Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

211쪽

196 HERODOTIσθαι ες ο ιρον της ημ ρος ἀπέχον της πολιος εἴκοσι σταδίους, και αυτις οπίσω εκ του ἱρου ἀπάγειν μιν ους λυκους ἐς τωυτὸ χωρίον. 23. ῶσι μεν νυν - αιροπτίων λεγομένοισι χράσθω τεω τα τοιαυτα ἱθανά ἐστι ἐμοὶ ἡ παρὰ πάντα τον λόγον υπόκειται, τι τῶ λεγόμενα α κάστων ἀκον γράφω ἀρχηγετε ιν δε των κλω Αἰγυπτιοι λέγουσι ημητρα και ιόνυσον πρῶτοι δε και τονδετον λόγον Αἰγυπτιοί εἰσι ι εἰπόντες, ώς ἀνθρώπου χη ἀθάνατός ἐστι, του σώματος ει καταφθίνοντος μέλλο ζῶον αἰει γινόμενον ἐσλεται ἐπεάν δε περιέλ-

πάντα -τα χερσαῖα και τα θαλασσια και τὰ πετειν αυτις ς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον σμνειν, την περ - λυσιν δε αυτη τίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι εΤεσι --ω ω

212쪽

LIB. II CAP. 122 - 125. I97

ζουσι τοιαύτην το πρῶτον με τε ποίησαν αὐτ primιρον - ἐπιλοίποπις λίθους μηχανῆσι ξώλων βραχέων πεποιημένησι, χαμάθεν,ἐν ἐπι τον πρῶτον στοῖχον τῶν οναβαθμῶν αείροντες ὁκως δνανίοι ο λίθος π πιον, εἰς τέρην μηχανην ἐτίθετο στεῶσαν ἐπι του πρώτου στοίχου, απὸ τούτου δε ἐπι τον δεύτερον ελκετο στοῖχονε αλλης μηχανης ὁσοι τὰ δη στοῖχοι ησαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῖται και α μηχανα ησαν, εἴτου και Θαὐνην μηχανη ἐοῖσαν μἰαν τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἔπι στοῖχον καστον, κως τον λίθον ἐξέλοιεν λε

μόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δἐ αυτης τὰ ἐπἰ- ται και τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσημανται δἐ διὰ τραμμάτων Α πτίων ε U πυραμίδι οσα ες τε συρ-

213쪽

198 ERODOTI μαίην και κρόμμυα καὶ σκόροδα ναισιμωθη τοῖσι ἐργαζομένοισι κανώς με - μεμνησθαι τα ὁ ἔρμηνεύς μοι πιλεγόμενος τα γράμματα ἔφη, ξακόσια καὶ χέλια

τάλαντα αρτυρίου τετελέσθαι. ε δ εστ ουτως χοντα ταυτα, κόσα εικος ἄλλα δεδαπανησθα ἐστι ες τε σέ - ρον του ἐργάζοντο, καὶ σπια και ἐσθητα τοῖσι ἐργαζομένοισι ὁκότε χρόνον μεν οικοδόμεον τα ερτα τον ειρημένον, ἄλλον δε ώς ἐγὼ δοκέω, εν ω et tuo ferαμνον καὶ ἄγον καὶ το υπόθην ορονα ἐργάζοντο, ουκολίγον χρόνον.

τριῶν στηκυῖαν εμπροσθε της μεγάλης πυραμιδος, της

δέξασθαι την βασιλη ἴη τον ἀδελφεόν ωτου πεφρη- να καὶ τουτον ἡ ω αυτ τρὁπω διαχρῶσθαι ψέτέρω τα τε ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιησαι, ές με τλέκεα

214쪽

σεράκοντα πόδας -οβάς της ἐτέρης, τὸ μέγαθος ἐχομένην της μεγάλης οικοδόμησε. στῶσι δε επὶ λόφου του αυτου ἀμφότεραι μάλιστα ἐς εκατὸν πόδας πηλου.

βασιλευσαι δἐ ελεπον εφρ α' καὶ πεντηκοντα μεα. 28 26- - καὶ ἔκατὸν λογέωνται Τεα, πτῶσι ἰροπιωισέ τε πασαν ειναι κακότητα καὶ τὰ ἱρὰ χρόνου τοσουτου κατακληῖσθέντα - ἀνοιχθηναι τουτους υπὸ μίσεος ου κάρτα θέλουσι συπτιοι ὀνομάζειν, αλλὰ και τάς πυραμίδας καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος ος τουτον ον χρόνον νεμε κτηνε κατὰ ταυτα τὰ χωρία. 129. Μετὰ δε τουτον βασιλευσα δισύπτου Μυκη- ρῖνον ελπον, πιοπος πάιδα, ω τά μεν - πατρὸς

εργα ἀπαδῶν, τον δε τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τον λεών τετρυμένον ς το σχατον κακου ἀνῶναι προ εργα τε καὶ θυσέας, δίκας δέ σφι πάντων βασιλέων δικαιοτάτας κρίνειν κατὰ τουτο μεν - τ ερrον απάντων, σοι η βασιλέες τένοντο συπτίων, αἰνέ σι μήδιστα τουτον

ιά- ἄλλα γάρ μιν κρίνειν ευ, και - και' ἐπιμεμφομεν ει της δίκης παρ εωττου διδόντα ἄλλα ἀποπιμπλάναι αυτου ον θυμόν. ἐόντι δἐ πίω τῶ Μυκερίνω

σαντά τε του περιεπεπτώκεε, νατι, καὶ βουλόμενον περισσότερόν τι των ἄλλων θάψαι την πατέρα, ποιη- σασθαι βουν λύω οἱχην, καὶ επειτα καταχρυσώ-

215쪽

131. οἱ δε τινες λέγουσι περὶ της βοὸς ταυτης κώτων κολοσσῶν τόνδε τον λόγον, ς Μυκερῖνος ηράσθητης -του θυγατρος και επειτα ἐμίγη οἱ ἀεκουσ1,

φλυηρέοντες ὐ πώ δοκέω, τά τε αλλα και - και τὰ περὶ τὰς χεῖρας των κολοσσῶν ταυτα γὰρ ων και ημεῖς ώρέομεν, or υπο χρόνου τὰς χεῖρας ἀποβεβλήμασι, Τέν ποσι αυτέων ἐφαίνοντο ἐουσα ετ και ἐς ἐμέ. 132. N δε βους τὰ μεν ἄλλα κατακέκρυπται φοινι- κεω εῖματι, το αυχένα δε και την κεφαλην φαίνει κεχρυσωμένα παχεῖ κάρτα χρυσω μεταξ δἐ των κερέων του λίου κύκλος μεμφημένος ἔπεστι χρύσεος εστ δε η βους οv ορθη λλ' ἐν Ουνασι κειμένη, θαθος δεο περ μεγάλη φους λη ἐκφέρεται δε ἐκ του οι ματος ανα παντα, ε Τεα, ἐπεὰν υπτωνται οἱ ιrύπτιοι τον - ονομαζόμενον θεον υ ψε επὶ τοιουτω πρὸμπι

216쪽

133. μετα δε της θ πατρος το πάθος δευτερα τουτω τω βασιλῶ τάδε γενέσθαι ἐλθεῖν οἱ μαντηλγέα Βουτους πόλιος ς μέλλοι τε μ νον βιους τωέβδόμω τελευτησειν τον δε δεινον ποιησάμενον πεμφαι ἐς το μαντηλν τω θεου ονείδισμα, αντιμεμφόμενον οτι μεν--ου πατηρ καὶ πάτρως ποκλη σαντες, ἱραναὶ θεων - μεμνημενοι, αλλὰ και τους ἀνθρώπους φθείροντες, φωσαν χρόνον επὶ πολλόν, αυτος δ' εὐτε- βης έων μέλλοι ταχέως Ουτω τελευτησειν ἐκ δἐ του χρηστηρίου αφφ δευτερα ἐμῶν λθοντα τουτων ινεκα και συνταχυνειν φω τον βίον ου α ποιησα μιν οχρεών ν ποιέειν δῶ τα Αἰγυπτον κακουσθαι ἐπετε πεπιηκοντα τε καὶ εκατόν, καὶ τους μεν δυο τους προ εκεένου γενομένους βασιλέας μαθεῖν τουτο, κεῖνον δεου ταυτα ἀκουσαντα τον Μυκερῆνον, ς κατακεκριμένων δ' οἱ Ουτων, λυχνα ποιησάμενον πολλα, κως τένοιπο νυξ, ἀνάφαντα αυτ πινειν του καὶ ευπαθαιν,

ωλσεα πλανώμενον, και ἔνα πυνθάνοιτο εἶναι νηβητήριαμπηδεώτατα ταυτα δἐ ἐμηχαναΤο, θέλων το μαντηῖον ψευδόμενον ἀποδέξαι, να οἱ δυώδεκα μεα α Γ εξ ειέων

γένηται, αἱ νυκτες ημέραι ποιευμεναι.134. Πυραμίδα δἐ και υτος πελιπετο πολλον ἐλάσσω του πατρος, ικοσι ποδων καταδέουσα κωλονεκαστον τριων πλέθρων ἐουσης τετραγώνου, λίθου δε ἐς το μισυ ιθιοπικου. - δη μετεξέrεροι φασι ' λη-

217쪽

202 ERODOTI Hroντες Ουδε ν ουδ εἰδότες μοι φαίνονται θεινοίτοι τις ν η Ῥοδῶπις Ου αλαν οἱ πυραμίδα - θεσαν ποιησασθαι τοι - ἐς την ταλάντων χιλιάδες αναριθμητοιῶ λόγω ειπῶν ἀναισίμωνται προς ει ὁτικατὰ χμασιν βασιλεέοντα η ακμάζουσα Ῥοδῶπις, ἀλλ' ο κατά τουτον επεσι α κάρτα πολλοῖσι στερον τουτων ων βασιλέων των τῶ πυραμίδας ταύτας η λιπομένων Ῥοδῶπις, γενεην με ἀπόχρηίκης, δούλη δἐ ηνυάδμονος του φαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδοπιλος δῶ Αἰσωπου του λογοποιοῖ και ταρ υτος γάδμονος θένετο, ώς διέδεξε τῶδε Ουκ κιστα ἐπεί τε ταρ πολλάκις κηρυσσόντων ελφῶν εὐθεοπροπίου ς βουλοιτο

ποινην της Ἀσωπου τυχης ἀνελέσθαι, ἄλλος μεν ουδεὶς έφάνη Ιάδμονος δἐ παιδός πως ἄλλος αδμων ἀι είλετο Οἴτω και Αἰσωπος γάδμονος γένετο. 35 Ῥοδῶπι δἐ ἐς Αιροπτον ἀπίκετο Σάνθεω ou Σαμου κομίσαντό μιν ἀπικομένη δε κατ σαῶν ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ωπὸ ἀνδρος Μυτιληναίου -- ράξου του Σκαμανδρωνέμου παιδός, ἀδελφεου ἐΣαπφους της μουσοποιοῖ ουτάδη η'μωπις ἐλευθερώθη, κανκπιέμεινέ τε ν Arvπτω και κόρσα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα κτησατο χρηματα, ἄν εἰναι Ῥοδώπιος, ἀτὰρ - ῶς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικεσθαι. της γαρ την δεκάτην των χρημάτων ἰδέσθαι ἐστι ετ και ἐς τόδε παντι τοὐ βουλομένω, υδῆ δεῖ μεγάλα οἱ χρηματα ἀναθεῖναι μεθύμησε α Ῥοωπις μνημηλνω-ης Eλλαδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησα ητοῖτο τ μη τυπάνει ἄλλω ἐξευρημένον και ἀνακείμενον ει ρω, τοὐτο ἀναθεῖναι ἐς Θελφοὐς μνημόσυνον Γωυτῆς.

τηλῶν ὐεκάτης των χρημάτων ποιησαμένη ὀβελους β -

218쪽

ψρόδιτο μνεσθαι αἱ ἐπῶραι τουτο μεν ταλαντη, της πέρι λέγεται οδε ὁ λόγος, υτ ει τι κλεινη θένετο, ς και πάντες οἱ Ελληνες Ῥοωπιος τουνομα ἐξέμαθον τουτο δε υστερον ταυτης, υ -- ην Ἀρχιδίκη, ἀοιδιμος ανὰ την Ἐλλάδα θένετο, ησσον δἐ τὐ τέρης περιλεσχέινευτος Σάραξος δἐ ς λυσάμενος Ῥοδῶπιν ἀπενόστησε ες φιληνην, εν μέλε Σαπφώ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν Ῥοδώπιος μεν νυν πέρι πέπαναι. 136. Mειὼ ὁ Μυκερῖνον γενέσθαι τύπτου βασιλέα ελπον οἱ ἱρέες υσυχιν, τον τά προς λιον ανέ- σχοντα ποιησαι --αἰστω προπύλαια, ἐόντα πολλωτ κάλλιστα καὶ πολλω μενστα εχει ἐν γάρ και τάα τα προπύλαια ἀπ ς- έπεγλυμμένους και αλληνον οικοδομημάτων ρορ, ἐκεῖνα δε και μακρω μάλιστα ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ελπον, μαίης ἐούσης πολλης χρημάτων, τενέσθαι νόμον Ἀροπτέοισι, ἀποδεικνυντα νέχυρον του πατρος - νέκυν οπι λαμβάνειντο χρέος ' προστεθηναι δ ετ τούτω του νόμω τόνδε, τον διδοντα το χρεός και ἁπάσης κρατέειν της του λαμβάνοντος θηκης, μει ποτιθέντι τουτο ἐνέχυρον.ήνδε μεῖναι ζημιν μηδουλομένω αποδοῖναι το χρέος, μη αυτου ἐκείνω τελευτησαντι εἶναι ταφης κυρησαι μητο ἐκείνω του πατρέω τάφω μη ἐν ἄλλω μηδενι, μητειλλον μηδένα των ἐωυτο ἀπογενόμενον--αι. περβαλέσθαι ὁ βουλόμενον--τον τον βασιλέα - πρότερον έ-τοὐ βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου, μνημο--

219쪽

204 HERODOTI νον πυραμἱδα λιπέσθαι ἐκ πύνθων ποιησαντα, ἐν ηγράμματα ἐν λίθω νεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστι Μη με κατονοσθῆς πρὸς τὰς λιθίνας πυραμ ἱ-

δας προέχω ταρ αυτέων τοσουτον σον ὁ Ζευς των ἄλλων θεώ κοντωταρ ποτυπτοντες ἐς λίμνην, τι πρόσσχοιτο του πηλου τω κοντω, Toυτο συλλέγοντες πλίνθους ει ρυσαν καί με τρόπω τοιούτω ἐξεποίησαν. υτον μεν τοσαλα ἀποδέξασθαι. 437. Μετ δε τουτον βασιλευσα ανδρα τυφλον α

νοντο πηλότεραι το μεν τὰ πρῶτον ἐχώσθησαν υποτων τὰς διωρυχας ρυξάντων ἐπι Σεσώστριος βασιλέος, δευτερα δὴ ἐπὶ τ υιθχπος και κάρτα πηλα εγένοντο. νηλέων δ και ετέρων τασσομένων ἐν Π Αροπτω πολίων, ως μοι δοκέει, μάλιστα η εν Βουβάστι πόλις αε- χώσθη, ἐν τη και ρον ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον ' μέζω μεν τά ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερά ἐστι ἱρά, ηδονη δε ιδέσθαι μεινὰ του μῶλλον η δἐ Βουβαστις

220쪽

I. IB. II CAP. 136 439. 205τ αλλ νησός εστι α γάρ του μέλου διώρυχες ἐσέχουσι Ου συμμἰπουσαι ἀλληλησι αλλ' ἄχρι ηὐεσόδου του ρου κατέρη σέχει, Ῥεν τῆ περιρρέουσα, φειτν ευρος εοῖσα ἔκατέρη εκατον ποδων, δένδρεσι κατάσκιος. τὰ δε προπυλαια οφος με δέκα.πυιέων ἐστὶ, νυστοισι δε καππεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου εον δ' εν μέση τῆ πόλι το ἱρόν κατορῶται πάντοθεν περιιόντι 'απαταλτης πολιος με εκκεχωσμένης που του δ' ἱρούου κεκινημένου, ς ἄρχῆθεν λοπ θη, σοπτον ἐστι. περιθέει ν αυτ αἱμασι θρομμμένη τύποισι εστι δἐ εσωθεν λσος δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ

εστρωμένη ἐστὶ οδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους τρεις μάλιστα κ 7, δια της Θορης φέρουσα ες το προς ω, τρος ὁ ώς τεσσέρων πλέθρων τῆ δἐ και τῆ ης οδου δένδρεα ου- ρανομηκε πέφυκε φέρει δ' ς Ἐρμέω ρόν το μεν η

οἴχεσθαι φεύγοντα ἐδόκεέ οι ανδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν του ἱρέας ους εν ἰώπτω συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμέειν ιδόντα ὁ την σφιν ταύτην λέγειν αυτον, ς πρόφασίν οἱ δοκέοι ταύτην του θεοτ προδεικνυναι, ἴνα ἀσεβησας περ τά ἱρὰ κακόν τι προς θεῶν προπι θρώπων λάβοι Ουκων ποιησειν ταυτα αλλώrάρ ι εξεληλυθέναι τον χρόνον Οκόσον κεχρησθαι ἄρξαντα σέπιου πωρησειν π α τῆ Αἰθιοπίη ἐόντι αυτω τά μαντηει, τοῖσι χρέωνται Λιθίοπες, ἀνεῖλε ώς δέοι αυτὸν πίπτου βασιλεῖσαι ἔτεα πεντηκοντα. ς