Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

31쪽

16 HERODOTI

σιν καὶ δ και ἐς Σάρδις παρὰ μῶσον ἀπικόμενος

μετὰ δε μέρη τρίτη η τετάρτη, κελευσαντος Κροίσομτον Σόλωνα θεράποντες περιητον κατα του θησαυ- ρους, και επεδείκνυσαν πάντα εόντα μεγάλα, καὶ ολβια θηησάμενον δέ μιν τα πάπτα και σκεπόμενον, ςοι κατα καιρον, εἰ ρετ ο Κροῖσος τάδε Σεῖν 'Ἀθηναῖε, παρ ημμας α περὶ σέο λόγος ἀπῖκται πολλος

και σοφίης εἴνεκεν της σης καὶ πλάνης, ώς φιλοσοφέων ' πολλην θεωρ' εἴνεκεν ἐπεληλυθας ' νων - ἔμερος ἐπείρεσθαί μοι ἐπηλθε, ει τινα δη πάντων εἶδε ολβιώτατον -μεν, ἐλπίζων εἶναι ανθρωπων ολβιωτατος, ταυτα ἐπειρώτα- Σολων δε υδἐ υποθωπεύσας, αλλάτω ἐόντι χρησάμενος, θει χ βασιλευ, ἐλλον Ἀθη- ναιον. 'Aποθωυμάσας ὁ Κροῖσος το λεχθῆ εἰ ρετο ἐπιστρεφέως κοίη ὁ κρίνεις αλον ειναι ὀλβιώτατον; -δἐ Ins- έλλω τουτ μεν, ης πολιος ευ κουσης, πάχες σαν καλοί τε κἀγαθοι, και σφι εἶδε απασι τέκνα ἐπενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα, et et Mτου μου ευ κοντι, ,τα παρ μῖν, τελε- του μου λαμπροτάτη λεγένετο ' γενομένης γαρ υ ναἰοισι μάχης προς τους ἀστυνἰτονας ἐν Ἐλευσῖνι, βοηθησας καὶ

τροπην ποιησας των πολεμίων απέθανε καλλιστα, καὶ

μινυθηναῖοι δημοσbi et M αν αυτου τῆπερ επεσε, και ἐτίμησαν μεγάλως. 31. M δἐ τα κατατον αλον προετρέφατο λα- λων τον Κροῖσον, εἰπας πολλά τε και ολβια, πειρωτα, τίνα δευτερον με ἐκεῖνον ἴδοι, δοκέω πάπυ φωτεροῖο

32쪽

και ευωχηθησαν, κατακοιμηθέντες δε αυτω τυ ιρῶ οἱ νεηνία ουκλι ανέστησαν, ἀλλ' ἐν τέλεῖ τουτω ποντο.

33쪽

18 HERODOTI ἐον φθονερον τε και ταραχῶδες ἐπειρωτας ανθρωπέων πρ γονάτων πέρι εν α τω μακρῶ χρόνω πολλα μενέοι δίειν τα μη τις ἐθέλει, πολλα δἐ καὶ παθέειν. ες γαρ βδομηκοντα ετε Ουρον η ζόης ανθρώπω προτίθημι -τοι ἐόντες νιαυτοὶ βδομηκοντα παρέχοντα γέρας διγοσίας καὶ πεντακισχιλίας και δισμυρως, -

βολίμου μηνος μηθενομένου εἰ-δη θελησε τουτερον των ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ν δ αἱ ἄρα συμβαίνωσι παραγινόμεναι ἐς το δέον, μηνες μεν παρα τα ἐβδομηκοντα ἔτεα ι εμβόλιμοι γίνονται τριηκοντα πέντ' ημέραι δε εκ των μηνῶν τουτων χίλιαι πεντηκοντα τουτέων τῶν πασέων μερέων τῶν ἐς ταἐβδομηκοντα ετε ἐουσέων πενzηκοντα καὶ διηκοσίων καὶ

ἐξακισχΔιεων καὶ δισμυριέων, η τέρη αυτεων τῶ τέρπημέρη το παράπαν Ουδἐ ομοῖον προσάγει πρηνα -- τω ν, ω Κροῖσε, παν ἐστι ανθρωπος συμφορη ἐμοὶ δε συ καὶ πλουτέειν με μέγα φαίνεαι καὶ βασιλευς εἶναι

μενσαρ ζάπλωτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοί εἰσι, πολλοὶ δεμετρίως χοντες μου πιτυχέες ο μεν δ' μέτα πλουσιος, ανόλβιος δε, δυοῖσι προέχει του ευτυχέος μουνοισι, υτος ει το πλουσίου καὶ ἀνολβlo πολλοῖσι ὁ με ἐπιθυ- μην ἐκτελέσαι καὶ την πάλην προσπεσουσαν ἐνεῖκαι δυνατώτερος, Ἀλτοισίδε προέχει κείνου, την με καὶ ἐπιθυμίην ουκὰμοίως δυνατος ἐκείνω ἐνεῖκαι, απια δεη-οιπ' οἱ ἀπερυκει, πηρος δέ ἐστι, αν σος, - -

34쪽

I. IB. I. AP. 32 - 34. 19θης κακῶν, υπαις, ε ιδης εἰ δἐ προ τολοισι ετ τελευτησε τον βίον ευ, ειος ἐκεῖνο τον, ζητῶς, ολβιος κεκλησθαι αξιός ἐστι πριν δ' - τελευτηυ, λιπέειν μηδἐ καλέειν κω ολβιον, αλλ ωτυχέα τα πάντα μεν νυν ταυτα συλλαβεῖν ἄνθρωπον ἐόντα αδύνατον ἐστι, σπερ

χώρη ουδεμία καταρκέει πάντα μυτῆ παρέχουσα, ἀλλα ἄλλο μεν εχει, τερου δἐ ἐπιδέεται φει αν τα πλεῖστα hy, ἀρίστη αυτη. - δ και ἀνθρωπου σῶμα εν ουδὰν

αυταρκές εστι το μεν ταρ εχει, αλλοὐδἐ ενδεες ἐστι. ος δ' αὐαυτῶν πλεῖστα χων διατελέ κα επειτα τελεωτηυ παρίστως τον βίον, Ουτος παρ μοὶ, ουνομα Ουτο, ω βασιλεῖ, δίκαιός ἐστι φέρεσθαι σκοπέειν

ουτε λόγου μιν ποιησαμενος οὐδενὸς αποπέμπεται, κάρτα δοξας ἀμαθης εἶναι ος τὰ παρεόντα Θαθὰ μετεχτην τελε- παντος χρηματος ρει ἐκέχρουε. 34. Μετὰ δἐ Σόλωνα οἰχόμενον ελαδε ἐκ θεολνέμεσις μετάλη Κροῖσον, ς εικάσαι, τι ἐνόμισε μυτον εἶναι ἀνθρώπων πάντων όλβιωτατον αὐτίκα δε οἱ ευδοντι επέπιη νειρος, ο οἱ την ἀληθηίην φαινε τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τον παῖδα ησαν ἐτω Κροίσω δύο παῖδες, τῶν τερος με διέφθαρτο ην αρ ὁ κωφός δἐ εμερος τῶν λίκων μακρον τὰ

αιχμὴ σιδηρέη βληθέντα ὁ δ ἐπει τε ἐξησέρθη καὶ

35쪽

M HERODOTI μῶν τι, παιδι γυναῖκα, ἐωθότα δἐ στρατηγέειν μιν ων χυδῶν Ουδαμῆ ετ μι τοιουτο πρην ἐξέπεμπε, κόντια δε καὶ δορατια και τα τοιαυτα πάντα τοῖσι χρέωνται ἐς πόῖνον ἄνθρωποι, ἐκ των ἄνδρεωνων ἐκκομίσας - τους θαλάμους συνένησε, μη τι ι κρεμάμενον τω

35. Ἐχοντος δε οἱ ἐν χερσὶ του παιδὸς το γάμον, ἀπικνέεται ἐς τάς Σάρδις ἀνηρ συμφυρῆ ἐχόμενος καιου καθαρος χῶρας ἐών, Φρυξ μενσε ελ γένεος δε του

βασιλήωυ παρελθων δ ουτος ἐς τα κροίσου ικία κατὰ νόμους τους ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρησαι

κροισος δέ μιν ἐκάθηρε εστ ει παραπλησίη η κάθαρσις τοῖσι -δῶσι, καὶ τοῖσι Ἐλλησι με τε ὁ τὰ νομιζόμενα ποίη- ο Κροῖσος, ἐπυνθάνετο ὁκόθεν τε καετις ειη, λέγων τάδε γZνθρωπε, τις τε ἐὼν και κόθεν της Φρυγίης κων πωτως μοι θένεος τίνα τε ανδρον συναικων ἐφόνεωσας; VM αμείβετο τ βασιλευ, Γορδίεω μεν τοὶ δε ειμι παῖς, υνομάζομαι δῶ Λωὶστος φονευσας δε ἀδελ ὁ ἐμεωυτου ἀέκων πάρειμι ξεληλαμένος τε - του πατρος και ἐστερημένος πάντων Κροῖσος δέ μιν ἀμείβετο τάῖσδε Ἀνδρῶν ἄψίλων τυπάνεις πονος ἐών και ἐληλυθας ἐς φίλους, ἔνθα ἀμηχανησεις χρηματος ουδενος μένων ἐν Ῥαέρου. συμφορχ' δἐ ταύτην ς κουφότατα φέρων κερδανέεις πλεῖστον. σμεν δη δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. 36. ν δ τω αυτω χρόνω τουτω ἐν τω Μυσίω GHμπω συος χρημα γίνεται θα- νεώμενος ει υτος

- ου υρεος τουτου τὰ των Μυσῶν επα διαφθείρου--s, πολλάκι δἐ- Μυσοὶ - αὐτὸν ἐξελθόντες ποιέεσκον μεν ουειν κακόν, ἔπασχον ει προς--ου τέλος

36쪽

LIB. I. CAP. 34 - 38. 21

ται μῖν, ς α μιν ἐξέλωμεν ε της χώρης οι μεν

γαμός τε γαρ επι καὶ αὐτα οἱ νυν μέλει Λυδῶν μέντοι λογάδας καὶ, κυνηγέσιον παν συμπέμψω, καὶ διακελευσομαι όῖσι ἰουσι εiναι ς προθυμοτάzοισι συνεξελεῖν μῖν το θηρίον ε της χώρης.37. αὐτα ἀμείψατο ἀποχρεωμένων δε τουτοισι των Μυσῶν ἐπεισέρχεeta του Κροίσου παῖς, ἀκηκοώς των ἐδέονr οἱ Μυσοἱ Ου φαμένου δε του Κροίσου τον γε παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει προς-vro ὁ νεηνίης τάδε IN. πάτερ, τα κάλλιστα πρότερόν κοτε καὶ τενναιότατα μῖν ην ς' πολέμους καὶ ἐς πρας φοιτέον

37쪽

22 HERODOTI χρόνων σεσθαι - γάρ αιχμης σιδηρέης ἀπολέε

πω, φυλακην χων εἴ κως δυναίμ,ὶ επὶ της Ῥης σε ζόης διακλέψαι εἰς γάρ μοι μουνος τυγχάνεις ών παις τον τὸ δ ευρον διεφθαρμένον την ἀκυην - ῶναί μοι λογίζομαι. 39. μείβεται ὁ νεηνίης τίσει Συπνώμη μεν πάτερ τοι, ἰδόντι τε φιν τοιαύτην, περὶ ἐμ νυλακροεχειν οὐδἐ ου μανθάνεις, αλλὰ λέληθέ σε το νειρον, ω τοι δίκαιον ἐστι φράζειν φῶς τοι ο νειρον ποοσμης σιδηρεης φανα ἐμ τελευτήσειν ' ὁ δε κοῖαιμεν εἰσι χεῖρες, κοίη δε αιχμη σιδηρέη,4 συ φοβέαι ειμεν α πιο δόντος τοι ἀπε τελε-ησειν μου λλου

τευ ο τι τουτω ἔδικε χρη δη σε ποιέειν τα ποιέεις νυνδε υπο αἰχμης ἐπεί τε ν ου προ ανδρας μῖν ἰνε- ται η μάχη, μέθες με. 40. μείβεται Κροῖσος - παῖ, ἔστι υ με νικας

Φρυγα Ἀδρηστον, ἀπικομένω δέ- λθει τάδε υδρηστε, εγώ σε συμφορῆ πεπληγενον ἀχάριτι, την τοι - ονειδίζω, κάθηρα, και οικίοισι υποδεξάμενος εχ παρεχω πῶσαν δαπάνην νυν, οφείλεις γὰρ, με προ- ποιησαντος χρηστὰ σἐ, χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι φυλακα παιδός σε του μου χρήζω γενέσθαι ες ἄγρηνορμεωμένου, μη ινες κατ οδὸν κλωπες κακουποι επὶ δηλησε φανέωσι μῖν προ δἐ τουτω και σέ τοι χρεών

38쪽

OB. I. CAP. 38 - 44. 23 ἐστι Φεναι ἔνθα απολαμπρύνεαι τοῖσι ερροισι πατρίLόν τε ταρ τοι στι καὶ προσετιχώμη πάρχει. 42. μείβεται Ο Λδρηστοὶ βασιλευ, αλλως μεν π αν ουκαῖα ἐς αεθλον τοιόνδε οπιε α συμφορῆ OD;δε κεχρημενον ικός ἐστι ες μηλικας ε πρησσοντας ἰέναι, υτ το βούλεσθαι πάρα πολλαχη τε αν

χαρίζεσθαι, οφείλω α σε ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι

43. οιούτοισι ἐπει τε υτος με ατο Κροῖσον, ηῖσαν μετα ταυτα ἐξηρτυμενοι λογάσι τε νε lyσι και σἰ ἀπικόμενοι ὁ ἐς τον υλυμπον το ορος ζητεοντο θηρωμ ευρόντες δε καὶ περιστάντες αυτ κυκλον ἐσπόντιζον ενθα - ο ξεῖνος, υτος δη ὁ καθαρθεὶς τον φόνον, καλεόμενος ὁ Ἀδρηστος, κοπιέζων τον συντο μεν αμαρτάνει, τυγχάνει δἐ του κροωου παιδος.

μἐν δ βληθεὶς τῆ ιν ἐξεπλησε του ονείρου -

λἰGιον καλέων, διότι δη οἰκίοισι υποδεξάμενος το ξει- νον-ονέα του παιδος ἐλάνθανε βόσκων, τον ὁ μαι-

39쪽

24 HERODOTI ῖον, ς φώλακα συμπέμφας πιον ευρηκοι πολεμιώ-

45. Παρησαν δε μεσα τουτ οι Λυδοι φέροντες τον νεκρόν οπισθε δε εἴπετό οἱ ὁ φονευς στάς δε-ωτος προ του νεκρου παρεδίδου μυτο οἰσών, προτείνων τὰς χεῖρας ἐπικατασφάξαι μιν κελευωνἈω νεκρω λερον τρο τε προτέρην ἔ-του συμφορη , κανώλει κείνη τον καθηραντα ἀπολωλεκώς εἴη Ουδέ οἱ εἴη βιώσιμον.

40쪽

LIB. I. a P. 44 - 48. 25 ἄλλους ἄλλη, τους μῶν ἐς Βελσους ἐναι, - δν υβας τάς Φωκέων, τους ει ἐς Αωδώνην, οἱ δέ τινες ἐπέμποντο παρά τε Ἀμφιαρεων καὶ παρα ροφώνιον, οἱ δῶ της Μιλησίης ἐς Βραπίδας ταυτα μέν νυν τα Ἐλληνικὰ μαντηλ, ἐς τα απέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος Αιβυης δε παρὰ μωνα απέστειλε ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε ει πειρεώμενος των μαντηῖων ο τι φρονέοιεν, ως, εἰ φρονέοντα την ἀληθήλ ευρεθείη, πείρηται σφεα δευτερα πέμπων, εἰ ἐπιχειρέοι ἐπι Πέρσας στρα-

τετεσθαι.

4τ. Ἐντειλάμενος δέ τοῖσι Λυδῶσι τάδε ἀπέπεμπs ἐς την διάπειραν των χρηστηριων ' - ης - μέρης ορμηθέωσι ἐκ Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ημερολογέοντας τον λοιπον χρονον κατοστῆ μέρ χρησθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, πειρωτέοντας τι ποιέων πχάνοι Ουυδων βασιλευς ροισος ὁ Ἀλυάττεω ἄσσα δ' ἄν καστα των χρηστηριων θεσπίσχὶ, συπραναμένους ἀναφέρειν παρ έωυτόν. τι μέν νυν τα λοιπά των χρηστηριωνε θέσπισε, - λενται προς ουδαμῶν ἐν δ - ῶσιώς ἐσημον τάχιστα ες ὐμθαρον οι Λυδοὶ χρησομενοι τω θε και ἐπειρωτεον, ἐντεταλμένον, η Πυθ' ἐν

ἐξαμέτρω τόνω λέγει τάδε οιδὸν ἐγὼ ψάμμου ἀριθμον καὶ μέτρα θαλάσσης,

ὀδμη, ἐς φρένας ηλθε κρατα ρινοιο χελώνης εψομένης ἐν χαλκω ἄμ ἀρνείοισι κρέεοσιν, χαλκος μεν πέστρωται, χαλκον δ' ἐπιεσταν.48. αυτ οἱ Λυδοὶ θεσπισάσης της Πυθίης πρπόμενοι ιχοντο ἀπιόντες ἐς τάς Σάρδις ώς ὁ και λλοι οἱ περιπεμφθέντες παρησαν φέροντες τους