Luciani Opuscula selecta edidit Dau. Christoph. Seybold prof. Ien

151쪽

64 πολυ σι - θοο - confluit ad Stoiciam emtorui rimat titii io, quod iis, oueis linec scripsi s Noster, tuinporibus, i. e. Vt MOL Sol. obseruat, i inperante Marco Aurelio, viget tmistine Philosophia Stoicoruim. 6IJ μονος ουτος σοφος - εςιν sic fere Horatius Epist.

152쪽

τουτο

153쪽

ματων.

154쪽

tationuni species, non ae Oinuibus liquet. nec liaec nescire nocet.

155쪽

γενησομαι. λεVω δε πλουτον. ύγιειαν και τα τοιαυ-τα' προτερον δε αναγκη ποδ α προπονηται, λεπτο-

σχολια συναγειροντα, και σολοικισμων εμπιπλαμενον καδ ατοπων έηματων. και το κεφαλαιον, ου Θεμις γε

συλ- 73 ''α πρωτα κ. τ. Φ. τα προτα κατα φυσιν tisana imentem, valethusinena prosperaira et haec talia coim Pieliendere , ad Cic. Ouaest. Tusc. Ostendit Dauistis, et uti quidem ex h. l. patet, recte. 74 λεπτ. - οιιν μυωψ, vult, sit sapiens: Is) γνιφωνα) scriben tui a sorte, Γνιφ. Esse videtur nomen Viri, tuin teinporis per atraritiani noti, quem l reiepungit Lucianus. - Torsezunt se Clericus et Guieriis, qui ilγνιφωτα hunc faciant. non torfissent se si ali litici si, tuis sent. Ita multos, qui cuni Iniciano vitieibant, a Sa yio eius stagellis caesos esse, verisiatile est. sed tales liae allii-siones aci liiinc illum virinn, ea aet: te ob linc vel niuit viti uiri celebrem, cuiu1 lilai, cdii nol is restant, non ineamineIunt, nobis periere. Digiti sed by Cooule

156쪽

οἱ δε δευτεροι, καΘαπερ αυτων εκειν- απογον ι , ὀζας δε δητα και τον συλλογισμω ὁποια φησιν ' ει τον πρωτον τοκον ληφετ', κρου τον δευτερον. αλλα μην κητον πρωτον ληφετ', αρα κ' τον δευτερον. ΑΓΟ. Ουκουν κος μισθων περι τα αυτα φωμεν, ἔς συ λαμβανεις επι τη σοφια παρα των νεων, κρου δη

λαμβανω, του δε διδοντος αυτου χαριν. επει γαρ εσιν ὁ μεν τις εκχυτης, ὁ δε, περιεκτικος, εμαυτον με νασκω ειν Ν περιεκτικον, τον δε μαΘητην, εκχυτην. ΑΓΟ. Κ' μην τουναντιον εφης, τον νεον μεν ειν περιεκτικον, σε δε τον μονον πλουσι ν, ε υτην. XΡΥΣ. Σκωπτεις, ω ύτος. αλ ἡρα, μη σε απο- τοξευσω αναποδεικτω συλλογισμω.

159쪽

Θι κ' αποκηζυττου κατα ταχος. νψη μεν ὐπορρεου- σιν si πολυ Ιεν. sereti potestτοηvλυ, *rantiain alias

160쪽

87 Urrορρ. - πρασις ες supra ad Stoiciam emem duin confluxere quan plurimi. nunc cinn Scepticiis est ven. dendus, diffluunt οι πολοι. Innuit his forte Auctor, Scepti. cismuna sua aetate non ad multor in palatuna fuisse.

88 ΦΙΛΟΣ. Ουδεν Pyrrhonein, Patrem Sceptici liheic peti, lacile patet. Gir Vero Noster nonaen huitis, uti reliquoriuri, non expresserit, non liliet. Mutandum e iiii nillil vuletur, et ne*ie ΦΙΛΩN, Pii Menagio, neque IITm PDN, qui Mosi Solano placuit, ponendus, cum libri omnesin τω ιιλοσοφος consentiant.