Aristophanis Comoediae

271쪽

ΦΙΛΟΚΛΕΩΝ

η μην ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσω.

χαλεπον μεν καὶ δεινης γνώμης καὶ μειγνος η 'πὶ τρυγWdo 450 ἰάσασθαι νόσον αρχαίαν ἐν τη πόλει ἐντετοκυῖαν.

εἰ μη γαρ πως δουλεύω 'γω, τουτὶ ταχέως με διδάξεις, Ουκ ἔστιν πως υχὶ τεθνήξεις, καν χρὴ σπλάγχνων μ'

ἀκρόασαι νυνί παππίδιον χαλάσας λέγον - μέτωπον ο55 καὶ πρῶτον μεν λόγωα φαυλως, μη ψήφοις αλλ' ἀπο χειρός, τον φύρον ημώ ἀπντων πόλεων συλλήβθη τον προσιοντα καλ τούτου τα τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλας ἐκ-οστάς,

πρυτανεζα μέταλ/ Ἀγορας λιμένας μισθους καὶ ημιόπρατα. τούτων πλήρωμα τάλαν ἐγγυς δισχιλια γιγνεται μῆν. 60 ἀπο τούτου νυν κατάθες μισθον τοῖσι δοι-ταῖς ἐνιαυτου ἔξ χιλιάσιν, κούα πλείους εν τῆ χώρρ κατένασθεν, θνεται μιν κατον δήπου καὶ πεντήκοντα τάλαντα.

272쪽

καὶ ποῖ τρέπεται δ' 'πειτα τα χρήματα τα α;

τούτους τους υχὶ προθώσω ον θηναιων κολοσυρτόν, ἀλλα μαχουμαι περὶ του πλήθους αει. - G πάπερ αὐτους ἄρχειν αἱρεῖ σαυτου τούτοις τοῖς ὁ ματίοις περιπεφθείς.ουτοι μὲν δωροδοκουσιν κατὰ πεντηγοντα τάλανταοῖο αστο των πόλεων ἐσταπειλοῖντες τοιαυτὶ κἀναφοβουντες, οἴσετε τον φόρον η βροντήσας την σαλι υμῶ ανατρέφω.- δε της ἀρχῆς γαπῆς της σης τους ἀπελύφους περιτρώγων. οἱ ὁ ξυμμαχοι , - ται - μὲ σύρφακ το αλλον ἐκ κηθαρέου λαγαριζόμενον καὶ τραγαλίζοντα το μηδέν,67 σε μὲν ηγοῖνται αννο ψηφον, τούτοισι δε δωροφορουσιν οπα οἶνον δάπιdας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαια φιάλας χλανίδας στεφάνους σου ἐκπώματα πλουθυ

γιειαν

σοὶ δ' ἄν αρχεις, πολλὰ μεν ἐν γη πολλὰ δ' ἐφ' υγρ πι

τυλεύσας,

μετέπεμψα.

Ου γαρ μεγάλη δουλεία 'στὶν τουτους μεν παντας ε αρχαῖς αυτούς, εἶναι καὶ τους κήλακας τους τούτων μισθοφο- ροῶντας;

σοὶ δ' η τις ὁ τους τρεῖς βολούς, γαπῆς ἷς αντὸς

ἐλαύνων 685 και πεζομαχῶν - πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήσας. - προς τούτοις ἐπιταττόμενος φοι- ο μάλιστα μμάγχει, Oταν εἰσελθον μειράκων σοι κατάπυγον, αιρέου υἱός, cd dιαβὰς ιακινηθεις του σώματι καὶ τρυφερανθείς,

273쪽

λέληθεν.

ταυτέ με ποιουσ' οιμοι τί λέγεις ως μου τον θῖνα ταράττεις, καὶ - νοήν μου προσάγεις μῶλλον κου οἶν τι χρῆμά με ποιεῖς.

274쪽

και νυν ἀτεχνῶς εθα παρέχειν

σοὶ ὁ νυν τις θεῶν παρῶν ἐμφανης ξυλλαμβάνει του πραγματος, Ρ κοὶ ἶλδ εστιν ευ ποιῶν '

καὶ σωφρονε μέντοι μελ-

275쪽

ΣΦΗΚΕΣ

μή μοι τούτων μηδεν πισχνου.

δν ὁ κήρυξ φησι τις ἀφήφι-

πάτερ πρὸς των θεῶν ἐμοὶ πιθου.

ποίου φέρ' ἴδω.

του μὴ δικάζειν τουτο δὲ Αιδης διακρινεῖ πρότερον η 'γὼ πείσομαι.

ἐκε- μὲν μηκέτι βάδιζ', ἀλx ἐωθοδὶ Mτο μένων διώ-ζε τοῖσιν οἰκέταις. περὶ του τι ληρεῖς;

τουτί μ αρέσκει.

276쪽

APIΣΤΟΦANOΥΣλήγη μακράν τις, ουχὶ πεινῶν ἀναμενεῖς δάκνων σεαυτον καὶ τον ἀστολογουμενον.

πῶς Ουν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιωσπερ πρύτερον τὰ πράγμα ἔτι μασώμενος;

-Hφ, αμεινον καὶ λέγεται - τουτογί,ώς οἱ δικασται ψευδομένων των μαρτύρων μύλις, πρῆγμ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοι.

ανά τοι με πείθεις δε ἐκεῖν ἀπω λέγεις, τον μισθον ὁπόθεν λήφομαι.

καλῶς, οτιη κατ' εμαυτον κου μεθ' ἐτέρου λήψομαι. αἴσχιστα γάρ τοὐμ ειργάσατο Λυσιστρατος

ἐλθὼν διεχερμάτιζετ' ἐν τοῖς χθύσιν, κώπειτ' ἐπέω)κε ρεις λοπέδας μοι κεστρέων

τ ἡ γουν καταπέφεις τἀργυριον, - ος γελῶν.

ου πάνυ τι μικρόν. ἀλλ οπερ μέλλεις ποδει. - γὰρ πυρέττω, τόν γε μισθὸν λήφομαι.

ανάμενε νυν ' γὼ δὲ ταυθ' ω φέρων.

δρα, χρῆμα τα λόγι ς περαινεται.

277쪽

ΣΦΗΚΕΣ διυιάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τας δέκας, κἀν τοις προγυροις ἐνοικοdoμήσοι πῶς ἀνηρα φ δικαστηρωιον μιαρον πάνυ, περ κάτειον, πανταχου προ των ρῶν.

ἀμὶς μέν η Ουρητιάσης, αυτηὶ παρὰ σοὶ κρεμήσετ' ἐγγῖ ario του παττάλου.

σοφόν γε τουτὶ και γήροντι προσφορον

λῆρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουριος.

' αν η καθευδης ἀπολογουμένου τινός, ζων ανωθεν ἐζ γε- ουτοσι.

εν τι ποθῶ, τὰ δ'Ἀλλ' ἀρέσκει μοι.

ουσπερ μῆν φαινεται Κλεώνυμος.

278쪽

ἐπίσχες--oς ώς ολέγου μ' ἀπώλεσας. ανευ δρυφάκτου την δίκην μέλλεις καλεῖν, πρῶτον ὴμῖν των ἱερῶν ἐφαίνετο;

μα - - οὐ πάρεστιν.

σντος κομι-μαι τό γε παραυτίκ' ο νε τι ποτὲ χρημ'.

ώς δεινον η φιλοχωρία.

του ἄρα πρῶτον τἀδίκημα,λπατρὶ 84 'ισακτιον μοι οὐ δε κατηγορει παρών.

μὰψ οὐκ ἔγωγ' ἀλλ' ατερός φησιν, νηπιπορήσειν,- τις εισάγη γραφήν,

279쪽

ΣΦΗΚΕΣ

εἶθ' ιεροσυλήσας φέρεις;

φέρε νον ινθ - τας σανιδας καὶ τὰς γραφάς.

κάλει νυν.

ὁ πρῶτος ἐστιν;

ἐπὶ καδίσκους.

μηδαμῶς. ἐγὼ γαρ εἶχον τοισδε τους ἀρυστίχους. κάλλιστα τοίνυν πάντα γαρ πάρεστι νφν

οσων δεόμεθα, πλήν γε ο της κλεφυμας.

G ἐπιτορι ις αυτα κἀπιχ υρέως. ἀλWώς τάχιστα τυρ τις ξενεγκάτω και μυρρίνας καὶ τον λιμνωτον οdo 'ο- αν ειζώμεσθα πρωτα τοῖς θεοῖς.

280쪽

παυσαμένοις πλάνα κι γε παιών.

την ἀκαλήφην ἀφωσθαι.

88 ξυνευχόμεσθα ταυτά σοι κ δομεν νεαισιν ρχαῖς ἔνεκα των προλελεγμένων.