장음표시 사용
291쪽
ἄρχουσι μάχης. δικοὶ δέ, καὶ περι τὰς τελευτὰς μάλιστα αδουσιν'
ἀναπετονται γα και εἰς το πελαγος καί τινες ὁ πλέοντες παρὰ την ιβυην περιέτυχον ἐν τῆ θαλάττὶ πολλοις αὁουσι φων γοωδει και τουτων ἐωρων ἀποθνήσκοντας ἐνίους. agna ent una ioc ex eodeni sonti miserat lietaetietis eo leuique reriinior line re liliilit Ai lianus vat'. hist. 1. 4 Aέγει ριστοτέλη τον κυκνον καλλίπαιδα εἶναι και πολυπαιδα, χειν γε μην και υμόν.
πολλάκις γουν εις ὀργην και μάχην προελθόντες και ἀλληλους ἀπέκτειναν οἱ κυκνοι λέγει δε λαυτος καὶ μάχεσθαι τους κυκνους τοις αετοῖς ἀμυνεσθαί γε μην αυτοὐς ἀλλ' ου ἄρχειν αὁίκων. τι δέ εἰσι φιλωδοί, οὐτο μεν ὁ τεθρυλqται εγω δε αδοντος κυκνου υκηκουσα, ἴσως ὁλουθείλλος piae responi leti veri, is luit Atlieitae uni pro-x iliae se litentilius Μυνδιός φησιν χέζανδρυς πολλοῖς τελετῶσι παρακολουθήσας ου ἀκοῶσαι ἀδόντων. ipsuna Aristotelis lociinii flexit Alexamler, io lili leti is saliti l .iiii viilmilae in utra iistoriae antinali ii in illo serellat . si ii iii licio suo si iii plicit et i et illei;ity πεπίστευται
δ' ουν οτιώδει και λέγουσί γε αυτὴν μάλιστα κατ ἐκεῖνον εἶναι τον χρόνον ευφωνότατόν τε καὶ δικωτατον, ταν γ περὶ την καταστρο - φην του βίου διαβαίνουσι δε και πέλαγος καὶ πέτονται καὶ κατὰ θαλάσσης καὶ αυτοῖς ου κάμνει το πτερον.
292쪽
Aulon. IX. Tri'' ωριστοτε λη ἐκτοπίζοντα s. r. i. a. 8. 12 δέ φησιν ο ορτυξ ἐστὶ με των .iortina sun ορτυγες 97, 23. 20 . ἐκτοπιζόντων καὶ σχιδανοπόδωμ' - σχιδανόποδα cl. r. li. a. 2. 12. νεοττιὰν δ' ου ποιεῖ, ἀλλὰ κονί- 04 5 ἔτι δε πολυσχιδεῖς τρό- στραν ' καὶ ταυτην σκεπάζει φρυ- πον τινὰ πάντες Οὐορνιθες 'γάνοις διὰ τους Πρακας, ἐν η ἐπ- των με γαρ πλείστων δινρqνται ζει seolitii partiuin lescriptio p οἱ δάκτυλοι, τα δε πλωτῶ στεγανό-
λω γὰρ τόπω ουδενὶ τίκτει ἐπηλυγασάμενοι ἄκανθάν τινα καὶ υλην της περὶ τους ἱέρακας ενεκα
καὶ τους αετους ἀλεωρας ἐνταυ- θα τίκτουσι καὶ ἐπώζουσιν.
At lien IX. 389 - δ' .a-στ ο νεῶν περὶ του ζωου τάδε πιπερδι ἐστὶ με χερσαιος, σχι- r. li. a. s. T. I3 23 cf. 6. 4.δανόπους. ρ δε ἔτη πεντεκαίδεκα, 56, 2, uitile Plin. 10 5lὶ ζῶσι δε δε θήλεια καὶ πλείονα -ολυ καὶ οἱ πέρδικες περὶ πεντεκαίδεκ' χρονιωτερα γαρ ἐν τοις ορνισι των τ . . . πολυχρονιωτερα ὁ λως ἀρρένων τα θήλεα ἐπωάζει δὲ καὶ μέν ἐστι τα ἄρρενα των θηλέων. ἐκτρέφει, καθάπερ η ἀλεκτορίς. . . t 3'ul: ἐνταυθα τίκτουσινῖτα δε γνω τι θηρευεται, προελ καὶ ἐπώζουσιν επειτα ... ἐξά-
θων της νεοττιὰς κυλινδεῖται -- γουσι . . . αναπαυονται νά ἔαυρῶ τὰ σκέλη του θηρευοντος ἐλπίδα τους γόμενοι τους νεοττους καὶ ἐμποιῶν του συλληφθ ήσεσθαι εξ α ορτυγες καὶ οἱ πέρδικες, σπεραπατα τε - ανίποπτῶσιν οἱ νε αἱ ἀλεκτορίδες - b. IT: ταν διοττοί, εἶτα καὶ αυτος ἐείπταται τις θηρευη περιπεσων τῆ νεοττια,
ἔστι δε το ζωον κακόηθες καὶ παν προκυλινδεῖται η πέρδιξ του θq-ουργον, ἔτι δε ἀφροδισιαστικόπι ρευοντος γ ἐπίληπτος υσα καὶ
293쪽
- 288 δι και ταία της θηλείως συντρί- επισπῶται; ληψόμενον ἐφ' αυ- βει, ῖνα ἀπολαυ) τῶν ἀφροδισίων την, ως αν διαδρα. ν των νεοττῶν οθεν η θήλεια γιγνώσκουσα ἀπο- καστος μετὰ δε ταυτα ἀναπτῶσα
διδράσκουσα τίκτει ,. τα αυτ αυτ ανακαλεῖται πάλιν. - 23:ίστορεῖ και Καλλίμαχος ἐν ταπερ κακόηθες ο ὐρνεόν ἐστι και παν- ορνέων. sequutitur il itide p. 389- υργον - 25 δια δε το εἶναι- excerpta ipsius Ar viri in ex li. ἀφροδισιαστικοί, πως μη ἐπ-ζη a. s. 8. 13''33-Gl4, 2S. b. b. 43. η θήλεια, οἱ ἄρρενες α α διακυ-26-3l es. Ael. 3. 6 . Alexanula λινδουσι και συντρίβουσιν ἐα ευ- Munitu pallina test unoni consimilata. ρωσιν, Ἀλθήλεια αντιμηχανωμένη ἀποδιδράσκουσα τίκτει.
Atlii n. X. 3 3 Ἀριστοτέλης Ar li. a. 8 3. 593, 5 ἄλλα , φησὶ περιστερῶν μεν εἶναι 'εν εστινί ζῆ καρποφαγουντακα πιο- γενος, ιδ δε πεντε, γράφων ου φαγουντα, οἷον φάψ, φάττα, πε- τως περιστερά, οἰνάς, φάψ, φάο ρισrερά, οινάς, τρυγών. σα, τρυγών. ε δε πέμπτω ζώων μορίων li. a. b, 3 την φάβα ου pergit ili Ar. 93, 6 φάττα μενο νομάζει. . . η μεν ουν οινός, φη- ουν και περιστερῶ ει φαίνονται. σὶν Ο Αριστοτελης, μείζων ἐστι τρπῶν ὁ του θέρους του ἀρτης περιστερῶς, χρῶμα ιν εχε οι χειμῶνος φανίζεται φωλεῖ γὰρ .νωπόν. η δε αεμέοον περιστε οἰνας δε του φθινοπώρου και φαί-
ρῶς και οἰνάδος, η ε φάσσα ἀλέ- νεται μάλιστα και όλίσκεται. ἔστικτορος το μέγεθος χρῶμα εχπο δὲ τ μέγεθος η οἰνας μείζων μενδιόν, Ῥε τρυγων πάντων ἐλάτ- περιστερῶς ἐλάττων δε υβός. s. των χρῶμα ὁ τεφρόν. -υτη δὲ . t 3 μέγιστον μεν τουτων η φάττα θέρους φαίνεται τον δε χειμῶνα ἐστί, εύτερον δε ηοἰνάς, αυτη δε μι- φωλεύει. χε φὰψ και η περιστερῶ κρω μείζων εστ της περιστερῶς. ἐλά-
ἀει φαίνονται, η ν οἰνῶς φθινο- χιστον δε των τοιουτων η τρυγων.
294쪽
πωρω μόνω πολυχρονιωτέρα ε i. a. s. 4. 63. I βιοῖ δε φαττα,εIναι λέγεται τουτων η φάσσα και ς σασι, και τετrαράκονrα ετη. s. γωρ τριάκοντα και τεσσαράκοντα . . t 3 17 ζῶσι ν αἱ φάτται ζῆ ἔτη. υκ πολείπουσι δ' εω πολῶν χρόνοπι καὶ γαρ εἴκοσιν ἔτη θανάτου υr οἱ ρρενες τῶ - καὶ πέντε και τριάκονr ὼμμέναι λείας υτ α θqλειαι τους αρρε εἰσίν, ἔνια δε και τετταράκοντανας, αλλα και τελευτροαντος χη- rq - , T. Gl2''32 ουτ γαρ συν- ρευε λυπολειπόμενος το ὁ αυτ δυάζεσθαι θέλουσι πλείοσιν υτεποι οὐσι και κόρακες και κορῶναι προαπολείπουσι την κοινωνίαν,
και κολοιοί. πωάζει , ἐκ διαδο- πλ' ἐῶν χῆρος η χήρα γένηται - χῆς ἀν το περιστεροειδες γένος. . . 62'uT ἐπωάζει δε καὶ ἀώρ- και γενομένων των νεοττῶν λαρ- ρην ἐν τω μέρει της μίρας, qvρην ἐμπτύει αυτοῖς. μὴ βασκαν δε νύκτα η θήλεια - , T. 13. 2 - θῶσι τίκτει εἰ δύο. ων το μεν γενομένων δε των νεοττῶν της άλ- πρῶrον ἄρρεν ποιεῖ, το ὁ δεύτε μυριζούσος μάλισr γης διαμαση-
ρον θῆλυ τίκτουσι δε πάσαν ἄρα σάμενος εἰσπrύει τοι νεοττοῖς διοι-του τους διο δὴ και δεκάκις του γνυς το στόμα προπαρασκευάζων ἐνιαυτου τιθέασιν ἐν Λἰγύπτω δε προς την τροφήν. - . l. 6 ra: δωdεκάκις τε κουσα γαρ τῆ χο τίκτουσι δε πάντα μεν α περιστε- μέν ν ημέρα συλλαμβάνει . ετι ἐν ροειδῆ δύο ... τίκτει δ' ἡ με πε-τῶ αυτῶ et rcit Auimiae iis lilii Io ριστερά. σπερ ιρηrαι β l3 544 in solite citatos consit nitens illes e τίκτουσι ὁ α περισrεραι ἀσαν bat sinit, v ἐν Γ ἄλλοις φησιν ρανὶ πῆσαν ραν . . . t : ἡ δὲ Αρισrοτέλης li. a. b. la bii 'u-5 περισrερῶ ς ἐπὶ το πολ ἄρρεν. . . ἴδιον δε λέγει ili a G. 2. 60' και θῆλυ, και τούτων ς ἐπὶ Ο2b-56l. J. πολυ πρότερον το ἄρρεν τίκτει, καὶ τεκοὐσα μιαν μέραν διαλείπει απολλά, εὶrα πάλιν τίκτει θάτερον. ... 2l: τίκτουσι δε του ενιαυτου καὶ δεκάκις, ηδη δέ τινες καλενδεκάκις οἱ δ' ἐν Αἰγύπτω και δωδεκάκις.
295쪽
πορφυρίων. Allimi. IX. 388' πορφυρίων . . . ρ στοτάνης δε σχιδαν
ποδά φησιν αυτὸν εἶναι ἔχειν τε χρῶμα κυάνεον, σκέλη μακρά, ρύγχος ἐργμένον ἐκ της κεφαλῆς φοινικοῶν, μέγεθος λεκτρυόνος στόμαχόνδ' ἔχει λεπτόν, διὸ των λαμβανομενων εἰς τον πόδα ταμιεύεται μικρας τὰς ψωμίδας κάπτων ε πίνει, πενταδάκτυλος τε ν τον μεσον ἔχει
μέγιστον.l e veretriculo Arist. i. i. 2. 7. m. 9 ολίγοι δ' υτ τον πρόλοβον ἔχουσιν ουτ τον στόμαχον εὐρυ αλλὰ σφόδρα μακρόν, σοι τον
αυχεν μακρον ἔχουσιν. οἷον πορφυρίων quibus praelois colla es an-σusta, ut porphυmoni Plin. l. 9). - κάπτων πίνει Ar. i. a. . s. 595 10 κα των ὀρνεων ε τα μεν ἄλλα σπάσει πίνει . . . . Q πορφυρίων μονος κάφει morsu Plin. 0, 63 . - σκέλη μακρα osor de
ς εἰσι ὁ σοι αυτῶν μετεωρίζονται πάντες τετραδάκτυλοι τρεις μεν α ει το εμπροσθεν να δ' ει το ὀπισθεν κείμενον εχουσιν οἱ πλειστοι αροι πτέρνης. s. p. a. 4. l2 695 15 τετραδάκτυλοι δ' ἰοι πάντες οἱ ἄρνιθες μοίως οἱ στεγανόποδες τοι σχιζόποσιν. iobis autem liaec avis ininc viicatur Polpidino i Dciniluniis Sullanstitillii timue eratcii ilui, itaret Canaus, Notes sit ritist an inia uxor Arini. Par. 783 p. 9b. IIuius lacigiti uiti particula silliost eis quae praelint titecti iii ixeiat.1, 2, εστ δε και πορφυρίων απὸ ης χροιῆς καλούμενον ορνεον ἐρυθρὸν αυτ τὸ ράμνος ἐστι και κατὰ κεφαλῆς ἔχει σπερ τινῶ πῖλον. ὁποίους οἱ τοξόται Περσικοὶ φοροῶσιν τοι κατοικιδίοις ἔρνισιν ἴσος εἰς μεγεθος πλην ὁτι χρῆται σκέλεσι μακροτεροις. ουτος ου αν'Orεεις, ιν ἔλθοι ὁρῶντος και παρόντος ἀνδρός, φυσε δε σώφρων ἐστὶν ως μὴ ὁ ὁρῶν ἄνδρα θέλειν εαυτο γαμετ συνόντα ει δε μοιχείας αἴσθοιτο αθυμεῖ τοσουτον ως διαφθείρεσθαι Polento ap. Alli 'n. p. 388ς . s. liis t. clii l. . ill): ὁ πορφυρίων ορνεον αγαν πάρχει σῶφρον,ώς εἰ και μόνην οφοιτο πόρνην, υθέως θνηὸκειν. Ἀρισrοτέλης συν--ωυιλιανῖς n. a. 3. 42 Auleia. καὶ ἄλλοι τὰ περι πορφυρίωνος γράφουσι του ὀρνεου.
296쪽
γουν ὁ στρουθός, ως φησιν Ἀριστοτέλης, και μέχρι οκτώ. Αλέξανδρος δε ὁ Μυνδιος . . . Aριστ οτέλης δέ φησι τους ἄρρενας τωχειμῶνι, τανίζεσθαι διαμένειν ὁ ε τας θηλείας τεκμαιρομενος ἐκ της χρόας την πιθανότητα ' ἀλλαττεσθαι γαρ ς τῶν κοσσυφων le his es.
Ii. a. s. u. 32'Τ15 και φαλαριδων, πολευκαινομένων κατὰ καιρους. s. i. i. a. s. T. Gl3. 29 λέγουσι δέ τινες και τῶν στρουθωω
ἐνιαυτὸν μόνον ζῆν τους αρρενας ποιούμενοι σημεῖον τι του ἔαρος ου φαίνονται ἔχοντες ευθυς α περὶ τον πώγωνα μέλανα, στερον δ' ἴσχουειν, ὼς ουδενος σωζομένου τῶν προτέρω τας δε θηλείας μακροβιωτέρας εἶναι τῶν στρουθίων ταυτας δε αλίσκεσθαι εν τοις νέοις καὶ διαδηλα εἶναι τω ἔχειν τα περὶ τα χείλη σκληρά. ait iein qui-
sinulisvis illi lut alio oritur il loco pit. Allieitiuui p. 65 ut, de lucilos piae iἰraece κίχλη agens post plani Aristoli leni li. a. s. 20 citavit si Alexanitrii in uni liuin tui ec assilit 3ὶν κίχλην και συναγελαστικην vocella pii larisiui lii a εἶναι και νεοττευειν. και τα χελιδόνας ex ii. a. 6. I. Ilis,li .
Atlioli. X. 397 ταώς, φησιν ὁ ριστοτέλης σχιδανο-πους ἐστι καὶ ποιολόγος, και τίκτει r. li. a. s. s. 564 25 ό ε ταὼς τριετης γενόμενος, ἐν οk χρόνοις ζῆ με περὶ πέντε και εἴκοσι ετη. asti . Gibl. . . alinirs ex glossa Bὶ γεννα δε τριέτης μάλιστα ἐν οἷς χantina και την ποικιλίαν τῶν και την ποικιλίαν τῶν πτερῶν ἀπο- πτερῶν λαμβάνει ἐπώζει δε προ λαμβάνει ἐκλέπει δ' ἐν τριακονθ' ημέρας τριάκοντα τίκτει δε ἄ- ημέραις η μικρω πλείοσιν. πατου τους α δώδεκα de nautat in του του μόνον τίκτει, τίκτει coulicitat hortina et bomin loco . M G δώδεκα η μικρω ἐλάttω 19.
297쪽
γεθος ἀλεκτρυόνος μεγάλου, χρῶμα ορτυγος, κεφαλη προμήκης, ρύγχος ὀζύ, τράχηλος λεπτός ὀφθαλμοι μεγάλοι γλῶσσα ὀστώdης πρόλοβον
κοινόν αυτοῖς ile viilpo LM i. a. s. 32. Gll 'uυ πολέμιον εIναι τον ἀετόν, καὶ τὰς λίδων προ ῖππους ὀτι χαίρουσι προσπελάζουσαι και διώ-
298쪽
Pergit Auiou. IX. 390 ἐνάλλοις δε πάλιν Ῥὶν ὁ Ἀμισtot4 1ης εο τος εστ μεν παρόμοιο τη γλαυκί, υκ ita odit at ii liuida est nogaliola is pari imita salso illat;i. s. Sestu et gli an inia iv. t. V p. 49 εστ δε νυκτερινός. ἔχει τε περὶ τα τα πτερυγια δι και το καλεῖται μεγεθος περιστερῆς, μιμητης ἀνθρωπων cs. 390'L 301 ) ἀντορχούμενος γοὐν άλίσκεται. . CL A r. i. a. 8. 12 597''2L ὁ δ' τος μοιος ταις γλαυοὶ και περὶ τα τα πτερυγια ἔχω Ἀνιοι δ'Ἀυτον νυκτικόρακα καλούσιν εστιδε κόβαλος και μιμητης, και αντορχούμενος λίσκεται περιελθόντος θατερο των θηρευτων καθαπερ ηολους. lae ita re lilii Pluinis D.
τεκνος τε και σπερμολόγος. 10 l .
διος, ο ρ V μείζων και ποικιλώτερος το ε λεγόμενον γλαυκίον διατην ω ομμάτων χρόαν μικρῶ λαττόν ἐστι νηττης των δε βοσκάδων καλουμένων ὁ με ἄρρην κατάγραφος εστι δὲ ηττον νη της ἔχουσι δε οἱ ἄρρενες σιμά τε και λαττον τῆ συμμετρία τὰ ρύγχη δε μικρὴ κολυμβις πάντων ἐλαχίστη των ἐνυδρων ὐυπαρομελαινα την χροιὰν
299쪽
- 294 και ὀ ἐυγχος οξυ ἔχει σκέπον τε τα ομματα, τα δε πολλα καταδυεται. εστ δε και ἄλλο γένος βοσκαδων μεῖζον μὲν νηττης ἔλαττον δε χηναλώπεκος αἱ ὁε λεγόμεναι φασκάδες μικρω μείζονες ουσα των μικρῶν κολυμβίδων τα λοιπα νήτταις εισὶ παραπλήσιοι. ἡ δε λεγομένη ουρία - πολυ λείπεται νήττης, τω χρωματι δὲ ἐυπαροκέραμός ἐστι, το δερυγχος μακρόν τε καὶ στενον ἔχει. η δὲ φαλαρὶς και αυτ στενὸν ἔχουσα το ἐυγχος, στρογγυλωτέρα την ψιν ουσα, ἔντεφρος την γαστέρα, μικρω μὲλαντέρα το νῶτον.
Athen. IX. 393 λέγει δὲ περι αυτῆς ὁ Μυνδιος Ἀλέξανδρος οτι ἐστὶ το μέγεθος λίκη τρυγων, σκέλη δε μακρά, δυσθαλὴς καὶ δειλή.
Athen. IX. 392ς: λέξανδρος ὁ ο Μυνδιος ἐν δευτέρω περ ζώων ο θῆλυς, γω, ορτυξ λεπτοτραχηλός ἐστι τολαρρενος Ουκ ἔχων ταω- τω γενείω μέλανα ανατμηθεὶς ὁ πρόλοβον υ ορῶται μέγαν ἔχων, καρδίαν δ' ἔχει μεγάλην και ταυτην τρίλοβον ἔχει ὁ καὶ παρκα την χολὴν ἐν τοις εντέροις κεκολλημένην, σπλῆνα μικρὰν και δυσθεώρητον, ορχεις δε ὐπο τω-πατι - λεκτρυόνεςv.
10 e. κά φ. Atlien IX. 391h: ὁ σκώψ, ως φησιν Ἀλέξανδρος ὁ Μυνδιος, μικρότερός ἐστι γλαυκος και ἐπὶ μολυβδοφανει τω χρωματι πόλευκαστίγματα χει δυο τε ἀπο των οφρυων παρ κάτερον κρόταφον να- φέρει πτερά.
De scope litae Aristoteli tribuit Aelianus . a. b. 28 auctormincitatoriini nouauillnas errore conainutatis, lexaruita sitiit aptu Atlae n. IX. 391 e.
Auleii. IX. MI Ἀλέξανδρος δε ο Μυνδιος υ γένη φησὶν εἶναιτων στρουθῶν το μὲν ῆμερον το δὲ αγριον τὰς δε θηλείας αυτῶν ἀσθενεστέρας τοῦτ αλλα εἶναι και το4ύγχος κερατοειδες ἀλλον την χρόαν το δε πρόσωπον υτε λίαν λευκον ἐχούσας Ουτε μέλαν.
300쪽
Atlio ii. IX. 398' Αλέζανδρος γαρ ὁ μυνδιος ἐν δευτερ περὶ πτηνῶν ζώων ου του ορνιθος του μεγάλου μν μονεύει αλλά τινος ων σμικροτάτων λεγε γαρ υτως τέτραξ . το μέγεθος σος σπερμολ- ω το χρῶμα κεραμεους. ρυπαραῖς στιγμαῖς και μεγάλαις γραμμαῖς ποι κίλος, καρποφάγος. τανίοτοκῆ δέ. τετράζει τὴὶ φωνῆε.
Allien VII, 33U ψῆτται . . . M usai ελης Γ ἐν πέμπτω ζώων μορίων li. a. 5. s. l2''32 . . . ἐν ε τω περὶ ζωικῶν σελάχη φησιβους, τρυγών, νάρκη, βατίς, βάτραχος βουγλωττος βουγλωττα