Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

41쪽

26 HERODOTI χρησμους, ενθαπια ὁ Κροῖσος ἔκαστα ἀναπτυσσων μωρα των συπραμμάτων των με ὁ Ουδἐν προσίετό

γα δη διέπεμψε παρὰ τα χρηστηρια τους θεοπρόποους, ο λάξας η κυρ- των μερέων μηχανησατο τοιάδε ἐπινοησα τα ην μηχανον ἐξευρεῖν τε και ἐπιφράσασθαι, χελών και ἄρνα κατακόψας μου νε αυτος ἐν λεβητι χαλκεω χάλκεον ἐπἰθημα πιθείς. 49. α με δη in inlapων--ήτω Κροίσω χρησθη κατὰ ὁ ' μφιάρεω του μαντηίου ἀπόκρισιν-- - εἶπαι Ο τῶσι Λυδῶσι εχρησε ποιησασι περὶ το ἱρὰν τανομιζομενα Ου γὰρ ων Ουδ τουτο λέγεται ἀλλο γε,

οτι καὶ τουτο νομισε μαντηλ ἀφ δἐς κτησθαι. 50 Μετά δἐ ταυτα θυλ σι μεγάλyσι τον ενυελ-τῶσι θεον ἶλάσκετο κτηνεά τε γὰρ τὰ θυσιμα παντα τρισχίλια εθυσε, κλίνας τε επιχρυσους καὶ μαρτυρους καὶ φιάλας χρυσεας και Ῥατα πορφυρεα καὶ κιθῶνας, νηησας πυρην,πάλην, κατέκαιε, ἐλπιζων τον θεον μαλ-

ώς δ ἐκ της θυσίης πίνετο, καταχεάμενος χρυσον

ἔπλειον ημιπλίνθια εξ αυτου ἐξηλαυνε, μι μεν τὰ μακροτερα ποιεων ἐξαπάλαιστα, ἐπι δἐ τὰ βραχυτερα τρι- πάλαιστα, πο δἐ παλαιστιαῖα, ἀριθμον δἐ ἔπτακαίδεκα καιέκατόν και τουτέων ἀπεφθου χρυσου τεσσαρα, τρία ημιτάλαντα εκαστον ελκοντα, τὰ δὲ ἀλλα ημιπλίνθια λευκου χρυσου σταθμον διτάλαντα ἐποιέετο καὶ λεοντος εικόνα χρυσου ἀπεφθου εHovσαν στα-

42쪽

και ἔτι λώδεκα μνέας, ὁ δ ἀργυρεος επὶ του προνφου της γωνίης, χωρέων αμφορέας ἐξακοσίους ἐπικίρναται γάρ πό ελφῶν Θεοφανίοισι. φασι δέ μιν ελφοὶ

θεοδώρου του Σαμίου πον εἶναι- καὶ εrὼ δοκέω υτὸ τ συντυχον φαίνεται μοι ρπον εἶναι καὶ πέθους τε ἀργυρέ ς τεσσαρας πέπεμψε, ο ἐν τω Κορινθίων θησαυρω ωτῶσι, καὶ περιρραντηρια δυο ἀνέθηκε, χρυσεόν τε καὶ ἀρτυρεον, των ω χρυσέω ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων, φαμένων ἔναι ανάθημα , o Gρθῶς λέγοντες εστι γὰρ και τουτὶ οἰσου, πίγραφε δ των τις ελφῶν Λακεδαιμονίοισι βουλόμενος χαρέζεσθαι, του ἐπιστάμενος το υνομα ου ἐπιμνησομαι. αλ ομεν παῖς, ὁ ο της χειρος ρέει το δωρ, Λακεδαιμο - νἱων εσrὶ ου ἐντο των τε περιρ αντηρίων ουδέτερον. αλλα τε αναθηματα - πίσημα πολλὰ απέπεμψ ἄμα τουτοισι, Κροῖσος καὶ χευματα πυρεα κυκλοτερέα, καὶ δη καὶ γυναικος εἴδωλον χρυσεον, πηχυ, το ελφοὶ της ἀρτοκόπου της Κροωου εικόν λθουσι ειναι.

43쪽

φιάρεω, πυθόμενος αυτου την τε αρετην και η πό-

στρατον ανδρῶν προσθέοιτο ἰλον. δε ἀπικόμευοι ἐς

τα πεπέμφθησαν οἱ Λυδοὶ νέθεσαν τα ἀναθηματα, ἐχρέωντο τοῖσι χρηστηρίο- λέγοντες Κρῶσος ω--δων τε καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλευς, νομωας τάδε μαν-τήῖα εἶναι μουνα ἐν ανθρώποισι, μῖν τε ἄξια δῶραεωκ των ἐξευρημάτων, καὶ νυν Ῥέας ἐπειρωτα, εἰ στραetευηται ἐπὶ Πέρσας καὶ εἴ τινα στρατον ανδρῶν προσθέοιτο συμμαχον οἱ μεν ταυτα ἐπειρώτεον τῶνδε μαντη ν αμφοτέρων ἐς τω- αἱ γνῶμαι συνέδραμον, προλεγουσαι Κροίσολ ην στρατευηται ἐπι Πέρσας,

μετα- αρχήν μιν καταλυσαι τους δ Ἐλληνων δυνα- etωτάτους συνεβουλευόν οι ἐξευρόντα φιλους προ-

σθαι.

πέμψας αυτις ἐς Τιθώ ελφους δωρέεται, πυθόμενος

44쪽

ναρχίη η δε Πυθίη οἱ χρα τόδε-

φευγειν, μηδε μένει, μηδ' αἰδεισθαι κακὸς εἶναι.

φοισι ελθουσι τοῖσι ἔπεσι ὁ κροισος πολλόν τι μάλιστα πάντων ησθη, ἐλπίζων ηἰoνον Ουδαμὰ ἀντ ανδρος βασιλεύσειν Μηδων, ω' ων αυτος ουει οἱ εξ αυ- του παύσεσθαί κοτε της ἀρχῆς. 56. Μετὰ δε ταῶτα ορόντις ιστορεων, τους -

Ἐλληνων δονατωτάτους ἐόντας προσκτησαιτο ἱλους. ἱστορέων δε ευρισκε Λακεδαιμονίους καὶ θηναίους προέχοντας, τους μεν ολ ρμου γένεος του δἐ του γωνικου. αυτ ταρ ην τα προκεκριμένα,εόντα το ἀρ

δμείων, οἴκεε ἐν Πίνδον, Μακεδνον καλεόμενον ενθευτεν

45쪽

30 HERODOTI 57. Πντινα δε λῶσσαν σεσαν οἱ Πελασγοὶ Ουκεχω ἀτρεκέως εἶπαι εἰ δε χρεών ἐστι τεκμαιρόμενον λέ

τεκμαιρόμενον δεῖ λέγειν, σαν οἱ Πελασγοὶ βάρβαρον

λαπικον, λυττικον θνος ἐὸν Πελασγικον αμα τῆμεταβολῆος ἐς Κλῖψας καὶ - λῶσσαν μετέμαθε. καὶ ω δη - οἱ Κρηστωνι α -δαμῶσι των νυν σφεας περιοικεόντων εἰσὶ Ῥοrλωσσοι, πιε, Πλακιηνοὶ σφίσι δε ομοτλωσσοι, δηλουσέ τε, τι τον νείκαντο γλώσσης χαραπιηρα μεταβαίνοντες ἐς ταυτα α ωρία, τουτον ἔχουσι ἐν φυλακῆ. 58. δἐ Ἀλνικον γλώσσy ἐν, ἐπεί τε ἐγένετο, αιε κοτε τῆ αφῆ διαχρέεται, ως ἐμοὶ καταφαίνεται ἶναι αποσχισθἐν μέντοι πό του Πελαστικου ἐονασθενἐς ἄπο σμικρου τε την προ νεώμενον αυξηται ἐς πληθος τῶν εθνέων πολλῶν, μάλιστα προσκεχωρηκότων ωrω και αλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν προς ει ν ἔμοιγε δοκέει υδ το Πελασγικον ἔθνος,

46쪽

ραννίδα, γειρε τρίτην στάσιν. συλλέξας ὁ στασιώτας και τω λόγω των υπερακρίων προστὰς μηχανῶται τοιάδε τρωμαTίσας μυτόν τε και ημιόνους λασε ες την Θορηντο ζευγος, εκπεφευIώς τους χθρους, οῖ μιν ἐλαυ- νοντα ἐς προν θέλησαν ἀπολέσαι δηθεν, δέετό τε

47쪽

32 ERODOTI μέ τε τῶσι κατεστεῶσι ενεμ ' πόλιν κοσμέων καλῶς

τε και ευ.

τον Αθνας, και τυραννίδα ουκω κάρτα ἐρριζωμε- νην χων ἀπέβαλε οἱ δε αελάσανα Πεισίστρατον αυ- τις ἐκ νέης - ἀλληλοισι ἐστασέασαν περιελαωνόμενος ει τη στάσει ὁ Μεγακλῆς, ἐπεκηρυκεύετο Πεισιστρα εἰ βουλοιτό οἱ τεθυγατέρα χειν γυναῖκα επὶ Μο ραννιδι ενδεξαμένου ὁ τον λόγον και μολο σαντος - τουτοισι Πεισιστράτου, μηχανῶνται δ επὶ τῆ κατόδω πρηm ευηθέστατον, ς θλευρίσκω, μακρολέπε ν ἀπεκρίθη κ παλαιτέρου του βαρβάρου εθνεος το Ἐλλφικόν, ὁ και δεξιωτερον και ευηθίης λιθί απηλλανένον μῶλλον, ε και τότε τε πιοι ἐν θναι- οισι τῶσι πρώτοισι λεγομένοισι εἶναι 'U ων σοφωμηχανῶνται τοιάδε. Ἐν τω δημω τω Παιανιεῖ φρονη, τῆ ουνομα ν Φυη, μέγαθος ἀπο τεσσέρων πηχεωναπολείπουσα τρεις δακτύλους, καὶ αλλως ευειδης ταν-- τρο υναῖκα σκευάσαντες πανοπλίν, ἐς ἄγα σβιβάσαντες και προδέξαοες σχημα ιόν τι ἔμελλε ευπρεπέστατον φανέεσθαι χουσα, λαυνον ς ο απιυ, προ

δρόμους κηρυκας προπεμψαντες, ο τά εντεταλμένα ηπό- ρετον ἐς το αστυ ἀπικόμενοι λέγοντες τοιάδ. 'TZ Ἀθηνάῖοι, δέκεσθε ἀγαθω νόω Πεισίστρατον, τον αυτη

'Aθηναίη τιμησασα ἀνθρώπων μάλιστα κατάροι- θ

49쪽

ἄστεος προ αριστον τετραμμένοι σαν δη τηνικαυτα, και πωτο αριστον μεταδεερο αυτῶν μεν προς κυ- βους, οἱ δε προς πνον. οἱ δε αμφὶ Πεισίστρατον εσπε- σοντες τους θηνα&υς ρεπουσι φευγόοω δἐ τουτων, βουλην νθαυτα σοφωτάτην Πεισιστρατος πιτεχναται,οκως μητε λισθεῖεν οι οἱ θηναῖοι διεσκεδασμένοι τsευν ἄναβιβάσας τους παῖδας επὶ ἴππους προέπεμπε οἱ δἐ καταλαμβάνοντες τους φεύγονrας εχπον, εντεταλ- μενα - Πεισιστρατου, θαρσέειν τε κελευοντες καὶ

50쪽

LIB. l. CAP. 62 45 35 σἰστρατος το τρίτον σχων Ἀθηνας ρρίζωσε Την ουραν- νἱδα ἐπικουροισι τε πολλοῖσι και χρημάτων συνόδοισι, των μεν απιόθεν των δε ἀπο Στρυμόνος ποταμου συνιόντων, μηρους τε των παραμεινάντων Ἀθηναίων καιμη -τίκα φυγόντων παῖδας λαβὼν και καταστησα ες Νάξον και τα ταυτην ο Πεισίστρατος κατεστρώφατο

noλέμω καὶ ἐπέτρεπε υγδάμι , πρός τε λ τουτοισι etην νησον ηλον καθηρας ἐκ των λογίων, καθηρας ἐ

τε α μουνους προσέπταιον. τ δε ετ προτερον -- των και κακονομώΤατοι σαν πεδον πάντων Ἐλληνων κατά τε σφέας αυτους και ξείνοισι ἀπρόσμικτοι μεr βαλo Miti stis os 4- Λυκουργου των Σπαρτιητέων

δοκίμου ανδρος ἐλθόντος ἐς ελφους ἐπι το χρηστήριον,ώς σηῖ ἐς το μέγαρον, -θως η Πυθέη λέγει τάδε

πικεις, ω Λυκόοργε ἐμον ποτε πέονα νηον - φιλος καὶ πῶσιν λυμπια δώμα ἔχουον.& ω η σε θεὸν μαντευσομαι, φανθρωπον ἀλλ' ἔτι και ἄλλον θεον ἔλπομαν, ὁ Λυκόοργε.