Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

491쪽

489 πολεμούντες οἱ Λάκωνες μυκλαευσιν, ς πυθοντο παρὰ θεου τους ΑἰγείJας συμμάχους λαβεῖν, εἰς Ἀθήνας ἐπορεύοντο, καταλύσαντες δ' εν Θηβαις ευωχουμένης η των θειδῶν φατρίας κληθησα κου- σαντες add. ε μετὰ δειπνον ευχομενου τολίερέως διδόναι τοις Αἰγείδαις τους θεοῖς τὰ ἀγαθὰ και συμβαλόντες τον χρησμόν ἐντείθε ελαβον την συμμαχίαν.

Ultinia haec de alteri Aegidarii ni ex pessivione ex phoro trireliintii rin schol. Pinit. Puth. 5. 0l , illi ea leni te utramae triplioi et Aristotelis testi in Onia a Dilluni priinunt in continentario Pinilarico prolata iteriim

ctia mina ille livei sumitu te inpiis sabulat ile Aristulnaeno atqtie lo AeginariiIndiaconicoriit origine et adventu vulgo nariata ni miris serens συνTιμομάχω εν ω προς Ἀμυκλαεῖς Αακεδαιμονίοις καθειστήκει πόλεμος.

Plutarcii Lycmrg. 1 ηκιστα δε οἱ χρόνοι καθ' ους γέγονεν ὁ ἀνηρ sc Lucurgus Oμολογουνται. οἱ μεν γαρ φίτω συνακμάσαι και συνδιαθεῖναι την λυμπιακην ἐκεχειρίαν λέγουσιν αυτόν, ων ἐστι και Ἀριστοτέλης ὁ φιλόσοφος et ceteri sere innes sec. At lien XIV. 6M .

Graecii Zeit lasei p. 38 τεκμηριον προσφέρων προφέρω Slepti e cossi Par.)cio Oλυμπίασι δίσκον ἐν του νομα του υκουργου διασώζεται καταγεγραμμένον. οἱ δε etc. Ceteriini de ilisci illius Origine ex hoc loco, qui ad Olympionicarii nali brun ciuinaerito reserari solet, nilii plane seviitur nisi quae fuerit Aristotelicae aetatis opinio illi pilius tradita nemi visci aetaten proibari eo vemini famae, euius ipse monitinentum est e teli in consentane uni est longo post Lycurgiana tempore et post litilomini itistitutoriam pii nia in inii numeraliant Coroe in Olynipiade in qu uni tali in universa Graecia et Idaeurgi gloria et Olynipia celebraretitur at pie victor αναγραφα seri coeptae essent vere continuae, tum iternuin in institutionis meinoria In atque in inatorem legum lympiacarii ni lignita tona cunicipitit ali Ἐκεχειρία coronatista illa a Pausania descripta 5, 10 aliisvie nil tis monunientis Paus. b. 20 etc. s. de Oenotae statii i l. 6. a disclina quoque illum factum fuisse et hellanodica ruin citra Phlegon in Ulvinp. r. aptu Vesterinanni Para-

492쪽

Inlitarcii ldaeiii g. 3I ὁ δε Λυκούργος . . . περῆρε τῆ ε οξη τους πωποτε πολιτευσαμένους ἐν τοῖς Ἐλλοι δύ οπερ καὶ Ἀριστοτέλης ἐλάττονας σχεῖν φροντιμὰς η προσηκον αυτὸν χειν ἐν Λακεδαίμονι, καίπερ ἔχοντα τὰς μεγίστας ιερόν τε γάρ ἐστιν αυτολκαὶ θυουσι

θύεσθαι κατ' ἔτος. o mi loco pallet ile plior inaxini et ii iii ccon te illiebat polit uirit in auctor AIistotele cogitasse iterii cliilei sexe pol. p. 6 4 itri ilice ille iii: την Αακεδαιμονίων πολιτείαν τινες υκουργω προσαπτουσι πῆσαν.

Ustinens lex strona. l . , Sulli. t. I p. Ita lotχὶ τόν τε Μίνω παρὰ Λιὸς δι' ἐννάτου ετους λαμβάνειν του νόμους στορουσι φοιτῶνr ει το ου ι ὀ αντρον cs. plioriis i p. Strcili X p. 476. Heracl. xc pol p. 8 6 τόν τε αυ υκοίργον τα νομοθετικλεις ελφοῖς προς το Ἀπόλλωνα συνεχες ἀπιόντα παιδευεσθαι γράφουσι Πλάτων τε καὶ Ἀριστοτέλης καὶ Ἐφορος.

Mθανῶς Ἐλλανίας ιερὸν ἱδρυσάμενον φυλὰς φυλάςαντα καὶ βῶς

τούτοις τό με φυλὰς φυλάξαι καὶ βῶς βάξαι διελεῖν εστὶ καὶ κατανεῖμαι τὸ πλῆθος εις μερίδας ων τὰς με φυλὰς τὰς ὁ ωὸς προσq-γόρευκεν ἀρχαγέrα δε οι βασιλεῖς λεγονται, τὸ δε ἀπελλάζειν ἐκκλησιάζειν ὀτι την ἀρχην καὶ την αἰτίαν της πολιτείας ει τὸν Πύθιον ἀνῆψε την δε αβυκαν καὶ τὸν Κνακιῶνα νυν οἰνοῶντα προσαγορεύουσι πι ριστοτέλης ὁε τόν με Κνακιῶνα ποταμόν, την δε Βα-

493쪽

- 491 - βύκαν γέφυραν εὐιιέσω δε τουτων τὰς ἐκκλησίας γον ουτ παστάδων οὐσῶν ουτε αλλης τινὰς κατασκευῆς ... του δε πλήθους αθροισθέντος εἰπεῖν με Ουδεν γνώμην των αλλων ἐφεῖτο, τη δ - των γερόντων κα των βασιλέων προτεθεῖσαν ἐπικρῖναι κυριος ην δημος. στερον

δε etc. miae semiuntur, ex eo leni sonte iii non est Aristoteles, se lituocii ni Aristoteles conaparratur ii muni ibi celeris elia in valet Pliitai chilocis, qui sicut ueraclides ii Lyciirgeis Epnomina praecipue secutus esse

Plutarcii Lyc. 5 επανελθὼν ουν προς ουτω διακειμένους μυς ἐπεχείρει τα παρόντα κινεῖν και μεθιστάναι την πολιτείαν - διανοηθεὶς δε ταυτα πρῶτον με ἀπεδήμησεν εις ελφους και τεθεω θυ- σας και χρησάμενος ἐπανῆλθε τον διαβόητο, ἐκεῖνον χρησμὸν κομίζων cs. plioriis p. Strati X p. 82 illeinque in exc. IIvaci pol. p. s. l . . . ως ν ὁ καιρὸς κε τριάκοντα του πρώτους ἐκέλευσε μετὰ των οπλωνε θεν εις ἀγορῶν προελθεῖν . . . τοσούτους δέ φησι κατασταθηναι τους γεροντας Ἀριστοτέλης ὀτι τριάκοντα τῶν πρώτων μετὰ Λυκουργου γενομενων δυο την πρῆξιν εγκατέλιπον ἀποδειλιάσαντες ο δεμαιρος ἐζ αρχῆς φησι τοσούτους γενέσθαι τους της γνώμης μετασχόντας.

Plutarch. I re. 2η η δε καλουμένη κρυπτει παρ αυτοῖς, εἴγε δ' τουτο τῶν Λυκουργου πολιτευμάτων ε ἐστιν, ς ωριστοτέλης Ατόρηκε, ταέτη αν ιη sc της ἀδικίας και τω Πλάτωνι περὶ της πολιτείας και του ἀνδρὸς νειργασμένη δόξαν ην δε τοιαυτη τῶν νέωνοι ἄρχοντες δια χρόνου οὐ μάλιστα νουν ἔχειν δοκοῶντας εις την χώραν ἄλλως ἐξέπεμπον ἔχοντας εγχειρίdια και τροφθη ἀναγκαίον, ἄλλο δεχυδέν οι δε μεθ' ημέραν με εἰς συνδηλους διασπειρόμενοι

τόπους ἀπέκρυπτον αυτους καὶ ἀνεπαύοντο, νυκτωρ δε κατιόντες εἰς τας δους τῶν εἱλώτων τον αλισκόμενον πέσφαττον lianc iles Tiptjonem Eptior ilebere utetur liui. sicut Ileracli tes quani liiiliet genui an p. 6 l3 λεγεται ὁ και την κρυπτία εισηγησασθαι καθ ν ω και νυν- i. e. Εpliori aetate: - ἐξιόντες μέρας κρυπτονται, τὰς δε νυκτας μεFGπλων ἐκκύπτονται - in collit aut iterauia legitur κρυπτονται aut vox ore plane omittitur καὶ ἀναιρουσι τῶν εἱλώτων ἴσους αν ἐπιτηδειον η .. Ἀριστοτέλης δε μάλιστα φησι και τους φόρους οταν εἰς την ἀρχην καταστῶσι πρῶτον, τοις Πωσι καταγγέλλειν πόλεμον, ὀπως ευαγες ιντο ἀνελεῖν.

Ceterii in ex liis Aristotelis verbis sequi viiletur salnilosam illam at-

494쪽

492 que ereoneam inullari των κρυπτῶν-sscii quod plane responde peripolis Atticis iles Niptionem l Mulier Dore I p. 38 e solenni quoi lana ritu

male intellecto natam esse, qui ait liquissin oratii lentoriam bellique contra Actia eos olim gesti Inelnoria In conseriaret.

Plutarch. Cleonten. 9 προεκήρυττον οι φοροι τοῖς πολίταις ἀτην ρχην εἰσιόνrες ώς Ἀριστοτέλης φησί κείρεσθαι τον μυστακα μη τρεφειν μυσrακα Ιη ut de sera v. v. es Procl. και προσέχειν πείθεσθαι Plut an loco τοῖς νόμοις λα μη χαλεποὶ σι αυτοῖς το του μυστακος οἶμαι προτείνοντες, πως και περὶ τα μικροτατα τους νεους πειθαρχεῖν ἐθίζωσι. Idem usque ad . χαλεποὶ σι αυτοῖς Ainsio telis latile nomine II lsso, eisdem sere verDis lil pote e colleclan ris proranore scriptoris repetitu ni legis apiti Plui de sera uin vind. 4 et ex Inutarcii ponun inme-sio tui apud Proci inies opp. v. 722 p. 323 Gai si tibi sic: εν μεν ουν

Σπάρτη τοῖς ις αρχην καθισταμενοις sorte ευθυς ει αρχὴν καθισταμ ε 'vit. οι ἔφοροι προεκηρυττον, τρεφειν μυστακας, νατους το φαυλον τουτ και ευτελες πώραβάντας μειζόνως κολάζωσιν.

Harpocr se mi Pliol. p. 284 2 et Suid. s. μόρα, could μόρων :Λημοσθένης Φιλιππικοῖς or. 13. 22. cit etiam Harp. p. 33 25ὶ συντάγματά τινα Λακωνικὰ υτω καλεῖται διείλεκται δε περὶ τουτων

Ἀριστοτ λης ἐν τῆ ακεδαιμονίων πολιτεία φησὶ δε- εἰσὶ μό- ραι μοῖρα codil. 'ξ επτα Pliot. ωνομασμεναι - καὶ διῆρονται εἰς ας μόρας μοίρας,ο ld. Λακεδαιμόνιοι πάντες Ξενοφῶν ὁ ἐν τῆ Λακώνων πολιτεία lI, 4 φγιν Ἀκάστη ὁ των πολιτικῶν μορῶν ἔχει

πολεμαρχον ενα λοχαγοὐ δ, πεντηκοστῆρα coii l. πεντηκοστυας η ἐνωμοτάρχας ις .

Hesycli. s. λοχοι Αακεδαιμονίων φησὶν Ἀριστοφάνης Lys. 53 Tirrαρας ita coit sec. Sclio . p. 509, τέτταρες- l. ' πέντε γάρ corr. cc s. laine schol Aristoph. εισιν, - φησιν υριστοτέλης. f. Phot. s. λοχοι Λακεδαιμονίων δ ώς Ἀριστοφάνης Θουκυdίδης ὁ ε , ριστοτέλης ζ. in mi inti nonii na auctoriana male commutavit Photius ita enii dicere deDODat i ιστ οτ ελης ὁ Κ, Θουκυδίδης β. 68 ζ. Ex eo leui cu in te Iicis sonte Didymo derivata sunt quae leguntur in schol Aristopli Lysis tr. 4δ οτι και παρ' μῖν εἰσὶ τετταρες λόχοι

495쪽

- 493 μαχίμων γυναικῶν) παρὰ ταῖς γυναιξιν πάρχουσι ὁ λόχοι τούτο δέ φησιν οτι και παρῶ ακεδαιμονίοις τεσσαρες πάρχουσι λόχοι. ok κέχρη αι ὁ βασιλευς - τέτταρες λόχοι ex alio coinna.) ἀργότεροντα ακώνων ἔοικεν ἐξειργάσθαι ὁ ποιητης λόχοι γὰρ υκ εἰσι τέτταρες ἐν Αακεδαιμονι αλλῶ i secutulum Aristotelem, cui nomina etiani denera manifestum est), Mωλος, ἶνις, υρίμας, Πλοάς, Μεσσοάγης corr. Μεμάτης . Mulier, Dore II, 234. s. 44'. ὁ δε Θουκυδίδης ζφησι χωρὶς των Σκιριτῶν. in te corrigenda sunt nomina in schol. liu-cyd. V. ου λόχοι Αακεδαιμονίων πέντε ἰδώλιος, ανις, Σαρίμας, Πλόας, Μεσοάτης. s. Hesycli. s. Ἐδωλος λόχος Λακεδαιμονίων Ου-

τως ἐκαλειτο. ceteriim hos loclios quos non Inoris siti ilitos, sed pri ipsis moris recentioribus 7 clioemann Griecti Alt. I, 283 suisse patet, cuni qmnque Spartali Ortini coniis coliaerere e Mesoatatu in ii omine efficias

Schol. in Aristopli. Actiarii. 320 e quibus r. Oln. m. Suid. s. φοινικίδα et breviter etiam Etym M. p. 385 25 μη ου καταξαίνειν τον

ἄνδρα Οὐτον ἐς φοινικίδα) μφουχὶ . . . Aριστὰ τέλη ς δέ φvσιν ἐν τῆ ακεδαιμονίων πολιτεία χρῆσθαι Λακεδαιμονίους φοινικίδι προς τους πολέμους, τοὐτ μεν τι το της χρόας ἀνδρικόν, τούτο δε οτι τό τοὐ χρώματος αἱματῶδες της τολαιματος ἐύσεως ἐθίζει καταφρονεῖν.tyoυν ἐν φοινικίδι ἀντὶ το ἐν τάξει πολεμίω etc. s. Moeris Attic. s. φοινικίς ἔνδυμα ακωνικόν οπότε εἰς πόλεμον οιεν, δια τὸ ὁμοχροειν τω α πιι υριστοτέλης ἐν πολιτεία Λακεδαιμονίων coul λέγει pri λακεδ. .

Eaden sive ipsius Aristotelis explicatio sive eius qui primus Aristotelis testimonio usus erat olim et in Hesucini solite extitisse vitietur, apud quem liae tantum Servantur s. φοινικίς cod. φοινικη see. Selio V. p. 772. d. φοινίκης) οπλον inani o ἔνδυμα ἐρυθρόν, et aput alios scriptores nunc quoque legitur. s. Plutat cli itistit Lacon. 24 ἐν τοῖς πολέμοις φοινικίσιν ἐχρῶντο ἄμα μεν γὰρ η χρόα ἐδόκει αὐτοῖς ἀνδρικηεἶναι, ἄμα δε τὸ αἱματῶδες τοὐ χρώματος πλείονα τοις ἀπείροις φόβον

παρέχειν και τὸ μη εὐπερίφωρον δε τοι πολεμίοις εἶναι ἐάν τις αυ- τῶν πληγῆ, ἀλλα διαλανθάνειν διά τὸ ἶμόχρουν χρησιμον. Aelian vat'. hist 6 6 φοινικίδα δε ἀμπέχεσθαι κατὰ τὰς μάχας ἀνάγκη ηπι χειν ὁ την χρόαν και σεμνότητός τι, προς ταύτy γε μην και την ρύσιν οὐ ἐπιγενομένου--ατος ἐκ των τραυμάτων τι μαλλον ἐκπλήττει τους

496쪽

Harpoci'. g. καὶ γαρ το μηδένα των μαχίμων νευ της των αρχόντων γνώμης ἀποδημεῖν Ισοκράτους εν Βουσίριδι

δαιμονίων πολιτείας γεγραφότες τα μοι εἰρήκασιν ὁ δε Ἀριστοτέλης ου ἐξεῖναί φησιν ποδημεῖν τοις Αακεδαιμονίοις, πως μὴ ἐθίζωνται αλλων νόμων εἶναι φίλοι του μέντοι Λοκράτους τους μa-χιμους μόνους λέγοντος κωλυεσθαι ἀπο/ημεῖν οἱ περὶ Ἀριστοτέλην

αῖt, λέλεκται ἐπι των ἐζ ἄπαντος κερδαίνειν βουλομένων μετενηνεκται δε απὸ χρησμοὐ δοθέντος Αακεδαιμονίοις, ἐν χρησε τότε θεὸς ἀπολεῖσθαι τους Αακεδαιμονίους δ ταν ἀργύριον και χρυσίον τιμήσωσι μέμνηται το χρησμοὐ ριστοτ λψς ἐν τη Λακεδαιμο νίων πολιτεία. s. soliol. coii l. Vati . Ven. Tulinum p Attilrona. 44 , p. 2Υh oli. πἀσιν ἀνθρώποισιν χθιστοι βροτῶν Σπάρτης ἐνοικοι ... αἰσχροκερδεῖς): . .. εξῆς δε αυτους ει τε τα ἄλλα καὶ φιλοχρηματίαν κακῶς λέγει. και Ἀριστοτ έλη ς ε τοὐτοάστορεῖ ἐν τῆ τῶν Αακώνων πολιτεία και τὸ υ του θεολαυτοματισθεν προστίθησιν ἐπος 'ἀ φιλοχρηματία Σπάρtαν ὀλεῖ ελo coit Vat. . in On . vera uni).

497쪽

Εustalli ait Il. , 29 p. 4l, si no in.): Bτέον δε καὶ τι δοκεῖ ου ἀγαθους ανθρώπους η ἐσβρ ἐνεγκεῖν, θεν και λεσβιάσαι τοαἰσχρῶς μολιναι το στόμα cs Plio t. p. lG. I κατὰ ἴλιον Λιονυσιον

της παροιμίας ἐσβιον ὁὸν τον ἐρπανδρόν φησι η Εὐαινετίδην υριστοκλείδην και Αριστοτέλης ἐν ν Λακεδαιμονίων πολιτεία τομετῶ ἐσβιον δον τον Τέρπανδρόν φησι δηλούν. ἐκαλοῶντο δέ, φασί φησί Mull.) καιάστερον εις την ἐκείνου τιμην πρῶτον με απόγονοιαυτοὐ, εἶτα ει τις αλλος παρείη εσβιος, IF Ουτως οἱ λοιποὶ μετα Λέσβιον δόν, τον απλῶς δηλαδ' ἐσβιον χρῆσις δὲ τομώς ἐρρέθη λεσβιάζειν καὶ παρὰ τω κωμικῶ.

επι ν ων δόν παροιμία ταττομένη επὶ των τοῖς coibi. τα δευτεραφερομένων ea leni explicatio apiuilliogen pitv 6 36 ἐναιτίας τοιῆσδε Αακεδαιμόνιοι στασιάζοντες μετεπέμψαντο κατὰ χρησμὸν του θεολἐκAέσβου τοὐμουσικὸν Τέρπανδρον ἐλθὼν ὁ ἐκεῖνος και τῆ μουσικῆ χρώμενος ηρμοσεν αυτῶν τας φυχῶς και την στάσιν ἔπαυσεν εἴποτεουν μετα ταλα μουσικοὐ τινὸς ηκουον οι ακεδαιμόνιοι, ἐπεφώνουν μετὰ ἐσβιον δόν. μέμνηται της παροιμίας ταυτης Κρατινος ἐν εὐρωσι. quae ante εἴποτε Ου etc. ait genita sitiit ex Hesyclui loco inutiliit si pie in ex Aelio Ilio itysio colligas s. μετα Λέσβιον δόν τους αππόνους του Τερπάνδρου ἀγαθους γουμένους εἶναι κιθαρωδους, πρώτους ει τον αγῶνα προσκαλεῖσθαι ει τις εἴη Λεσβιος δός. iacidi ii In Oilein sele in otio legati liii et ii varius illis tuae seriintii Zenobii reci nsioni laus euit Iloiu Vatie. v. selin He vinita es ait Paruenilogr. p. XXX et ex Aelii lion Dii sex re o puli iustallii una, eon inutiem lanteluosti niluntra illesiliunt ilia Aristotelein cita vorat. x eo lena Dulyini loco illis rivata at iii astinis etiam et Hesyelii et Zenolii Plioli glossa est sipiae eallet ex eo lena lex rii l. lia usta apponitur a Sit illa et a Micli Apostolis

p. 22. 0-lb s. μετὰ ἐσβιον δόν παρὰ Κρατίνω παροιμία λεγομένη επὶ τῶν τὰ δευτερα φερομένων ' οἱ γαρ ακεδαιμόνιοι τους Αεσβίους κιθαρωδους πρώτους προσεκαλοῶντο. καταστατουσης γάρ ποτε της πόλεως αυτῶν χρησμὸς ἐγένετο τον ἐσβιον δόν μεταπέμπεσθαι οἱ ν ἐξυντίσσης cs Hesycli. s. ἐσβιος ωdός Τέρπανδρον ἐφ' ιματι φευγοντα μεταπεμψάμενοι κουον αυτο αυτῶ Pliot. D

498쪽

δαιμόνιοι του Λέσβιον δὸν ἐτίμ- cs Ael. Dion. . prov. Muli. διαπολλῆς αγ-rες τιμῆς)' τουτου γαρ ἀκουειν ὁ θεὸς χργμωδουμένοις ἐκέλευσεν cs Pliot.). Λευκαδίων.

Polub exc. l. Xll. 5: υκ ώκνησα και λέγειν καὶ γράφειν ὁτι τηνυα Ἀριστοτέλους παραδιδομένην ἱστορίαν περὶ της ἄποικως ἀληθινωτέραν εIναι συμβαίνει τῆς υπὸ ιμίου λεγομένης. συνοιδα γαρτοις ἀνθρωποι. μολογουσινίτι παραδόσιμος αυτοῖς ἐστιν αυτ περιτῆς ποικίας ἡ φήμη παρὰ πατέρων ην Ἀριστοτέλης ει ρηκεν ου

Τίμαιος. και τουτων γε τοιαυτας φερον αποδείξεις πρῶτον με δτι πάντα τα δια προγόνων ἔνδοξα παρ αυτοῖς α- των γυναικῶν, συκῶπο των ανδρῶν ιη . . . idem c. 6 ἐκ τουτων αν τις συλλογιζόμενος

ώριστ οτέλει πρόσσχοι μῶλλον- ιμαίω καὶ μὴν το συνεχες τουτωτελέως ἄτοπον το γαρ υπολαμβάνειν, καθάπερ ἐκεῖνος υποδείκνυσιν,ώς ου εἰκὸς η τους ικέτας των Λακεδαιμονίοις συμ μαχησάντων την των κυρίων ευνοιαν ἀναφέρειν προς τους ἐκείνων φίλους ευηθες - διο και την ὀνομασία Locririana scit. τῆ πόλει τηναπὸ των γυναικῶν εἰκότως ἐπέθεσαν και την οἰκειότητα την κατὰ τὰς γυναῖκας προσεποιήθησαν, τι δε τὰς φιλίας καὶ τὰς συμμαχίας τὰς προγονικὰς τὰς ἀπο των γυναικῶν ἀνενεοὐντο ... αλλὰ πῶς αυτοι μεν ἐξαπέστελλον οι Λακεδαιμόνιοι τους ακμάζοντας εἰς την πατρίδα τεκνοποιίας χάριν Partheniariina patres dicit, de quiuiis cum Polybianis plane

consona tradunt Iustinus III 4 et Stravo VI p. 27s exaphoro . s. Serv.ai Virg. Aen. 3. MI. ust ad Dion 377) τους δε Λοκρους το παραπλη- σιον υκ εἴων ποιεῖν; καστα δε ταῶτα ου μόνον κατῶ το πιθανον

αλλῶ και κατὰ τὴν αλήθειαν μεγάλην ἔχει διαφορά . .. διόπερ οἱ Λοκροὶ μήτε ταῖς ἀραῖς ὀντες ἔνοχοι, ε τοι ορκοις οἷς μοσαν οἱ --κεδαιμόνιοι μὴ πρότερον εις τηλοικεία, ἐπανήξειν πριν την Μεο-

σήνην κατὰ κράτος ελεῖ eadem pliori veri a sunt apini Strabonem l. e. ,

499쪽

- 49 -της μεν κατα το κοινον ξαποστοIῆς εὐκόλως οὐ μετέσχον, κατα δε μέρος τας ἐπανόδους ποιούμενοι και σπανίως, εδοσαν ἀναστ οφ V ταῖς γυναιξὶ προς οἰκέτας γενέσθαι συνη - θειαν η προς τους ε αρχης ν δρας, ταῖς ὁ παρθένοις

ειρηκότα χάριτος η κέρdους η διαφορῆς νεκεν, η ηὐ τολμῶντας

τοὐτ λεγειν, ὁμολογητέον ἀγνοεῖν καὶ παραπαίειν του τοιαυτη χρω- μενους απεχθεία και πικρία κατὰ των πέMς, Δ κέχρηται Τίμαιος κατὰ Ἀριστοτέλους φησὶ γαρ αυτον εἶναι θρασυν ευχερ προπετῆ, προ δε τούτοις κατατετολμηκέναι η των Αοκρῶν πόλεως ειπόντα την ἀποικία αυτῶν εἶναι δραπετῶν οἰκετῶνJ μοι χῶν ανδραποδιστῶν. s. c. II: μεταβὰς επὶ τοὐς εν αλμAοκροὐ πρῶτον μέν φησι Tiniacus scit. την, πολιτειαν και ταλοιπὰ φιλάνθρωπα τοῖς Λοκροῖς αμφοτεροι, ριστοτε λη καὶ Θεό

testinionium ni iniurialiique et ipsi a linaeus invocave rat,4s. Ilaiyli. p. 73 I.

5. 35. 10 Ilel k. τον Αριστοτέλη διημαρτηκέναι τῶν Λοκρικῶνεθῶν οὐδε γαρ κεκτῆσθαι νόμον εἶναι τοῖς οκροῖς, μοίως δε οὐδεσωκεὐσιν, οὐτε θεραπαίνας οὐτε οἰκέτας πλην ἐγγυς τῶν χρόνων.

Sinuleni igitur sal illa in itque eἰina novi litus tuae ite Tarenti tonititoralius Paliliensis seu elnitiir, ii I. Oci misi uti in Italia origine ali Alistotele narretitam fuisse videntius Pias idium inter se coii patet Pol blitus, ita seri Iovii itur ut ipsius lielli Messeivaci socios fuisse I ace lae in onus Locrens sere las caerte antillati sitisse utrilis iliae urbis societate ui e Iustino XX. 2 constat ea nilona uleii coloniae Originei a Locrensibus in Zepli riuiii Promolliori uin de luctae regioneiiuIue a Siculis tunc occiipatani angit Dio

doῶλοι γάρ φησιν νrες προτέροις τεσιν παρα τοῖς ζόλαις δηλα ὁ η

500쪽

VI p. 259. Aristotelein t areasse ipsorii in Locior uin consentiente nilinoria

161. 500 Scliol. In Pitulat . Uliinp. Xl 17 p. 2l noeciai νεμε γαρ τρέ- κε ι α πόλιν al. l. ά τραχεῖα πόλις, ite illic es Ilii lina p. 2ὲ2 Λοκρῶν. . . o βούλεται λέγειν ἐστι τοιουτο καίπερ ραχεῖα οὐσα εὐνομεῖται. δια τί δέ, φησιν ζάρι στοτέλης ἐπει ὁ η γαρ ἐχρῶντο τω θεῶ πῶς αι πολλης ταραχης ἀπαλλαγεῖεν, ἐςέπεσεν αὐτοῖς χρησμός, αυτοῖς νόμους τίθεσθαι, τε καί τις ποιμην. νομα ' ην Ζάλευκος, πολλους νόμους δυνηθείη τοι πολίταις εἰσενεγκεῖν οκίμους γνωσθεις δε και ἐοωτηθεὶς πόθεν εὐροι ἔφησεν νύπνιον αυτ την ζάθηνῶν πορίστασθαι διὸ αὐτός τε ἐλευθέρωται και νομοθέτης κατέστη.

llaec in octorii iii reptililica I iiivn lini legisse locet Clenietis Alex.stroni I p. 52 Sylla. iii ite legi inis pay noruna quoque Opinione livinitus acceptis loquens postqua in Minoein es Nilin f ille vin ait Heiaci p. 25 Imeinoravit et Lycurguin v. D. lIS . liae a Mil: αμαιλέων τε ὁ μα- κλεώτης ἐνδεω περ μεθης και Αριστοτ λψς εν γ Λοκρῶν πολιτεία Ζάλευκον ον Λοκρον παρῶ ij Αθηνής τους νόμους λαμβάνειν ἀπομνημονεύουσιν. rei tangit et icilia Plutare lius ile sui lauti c. II.