장음표시 사용
521쪽
κος και χείλtος ὐφ' οὐ παροιμίαν διαδ.) προσrιθέμενος γαρ ὁ Ἀντίνοος γὰρ ἀντίνους Maii. r πόμα πῶμα viilg. βάλλεται λέγει δε Ἀριστοτέλης περὶ της παροιμίας ουτως ' γκαῖος ο Ποσειδῶνος καὶ στυπαλαίας Σάμιος ων το γένος, εχων οικέrην ἀπο Κρήτης ἐκέ
τος δε αυτολως ου δυνήσεrαι πιεῖν, αντος ὁ Ἀγκαῖος κατακερτομήσας του θεράποντας λαβε ζν κύλικα καὶ προσέθετο λέξαντος δε ἐκείνου. πολλοῦ μεταξὐ πέλει κύλικος και χείλεος ακρουν, ἄφνω συνέβὐχρῆμα μεγάλου συος συος μεγάλου viil g. Marc. ἐπιβαρῆσαι τοις γκαίου χω-
522쪽
Aeliati de nat an XVII, 20 Ἀριστοτέ λης λέγει γενέσθαι vulgo γίνεσθαι εν Σάμω λευκην χελιδόνα semii intum alia ex alio Aristotelis
loco liis t. n. s. Dimidita . CLIIpraelut pol ex '. p. 5 ra: τι ἐν τοις Σαμίοις ἐφάνη λευκὴ χελιδωλου ἐλάττων πέρδικος. et I uris ap. Antigon niti l 32 l 20' est.)ἐπὶ ... χελιδόνα λευκην φαν αι. Aelianus sua soriasse Atinisi ex Alexan tro Munitio e ii radein illo loci asserta 34 ώφθησάν ποτε καὶ χελιδόνες λευκαί. ceteriina es sellilatast ile signis Pliariini C. 3, 2:στρουθὸς ἐαν λευκὸς η χελιδων η ἄλλο τι των μη εἰωθότων λευκῶν, χειμῶνα μέγαν σημαίνουσιν cs- σημείων θ. 5 7 .
Aolian. ile nat. n. XII. 40 τιμῶσι δε ἄρα Λελφοὶ μεν λυκον, Σάμιοι δε πρόβατον Ἀμπρακιῶται δε μγ o ζῶον την λέαιναν τα δε αλια τ' ἔκάστου τιμης ειπεῖν ου ἔστιν ἔξω τησδε της σπουδῆς Λελφοῖς με χρυσίον ἱερὸν σεσυλημένον καὶ ἐν τω Παρνασσω κατορωρυγμένον ἀνίχνευσεν ὁ λυκος Σαμίοις ὁ καὶ αυτοῖς τοιουτο χρυσίον κλαπεν πρόβατον ἀνευρε καὶ ἐντευθεν Μανδρόβουλος Σάμιος τῆ χρα πρόβατον ἀνάθημα αναφεν καὶ το με Πολέμων cs. Patis. X. I 4ὶ λέγει το πρότερον, το δε Ἀμιστ o Lλη ς το δευτερον.
Scliol in Aristopli. v. 47 ουδ Arσωπον πεπάτηκας ὁτιτον λογοποιὸν Λῖσωπον δια σπουδῆς εἶχον νιν δε ὁ Αἴσωπος Θραξ, ὴλευθερώθη δε υπο Ἱδμονος του κωφου ἐγένετο δε πρῶτον Ξανθου δουλος ὁ δε κωμικος Πλάτων καὶ αναβιῶναί φησιν αυτόν ν τοις Aάκωσιν otio in lat. p. li . . . διὰ σπουδης ε εἶχον τον Αἴσωπbν. καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῆ Σαμίων πολιτεία ειπόντα φησὶν αυτον μυ-
523쪽
Scitolium illiu cum reli via nani piam Is noli gestant loctrinae copia ex Dii 3nni conamentario Aristotelem conneos pie citantis sit perresse Iiena nega Dit Aristotelis a latena terstina onium iiiii sine ultio ipsa in illain sabulani ab Aesopo recitalain nar raverat in revius contractilin esse Patet . ait Plem auctoren cetera tuo Pie Pia de Aesopo servo leguntur non ilia Ditoin tun pertinearit. Iuuin ero eas lena res ei silein verius eo lenique sermonis tenore in revilis contractas ex Heraclide servaverat excerptor iste politiariun recentissi in iis litas e Didyin Syna uia cinis vel tismiis scit olli auctor est, si ii Iulein scriptoren utriana mi locii in 'ilire mini se-stum est, ut scilicet Heraclities ille aut ipse sit Diilvinus mion Aristotelis politias tantopere tractasse scii niis es. Λίδυμος ὁ τουωρακλείδου, lumncilii leni illemini et iuniorem Dillymum esse vult sit iubas), aut aliquis I idymo recentior, fortasse ipse ille Di lvIn discipulus, de quo Suidas i. e. Hesyclitus .
Zenui . prov. n. 2 το περὶ . , vel παρα ρυ in antissa pro v. t. t p. 776 Golt. σκότος Ἀριστοτέλης φησὶν ἐν τῆ Σαμίων πολιτεία Πριηνέων πολλους πο Μιλησίων ἀναιρεθῆναι περ την καλουμένην Βρυν' θεν καὶ τὰς Πριηνείας γυναῖκας ὀμνυναι το περι
Βρυν σκότος. Eundem Aristotelena mutulit Plutarcnus iaest. Ghaec. 20: 44 λεγόμενος εν Πριηνη παρ Βρυ σκοτος Σάμιοι καὶ Πριηνεῖς πολεμουντες ἀλληλοι τὰ με αλλα μετρίως ἐβλάπτοντο καὶ ἔβλαπτον, μάχης δε μεγάλης γενομένης χιλίους Σαμίων οἱ Πριηνεῖς ἀπέκτειναν Ἀβδόμωδε υστερον τε Μιλησίοις συμβαλόντες παρὰ την καλουμένην ρυν, τους ἀρίστους μου τε καὶ πρώτου. ἀπέβαλον τῶν πολιτῶν τε καὶ Βίας ὁ σοφος εἰς Σάμον ἐκ Πριηνης πρεσβευσας ευδοκίμησε ταῖς δε
Πριηνέων γυναιξίν. ὁμου του πάθους τουτου και της συμφορῆς ἐλεεινῆς γενομένης ἀρα κατέστη και ρκος περὶ τῶν μεγίστων ό παρῶ τῆΛρυι σκότος δια το παῖδας αυτῶν καὶ πατέρας και ἄνδρας ἐκει --
Occasionem liuitis nam attonis Bias prile Diti et iisque, ut Aesopi in D. praecellente, in Sa inti in insulatu iter ille ni illiti ite utroque relli τότε ευdοκίμει.
524쪽
- I, 22 189. . 33Νὶ Plutarcii. cinci . c. 26 αμα ε τ και τῆ διώζει του λιμενος κρατήσας ὁ Περικλης ἐπολιόρκει τους δεμίους . . . ἐπει ὁ μείζωνετερος στόλος ηλθεν ἐκ των Ἀθηνῶν και παντελῶς κατεκλείσθησαν οἱ Σάμιοι, λαβων ο Περικλῆς ξήκοντα τριqρεις πλευσεν εις τονἈξω πόντον , ως μὲν οἱ πλεῖστοι λέγουσι ρliai ni Tliii yil. l. tu,), Φοινισσῶν νεῶν επικούρων τοι Σαμίοις προσφερομενων ἀπαντῆσαι και διαγωνίσασθαι πορρωτάτω βουλόμενος, ως ὁ Στησίμβροτος επὶ Κυπρον στελλόμενος ' περ οὐ δοκεῖ πιθανον εἶναι ὁποτέρω δ' ουι εχρήσατο τῶν λογισμῶν ἀμαρτεῖν δοξε πλευσαντος γαρ αὐτο Μέλισσος ὁ Ἱθαγε- νους, ἀνὴρ φιλόσοφος στρατηγῶν τότε τqς Σάμου καταφρονήσας της ὀλιγότητος τῶν νεῶν η της πειρίας τῶν σrραrηγῶν πεισε τους πολίτας ἐπιθέσθαι τοι Ἀθηναίοις. και γενομένqς μάχqς νικήσαντε οι Σάμιοι και πολλοῖς μεν αὐτῶν ἄνδρας λόντες πολλὰς ε αὐ διαφθείραντες ἐχρῶντο ν θαλάσσν και παρετίθενr τῶν αναγκαίων προς το πόλεμον σα μη πρόrερον εἶχον liticvit. l. li T). π δε οὐ Μελίσσου και Περικλέα φησὶν αυτον Αριστοτέλης στηθῆναι ναυμαχοὐντα πρότερον οἱ ὁ Σάμιοι τους αιχμαλώτους τῶν θηναίων ἀνθυβρίζοντες ἔστιζον εις τὰ μέτωπον λαίκας και γαρ ἐκείνους οἱ
Ἀθηναῖοι σάμαιναν in lioc loci, iles Til en luoluent ei rorein coinna iserit Pilitari lius argit ulli otii lociis et ipsi rari ratio . η δε σάμαινα ναῶς ἐστινυόπρωρος μεν ὀ σίμωμα cs les 3 ili Plio t. s. σάμαιναὶ κοιλοτερα δεκα γαστροειδης, τε και φορτοφορεῖν και ταχυναυτεῖ ea leti descripti l illi nil dicitur ab Hesyclu s. Σαμιακὸς τρόπος, mussi lyilius lili ius
δι τὸ πρῶτον ἐν Σάμω φανῆναι Πολυκράτους τυράννου κατασκευό- σαντος προς ταὐτα τὰ στίγματα λέγουσι και τὸ Ἀριστοφάνειον νίχθαι ἡ Σαμέων ὁ δῆμος ἐστιν ἁ πολυγράμματος .
Illina luit cis Iniitii ho e Isiilyiiii cinii in enlario ut Aristoplietinis na-l,ylonios interposita sunt cuius in latinc restini locia explicatio legii tiraptu uesycli qui ipsi iis restis arguinent tini e saliuiae nexi pleri ius expoliti Pliotiuin et Sinitati s Σαμίων ο δῆμος cs ues et Plio t. s. Σαμιακὸς τρόπος eos letia lite s. σάμαινα), auctorres aute in narTationis a Pilitare lio Oinissos lexi con a Pliotio et Siliit; uxscriptii in scrvavit Dumili in
et L, sunzicilinia: οἱ ὁ ῖτι θηναῖοι με του ληφθέντας ἐν πολεμωΣαμίους στιζον γλαυκί κατὰ οὐ προσώπου allit Aesian uar liist 2 silii diu sileni facti inentionen iacit) Σάμιοι δε σαμαίνη η δε σαμαίνη
525쪽
lli liit.ir litis c. 2Ν: οὐρις δ' ὁ Σάμιος τούτοις ἐπιτραγωdεῖ πολληνωμοτητα των θηναίων καὶ του Περικλέους κατγνορῶν, οἴτε Θουκυδίδης στόρηκεν υτ Ἐφορος ουτ' Ἀμιστο ἡ λης. iae innia
πτων του ἐστιγμένους lia e Maeliralitas i Ii sycli. s. v. . οἱ γα Σαμιοι καταπονηθέντες υπο των τυραννων, σπάνει των πολιτευομένων ἐπέγραψαν τοις δούλοις ἐκ πεντε στατηρων τ' ἰύοπολιτεία, ileii iocrialia scit teinpore it, Atti uuiuisit, is institii lai J.M A p στοτε Γης ἐν τῆ Σαμίων πολιτεία φῖτι παρα Σαμίοις ευρέθη πρωτοι τα, γράμματα ὁπο Καλλιστρατου, ς υνδρων ἐν τρίποδι . . . Θεόπομπος cs plio-mis p. gelio l. V n. l. , 85 . οἱ δε τι θηναῖοι με τους ληφθέι τας
cetera quae ita in supra uiscripsi mi D. tale ciret.
526쪽
- 424 quia praecellunt Λευκανοί, s. Selinei l. p. 87) ώς στορει Ἀριστοτέ - λης ἐν Σαμοθράκης πολιτεία. στερον δε απὸ Σάου του μου και'Pήνης παιδός es Dio lori V. 8 Σάμος προσωνομάσθη κατῶ παρένει- σιν του μ. Θρακῶν δε οἰκησάντων αυτὴν ἐκλήθη Σαμοθράκη.
Eadem sui scitolioriina IIomericomina loctrina ita enim cod. B ait Il., 78 ulule Eustalli. p. 340 Σάμου τ' νυν Σαμοθράκης. σά- μους δε τους λόφους ἔλεγον Straho X p. 457. VIII p. 346ὶ ἐκαλεῖτο δε ευκωνία coii. ευκωσία) εἶτα οἰκισθεῖσα - Σαμίων, ων τασκάφη οἱ αἰχμάλωτοι Θρακες inani Θρῆσσα sec. Eust. κατέδυσαν. de Sao et ni littera intercalata Samo s. Aristopli. p. scnol. Il. . I sinde Σάιοι, quos ex Archilochior apud Strationem X p. 45 servato assert Eust in Dion. 534. s. uesycli. s. Σαωκίς. Sestol. Ni liter. 72) ubi aliud lioc scholium legitur in odit AI undlaetustath. p. lτὶ Σάμιοι λεν γωνία μετὰ διακοσιοστὸν καὶ ἔνατον adit. D. και μικρον τι προς Εust.
ἔτος των ρωικῶν χρησμον ἔλαβον παρα του Πυθίου εἰς την ἐν ρωάδι Θράκην μετοικῆσαι, ἀφ' ων η Σαμοθράκη προσηγορεύθη. ίστορία παρα πολλοδώρω). Σάμου - Θρηικίης της Σαμοθράκης.
το δὲ ἐν αυτῆ ρος Σαώκη. quo loco comparato naanifestuu est Drevi IIeracli lis Dagniento . I stinesse et Aristotelis testimoniunt et Apollo tori: Σαμοθράκη το μεν ἐξήρχῆς ἐκαλεῖτο Λευκανία corr. ευκωσία διαδε λευκη εἶναι, στερον ὁ Θράκων κατασχόντων Θρακω τουτων δε ἐκλιπόντων υστερον ἔτεσιν επτακοσίοις Σάμιοι κατωκισαν αυτην ἐκπεσόντες cs. Patis T. 4 et Antipnontis oratoris verna apud Suid.
s. Σαμοθράκη της οἰκείας καὶ Σαμοθράκην ἐκάλεσαν.
Pollux IX. 77 τὸ μέντοι των ὀβολῶν δνομα οἱ μεν οτι πάλαι βουπόροις ὀβελοῖς ἐχρῶντο προς τὰς ἀμοιβάς ων λυπλτη δρακὶ πλῆθος ἐδόκει καλεῖσθαι δραχμή, τά δ ονόματα καὶ Οὐ νομίσματος μεταπεσόντος εἰς την νυν χρείαν ἐνέμεινεν ἐκτης μνήμης της παλαιῆς ' Ἀριστοτε λης δε ταυτὸν λέγων ἐν Σικυωνίων πολιτεία σμικρόν τι καινοτομεῖ τελους αὐτοὐς τέως ἀνομάσθαι λεγων του μεν τέλλει δηλουντος το αυξειν, αυτῶν δὲ δια το εἰς μῆκος ηυξῆσθαι,δε κληθένtων.ῖθεν κα το ὀφείλειν ἀνομάσθαι φησιν Ουκ οἶδ' ὁπως ἐπι μέντοι τῶν ὀβελῶν πηλλάχθαι τὰ μεις τὸ β κατὰ συγγένειαν.
τως ἔχειν, ὀβελίσκοις χρωμένων νομίσμασι σιδηροῖς, ἐνίων δε χαλ-
527쪽
- 25 - κοις αφ' ων παραμένει πλῆθος ἔτι καὶ νυν των κερμάτων ὀβολους καλεῖσθαι, δραχμρο δε τυυς, ολους ' τοσουτων γαρ ἡ χειρ περιεδράττετο. Plutarenum sequitur Eustalla in Il. p. 42 l. s. p. 136. tym. M. f. βελίσκος, cui et ipsi cum Elyna Guil. s. v. est Oβελίσκος παράτο ὀφέλλειν - εις μῆκος αυξεσθαι. Σινωπέων.
Scnol in Apollon. Rlio l. II. 46 p. 36, I Keil. unde hausitati loci p. 375 recensionen coul Parisini sociita. s. p. Is Lips ceteriina Luesycn. s. νάπην, Di nutus disputationis exile quo litani fragilienturia servatur ενθα Σινώπη ... ἐν δε τοις ρφικοῖς Αρεως και ιγίνης γενεαλογειται η Σινώπη) κατά δε τινας Αρεως και Παρνάσσης κατ υμηλον και Ἀριστοτέλη σωποs. και υτος μεν scit qui explicatur poeta Apollonius. s. rec Paris. φησιν τι Ἀλυν τε τον ποταμον ἐπλάνησε καὶ Απόλλωνα και Λία, αἰτησαμένη παρ αυτῶν πρότερον ν ἐαιτύχοι Ουοῦν θέλοι ἔπειτα ειποῶσα παρθενίας ὀρέγεσθαι ταυτης ἐπέτυχεν - αν ορκω δεδεμένων αὐτῶν Φιλοστέφανος δε φησι τουναντίον πόλλωνι αυτὴν μιγεῖσαν ἀποκυῆσαι τον προσαγορευθέντα Σύρου.
Atlien XII p. 520 εις τηλικοίτον ν ησαν τρυφῆς ἐληλακότες οἱ Συβαρῖται - και παρα τας ευωχίας τους Ἀπους ἐθίσαι προς αυλὸν ὀρχεῖσθαι το τ ουν εἰδότες οἱ Κροτωνιῆται ὀτε αὐτοῖς πολεμουν,ώς και Αριστοτε λης στορεῖ δια της πολιτείας αυτῶν, ἐνέδοσαν τοις Ἀποι το ὀρχστικὸν μελος συμπαρῆσαν γαρ αὐτοις και αυληται ἐν στρατιωrικὴ σκευὴ και ἀμα αὐλούντων ἀκούοντες οἱάππο ου μόνον ἐξωρχῆσαντο ἀλλα και τους ἀναβάτας εχοντες ηυτομόλησαν προς τυυς Κροτωνιάτας τὰ ὀμοια στόρησε και περὶ Καρδιανῶν ό αμψακηνὸς
ρω . . . Εanilena Aristotelis narrationem, quam Eustallitiis etiam in quibus-ilani verbis consentiens tangit in Issonus v. 374 nescio inite pleniorent atque integriorem naue Iulius Africanus in estis vel cestoriii reliquiis
c. I p. 293 eul. Par. 1693 post Mallieniat. vet. Eἰς τουτό ποτε ἐλάσαι τρυφῆς Συβαρίτας λόγος ς παρὰ δεῖπνον εἰς το συμπόσιον αυτοῖς sc ιππους εἰσάγειν, τους ὁ ἀκούσαντας αυλήματος ανίστασθαι ἐπιτω πόδε και τοι προσθίοις σπερ χειρονομοὐντας ορχεῖσθαι. βρι-
528쪽
- 426 σθέντα δε αυλητην εις Κροτωνιάτας αυτομολῆσαι προσφάτως ἱππομαχία νενικημένους μέγιστα δεόφελ γει το κοινόν επαγγείλασθαι παροδ ει γαρ παν λαβαριτικὸν ἱππικὸν αἰχμάλωτον πιστεῶσαι τους Κροτωνιάτας αυrω και ἐπιτρέψαι στρατηγεῖν, τον δε αυλησαντα τοῖς της πόλεως αυληταῖς ε α το μέλος καὶ τε καιρὸς ην παρεγγυῆσαιτ' επὶ τους πολεμίους ζοδον ως ε οἱ Συβαρῖται ἐπηλθον πανδημεὶ πολυ τι φρυαττόμενοι τλτης Ἀπου περιουσία καὶ ἀνεμίγησαν αἱ φάλαγγες, υπὸ σημεῖον εν ηυλησαν οἱ πάντες, συνήθους δε ηχου ἀκου- σαντες οἱάπποι σπερ οἴκοι ἐδιδάσκετο αποσεισάμενοι τους ἀναβατας ὐπωρχοὐντο πάντες. τότε ουν οἱ ἱππόται εάλωσαν κείμενοι καὶ οἱάπποι ἐληφθησαν ὀρχουμενοι, ἀναστησάντων αυτους συνηθων μελῶν.
Atlien XII p. 523 in ea leni mi praecello iis stagnientii in te populispi opter luxuria in saniosis lispillatione) και οἱ τqν Σῖριν δε κατοικουν- τες, ην πρῶτοι κατέσχον οἱ απῖαροίας ἐλθόνrες Aelia se scit. s. Si irat,oVI p. 26 l. Stepli. s. Σῖρις , στερον δ' υπὸ Κολοφωνίων lite veri,uilia lima ait ilosi iterari tulit Casa ut onus epito in Allienae si inpliciter lial, qυστερον δ' οἱ Κολοφώνιοι , ως φησι ψαιος καὶ ' ριστ στήλη ς ει τρυφqν ἐξώκειλαν ου ησσον Συβαριτῶν. καὶ γαρ ιδίως παρ' αὐτοῖς ἐπεχωρίασε φορεῖν ἀνθινοῖς χιτῶνας ους ζώννυντο μίτραις πολυτελέσι καὶ ἐκαλοὐντο δια οὐτο υπὸ τῶν περιοίκων μιτροχίτωνες, ἐπειχμηρος τους ἀζώστους ἰμιτροχίτωνας καλεῖ.l e coniniunt Diis Siritamini et Syliaritamini relius coiitra Tarentinos)v. Strat, p. 265 264. ceterunt ab iis leni oloniatis a miliai Sit,aifis. Sit is etia in expugnata est Iustin. XX, 2). Συρακουσίων.
Poll. I. Isi s. οἶνος) καί που και sc ἐστιν οἶνος γλυκυς Πό λλιος εστ μεν εκ Συρακουσῶν, Πόλλις ὁ αυτὸν ὁ Ἀργεῖος πρῶτος ἐπεσκε σεν, αφ' ου καὶ τουνομα, η απλτου Συρακοσίων μοι -
λέως Πόλλιὁος ως ριστοτέλης λέγει.
I.oci Aristotele vestigia haues etiam in Atlien epit. I p. 3I ... ν sc vitent Bilbilitatii liae eniim ait Hippyis Bliegini loci iiii alite citati cuiniale tribuit C. Mulier in uippyis D. . non iam pertinent Πόλλιν τυνωργεῖον - ἐβασίλευσε Συρακοσίων, πρῶτον εις Συρακούσας κομίσαι φασιν ἐζ Ἱταλίας ' ει α ουν ὁ παρῶ Σικελιώταις γλυκυς καλούμενος Πόλλιος ὁ Βίβλινος οἶν leui inrityin M. p. 197, 32 s. Βίβλινος
529쪽
ρακουσίου τυράννου ' ενθεν αὐτήν τινες καὶ Πόλλιον καλοίσιν. πίχαρμος δε etc. Aelianus letii lite vis. ii si l2, 3 ... και ἐν Συρακούσαις
Πόλλιος κλήθη ὁ ἀπό τινος εγχωρίου βασιλέως.
Pliot. et ex eo te in exico alle in uillas s. καλλικυ ριοι οἱ ἀντι των γεωμόρων ἐν Συρακούσαις γενόμενοι, πολλοί τινες το πλῆθος. οὐ λοι ὁ γαν ουτο των φυγάδων, ως Τίμαιος ἐν ς' θεν τους υπερβολῆ πολλοῖς καλλικυρίους λεγον. νομάσθγαν ὁ ἰπῖ του εις ταὐτὸ συνελθεῖν παντοδαποι οντες, ως Ἀριστοτε λης ν Συρακουσίων πολιτεία, μοιοι τοι Αακεδαιμονίων εῖλωσι και παρὰ Θεσσαλοῖς πενέσταις και παρῶ Κρησὶ κλαρώταις. CL ex eo Mi sonto Zenoli pio v. q. bl καλλι κυρίων, λείου ς:ουτως ν Συρακούσαις κλήθησαν οἱ πεισελθόντες γεωμόροις καλλι- κύριοι ea leni ex eo leni sonte i. e. I lilyilio terivata apiti Hesycli. s. κιλλικύριοι οἱ ἐπεισελθόντες γεωμόροις ' οὐλοι δε αν ουτοι καιτους κυρίους ἐξεβαλον, ite iam eo. Ieroil. 7, 155 Di vocati tui' κυλλύ- ριοψ ἔνθεν παροιμιωδῶς λεγον ει ποτε πλῆθος ἡθελον ἐμφῆναι, οτι πλε&υς γαν των καλλικυρίων. Οὐλοι δε αν ουτοι και τοῖς
κυρίους ἐξέβαλον η ε αιτία της κλήσεως αὐτῶν διῶ το παντοδαποῖς
σαις τινες κληθησαν οἱ ἀντι των γεωμόρων μέρος καrαλαβόντες του
530쪽
tu cietelisi una κλαρῶται, Μαριάνδυνοι Heracleotariun εῖλωτες Laceis . . Tnessalormn πενέσται etiaIn apiutilio t. s. κλαρῶται. et praeterea in Ely- inolog. Gluliani p. 6, 53 s. εῖλωτες Atlieniensiui θητες , Argivomini γυμνῆrε vel γυμνήσιοι et Sicvonii κορυνηφοροι es. Oll. 3. S3. Si pli. s. s. se et de nini lia materia O. Mulier Dor. lib. III c. 4 . quaeoninia ex uno eodeinque loco eius leni auctoris Dulvini ut locet Hesycliti et Zenobii et inter se et cuni ceteris lex icis conseiisus il lielotivus semitiique illo lis si villunis lisserentis suinta sunt, ex quo et Atlaenaeus iatisit Vlli . 84 sqq. cs etiani Sur l. Inlot. p. 409. I s. πενέσra cuni Atlien 8 8b et Hai pocretitionis. εἱλωτευε ιν et s. πενέσται, qui te lieloti semiei explicatione utitur ra. οι μη γόνω δοὐλο etc. illi alii ex eoile insontis loco, ut, et ile lielotilbus ferino Tat et ili penestis ceterisque Pe-ilestis adliiliet Allien VI S πενέστας scribetis οὐ μη γόνω δουλους:i l quoi constanal, qui utrisque si iniit et liel Olibus et penestis aiuleiii illai ait litterat ilescriptio iiein auctor lexui letorici s. ει λωτες apud Eustalli in I l. p. 295 Ruin. ῖτι ωσπερ Πωτες ε Αακεdciίμονι οἴτω πενέ
Ailien X p. 43b' Ἀμιστοτέλη ς δ' ἐν τῆ Συρακουσίων πυλιτεία και συνεχῶς φησιν αυτον scit. Aιονυσιον τον νεώτερον εσθ' οτε ἐώ μερας ἐνενήκοντα μεθυε ιν ' ι και ἀμβλυωπότερον γενέσθαι τὰς οφεις. CL Plutarcii Isson. 7 κατὰ μικρον η περὶ το μειράκιον ἄνεσις τους δαμαντίνους ε σμους ἐκείνους cs Ael. 6. I 2) οἷς ο πρεσβυτερος χιονυσιος ω δεδεμένην ἀπολείπειν την μοναρχία, ἐξέτηξε και διέφθειρεν. μέρας γαρ ῶς φασιν, νενήκοντα συνεχῶς επινε αρξάμενος
καὶ την αυλη εν τω χρονω τουτω . . . μέθαι και σκωμματα. . . κατεῖχον. Di istorici cuiusllana Tneoponti eiusdeinque narrationi iiiii idi Aeliano excerptus est Aristotelictio iii si pauci illa veri, aliunde accepta nec siitis apte ilis uuntur. Glui Diis coiissent ii in tali coponi pi illi ite emi vinre ali Aeliano citatur via r. liis t. G. 12 et lieoptarasti testi in Onia curii Aristolole ait Tila it Allienaeo.