Anthologia diaphorōn epigrammatōn palaiōn, eis epta biblia dieiremene. Florilegium diuersorum epigrammatum ueterum, in septem libros diuisum, magno epigrammatum numero & duobus indicibus auctum. Henr. Steph. de hac sua editione distichon, pristinus a

581쪽

nendum putarunt in ueram.

vi aspirationis sequentis produci

dicamus.

582쪽

HI ,κλειαι, & interpretatiir , C si h esuperbia dii Core quin kκλειοκinendosiani sit,iminime dubito: sed an haee castigatio e proximo petita, sit genui Mna,id verb dubium mihi est.aliquid Gnim aliud postulare sentetia huius Io

P.3ro.V. Κ J Priore loco lege dum puton Ac. P.323.V. AM1 J In quibus aedit. legitui αδε ω νGed aptius est sensui suturum, cui etiam potius ciuini praesenti activa significatio dari solet.P.,2 V.Xαλκ. JEpigramnis istud hine in sua locum transtuli 'uod & in alii, multis factum suit, sed ' in qui

in caeteris edit .non hic ubi suus est ei Ioeu, sed infra collocatu habetur, post epigramma Leonidis Tarantini iambicis versibus scriptum, quod habes pag. sis S 3 7' . V. Πε :τ. J In Ald.edit.& qui usida aliis post ri limλἀ habetur τελώαπ μη'. qua posita non video quis esse possit huius epigrinistis sensus:at sui lata illa mihi videtur esse manifestim mus.Αntea quidem inouit ille pastor in Idaeis m5tibus illi eos pexit eui primae pulchritudinis delatae sunt partes: at Praxiteles eandena Cniviis conspicua proposuit, Paridis testimonio sua

artificii ina comprobans.

V. Κῶ ME. JIn quibusdam editionisbus pro φρύγα legitur mis . quae lectio videtur e scholio margini adscripto in contextiani irrepsisse,detracto G ut versuri posset ingressi.

va ii iungeretur. P. 27.V.L αγαλ. I De epigran te hine in alium locum transaatolemannot.quae proximina prircedit.

quis ex hae lectione elici posset sensu , quum cliu sed Mistra quaesiuissem,iam dena unius literae mutatione mihi visus sum ad verant scripturam peruenisse, repone do , id est decoro. lana sensum, ut apti minium S aperti silinum, in hac mea interpretatione sequutiis sum,

Et tenus humanum Moramus, Pallas Misa,

non dubitabani reponendum esse 'GHαm, naea tamen unius coniectura fretus nihil mutare ausus sui: postea veris meana illani coniectura versit illo confirmari aninam uerti, 'ro--δες , σν,νύμφαι ἀμα νάδες. P.rs'.V.Κιn σηri Legitur & M--σης,sed perperam. P. 3ψ3.V. Aiw νJPossunt etiam citra interrogationeni haec legi. P. 3 s. v.s J Crediderim pro G reponediam esse , 1, ut st,cύτων κύριος. m. r,n Miam ,&e .pro g Δία ςre saepe apud veteres etiam scriptores nomE singularis numeri redditur plurali,&. quidem in huiusniodi loquendi genere, vel maxime.P.ss.V. T. νψ J Huic versui de . buit praefigi literilla L n5 penultimo. iEst enim responsio ad proximi versus interrogationem, perinde ata dictum esset, et rorerm l. V. AνJ Deleliterulani hirie versui praefixana. ab eode enim hoc disti eli5 pronuntiatura quo &praecedens.

583쪽

P. uest.V. ΠΟΜ. J Reponebξεμε εν, licet repugnatibus caeteris editionib'. Q. E, V. J Inserestita est aliqua particula ad in ple dum versuria: posti,Mci eo immode inseri posse censeo.

qui oratione ira interrupit quod ut vitarena, hune titulsi alteri conisi xi. 3c ante

α0 4έωνοο spatia alia si ut loquinaur reliqui,ut haec a praecedentibus separata esse ostenderem.

P. 34. V. ἱν εονJ Tale in teiruptionem post hunc quoq; versum & postea qui ab hoe est quintus habent caeterae editiones. sed & alibi, ut poterat lector ex illarum cum hae in ostra collatione cognoscere.

nota.

P. 4ri. V. LI Σ J Caeterae editi nes fallo praefixum habent titulum

ma eum pertineat.

in hoe ipso libro, titulo - κυν, τί ν. PMis. V. ἰυ J Ante προπρης interpungendii est, ausi haec verba - ρης λειψυον λι- ς perappositiones ita vocantὶ ponantur. Ideo et ii post cadmeollocida tanta fuit hypodiastole: perinde ac si ita dicta est et , νοῦν πιυς

ad accendetid si iuuenum studi si , mea epivitnatis hiatus interpretationem,& postremi insuper distichi alias quinquaginta varias interpretationes verbi, qui decerth diuersas, sed se ii su easedem placuit adscribere.

vel his veri ii,

584쪽

vel si Siasida, a meos patra sentire

stilileculum

Potes &sic reddi, seia latim a pruinosi MIiae Aa capis P. Dum maneat iurus hic iugia actus amori vel si Solyacile parin qua damna altasuntur ab ann .

Dum tuus annexum damna raro dat amor.

V.Tὸν ἰDJ Pro tibiarii quod versu non admittit in vide num se libenda si

sena est alis habet cess se,ut hic si rapta

est: adeo ut de hac lectione duintaiulanon sit. I'. o.VM . J Pro rili e repe ritur etiarii scriptu nasid.M' ω, sed perperaim, ut Opii ori

585쪽

scripta est 4ω δε .sed siue Uιδε siue τανδε legas, non video quae ratio iniri possit interpretandi huius loci, nisi ex quod & apud eunt scriptum est facia

dignatur.Pro, Quae seri grauiter se stati ignauis&prae senio languidis manibus.

P. 4 8. V. H I Rectius sortasse post poneretur interrogationis

V. N- n JPro ,λα quaedam editiones habent μέλι. : sed nostram lecti ne confirmis hie qui habetur in si a

P. 486. V.TὼJ Platonis est hoe pigramma, si Diogeni Dertio in eius

vita credimus. MENRlevs s TEPHANvs LECTORI. P R o annotationibus has annotatiunculas dare me coegeriant non tem

ris sed chariae quod mirrum videri possit angustiaean eas aure me redigebat Sophocles, qui quum eode tεpore eitissε formae charta excuderetur,plures ab eo P Nnas nec vi,nec clam,nec precarib obtinere potiti. Tanti aiuε meas illas annotationes esse non putabam ut editioni alterius horum operil moram afferre deberentaego igitiir ex duobus malis minus eligens, ct in mea scripta nam iure

586쪽

vtens,adeo lituris non peperci, ut vix deeima pars eortim quae in opus hoeam notaram, eas effugerit .Quod lector, nolui. ne alit nimiana harii ann latiuncularum breuitatem pariter & ieiunitatem alat nimiani harum literarum nitrareris exiguitatem .Quum enim integrae illae annotationes multoruria loc ruria explicationem haberent quos dotiissimus alioqui si holiastra Brodaus praeterna iserat,aut in quibus explicandis mihi non sitisseeerat, his earum reliquiis ea potis ini dira quae ad varias lectiones pertitiei quae rati praecipuὸ expectatum iri a me existimaui persequutus sena . Od igitur nunc unum queo,iuuenes imoneo ut attente opus hoelegant. siqv aein si ib epigranimatibus quae frigere alioqui videntur, festiuos iocos, si illa introspiciantur dilipent rea; excittiantistidelitescere dico.Exεplo uno cotentias ero. en pag. i ,κλα ειν ζαπαυουστ. nemo est qui prima fronte non exponat simpliciter , παρα ν μύχααειο ,rcκπαυον πα-. qui eniim κλαυσαm, id est flete, is vesseamus imperat siue hortati in se j quid argutum, quid ac ianaine Luculli dignaliabebit hoe epigramarunno verb ne Pallada quident dignum censeri merito poterit.Veruna hoc introspice:inuenies in recissileoni untiani illis verbis esse sestiuam allusionena ad illud απιιλκα loquendi genus, κλαίειν ι λ, s, quod &οἰμώζειν πιλε dicitur. quasi hie bonus vir aliter specinien artis suae edere non potuerat ,quam viatoribus immerentibus& sibi incognitis imprecando atriueminitando. N v N c de hae editione pauca.Multos ea locos,sed nullos tam E nisi ubi apertissimus erat error ex coniectura emendatos habet.Ex salsis interpunctionibus Ortos errores excipio, in quos tiri mihi esse existimavi. muni autῆ in caeteris editionibus praefixus unicuique libro numerus titulor si qui Gφάλα α hie voeitu lie ubi numero qui in ipso libro est,non resp5deat: quuin multa epigram mala sub eodem titulo de ii Mena rebus de personis in eundem sensium scripta diuulsa sint:quum libro tertio, sub titulo incelebrauni poetariana,Orpheus, Musaeus, aliique niuiti celeberrimi& vetustissimi poetae positi sint: quia alicubi ad particularena titulum epigram irrata diuersa tanquana ad generale reserantur: quuna ibi carni ina multa quae separari debent, conlucta sint,contra quae coniungi unoque tenore continuari debent, interrupta sint: quu interi si positu sit ii naen o κα-nt pro eius nomine ῶ δ γ καπα ,& vici versa: qui ina αδελεν aliquoties ponatur ubi author non ignoratur, quilim non pauca etiam m- γραφα sint quae his ego aliisque multis vitiis renarilia a/hibuerint, ex huius editionis cum aliis collatione quana ex meis verbis intelligi malo. At titulis qui ordine alphalutico collocati non erant, sedem La nautare. aut epigrammata ex titulo Uno in aliuna cui magis conuenire videbantur, transse

re, nequaqua ausus sui. sed & nomina eorundε Aasi e missi ut vari scii-pta inueoi, ita etiam varie scripta reliqui, dum quid illis c5perisse . Sed nee in illis nominibi is quae modb cum adiunctione. modis si nolla scripta sunt,quiequa immutaui. Sunt & alia fortasse limo verb quin sint non dubito a tire hae incisitione praestita verbis maiora esse mea volo. Venio igitur ad epigraniata quae addidi. Vetern heroa epitaphia epigrammata, auibus primum locum dedi, me olini Floretiae ex veteri quodam Melliceae bibliothecae codice descripsisse,antea indicaui: E quae iratistulisse Ausonium dixi, ea in posterioribus duntaxat eius poeniari ni ea itionibus quaerenda esse moneo. Illa quoque m iri pag.s3s,ex vetere codice epigramatum descripsi, Iohannes Clemens Anglus. Caetera omnia quibus nonien scriptoris v nsumpta sunt,non adscripsi,ex Herodoto, Pausania, Strabone, Sotione, Athenaeo, Stephano, Diogene Laenio, Suida, Eustathio deseripta esse scito:illud. pag. sos, Η μιτ.βουλῆς,&quae se iuuntur, pag. NA. P s. o6.so7.yo8,ex Pausania,magna ex par .Quod pag. so' inchoat,ex e clem: quod ei proximu est,ex Stephano de scholiaste Aristophanis. Hoc, Taim, dies Strabone:istud, ος,&e. ex eodem illo Mediceae bibliothecae codiee: exui . haee& sequens pagina habet, ex Athenaeo. Quae deinceps posui naus pigrammata, quibus suoriam authoriam adscribsitur nomina, ex Athenaeo csicta

587쪽

propenaodum aut ex Diogene Laertio aut ex illis quos ibi nominauinius, hue Ossata fuerut.Sed ex Diogene ea poti dana dira quae in philosophos seripta sint.

Theocrita quidena certe epigrammata non ali uirile quam ex eius poenaatum lce accepimus, sed ea quae ia hoc volumine contineti memineramus, orni

tentes. Synesii epigram a pag suer ex eliis libello G υ sui inter e ius opera exculta, non est) depronapciam fuit. At eoruna ouae habes pae.or, prim iam ex Strabone, lutiatum & sextum ex Suida, septimum ex Ananaonio, aetera ex Athenaeo petita sulit At quod inchoat pag.soluente, a Stobaeo refertur,&Apollodoro etia excuso Romae praefixum habetur. Ouae huic sebiuncta sunt, unde sint,ibs annotatu ira est.Illa autεκιφύδε unde habueratri , imodo dixi.At eoru in quaepagguer eas. ss' leguntur,pri naum Euripidis scholiastes suppedi-rauit,caetera us,ue ad Gεο- εαι,&c. Pausinias. Quae seqtiuntur in philosophos, suppe ita uit Diogenes Laertius, itena illud Ac A υνα, quod N apud alios inuenitur. Oae Mat illud excipi ut epigramata,ex Pausinia mutuat' sa ciuaeo, unico Versu aut uno latuit &alterius principio c5stet, in persecta iudicari n5 debεα ple enim Pausanias de epigramate ad euius versem additiarἔλώπν, scribit εα α πις ιν ωαπc ciνένις ααμ- προς- ηο .inae verba naertili etia si aspicione apud nae liberat illud epigrama, scripta lupralas. so af -ππακεφαλε, λοῦν Τελε χώεων, Παν, νεια. Primun x imaginasiinplicitare ira& libertatE intex Edis versibus habuisse, nihil aliud suisse initio 'T καμμα qui in nu-aam interdum, ut videre est in multis eoru quae retuli in titulu es M,O-m exempla nira varia doeEtssipig ania celete de Cyro soluta et in oratione scriptu a Strabone affertur. 8c Paulantis hanc uni vocet DAM Mecepi prinis vocat μ

ειυνα dicebant. lana verti quonii epigranista aut sic ranias ianc scholiastes Sophoclis inci-ciebatitur sue insculpebatur,idE Pausiniat alicubi ita et ii loquitur, o A MYθ λέγη. Atil. hic fere fuit primus epistraritatu usus:et vero postea varius extiterit, ex libro nullo iraelius Ouam ex ho o- nos ei potest.Eius porro qui dixi in texEdo versu libertatis ex Epium esse potest illud Simonidis epigram ima, PsisH-- αειν.&c.quod item proximὸ si ciuitur. neq; hoc praetereundu est, passim apud Pau6nii ata; alios seriptores Graecos 30ειον vocari qiuod vocatu postea suit distich5:βι εγεῖα,ubi pluζ sulit.o atanae eitatur Ion , cdξεγείοις,intelligutur elegiaruna versus: uales epo naddere potuissem,si alios Q epigramaticos addere libuisset. Sed n5nullos potius de quo te di non re oblitus eri in talesia Gessent,hinc summoui : eqi torsi nu-nuro fuerut quida ex idyllio Theocriti sunt pti,ta, 4 μ' , λατε, . At illi versus qui ni caeteris editili bru septina si proxime sequutur,T-,πόλι&e.n5 qubis epigra in alter no sint,sed qu5d αδελοι falsio dicantur, quuna authorem eorum esse codet Iania Lascarin, reieci. Na si notia veteribus misceda putauisse D5 illa duo sol uni sed & rei ulua eius o innia edidi Q. Veruin tituin abest ut illa hi te operi

adcleiada censea, ut potius alia multa ipsorsi et ii vetersi earnaina ob ea qui atrii-ti ratione sium moueri ex hoc opere clipit. A 5tra author editionis quae vel aetiis ante aliquot aianos prodiit, nsi erubuit, pro imagna epigraniat si accellitone qua in titulo pollicitus erat,septῆ aut octo versicillos Anacreontis dare, qui praeterquani ' nihil cu epigrina alis con uiae habent citi deprauatiminii sunt. Nee alia re ouana inultis naedoru n illi b locupl. tata esse c5peritur illa editio. quatanu Dperioribus longe castigatiore praedicare nihil eu puduit. sed os podorε an perfrictae Dontis homilii biis quaerati Vale lector,& nostris laborabit unia