장음표시 사용
11쪽
v ae de re alteraria, cui me totum consecravi, bene merela Cupientem, quomiam suum, dedignaretur. UndA haec ig1ttae AH e Matri meae, id alumnum suuin mutatio voluntatis; et suorum commodoriam, non nasi ad doctrinam fmmov-dam primittis concessoriam, a me alienatus usas Nolci scilicet me MeoAgoram ignavomnis deliramenus diuinis lintificari,iaiat missasicin 'servatiati
vinculis illigari patienter: potui scilicist non
fiteri nomen meum Inter primos heroum magnaisnImoriun, qui TUCIFERUM LIBERTATIs, regionI, bus Galytas auspicatissime exorium, ratulabundi salutatuin currerent. Sed εν τουτρ χαιρω, αλλα
Nascere,i praeque dIem Veniens, age, Lucifer, almum l . rene illis lac 2Inram. Quasi vero non sim potitis amore theologorum nostiorum Prasequendus, mi
ex mea parto lactis, Pio , verae prosis suae Iabris Gel a mater ala immulget, sponth et lubentercesserim; qui ad modicos laetule, sed perpetuos illos, nec fortunae subjectos protervitati, literarum minus, und8 und8 decerpendos, halid Paeribundus me receperim. Enimvero, quOSdam, Per m derationem atque indulgentiam, per beneficiorum praesidium, In summa Cirium praemestra reposito rima, non sibi providere velle contra procellam in-grruentem, et uno turbine, ut auginor, tam invia
12쪽
Iein statum cpiam ecclesiasticum vitaenter cor paturam; .et summo rh miramur; et ex animo do
Quantos heut i gemitus ipsi sibi, quantaque nessis
Vulnera, quas lamimas peperere minoribus nostris i Sunt avidin, et natura suavita compositi et emol- Ilii Μusis, qui Moolorum atque positicum praeserare possunt et oblivisci, neque'aversantur tamdn Immianem; propensissimis in me, et in studia mea, volun talibus: quibus non verear accensero RICARDUM FARMEa, Collegii Emanuelis custodem; viriana, et variis et exquisitis literis resertissimum: quῖ codicem Statii, laudatum Benileio ad Hor. epist. i. f. 59. Cum Lucani pervetusto, nuper permisit mihi conferendum; et aliis hoc genere beneficiis pira-pediem, ut spero, me sibi devinfitiarara est. . Interea, ut revertar in viam, si quis omissos nassai graves, quois Vocant, ac nius, acutos, Et citas Ciunflexos, eriurabitur aut indignabitur; et se in illis coci oditates quasdam molestiis typogrupli i-cla compensaturas perspi re confidit; non 1s sum, qui reformidem in hoc stadium descendere concertaturias. Hi tamen sibi caveant, ne frivola gloriolana velint Dis e stientiae captare; et ineptiis patrocinentur, quo ntis ineptiti diuturmam operiuri impendisse videantur: nam, ut ' rhetori, priidentissimi Verbis utar, inculcatas pueris per- suasiones et eas in prinus, Pue reconestioris
13쪽
e litionis spec1e bland1untur) non facilὰ mu- taveris; quia nemo non dulicisse mavult, Plam V d1scere.' Ex defensionibus Foseri Primavique, ingeniosis utique et eriaditis, nillil colligo, nisi quod controversia de accentibus, si solidam spectes utIlItatem, mera sit gramnaticorum maestio; de qua laboriositis agitantibus non melius responsiundederis, maam carimne Catulliano: Turpe est dissicsses habere nugas, Et stultus labor est ineptiarum. Quantopere dolendum est vobis, doctoriam chori lLat 1nam l1nguam his deliciis, melle quovis dulcioribus, careret
DentPae, lector, Virgilium meum jam d1misit
prelum; sed non est animus bissiliopolae, Cui laborem sc1licet illum ulti una addixerim, ut prilis evulgetur, Plam In lactem ex secessu maris major hominum profluxerit frequentia. Valet
E Musto meo prope Lonvivium, die xx ' Octobris.
15쪽
. Μειζον δ' ἁ ΚυΘερεια φερει ποτικαρδιον ελκος. Κεινον μεν περι παιδα φιλοι κυνες Ουσαντο, Και Νυμφαι κλαιμαν Ορειαδες ἀ δ' Αφρομα, Λυσαμενα πλοκαμιδας, ανα δρυμ ως αλα- α ι, Πενθαλεα, κηπεκlος, ασανδαλος' αἱ δε βατοι νιν Σπερχομεναν κειροντι, και ἰερον αιμα δρεπονΤαι. οὐ δε κωκυουσα, δι αγκεα μακρα φορειται,
Aσσύριον γοοωσα ποσιν, και παιδα καλευσα. - . A
bφι δε νιν μελαν αἱμα παρ ομφαλον ηαρει ' Σταθεα δ' εκ μηρω φοινισσετο οι δ' ὐπομαζοι, Xιονεοι το παροδεεν, Αδωνιδι πορφυροντο. Αι αι ταν Κιδερειαν,' επαιαζουσιν Ερωτες iΩλεσε τον καλον ανορα, συνωλεσεν ιερον ειδος. Κυπριδι μεν καλον ειδος, ὀτε ζωεσκεν Αδωνις' Κατθανε δ' ἁ μορφα συν Αδωνιδι Κυπριδος, αι αι. Ωρεα παντα λεγοντι, και αἱ δρυες, Αι τον Αδωνιν' Και ποταμοι κλαιοντι - πενθεα τας Αφροδιτας, Και παγαι τον Αδωνιν εν ωρεσι δακρυοντι,
17쪽
Οἱς μετα σευ ανα νυκτα τον ιερον υπνον εμοχφη, Παγχρυσα κλιντηρι' ποθει και στυγνον Αδωνιν. Βαλλε δε νιν στεφανοισι και ανθεσι' παντα συν αυσα, Ως τ ος τεΘνακε, και ανθεα παντ εμ αραν .'Pαινε δε νιν Συριοισιν αλειφασι, ραινε μυροισιν
19쪽
ΤΑΙ Μοισαι τον Ερωτα τον αγριον ου φοδεονται, Εκ θυρου δε φιλευντι, και εκ ποδος αυτω ἐπονται Κ' Ο μεν αρα ψυχαν τις εχων ανεραστον αειδη, Τηνον ὐπεκφευγοντι, και Ουκ εθελοντι διδασκειν' Ην δε νοον τις Ερωτι δονευμενος ἀδυ μελισδη, Eς τ ον μαλα πασαι επειγομεναι προρωντι. Μαρτυς εγων, ὁτι μυθος οδ' επλετο πασιν αλα ς' Ηγ μεν γαρ βροτον αλλον, η αθανατον τινα, μελπω, Βαμζαινει μευ γλωσσα, και ῶς παρος ουκ ετ αειδει' Ηυ δ' αυτ ες τον Ερωτα και ες Λυκιδαν τι μελισδα, . Και τοκα μοι χαιροισα δια στοματος ρεη ω,δα. i.
20쪽
OΥΚ οιδ', ουδ' επεοικεν, ἁ μη μαθομεν, πονεεσθαι. Eι μοι καλα πελει τα μελυδρια, και ταδε μουνα Κυδος εμοι Θησοντι τα μοι παρος ωπασε Μοισα Ει δ' α άδεα ταυτα, τι μοι πολυ πληονα μοχθη ἔΕι μεν γαρ βιοτω διπλοον χρονον αμμιν εδωκεν Η Κρονιδας, η Μοιρα πολυτροπος, ῶK ανυεσθαιΠν μεν εs ευφροσυναν και χαρματα, τον δ' ενι μοχθω Ην ταχα μοχθησαντι ποΘ' ὐστερον εοξλα δεχεσθαι. Eι δε Θεοι κατενευσαν ἐνα χρονον ες βιον ενΘειν Αν ωποις, και τονδε βραχυν και μῖονα παντων, Ες ποσον, α δειλοι, καματως κ εις εργα πονευμες; φυχαν δ' αχοι τινος ποτι κερδεα και ποτι τεχνας Βαλλομες, ἱμειροντες αει πολυ πληονος ολ ζω ;. ΛαθοαεΘ' η αρα παντες ὀτι Θνατοι γενομεσΘα,