὶ τιμώμενος μοι Περσῶν τοῖς ἀρίστοις ἐπι πολὐ χρόνον ἀδεως διῆγεν, - πάνυ τι τοις Ελληνικοῖς πράγμασι προςἐχοντος βασιλεως υπ' ἀσχολιῶν περὶ τὰς αν πράξεις. Ἐς δ' Αἴγυπτος τs ἀφισταμένη βοσούντων - αίων καὶ τριηρεις Ελληνικαὶ μέχρι Κύπρου καὶ Κιλικίας ἀναπλεύσασαι καὶ Κίμων θαμλαττοκρατῶν ἐπέστρεψεν - ν ἀντεπιχειρεῖν τοῖς Ελλησι καὶ κωλύειν αυξανομένους ἐπ αυτὸν ηδ δε καὶ δυνάμεις ἐκινοῶντο καὶ στρατηγοὶ διεπεμποντο καὶ κατέβαινον εἰς Μαγνησίαν ἀγγελίαι προς Θεμιστοκλέα, των 'Ea malas Mik- εἴτε δὴ Ἀναθηματος om Bodl. 3.
88쪽
TREMISTOCLES. Iκῶν ἐξάπτεσθαι κελεύοντος βασιλεως καὶ βεβαιουν τὰς υποσχέσεις, υτ δι ὀργην τινα παροξυνθεὶς κατὰ των πολιτῶν Ουτε ἐπαρθεὶς τιμὴ τοσαὐτ καὶ δυνάμει προς του κόλεμον, ἀλ1' ἴσως μεν οὐκ ἐφικτον ηρούμενος το - ἔργον, αλλως τε μεγάλους της Ἐλλάδος ἐχούσης στρατη- 128ροῆς -τε καὶ Κίμωνος περφυῶς ευημερουντος ἐν τοις πιληπικοῖς - δὲ πλεῖστον αἰδοῖ της τε δόξης των πράξεω ἐαυτου καὶ των τροπαίων ἐκείνων ριστα βουλευ-- ωος ἐπιθεῖναι τε βίωτην τελευτὴν πρεπουσαν, ἔθυσε τοῖς θεοῖς καὶ τους φιλους συναγαγὼν καὶ δεξιωσάμενος, ως με ὁ ποώς λόγος, α α ταύρειον πιών, ς δ' ἔνιοι, φάρμακον ἐφημερον προςενεγκάμενος , ἐν Μαγνησία κατέστρεψε πέντε προς τοῖς ἐξήκοντα βεβιωκως ἔτη, καὶ τακλειστα τούτων ἐν πολιτείαις καὶ γεμονίαις. ην δ' αἰτέαν του θανάτου &αὶ τον τρόπον πυθόμενον βασιλέα λέγουσιν ἔτι μῶλλον θαυμάσαι τον ἄνδρα καὶ τοῖς φίλοις αὐτο καὶ οἰκείοις χρώμενον διατελεῖν φιλανθρώπως.
AHλιπε δε εμιπισκλης παῖδας ἐκ μεν ' χωπης της -οάνδρου του Ἀλωπεκθεν ρχέπτολιν καὶ Πολύευκτον καὶ Κλεόφαντον --αὶ Πλάτω ὁ φιλύσοφος ς ἱππέως 5ω ἀρίστου ταλλα δι' οὐδετὰς ἀξίου γενομένου μνημονεύει.
89쪽
δηχθεὶς ἀπεθανε, ιοκλέα δε Λύσανδρος ὁ πάππος υἱωἐποώησατο. Θυγατέρας δε πλείους ἔσχεν, ων Μνησιπτωλιμα με ἐκ της ἐπιγαμηθείσης γενομένην Ἀρχι πτολις οαδελφὸς - λυμπη ριος ἔγημεν, ταλίαν δε Πανθευδης ὁ ῖος, Σύβαριν δε ικομήδυ - αῖος - - οχ. ὁ Φρασικλῆς ὁ ἀδελφιδοῶς Θεμιστοκλέους ἐδη τετειλευτηκότος ἐκείνου πλευσας εἰς πνησίαν ἔλαβε παρὰτων δελφῶν, νεωτάτην δε πάντων - τέκνων λίαν θρεψε. Ἀαὶ τάφον μεν αυτο λαμπρὰν ἐν hooα Μαγνητες ἔχουσι περὶ δὲ τῶν λειψάνων ἴτ' 'AωδαέδuπροςhΠν αξιον ἐν τεμος του ἐταίρους λεγοντι, - ράσαντας τὰ λείψανα διαἐρῖψαι τους Ἀθηναίους ψευδε- ται γαρ ἐπὶ τον δημον παροξυνων του ὀλιπαρχικους , τε Φυλαρχος, ῶς περ ἐν τραγωδία λίστορια μονον μηχανὴν έρας καὶ προαγ- Ἀεοκλέα τινὰ καὶ πολιν, ἰους Θεμιστοκλέους, αμνα βούλεται κινεῖν καὶ πάθος, 'δ αν ὁ τυχὼν ἀγνοήμεν τι πέπλασται.
90쪽
THEMISTOCLES. - τηρίου πρόκειται, οἷον ἀγκών, καὶ κάμψαντι τομον ἐντὀς, το πευδων της θαλάττης, κοηπίς ἐστιν ευμ γέθης α τὰ περ αυτὴν βωμοειδες τάφος εο Θεαιστο--ους. οἴερται δὲ καὶ Πλάτωνα τὰν κωμικὸν αλῶ μαδε-
τυρεῖν ἐν τούτοις 'D ὀ δε τύμβος ἐν καλῶ κεχωσμένος
ίς δ' ει γένους του Θεμιστοκλέους καὶ τιμαί τινες ἐν Μαρογία φυλαττόμεναι μέχρι των μετέρων χρόνωνησαν, ας ἐκαρπουτο Θεμιστοκλῆς παῖος μέτερος συνή- ο ς καὶ φίλος παρ' Ἀμμωνί τω φιλοσόφω γενόμενος.