Luciani Opuscula selecta edidit Dau. Christoph. Seybold prof. Ien

171쪽

ώςε δικαςην ἐλομενοι κατηγορησατε μεν υμεις, ηόν τινα αν χειροτονησητε υπερ ἁπαντων. εγω χε ατοῦ λογησομαι προς τα εγκληματα. κἀτα ει μεν τι αδι- κων φαινωμαι, a 9 και τουτο εμου γνω το δικα σηριοῦν, υφεξω δηλαδη την αξιατ, ύμεις δε βιαιον ουδεν τολμησετε. ην δε τας ευΘυνας υποσχων καθαρος ὐμιν και ανεπίληπτος ἐυρισκωμαι, αφησουσι μεν οἱ δικασαιέμεις δε εις τους εξαπατησαντας ἱμας και παροξυ ναντας καΘ' ημων την οργην τρεφετε.

172쪽

est.

174쪽

εισιν. oesς την κοσμιον την απο του σχηματος, την

προσηνη το βλεμμα, την επι συννοια ηρεμα βαδι- ζουσαν Ι

Eil. Eria. p. SIO. ita: Vsurpatiar h. v. noeninatim de eius-mocli alga marina, quae in mari ad cietam nascebatiar, et qua ad inficierulas cissim colore lanas, Vestes - utebantur. Vnde fa hiin, ut tradiit a cliu siue eadem vox fuerit ad nihiliebria piginenta, ac inde mυκος et a Lat. etiam sciriptoribus ociιs, de quouis inedis alnine, Pio inficitur mulieriina facies, diceretur, neinpe lain P bei coloris, quam alterius etiam citiusminque etc. Plura vi s. ap. ipsum.

175쪽

παμεν.

177쪽

νην , την υποφευγουσαν αει και διολισΘαινουσαν λΛΟΥΚ. Uρω νυν μολις. αλλα τι ουχι και ταυτας αγεις, ως πληρες γενωτο και εντελες το συνεδριον ἔ

178쪽

ουσα

179쪽

αλεους

οισθα.

παρεσμεν ενθα εχρην - eundunt invicem colis loquuntur Philosoplaia, Veritas et Lucianus.

180쪽

του προσκυνησωμην την Θεον.