장음표시 사용
81쪽
λεόμενος κέκεeto, ura Αρπαγος τάδε κελεύει σε υσνυάγης το παιδιον τουτ λαβόντα θεῖναι ἐς το ἐρημότατον πωλουρέων, κως - τάχιστα διαφθαρείη καὶ τάδε τοι ἐκέλευσε ειπῶν η μη ἀποκτείνης απιο, ἀλλατεω τρόπω περιποιησy, λέθρω- κακίστω σε διαχρη- σεσθαι ἐπορῶ δἐ ἐκκείμενον διατεταναι πώ. 111. -υτα ἀκουσας ὁ βουκόλος και ἀναλαβὼν τοπαιδ&ν ὰ την αυτην οπω ὁδόν, και ἀπικνέεται ες φλαυλιν. - ωρα καὶ,φω φρονη, πέτεξ ἐουσα πῶ- σαν μέρην, τότε κως κατὰ δαίμονα τίκτει, οἰχομενου του βουκόλου- πόλιν. ησαν δε ε φροντίδι αμφότεροι αλληλων πέρι, ὁ μεν του τόκου της γυναικὸς ἀρρωδέων, η δἐθυνη, ο τι-- ἐωθὼς ο 'Αρππος μεταπέμφαιτο αυτης το ανδρα. ἐπεί τε δε μονοστησας ἐπεστη, L ἐξ ἀελπτου ἰλυσα ηο φεῖρετο προτερη, ο τι μιν φωπροθυμως 'Αρππος μεταπεμψαιτο ὁ δε εἶπε ζωρο- νύαι, εἶδόν τε ἐς πόλιν ἐλθών καὶ κουσα το μητε ιδῶνοφελον, μητε κοz γενέσθαι ἐς δεσποτα τους μετέρους.
83쪽
επίκλησιν παῖδα ὁ δ αυτῶν διέταξε τους ἐν ικίας οικοδομέειν, τους δε δορπιφόρους εἶναι, οὐδε κού τινα αυτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος εἶναι, τω δέ τινι α απελίας ἐσφέρειν ἐδίδου γέρας, ώς Δάστω επον προστάσσων εις δ τοττων τῶν παίδων συμπαίζων, ὼν Ἀρτεμβάρεω πῶς, ανδρος δε μου εν Μηδοισι, ουσα ει ποίησε τοπροσταχθῆ εκ ου κυρου, κέλ- αυτόν του ἄλλου πάῖδας διαλαβεῖν πειθομένων δἐ τῶν παίδων ὁ κυρος το παῖδα τρηχέως κάρτα περίεσπε μαστιγεων. o Mἐπεί τε μετείθη τάχιστα ῶς γε - νάξια εωυτου πα- θων, μαλλον τι περιημέκτεε, κατελθών ει ἐς πόλιν προς το πατέρα ποικτίζετο τῶν υπὸ Κωρου ην σε, θων
84쪽
I15. 'Aκουσα δἐ καὶ ἰδὼν ὁ 'Aστυπης, θέλων τιμωρησα τω παιδὶ τιμης της Ἀρτεμβάρεω ινεκα, μετεπέμπετο τον τε βουκόλον καὶ τον παῖδα επειοὐδἐ πα- ροισαν αμφότεροι, βλέφας προ τον κουρον ὁ Ἀστυαρος εφη Σωδη, ἐων τ δε τοιούτου ἐόντος παις, ἐτόλμησας τον τουδ παῖδα ἐόντος πρώτου παρ μοὶ ἀεικίη τοιῆδs περισπεῖν πι δἐ αμείβετο δε δέσποτα, ε ἐ
ωπου προσφέρεσθαι ἐδόκεε εὐέωυτὸν, καὶ η υπόκρισις ελευθεριωτέρη εἶναι,4 τε χρόνος της ἐκθέσιος τῆ ηλιῶντο παιδὸς δόκεε συβαινειν. εκπλαγεὶς ὁ τουτοι τι ἐπὶ χρόνον α θοπος κ μόγις δῶ ὁη κοτε ανενειχθεὶς ελε, θέλω εκπεμψαι τον Ἀρτεμβάρεα, ἴνα τον βουκόλον μουνον λαβών βασανίσχρ' 'Αρτεμβαρες, θώ ταυταποιησω, στε σἐ καὶ τον παιὁ τυν σον μηδἐ επιμέμ-
85쪽
o HERODOTI φεσθαι Ἀν με δη Ἀρτεμβάρεα πέμπει τον δε -- ρον πον - οἱ θεράποντες, κελευσαντος του στυά- ω με δε πελέλειπτο ὁ βουκόλος μουνος, μουνωθέντα τάδε αυro albiso ὁ Ἀστυάγης, κόθεν λάβοι τον παῖδα και τέ εἴη παραδ-ς; ὁ δ ἐγέ-του τε ε
τετονέναι και την τεκουσαν αυτον ἔτι εἶναι παρ έωυτ
υστυάρος δέ μιν - ευ βουλευεσθαι φη, ἐπιθυμέοντα ἐς μόνας μεγάλας ἀπικνέεσθαι, μήτε λετων ταυταέσημαινε τοῖσι δορυφοροισι λαμβάνειν πιον. ὁ δεπόμενος ἐς τάς ἀνάγκας - δη φαινε τον ἐόντα
χρεωμενος, και κατέβαινε ἐς λιτάς τε και προ-
117. -υάρος δε του με βουκόλου τημ αληθη νἐκφῆναντος λόγον - και ἐλάσσω ποιέετο, υ Θωδἐ και μεγάλως μεμφόμενος καλέειν αυτὸν του δορυφόρους ἐκέλευε ώς δέ οἱ παρ ἰ Αρπαγος, εἴρετό μιν ουστυάγης υρπα , τέο δὴ μόρω τον παῖδα κατεχρη- σαο, ον τοι παρέδωκα ἐκ θπατρὸς γεγονότα της ἐμης; , δε υμπος ς εἶδε τον βουκόλον ενδον ἐόντα, - τρέπεται επὶ τ δέα ὁδόν, να μη ἐλεπόμενος δίσκηται, ἀλλα λέγει τάδε, δε βασιλ- έπει τε παρέλαβον το παι- δέον, βούλευον σκοπων κω σοἱ τε ποιησω κατὰ νόον, καὶ πώ προς σε γινόμενος ναμάρτητο μητε θυγατρὶ τῆ πῆ μητ αυτω σοι αυθέντης ποιέω δη δε καλέσας τον βουκόλον τόνδε παραδίδωμι το παιδίον, φας
δίδωμι μέντοι τωδ κατὰ τάδε, ἐντειλάμενος θῶνα μιν ἐς Φημον ουρος και παραμένοντα φυλάσσειν, χρι γ
86쪽
εφαινε λόγον. 18. Ἀστυάγης δε κρυπτων τον οἱ ἐνεῖχε χόλον διατι ροτονος, πρῶτα μεν, κατάπερ ηκουσε αυτος προς του βουκόλου, πρηνα, πάλιν ἀπηγεο τω 'Αρπά-- μεταδῶ, ως οἱ ἐπαλιλλόγητο, κατεβαινε πων, ς περίεστι τε
μένω πη λέγων, ἐς το παῖδα τουτον καμνον,πάλως, και πατρι τῆ μy διαβεβλημένος ου ἐν ἐλαφρω μοι--μην. ων της τυχης - μετεστεώσης, τουτο μεν σεωυτου παῖδα απόπεμψον παρὰ τον παῖδα τον νεηλυδα, τουτ δε σωστρα αλτου παιδος μέλλω Ῥειν, τοῖσι θεῶν τιμη αὐτη προσκέεται πάρισθέ μοι ἐπι δεῖπνον. 119. υρπαγος μἐν, ληκουσε ταυτα, προσκυνησας και μεγάλα ποιησάμενος, τι τε η μαρzάς ι ς δέον θετόνε και τι ἐπι τύχησι χρηστησι ἐπι δεῖπνον εκ κλσπο, ηῖ ἐς τα οἰκια ἐσελθών δὐτην ταχίστη , σαροι παις εἷς μουνος τε τρία και δεκα κου μάλιστα γε-
τονώς, τουτο εκπέμπει, ιέναι τε κελευ- ἐς Ἀστυάγεω και ποιέεινὰ τι αν κῶνος κελευ αυτος ὁ περιχαρης
87쪽
T HERODOTI δαιτυμόνες καὶ ὁ Αρπατος, ῶσι μεν ἄλλοισι καὶ αυτω'Aσrυάγεῖ παρεrιθέατο τράπεζαι επιπλέαι μηλώων κρεῶν, υρπάγω δἐ του παιδος του μυτου, πλην κεφαλης τε καὶακρων χειρων τε καὶ ποδῶν, τα ἄλλα πάντα ταυτα δἐ χωρὶς εκειτο ἐπὶ κανέω κατακεκαλυμμένα. δἐ τω 'Αρπάγω ἐδόκεο ἄλις ἔχεαν της βορης, στυάγης εἰ ρετό μιν,
εἰ σθείη τι τῆ θοίν - φαμένου δν'Αρπάγου καὶ κάρτα
ησθῆναι, παρέφερον, τοῖσι πρσσέκειτο, ' κεφαλην που παιδός κατακεκαλυμμένην καὶ τὰς χεῖρας και τους πόδας, υρπαγον ὁ ἐκέλευον προσστάντες ἀποκαλυπτειν τε καὶ λαβεῖν, βουλετα αυτῶν πειθόμενος ὁ Ο Αρπαγος και ἀποκαλύψω ορ του παιδὸς τα λείμματα ιδών
A οὐδἐ πέρι βουλευω εκάλεε τους αυτους τῶν μάγωνο74 ενυπνιόν οι ταύτy κριναν ἀπικομένους δἐ εἴρετο ὁ στυάγης, τῆ κρινάν οι την σφιν οι δἐ κατά ταυταειπαν λέγοντες, βασιλευσαι χρην ον παῖδα ει ζωσε καὶ μη ἀπέθανε πρότερον ὁ δε αμείβεται--ους τἀσδε Ἐστι τε ὁ παῖς καὶ περίεστι, καί μιν ε Θρ διαιτώμενον οἱ της κώμης παῖδες ἐστησαντο βασιλέα. o ὁ πάντα, ὁσαπερ ο αληθε λόγω βασιλέες, ἐτελέωσε ποιησας καὶ γαρ δορωφόρους καὶ θυρωρους καὶ ἀπελιηφορους καὶ τὰ λοιπά παντα διατάξας εἶχε καὶ νυνε τι μῖν ταυτα αἰνεται φέρειν Βαανὰ μάγοι ει
88쪽
- περίεστι τε και βασίλευσε ὁ παῖς η ἐκ προνοίης τινος, θάρσει τε τουτου εἴνεκα καὶ θυμον εχ ἀγαθόπι- ταρ τι το δευτερο αρξει παρα σμικρα τα και των λογίων μῖν νια κεχώρη ε, καὶ τά γε τω ονεiρμων ἐχόμπα τελέως ἐς ἀσθενἐ ερχεται υμείβεται στυό- ρος τοῖσδε καὶ αυτος, Ῥάγοι, ταυτηὶ πλεῖστος νω- μην-ιμὶ βασιλέος νομασθέντος του παιδος ἐξηκει etsτον νειρον καί μοι το παῖδα τουτον εἶναι δεινον ουδενετι. μως μέν τε τοι συμβουλευσατέ μοι, εὐ περισκεφά-Mενοι, α μέλλε ασφαλέστατα εἶναι οἴκο τε τω ἐμω καὶ Ῥῖν. λαν προς ταυτα ι άro ' γ βασιλευ, καιώυτῶσι μῖν περὶ πολλ- εστὶ κατορθουσθαι προ την σήν κείνως μεν α ἀλλοτριουται ἐς το παῖδα τουτον περιιουσα ἐόντα Πέρσην, και μεῖς οντες Μηδοι δουλουμεθά τ και λόγου ουδενος τινόμεθα προς Περσέων,
ἐόντες ξεῖνοι σέ δ' ἐνεστεῶτος βασιλέος, οντος πολιητεω, και ανομεν το μέρος και τιμας προς σέο μεγάλας εχομεν. -τω ν πάντως μῖν σέο τ και η σης αρχης προοπτέον εστι και νυν ει φοβερον, ωρῶμεν, παν- σοι προεφράζομεν νυν δε αποσκηψαντος του ἐνυπνίου ἐς φλαυρον,--οἱ τε θαρσέομεν και σοι Τερα τοιαυΤα παρακελευόμεθα τον ὁ παῖδα τουτον ξοφθαλμῶν ἀπόπεμφαι ἐς Πέρσας τε καὶ τους τειναμένους. 21. 'Aκουσας αυτ ὁ Ἀστυάγης ἐχάρη τε καὶ καλέσας τον Κυρον λεν οι τάδε παῖ, σἐθα ἐγώ διυφιν νείρου τελέην δίκεον τῆ σε του δἐ μοίρη περίεις νυν ων ἴθι χαἱρων ἐς Πέρσας, πομπους δ' ἐγώ - πέμ- ἐλθὼν ὁ εκεῖ πατέρα τε καὶ μητέρα ρησεις ου κατὰ Μιτραδάτην τε τον βουκόλον καὶ τρο
89쪽
ξαντ οι γεινάμενοι, και δεξόμενοι, ἐπύθοντο, μετάλως ἀσπάζοντο ἱ δη πιστάμενοι αυτίκα τότε πελ τησαι, ἱστόρεόν τ ὁτεω τρόπω περσενοιτο ὁ δέ σφι ελεγε, φας πρὸ του μεν ου εἰδέναι, ἀλλα μαρτηκέναι πλεῖστον, κα ὁδὸν ὁ πυθεσθαι ποῦσαν την -τουπάδην, ἐπίστασθαι με γαρ ς βουκόλου του 'Aστυλτεω ει η παῖς, ἀπό δἐ της κεῖθεν ὁδου τον πάντα λόρον
των πομπῶν πυθεσθαι τραφηνα δἐ ελεν - της - βουκόλου γυναικός, πιε τε ταύτην αἰνέων δια παντος, τε οἱ ἐν τῶ or τα πάντα η μνω. PM Toκεε παραλαβόντες το υνομα τουτο, ἴνα θειοτέρως δοκεῖ τῶσι
90쪽
MB. I. CAP. 122 - 125. 75 μενων ὐδε ἐπιτεχνλαι τοιόνδε λαγον μηχανησάμενος, κα ἀνασχίσας τούτου την γαστέρα καὶ Ουειν ἀποτίλας, ῶς δἐ εἶχε, υτ εσέθηκε βιβλίον, τρόφα τα οἱ ἐδόκεε απορραφας δε του λαγου - γαστέρα, καὶ δίκτυα δολα- θηρευτῆ ων οικειων τω πιστοτάπω, απέστειλε ες τοτ Πέρσας, ἐντειλάμενος οἱ - νάσσης, διδοντατον λαγον/-o ἐπειπεῖν αὐτοχειρί 7 μ ιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ ταυτα ποιεῖοι παρεῖναι.
τα αν κοτε ἐς τοσουτον τυχης ἀπέκευ - νυν Ἀστυάγεα τον σε του φονέα τῖσαι κατα με γαρ την τούτου
προθυμίην τέθνηκας, το δε κατα θεούς- και ἐμε πε- ρlεις τα - καὶ πάλαι δοκέω πάντα ἐκμεμαθηκέναι, σέο τε αυτου πέρι, λέπρηχθη, και οἷ πώ μουστυάγεω πέπονθα, τι σε - ἀπέκτεινα, ἀλλα εδωκα τω βουκόλω. -υ νυν ην βου- μοι πείθεσθαι, ησπερ Ἀστυά
γης αρχε χώρης, ταύτης πάσης αρξεις. Πέρσας γαρ
αναπείσας ἀπίστασθαι στρατηλάτεε επὶ Μηδους καὶην τε θώ πο στυάνω ἀποδεχθῶ στρατηρος ἀντία σεῖ, εστι τοι τα - βούλεαι, ην τε των τις δοκέμων ἄλλος Μηδων πρῶτοι ταρ ουτοι ἀποστάντες ἀπ ἐκείνου καὶ γεν σοι προς σέο στυάγεα καταιρέειν πειρέμονται.ώλων δεοίμου του τε ἐνθάδε ἐόντος, ποίεε ταυτα, καὶ ποίε καetα τάχος.125. 'Aκούσας ταύτα ὁ Κωρος ἐφρόντιζε οτεω τoό- πω σοφωτάτο Πέρσας ἀναπείσει ἀπίστασθαι, φρον-τς- δἐ εὐρισκέ τε ταλα καιριώτατα εἶναι, καὶ ἐποίεε