Biōnos kai Moschou ta Leipsana. Illustrabat et emendabat Gilbertus Wakefield

45쪽

Και ζευξας ταλαεργον ὐπο ζυγον αυχενα ταύρων, Eσπειρε Δηους αυλακα πυροφορον Σιπι δ' ανω βλεψας αυσα Διi, Πλησον ἄρουρας,

Γαια δε κυανεη χλοερην εστεψατο ποιην, Και φυτα Θηλησαντα νεοις εκομησε πετηλοις. οἱ δ', απαλην πινοντες αεξιφυτου δροσον Ηους, Λειμωνες γελοωσιν, ανοιγομενοιο ροδοιο.Xαιρει και συριγγι νομευς εν ορεσσι λιγαινων, Και πολιοις ερι Φοις επιτερπεται αιπολος αιγαν. Hδη δε πλωουσιν επ' ευρεα κυματα ναυται, IIvοιη απυμαντω Ζεφυρου λινα κολπωσαντος.

Ηδη δ' ευαζουσι φερεσταφυλω Διονυσω, Ανθεi βοτρυοεντος ερεψαμενοι τριχα κισσου. Eργα δε τεχνηεντα βοηγενεεσσι μελισσαις Καλα μελει και, σιμzλω εφημεναι, εργαζονται Λευκα πολυτρητοιο νεορρυτα γληνεα κηρου. Παντη δ' ορνιθων γενεη λιγυφωνον αειδει Αλκυονες περι κυμα, χελιδονες αμφι μελαθρα, Κυκνος επ' οχΘαισι ποταμου, και ὐπ. αλσος δων.

47쪽

ANIMADVERSIONES.

Ver. I. HAEC ita concipienda sunt: αιαζω την Αδωνιν vecta sunt poStae lectorem alloquenci ; caetera pars verssis ipsem lamentationem exhibet, quam statim arripiunt et repetunt Cupidines, poetae

respondentes ; i. e. επαιαζουσιν : adeas nostram Silv. Crit. V. P. 2I. et sequentem. Ver. S. λευκαν λευκον. Has repetitiones adamantpOEtae: Conseras quae diximus dudlim ad Virg.Geo. i. 19O. et videas Osdem Geo. u. 327. AEn. vii. 656. ov. int . id. 6O. et Jul. Rufin. de schem. lex. P. 237. essit. Ruhnicensi. Dua vero dentes albi aproriam tam saepe memorantur, ut pudeat huic insistere, nisi temeraria conjectura Hellani, λυγρω pro λευκω proferentis, paucos locos sita posceret opponendos: HOID. II. Κ. 263. Od. T. 393. opp. Cyn. iii. 379. Lycoph.

48쪽

ANIMADVERSIONES

Oppianus, Cyn. iv. 2I9. GI :Ωουθμοις ὐλαει. o. Calaber. xiii. I . Παντη δ' αμφι πο α ΚΥΝΩN αλεγεινος ορωρει Γρυθμος. Pausanias, iv. 13. Oι ΚΥNΕΣ κατα πασαν νυκταωρυοντο. Unde non invitus accesserim Mei choTἹphiodortina corrigenti ad ver. 6O2. quem adeas. Ver. 21. Sic omnind legendum pro v λεκτος; ne HS idem dicens peccet poῆta: Paod et alia du-dtina videriant. Hunc locum suaviter tangit Nonnus, Dion. xlii. Μελπε γαμον χαριεντος Λεινιδος' ειπε και αυτην, Nυμφιον ιχνευουσαν ορειδρομον:qui versiis vel ipso Bione non indigni fuerint. Ver. 22. Amplexus sum felicem Ruhnkenu

49쪽

IN BIONA.

emendationem Pro ερχοαεναν: cui Convenit Anee. Graec. Villois. i. p. 24. Περι δ' ανελωνην πεσειντον Αδωνιν ετ εν. Aφροδιτη δε, το παθος μαθουσα, γυμνοις ΠΕΡΙΙ EXΟΥΣΑ τοις ποσιν, ελεεινον ωλο- φυρετο' ακανθαις δε αυτη ροδωνιας εμπαγεισα καταρρευσαντι αἱματι το ροδον ερυθρον απειργασατο:et Aphthonius in hac fabula: και ΚΑΤΑ ΣΠΟΥΔΗN εμζαλουσα τα ροδω, ταις ἄκανθαις προςεπ- ται σε. Et κειροντι, Uaam exhibent codd. et edd.vetustiores, dudlim reponendam esse pri τειρονri sponte Corie Cram. Ibid. αἱμα δρεπονται' carpunt idunt. ElegantissimE Maro meus: AEn. xl. 8O4. Hasa sub exseriam donhc perlata papillam Haesit, virraneumque alth b Uiι acta cruorem. Nec nuntis Lycoplaron, Ver. IO 16. venuste:

Tου Xαονιτου ΝΑΜΑ Πολυανθους ΔΡΕΠΩN. Conferat potest Valerius Flaccus, iv. 3 9..... Plos Ore lacus, viae pabula, ea fit Ver. 24. Ita fidens reposui pro βοοωσα, Prodnitatim n1rnium frigebat in eodem versu Cum κα- λευσα. Homerus, Od. T. 264. v μηδε τι Θυμον κε, ποσιν ΓΟΟΩΣΑ:videas item Od. Δ. 8 . r. 25. Sophoclem potest in animo habuisse, sist Nacis finem:

50쪽

Μενος.

r. 26. Probo hanc comecturam Pro mρων:v1de VU. 7. 41. r. 29. ἱερον ειδος. Divinam pulchritudinem: de Osmodi locutioni,is adeas Silv. Crit. 1edi. Ixxvii. Hinc Homerus, Il. T. 25O..... Ταλθυζιος δε, ΘΕΩι εναλιγκιος ΑΥΔΗΝ i. e. μεγαλοφωνος. Statius, Theh. ii. 261. Non dum ausos firmare gradum tuba tenuit

qualem vocat Paulus, I Thess. iv. 16. Σαλπιγγα ΘΕΟΥ. Sic Dionysium Periegeten, Vers. II 45. . . . . ' ανις τε φερει, ΘΕΙΟΣ τε Μεγαρσος optimh reddit Priscianus, Vor. Ioel . . . . . HypaniSque vehit, rapi vie Megarsiis. Quod hic ιερον, statim nominat καλον noster; nisi sit haec vox mendosa, quod suspicor, pro Θαλεν: oriis forma, dum vivereι Λdonis; penit, illo

mortuo.' Sic omnia Conveniunt.

Ver. 3l. Dubito, an losus non sit ita distinguendus:Κατθανε δ' ἁ μορφα συν Αδωνιδι Κυπριδος. Aι αι Ωρεα παντα λεγοντι και αι δρυες, Αι τον Αδωνιν. Ver. 33. Pro κλαιοντι, Ῥ1od Iam sis miniis congruit, reponendum Putena, parva literanam muta-