Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

221쪽

206 HERODOTIων ὁ χρόνος ουτος ἐξηχ καὶ αυτὸν η τις του ἐνυπνίου μετάρασσε, κων παλλάσσεται ἐκ της συπτου Σαβακώς. 40. N δ αρα- λεσθαι τον ἰθωπα ἐξ ἰνου-rret , υτι τλ τυφλὸν πειν ἐκ των ἐλέων απικόμενον,

Ουδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, αλλαε α επὶ πῆέω ἡ πτακόσια - L τε σα αυτ μανετρεῖν οι πρότεροι γενόμενοι βασιλέες ' πταέ- ουνομα δε ταυτη ἡ νησω Ἐλβώ, μέγαθος ἐστὶ πάντη

δέκα σταδίων.14l. -- δἐ τουτον βασιλευσαι τον ιρέα του

222쪽

MB. II CAP. 13 - 142. 20 τους βουλομένους οἱ πεσθαι, στρατοπεδρέσασθαι ἐν

τῶν μαχίμων μἐν ουδένα ανδρων, καπηλοπι δἐ καὶ χειρώνακτας καὶ ποραίους ανθρώπους ἐνθα- απικομένους, τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοισι ἐπιχυθέντας νυκτος μυς αροπαιους κατά με φατέειν του φαρετρεῶνας αυτῶν, κατά δε τα τόξα, προ δε τω ασπίδων τα πανα, Amsu στεραίη φεπόντων σφέων γυμνῶν οπλων πεσέειν πολλους. και νυν ουτος ο βασιλευς εστη κ εν του ἱρῶτου φαίστου λίθινος, εχων ἐπὶ της χειρος μυν, θωνδια ραμμάτων τάδε Ῥς ἐμέ τις ορέων εοσεβης

ες του φαίστου τον ἱρέα τουτον τον τελευταῖον βασι- λώσαντα μίαν, καὶ τεσσεράκοντα καὶ τρι oriας --

θρώπων τενεας γενομένας, καὶ ἐν ταύτησι πιρέας καὶ

βασιλέας κατέρους τοσολους γενομένους καίτοι τρDηκόσιαι μεν ανδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια εοεα τενεαὶ ταρ ρει ανδρῶν ἔκατο σεῖεστι μιη δἐ καὶ τεσσεράκοντα τι τῶν πιλοίπων γενεέων, νεπησαν τησι τριηκοσ*σι, εστ τεσσεράκοντα καὶ τριπόσια καὶ χίλιαετεα οδω ἐν μυρίοισἰ, ετεσι καὶ χιλέοισι καὶ προς τρ οσίοισι τε καὶ τεσσεράκοντα λεro θεον - ωστοειδέα οὐδένα γενέσθαι Ου μεν ουδ πρότερον, ωἐυστερον ἐν τάῖσι ἐπολολοισι σύπτου βασιλευσι πο- νοισι εχπον τοιοῖτον Ουδέν. ἐν τοίνυν τούτω τω χρο- νω τετράπις ελπον α θέων τον ηλιον ἀνατεῖλαι ενθατε νυν καταδυεται, ἐνθεπιε δις μαντεῖλαι, καὶ σθεν νυν ανατέλλει, μαῶτα δις καταδῆναι και Ουδὸν τῶν

223쪽

208 HERODOTI

θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπι τῆ ἀρυθμησει, ου δεκόμενοι παρ αυτου ἀπὸ θεου γενέσθαι ἄνθρωπον ἀντπεν - λόγησα δἐ ώδε, φάμενοι εκαστον των κολοσσῶν πίρω- μιν εὐπιρώμιος γεγονέναι, ἐς ο τους πέντε και εσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσους, ψωμιν ἐκ πιρώμιος γενόμενον, και υτε ες θεόν - ες ρωα ἀνέδησαν αυτους. ψωμι δέ εστι κα Ἐλλάδα γλῶσσα καλὸς κἀγαθός. 144. II G των νεικόνες ησαν, τοιουτους απεδείκνυσαν σφεας πάντας ἐόντας, θεῶν δε πολλὸν ἀπαλ-λαπίνους τ ὁ πρότερον τῶν ἀνδρῶν τουτων θεώς εἶναι τους ἐν Αἰγυπτω ἄρχοντας, οἰκέοντας ἄμα τοῖσι

ἀνθρώποισι, και τουτων αα ἔνα τον κρατέοντα εἶναι '

224쪽

LIB. IL CAP. 142 - 146. 209σαντα Ἀφῶνα βασιλευσα υστατον ψύπτου. 'Oσιρις δέ ἐστι Λιόνυσος-- Ἐλλάδα γλῶσσαν. 145. Ἐν Ἐλλησι μέν νυ νεώτατοι των θεῶν νομόωντα ῶναι Πρακλης τε και ιόνυσος και Παν, παρAι πτίοισι δἐ Παν με αρχαιότατος καὶ τω οκῶ των πρώτων λεγομένων θεῶν, ιρακλης δε των δευτέρων των δυώδεκα λεγομένων εἰναι, Λιόνυσος ει των στω' ι ἐκ των δυώδεκα θεῶν θένοντο. ρακλί με δη οσα αυτοὶ σέπτιοι φασι εἶναι ἔτεα ἐς Αμασιν βασιλέα, δελ-

κιπέλια και μύρια λογίζονται εἶναι ες Ἀμασιν βασιλέα. καὶ ταυτα ιγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ ἐπίστασθαι, αἱ τελπιζόμενοι καναιε ἀπογραφομενοι τα τεα Λιονύσω

μέν νυν φ ἐκ Σεμέλης ης Κάδμου λεγομένω γενέσθαι κατὰ α όσια ετε και χίλια μάλιστά ἐστι ἐς ἐμε ιρακλεῖ δε τω 'AHμηνης κατα εἰνακόσια ετεα, Πανὶ δἐ τωμ Πηνελόπης ἐκ τέλης γαρ καὶ Ἐρμέω λέγεται γενέσθαι ὐπὸ Ἐλληνων ο Παν ἐλάσσω ετεά ἐστι των ρωικῶν, καet etὐοκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ. 46. ούτων λαμφοτέρων πάρεστι χρῶσθαι τοῖσίσις εἰσεται λεγομένοισι μῶλλον- ἐμοὶ δ' ώλη περ αυ- των γνώμη ἀποδέδεκται εἰ μἐν α φανεροι του θένοντο καὶ κατετηρασαν κα ουτοι ἐν τy Ἐλλάδι, κατάπεριρα- ωλέης ο ἐξ ' φιτρύωνος γενόμενος, και δη και Λιόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης και Παν ὁ ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, φη

225쪽

γένεσιν.

47. αλα μεν νυν αυτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι. σαδε οἴ- ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ ι πυοι πουσι ὁμολογέοντες τοῖσι αλλοισι κατὰ ταυτη--,- ,πέσθαι, ταυτ ει φράσω- προσέσται δέ τι αφῶσι και η ἐμης ονος Ἐλευθερωθέντες εἰ πτιοι μετα τον ἱρέα του-αίστου βασιλεύσαντα ουδένα α χρόνον οἱοντεῆσαν νευ βασιλέος διαιτασθαι , στησαντο δυωδεκα βασιλέας, δυωδεκα μοίρας δασάμενοι πιτυπτον πασαν. ουτοι ἐπροαμίας πονησάμενοι βασίλευον νόμοισι τοισίδε χρεωμενοι, μέμε καταιρέειν αλληλους μησε πλέον τι δίζη

απάσης βασιλεύσειν Αἰγύπτου ἐς γαρ δη, πάντα ἱρα συνελθοντο. 148. και δη σφι μνημόσυνα εδοξε λιπέσθαι κοινη, δόξαν δέ σφι ποιησαντο λαβύρινθον, λθον -ἐρ της λφνης της Μοίριος κατα κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστα κη κείμενον τον έ Ἀδη ἴδον λθου μέζω εἰ γάρ τις τα ξ Ἀ-- ώχεά τε καὶ επων πόδεξιν συλλογισαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε - και δαπάνης φωνεἰη ἐόντα του λαβυρίνθου τούτου καίτοι αξιόλπος τε

226쪽

ubia o ἐν μεσω ἐστι νηος κά ὁ ἐν Σαμω ησαν μέν νυν κάὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες και πολλων έκλ αὐτέων Ἐλληνικων πω κά μετάλων ἀνταξ' o M δηλαβύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας περβάλλει του

227쪽

202 HERODOTI λέγοντες Ουδ - ουδ εἰδότες μοι φαίνονται θεινουτοι τις ν η Ῥοδῶπις Ου αλαν οι πυραμόδα - θεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην, ε την ταλάντων χιλάδες

ποινην της Αισώπου τυχης ἀνελέσθαι, ἄλλος μεν οὐλὰς ἐφάνη, δμονος ει παιδὸς πατις ἄλλος γάδμων ἀνείλετο Οἴτω και Ασωπος γάδμονος γένετο. 35 Ῥοδῶπι δἐ ἐς ἰθυπτον ἀπίκετο Σάνθε του Σαμου κομόσαντό μιπι ἀπικομένη δε κατ πασὶ ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ταλανδρος Μυτιληναίου πα-ράξου του Σκαμανδρωννου παιδός, ἀδελφεοῖ ἡ

Σαπφους της μουσοποιου τὸ η Ῥοδῶπις ἐλευθερώθη, κανκπιέμεινέ τε ἐνυσοπτω και κάρτα ἐπαφρόδιτος

γενομένη μετάλα πιησατο χρηματα, ἄν εἶναι Ῥοδώπιος, ἀτὰρ - ώς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. της γαρ την δεκάτην των χρημάτων ιδέσθαι ἐστὶ ἔτι καὶ ἐς τόδε παντι τω βουλομένω, υει δει μεγάλα οι χρῆ- ματα ἀναθεῖναι μεθυμη α Ῥοδῶπις μνημεῖον έωυτης ἐν τῆ Ἐλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένητοῖτο, μη πχάνει ἄλλω ἐξευρημένον και ἀνακείμενον ἱρω, τολ ἀναθεῖναι ἐς Βελτοὐς μνημόσυνον--της. της, δεκάτης των χρημάτων ποιησαμένη ὀβελ- βου-

228쪽

LIB. II CAP. 13 - 136. 203πόρους πολλώς σιδηρέους, σον ἐνεχώρει δεκάτη οἱ,

σθε μεν τοὶ μου τοὐπιοι ἀνέθεσαν, ἀντίον δε αυ- του του νηου φιλέουσι δέ κως ἐν τῆ αυκράτι ἐπα-ψρόδιτοι γίνεσθαι αἱ παῖραι τουτο μεν ταλαυτη, της

πέρι λέγεσαι οδ ὁ λόγος, υτ δη τι κλεινη θένετο, ως και πάντες ι αληνες Ῥοδώπιος Ουνομα ἐξέμαθον τουτ δε υστερον ταύτης, τῆ ουνομα - Αρχιδίκη, οἰ-διμος ανὰ την Ἐλλάδα θένετο, ησσον ει τῆς λέρης περιλεσχηνευτος Σάραξος δε ς λυσάμενος Ῥοδωπιν ἀπενόστησε, Μυτιληνην, ἐν μέλει Σαπφώ πολλα κατεκερτόμησέ μιν Ῥοδώπιος μεν νυν πέρι πέπαυμαι. 36. Moα δἐ Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα ελπον ι ιρέες υσυχιν, τον τα προ ηλιον ἀνέσχοντα πονησαι τε αἱστω προπύλαια, ἐόντα πολλω- κάλλιστα και πολλω μέγιστα εχει με τα και τάαάντα προπύλαια τύπους τε ἐπεγλυμμένους και αλον οἰκοδομημάτων μωρίην, ἐκεῖνα δἐ καὶ μακρω μόλωστα ἐπὶ τουτου βασιλεύοντος ελπον, ἀμιξίης ἐούσης πολλης χρημάτων γενέσθαι νόμον Φροππέοισι, ἀποδεικνυντα ἐνέχυρον του πατρος το νέκυν ουτω λαμβάνειντο χρέος προστεθηναι δ ετ τούτω τω νόμω τόνδε, τον διδοντα το χρεος και ἀπάσης κρατέειν της του λαμβάνοντος θηκης, μει ποτιθέντι τουτο το ἐνέχυρον τηνδε μεῖναι ζημίην μηδουλομένω ἀπολυνα το χρέος, μητ αφλέκείνω τελευτησαντι εἶναι τα ις κυρησαι μητέν ἐκείνω τω πατρωο τάφω μητ έ Ἀλλω μηδενὶ μητειλον μηδένα των ωυτου ἀπογενόμενον θάψαι. περβαλέσθαι δἐ βουλόμενον τουτον τον βασιλέα τους προτερον ἔ-του βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου, μνημό -

229쪽

γράμματα ἐν λίθω νεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστι - Μ με κατονοσθῆς προς τὰς λιθίνας πυραμίδας προέχω γαρ αὐτέων τοσουτον σον ὁ κεως

υνυσιος πολιος τω υνομα υνυσιν εἶναι επὶ τούτου

νοντο πηλότεραι τὸ μεν ταρ πρωτον ἐχώσθησαν υποτων τάς διωρυχας ο ξάντων ἐπὶ Σεσώστριος βασιλεος, δεύτερα δἐ επὶ του Αιθωπος και κάρτα πηλα θένοντο. υτηλέων δ καὶ ε ρων τασσομένων ἐν υ συπτω πολίων, ως ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα ηυν Βουβάστι πόλις εξεχώσθη ἐν υ καὶ ἱρόν ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον ' μέζω μενσα ἄλλα καὶ πολυδαπα/ώτερά ἐστι ἱρά, ηδον ει ιδέσθαι -δἐν τουτου μῶλλον η δἐ Βουβαστις κα Ἐλλάδα γλωσσά ἐστι Αρrροις.

230쪽

τυποισι δε ααππεσι σκευάδατα αξίοισι λόγου. ὁ δ' εν μεση γ πόλι το ἱρόν κατοραται πάντοθεν περιιόντι ' ατ ταλτης πολιος με εκκεχωσμένης που του δ' ἱρουου κεκινημένου, ς ὁπηθεν ποιηθη, σοπτον ἐστι. αεριθέει δ' - αἱμασι προ υμμεν ἀποισι εστι δἐ εσωθεν λσος δενδρεων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ νηον μεταν, ἐν τω δη παλμα ενι ευρος δε καὶ μηκος του ἱρου παντη σταδίου οἱ καταμεν ει ηὐεσοδον

ἐστρωμεν εστ οδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους τρεῖς μάλιστα

l39. Dio M της παλλαγης του ιθίοπος δεελπον γενέσθαι, φιλέν τω πνω ο νδ ιδόντα αυτον οἴχεσθαι εὐτοντα ἐδόκεέ οι ανδρα επιστάντα συμβουλεύειν του ἱρέας ους εν ιροπτω συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμέειν ιδόντα δἐ την σφιν ταυτην λέγειν αυτον, ς πρόφασίν οἱ δοκέοι ταυτην του θεους προδεικτύναι, ἴνα ασεβησας περὶ τα ἱρα κακόν τι προς θεῶνα προς ανθρώπων λάβοι Ουκων ποιησειν ταυτα αλλατάλοι ἐξεληλυθέναι τον χρόνον οκόσον κεχρησθα αρ