Aristophanis Comoediae

발행: 1860년

분량: 784페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

711쪽

ἔστιν δὲ ὁ τι καὶ πόθεν το πραγμα, μο φησιν;

εχων ἀφῖκται δευρο πρεσβύτρο τιν ω πονηροὶ 265ρυπῶντα κυφονἈθλιον ρυσον μαδῶντα νωδόν' οἶμαι δὲ ν τον Ουρανὸν - φωλον αὐτον εἶναι,

ὼ χρυσον ἀγγείλας επῶν πῶς φὴς πάλιν φράσον μοι. λοῆς γαρ αυτὸν σωρον κειν χρημάτων χοντα.

πρεσβυτικων μὲν ου κακῶν ἔγωγ' ἔχοντα σωρόν. 270

ὁ σεμνὸς υπιτριπτος αἱ κνῆμαι δέ σου βοῶσιν 275 ἰοῖ οὐ τὰς χοινικας καὶ τας πέδας ποθουσαι.

οντως γαρ ἔστι πλουσίοις ἡμῖν ααασιν εἶναι;

- θομαι - τέρπομαι και βούλομαι χορευσαι ιν ηοονῆς, εἴπερ λέγεις υντως - ταῖτ' ἀληθῆ.

712쪽

2ο καὶ, ἐγὼ βουλήσομαι θρεττανελο τον κυκλωπαμ μουμενος καὶ τοῖν ποδοῖν ὁ παρενσαλευωνυμῶς γειν. ἀλλ' εἶ τεκεα θαμιν ἐπαναβοῶντες βληχώμενοι τε προβατέων αἰγῶν τε κιναβρώντων μή 295 41τεσθ' ἀντεφωλημένοι τράγοι ἀκρατιεισθε.

βληχώμενοι σε τουτονὶ πινῶντα καταλαβόντες,

πήραν χοντα λάχανα τ' αγρια ροσερὰ, κραιπαλῶντα ηγούμενον τοῖς προβιαίοις, sh δεικη ' καταδαρθόντα που μ γαν λαβύντες μμένον σφηνίσκον κτυφλῶσαι.

θῶ ' την Κιρκην γε την τὰ φάρμακ' ἀνατυκῶσαν, η τους ταέρους του Φιλωνίdo 1το ἐν ΚορινθWἔστεψε ώς οντας κάπρους 305 μεμαγμένον σκῶρ ἐψιειν,-- Τ ωαπινεν αυτοῖς, μιμήσομαι πάντας τρόπους υμεὶς ε γρυλιζοντες α φιληδείας ἔπεσθε μητρὶ χοῖροι.

0ὐκοῖν σε την ιρ- γε την τὰ φάρμα ἀνακυκῶσαν 310 καὶ μαγγανευουσαν μολύνουσάν τε τους ταίρους λαβόντες οπι φιληδίας τον αρτιο μιμούμενοι , των ρχεων κρεμῶμεν,

βουλησομαι οὐ δεσπότου s20 λαβών τιν' αρτον καὶ κρέας μασώμενος το λοιπον ουτ τψ κύπου ξυνεἰναι.

713쪽

χαιρε ιν με υμος ἐστιν ἄνδρες δημόται ἀρχαιον ηdη τροσαγορευειν καὶ σαπρίν'

οπως δή μοι καὶ ταλλα συμπαραστὰται ἔ- θε καὶ σωτῆρες -τως του θεου.

-ιγρο ορῶ καὶ λεφιδημον τουτονὶ προσιοντα δῆλος Ἀστὶν - του πράγματος ἀκηκοέν τι τῆ Mίσει καὶ,φ τάχει.

τι το μα- αν ε' καὶ πόθεν; καὶ τινι τρύστ 33ομεμυλος πεπλούτηκ ἐξαπίνης - πειθομαι. καιτοι λόγος γ', νη τον Ηρακλέα πολυς ἐν τοῖσι κουρειοισι των καθημένων, ἔς ξαπινης ανηρ γεγένηται - σιος. εστιν δέ μοι τοὐτ αυτὸ θαυμάσιον, πως 340 χρηστόν τι πράττων τοις φιλους μεταπέμπεται. -κουν επιχώριόν γε πρῆγμ εργάζεται.

ενι γάρ τις ενι κινδυνος ἡ τ φ πράγματι.

ποῖός τις ἰ

714쪽

λέγ' ἀνυσαλο τι φής ποτε.

aso hi, κατορθώσωμεν, ε πράττει Ἀει' 'φαλῶμεν, ἐπιτετρῖφθαι το παράπαν.

τουτὶ πονηρον φαίνεται τὸ φορτίον καί, υκ ἀρέσκει τό τε γαρ εω νης παν τως περπλουτεῖν τό του δεδοικέναι 855 'ρος ἀνωος ουδὲν γιής ἐστ ειργασμένου.

παρὰ του θεοῖ καπειτ' ἴσως σοι μεταμέλει.

2πολλον ἀποτρόπαιε μὰ σι ἐγὼ μὲν ου.

ἀπ εἰσὶ του κέρδους παντες ηττονες.

- - μα την ήμητρ' γιαίνειν μοι δοκεῖς.

μελαγχολῆς νθρωπε νη τον Ουρανόν.

715쪽

μῶν, κέκλοφας ἀλλ' ηρπακας;

τράποιτο τἀληθὲς γαρ υκ θέλει φράσαι. 375

κατηγορεῖς γαρ πριν μαθεἶ το πρῆγμά μου.

Α τῶν ἐγώ τοι τουτ' ἀ- σμι, οὐ πάνυ ἐθέλω διαπρῆξαι πριν πυθέσθαι την πόλιν, το στω ἐπιβύσας κέρμασιν των ἐρούρων. καὶ μη φίλως, αν μοι ὁμεῖς η του θεους 380 τρεῖς μνῶς ἀναλώσας λογισασθαι δώδεκα

ὁρω τιν' ἐπὶ του βηματος δεθεδουμενον ἱκετηρίαν ἔχοντα μετὰ των παιδέων καὶ της γυναικός, κου διοισον αντικρυς των Ηρακλειδῶν Ουδ οτιο υν των Προφέλου. 385

ου κακόδα μον, ἀλλα τους χρηστους μήνους ἔγωγε καὶ τους δεξιοῖς καὶ σώφρονας οπαρτὶ πλουτησαι ποιήσω.

οἴμοι των κακῶν, ἀπολεῖς. suo

716쪽

φημι.

- θαλάττιον λέγεις;

ει ν ἔστιν ἔτερός τις Ποσειδων, τὸ ἔτερον.

οὐκ ἔστι πω τὰ πράγμα ἐν τούτW.

τινα λόφοι φράσον.

717쪽

ΠΛΟΥΤΟΣ

Δλλ θεοὶ θέλωσι, νυν ἀφίξεται.

ἐγώ, κατα κλινε ιν υτὸν εἰς σκληπιουκράτιστόν εστι.

μή νυν διατριβ' ἀπ ανυτε αράττων -- τι.

γαρ μῆς ἐξολω κακους κακῶς 'τολμημα γαρ τολμῶτον ου ἀνασχετόν,

718쪽

ωως μινυς ἐστιν ἐκ τραγWδέας' ἐπει γέ τοι μανικόν τι καὶ τραγουδικόν.

αληθες ο γαρ δεινότατα δεδράκατον

ιso oυντες ιι πάσης με χώρας ἐκβαλεῖν;

σφώ ποιήσω τήμερον δοῖναι δίκη ἀνοφῶν ἐμὲ γεῖτον ἐνθένδ' ἀφανίσαι.

- μενεῖς; ἀπ ανδε δύο γυναῖκα φευγομεν μίαν;

719쪽

Πενία γάρ ἐστιν Α πονήρ' ης Ουμμου ουδὲ πήφυκε τον ἐξωλέστερον.

καὶ μην λέγω, δεινότατον ἔργον παρὰ πολ 445-- απάντων ἐργασομι- ε τον θεον ἔρημο ν ἀπολιπόντε ποι - ουμεθα τηνδὶ δεδωτε, μηδε διαμαχουμεθα.

oάμει μόνος γὰρ ὁ θεὸς ουτος οἶδ μιτροπαῖον ει στήσαιτο των ταύτης τρόπων.

ουδὲ γαρ λαρος των θεῶν νομιζετε

τι οὐ ἀδικουμεν τουτ σε, ει πασιν ἀνθρώποισιν αμοριζομεν ἀγαθυν ἰ

ἔμ' ἐκβαλόντες καὶ τι - νομέ τε κον εργάσασθαι μειζον ανθρώπους ἀβο

720쪽

ώ τύμπανα και κύφωνες Ου ἀρήζετε;

οὐ δεῖ σπιαλιάζειν καὶ βοῶν πρὶν - μάθης.

oστις ἐστὶν ευ φρονῶν.

καλῶς λήγει

ἱκανοῖς νομίζεις δητα θανάτους εἴκοσιν;

SEARCH

MENU NAVIGATION