Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

531쪽

Pollux IX. 87 τοὐτό γε μην ου ακαιρον, τι το μεν Ἀττικὸν τα- λαντον ζακισχιλίας δυνατο δραχμας στικα ... το μέντοι Σικελικον

τάλαντόν ἐλάχιστον σχυεν τ με αρχαῖον, ως 'Αρ στοτέλης λέγει,

τέτταρας καὶ ικοσι τους νουμμους, το δε υσrερον δυοκαίδεκα. υνα-

σθαι δε τὸν νουμμον τρία μιωβόλια.

Siculuin tioc talentum esse Uzicusatiuinaesti loco conlparato statuit Bue chli, Meti oli g. tintersu cli. p. 312 355. accedit illi Oil ultinia erba ab Aristotele aliena δυνασθαι δε τον νουμμον τρία μιωβόλια, quinus idem nurninus destititur de tuo praecedit Aristotelis testimonium ex Apolloilo filii Soptironem Nacusanui toni II1entario terivata sulit utrius Iu seri ptoris locos Di ivilius ut solet appositerat, I inipli ili exico vel Dioge-itiali acci perii Pollux litInc enim sonteii agnoscit clioli uni eoulit. I. in uolia Il. , 576 amui non solun a Suilla s. τάλαντον repetitur extreiuisa; ine ite nutriin veri,is ibiectis seu sinat liter elia in in margine co- ilicis cuius lani Romalii sermonui quoriIIulana Gregorii Nagiangeni epita-Plii in patren adscriptura inveneriit Mont salicon Diar. Ita l. p. 214ὶ ὁ δε

Λιόδωρος εν ω περὶ σταθμῶν α τάλαντον ἐστι μνῶν ξηκοντα, η ε

naer. D. ). ceteruli lia Lollii pellineliant a id vocen ταλαντον, su mi aquae halient Plio t. p. 66 3-24 et Suillas tua tyua M. p. 744 Iz-33 sex uno eo lemque lexico non aut et ii ex Pollisce transscripta, allei e lexicili uitis sonte ut eriora extant aput Polliicent . b2-55. νόμον alit et scripsisse Aristotelena, non oυμμον ut Polluxin recte a litotavit Alite iis de dial Dor. p. 391 cs Boech h l. e. p. 3I0 . Tαραν Τίνων.

532쪽

- 430 . - μo . . . ἔστι δε Ελληνικον κα των ἐν Ἱταλία και Σικελία Λωριέων. Ἐπίχαρμος τε γαρ ἐν ταῖς χυτραις φησὶν . . . και Αριστοτέλης ἐντη αραντίνων πολιτεία καλεῖσθαί φησι νόμισμα -ρ αυτοῖς νουμ- μον, ἐφ' ου ἐντετυπῶσθαι Τάραντα τον Ποσειδῶνος δελφῖνι ἐποχου-

Schol in Apollon. Bli. IV. 264. p. 4 34 Keil. linileaii loci p. 438 Ἀρκάδες . καὶ πρόσθεν οἱ 'Αρκάδες δοκουσι προ ης σεληνης γεγονέναι,, και αδοξος εν γης περιόδω ... Μνασέας δε φησι Προ- σέληνον ρκάδων προ σεληνης Αρκάδας si h ,l vulg. p. 586 I. ips. Eud. βασιλευσαι. ριστοτέλης ὁ ἐν τῆ εγεατῶν πολιτεία νη- σιν τι βάρβαροι την ρκαdων ωκησαν, οῖτινες ἐξεβληθησαν υπο των Ἀρκάδων ἐπιβεμένων αυτοῖς προ του ἐπιτεῖλαι ἀνατεῖλαι Εuit. την σελήνην, διο κατωνομάσθησαν προσέληνοι Λουρις ε . . . τινες δέ φασιν Ἐνδυμίωνα ευρηκέναι τὰς περιόδους και τους ἀριθμους της σεληνης, οθεν και προσεληνους τους 'Αρκάδας κληθηναι.

Pllitarch. iaest Graec. 5 τίνες οἱ παρὰ ρκάσι και Αακεδαιμονίοις χρηστοί; ακεδαιμόνιοι Τεγεάταις διαλλαγέντες ἐποιησαντο συνθήκας και σthλην ἐπ' λφειῶ κοιν' ἀνέστησαν, ἐν ἡ μετὰ των ἄλλων γέγραπται Μεσσηνίους ἐκβαλεῖν ἐκ της χώρας και μη ἐξεῖναι χρηστους

ποιεῖν ἐξηγουμενος ουν ὁ Ἀριστοτέλης τουτό φησι δυνασθαι τομη ἀποκτιννυναι βοηθείας χάριν τοι λακωνίζουσι των Τεγεατῶν. Eodein straguleiit uiuii in litarini in pia dist. Bona. 2 qu ευχην quam ilici noni inoratin explicata' μηδένα χρ στὸν γενέσθαι των οἰκο

Sti pliati Buχ etliii. p. s. Τένεδος νῆσος τῶν Σποράδων ...

ἐκαλεῖτο δε ευκόφρυς ... και πυροιμία Τενέδι ος αυλητής, ἐπιτων τὰ ψευδῆ μαρτυρουντων τον γὰρ αυλητην η Φυλονόμη προς κνον γαγε μαρτυρουντα τι Τένης αυτην θελε βιάσασθαι ἔστι καὶ ἐτέρα παροιμία Τενέδιος πέλεκυς ἐπι τῶν τοι πικρῶς η και

533쪽

- 53 1μῶλλον συντόμως ἀποκοπτόντων τα ζWηματα καὶ τα ἄλλα πράγματα. καί νησιν Ἀριστείδης καὶ ἄλλοι τον εν Πνέδω πόλλωνα πέλεκυν κρατεῖν δια τα συμβάντα τοι περὶ Τένην. η ἀλλον, ως φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τῆ Τενεδίων πολιτεία,4τι βασιλεύς τις ἐν Πνέδω νόμον ἔθεμε τον καταλαμβάνοντα μοιχους ἀναιρειν πελέκει αμφοτερους. ἐπειδη δε συνέβη τον Ιὀλαυτου καταληφθῆναι μοιχόν, ἐκύρωσε καὶ περὶ του δίου παιδὸς τηρηθῆναι τον νόμον - ἀναιρεθέντος ι παροιμίαν παρῆλθε το πρῆγμα ἐπὶ των μῶς πραττομένων. δια τουτόφησι καὶ ἐπὶ του νομίσματος των Τενεδίων κεχαράχθαι ἐν με τωετέρω μέρει πέλεκυν επὶ ὁ του ἐτέρου δυο κεφαλὰς εἰς πόμνΦιντοὐ περὶ τον παῖδα παθήματος. ἔστι καὶ ἄλλη παροιμία ενέδιος ξυνήγορος, λαπότομος καὶ σκληρός haec tilliina plenius apii Pliot.

p. 576. II II et Sui l. s. Τενέδιος ξυνήγορος, in te Macar. 8. 7 . Eallein innia quae Stepliarius legerato iogenianus apud tem pro v. S. 58 nunc Hilem apposita nauenturinae s. Τενέδιος πέλε -

κως ἐπὶ των πικρῶς η μῶλλον συντομως αποκοπτόντων τὰς ζητήσεις η καὶ τἄλλα πράγματα - Ἀπὸ των μῶν νόμων νόμον γάρ τις ἔταξε

παρ' αὐτοῖς τον καταλαβόντα μοιχὸν πελέκει κόπτειν. legerat etiali Hesyclitus qui ita inutilavit s. Τενέδιον βέλος αντὶ τοί Τενέδιος

πέλεκυς παροιμία δέ ἐστιν ἐπὶ των ἀποτόμως τι πραττόντων cs Ma ear. 8. τὶ ἐπεὶ -1 ἔτι ἄρα το πρῆγμα Τενέδιοι φ,4 πενεδίω eoil. Τενέδιον πελέκει συνέκοψαν - ενέδιος ξυνήγορος, λαπότομος καὶ σκληρός. Aristotelis locii natatio Diis ut viiletiiri si versoritin lexi- comin glossis in corninlini solite conitinctis Photius etia in et Suidas inde

Apostol. IV, 26 riuidunt s. ενέδιος πέλεκυς Ἀριστοτέλης μέντοι, οτι βασιλευς Τενέδιος μετὰ πελέκεως δικάζων τον ἀδικοίντα εὐθέως

ἀνήρει t mes non enini liaec a lis rellire riuio quae casu quoilam si in milia e Zenobiana explicatione labet Pliotliis p. 576 10 quoi si lanion

esset, Aristotelis nomen in sum locum Imale minstillisse lexi cograpniis, non litra nimie Aristoteles putandus esset causam nari asse tu Selinei le- vitio a iter. p. 66. re vita autem in Photii eo leni loco, ilii gemina Aristotelicii, etiam Zenon explicatio emittit p. 576, 2b)' η τι sequuntur quae Plutarctius etiarn lial,et de Prui ora c. I 2 ... λῖτι βασιλεύς τις

νόμον θεὶς πελέκει τους μοιχοῖς ἄμφω καρατομεῖν καὶ ἐπὶ του ιοὐ λήρησε τοὐτ, καθ ο καὶ ἐν τω νομίσματι ἐφ' οὐ μεν πέλεκυς εφ'

ου δε δυο πρόσωπα - ἔνὸς αυχένος. iam pro pallein il liis ret,us doctrina Di lynae scilicetin viam Diogeniali sons tulit et Hesycliti traie-pliani ex IIeraclide excet pia legitur p. 12 , ita ut trianaque proverDium appareat. Duscurius priniunt, liserte alterun et Tενέδιος αυλητής uni

534쪽

eaderi di noverca tarTalione a Zenobio alqtie in exicis Pliolii et Suillae Apost 16 25 s. ενέδιος ανθρωπος apponitur versisque communem cuinaetiolii Dulynii et TaiTliae epiloinatore sontena prinientilbiis narrata cuni aliis insuper quae Diodoriis quoque simili tertiue altilillil 5.83 νόμιμον εθεντο μηθενα υλητην εις τυ τεμενος εἰσιέναι. silui. qu. t. i 28 . et Tενεδιος πέλεκυς citui Aristotelica explicatione verbisque expalli Aristotelis e Stepilano I liolio illi liolis, iis Diilem p. 2, 3):νομον τινα φασι των βασιλεων ενε ὁλις θεσθαι, ει τις λαβοι μοι χόν, αποκτεiναι τουτον πελέκει. λοντος ὁ του Ῥίου αυτου και Ουλαβόντος ερομένου τον βασιλέα τί χρη ποιεῖν, ἀποκρίνασθαι τήνομωχρῆσθαι καὶ δια τουτο του νομίσματος αυτo επι θατερα πέλεκυς

κεχάρακται ἐπι θάτερα ε ἐξ ενδ αυχένος πρόσωπον ανδρος και γυναικός. καὶ ἐκ τουτου λεγεται ἐπὶ - αποτομων το ἀποκεκόφθαι δενεδίω πελέκει. quae non luti ii iiiii ex Dulyino Pi vera petierit HeTaclides iis ad pol San . et Corintli. . quena innino mulo collectanea sua de politiis ollinice Diilvian lexico cs Mena miri est ap. Zen. conscripsisse in hunc ali ipso iurin ut in alios ab aliis inultis . helut a Polluce et Atla naeo iii tercellente qui leni Pa inplisso), excoplo.

Strat, VIII p. 380 καὶ 'ενία ὁ στὶ κώμη της Κορινθίας, ἐντὶ του Τενεατο Ἀπόλλωνος ἱερόν . . . δοκεῖ ὁ και συγγένειά τις εἶναι Τενεδίοις προς τούτους ἀπο ἐννου του Ευκνου καθάπερ ειρηκενωριστοτέλης και η του πόλλωνος δε τιμη παρ ἀμφοτέροις μολουσα δίδωσιν Ου μικρα σημεῖα. C. s. Pausan. II. 5 de Teiiea: οι δε ανθρωποί φασιν οἱ ταυτνὶ ρῶες εἶναι, αιχμάλωτοι δε υπό λλη νων ἐκπενίδου γενόμενοι ενταυθα 'Aγαμέμνονος δόντος ικησαι και δια τουτο θεῶν μάλιστα Ἀπόλλωνα τιμῶσιν. item de Sarni colonis argumentum ex antiquo sonte suri Aristoteli'. ad Saul pul. D. I 8 3 repetit Ianilii. v. Pylli. s. 4.

535쪽

Athen epit. I p. 3Iς εἴη αν Ουν- παρὰ Σικελιωται γλυκυς καλ.Πόλλιος ὐBlβλινος οἶνος lias ait alluit Aristotelis lucii in pertinent de

quo v. in Suraeus pol. r. 96. qua e semiuntur ali epitomatore inutilata non cum illis coliae uil, pie inadmodi in i . Mulier salso statuitis ait Ar. polit. D. M et illippvisilie in D. I. seil cuin altero Aristotelis es uniο-nio ex TroeZeri pol. I l'mul non solum e loco Plutarcheo sed Suillae etiam ratione confirmati ir si ui tun s. Ἀλθηφιό Athenaei loco utatii ses Zonar. p. 26 recte iiiiii appotii O mi miluin ulta l. iis utriusque Ar Dagna enti sonte v ait S Tac pol. l. εν ω χρησμω , φησίν, ὁ θεὸς ηυτομάτισε

πῖν οἶνον τρυγ)ίαν ἐπει-υκυνθηδόνα ναίεις Ουδ' ἱερὰν Τπέραν οθι γ' ἄτρυγον οἶνον ἔπινες.ωνομάζετο ὁ παρὰ ροιζηνίοις ως φησιν Ἀριστοτέλης ἐi ν αυ- τῶν πολιτεία ἄμπελος νθηδονιὸς και Υπεριὰς ἀπὸ Ἀνθου quoiarbis noine ducitur etiana scito l. I l. , 508 τινὸς και Υπέρου. ς και

Plutarcii Piaost Grilec. c. 9 TL υνθηδων περὶ νη Πυθιας εἶπε πῖν οἶνον τρυγίαν ἐπει-υκυνθηdόνα ναίεις η γὰρ ἐν Βοιωτοῖς Ουκ ἔστι πολύοινος την Καλαυρίαν .iae est insula πλησίον ροιζηνος) ιρηνην τυπαλαιὸν νόμαζον auctore Anticlide apii Harpocr.η Καλαυρία, e ultio Plaol et Sui l. cs etiam Stepli Byg. s. v. ἀπὸ γυναικός ἰρηνης ην ἐκ Ποσειδῶνος και Μελανθείας της Ἀλφειο γενέσθαι μυθολογοῶσιν. στερον δε των περὶ Ἀνθην καν Τπέρην αυτόθι κατοικούντων Ανθηδονίαν και Υπέρειαν ἐκάλούν την νησον cs. Patis. 2 30 do Anthe Strab. 8 p. 374) εἶχε δε ὁ χρησμὸς Ουτως ως ριστοτε λης νησί πω Do τρυγίαν, ἐπει-υκυνθηδόνα ναίεις Ουδ' ἱεραν περαν δθι, ἄτρυγον οἶνον επινες. ταῶτα μὲν Ουριστοτέλης ὁ δε Μνασιγείτων φησὶν πέρητος αδελφον οντα τον Ανθην ἔτι νηπιον απολέσθαι και τον Υπέρην κατῶ ζητησιν αυτοὶπλανώμενον εις Φερας προς καστον η υδρωτον ελ- θειν ὁπου κατὰ τυχην ὁ Ανθης δούλευεν οἰνοχοεῖν τεταγμένος - ου εἱστιῶντο, τον παῖδα προσφέροντα τῶ αδελφω ἐπιγνῶναι και εἰπεῖν προς αυτὸν ησυχη πῖν οἶνον τρυγίαν, ἐπει-υκυνθηδόνα ναίεις.

536쪽

Plutareti Tlies 3 Θησέως το μεν πατρῶον γένος εἰς Ἐρεχθέα καὶ τους πρώτους αυτόχθονας ἀνηκει, τω δε μητρωω Πελοπίδης ην Πέλοψ γαρ υ χρημάτων πληθε μῶλλον η παίδων μεγιστον σχυσε των ἐν Πελοποννήσω βασιλέων, πολλα μεν ἐκdόμενος θυγατερας τυις αρίστοις, πολλους δε ταῖς πολιτείαις υίους ἐγκατασπείρας ἄρχοντας ' νεις γενόμενος Πιτθεὐ ο Θησεως παππος πόλιν μεν ου μεγαλην την Τροιζηνίων κισε, οξαν ε μάλιστα πάντων ως ἀνηρ λόγιος ἐν τοις τότε και σοφώτατος σχεν ην δε της σοφίας ἐκείνης τοιαυτη τις ς ἔοικεν ιδία και δυναμις, οῖα χρησάμενος'σίοδος ευδοκίμει μάλιστα περὶ τὰς ἐν τοῖς Ἐργοις γνωμολογίας. και μίαν γε τουτων ἐκείνην λέγουσι Πιτθεως εIναι μισθὸς ὁ ανδρι φίλω εἰρημένος ἄρκιος ἔστωίerg. 370 . οὐτο μεν ου και Αριστοτε λης φιλόσοφος εἴρηκεν. ὁ δ ε ριπίδ1ὶ τονδεππόλυτον αγνοὐ Πιτθέως παίδευμα προσειπων ἐμφαίνει την περι ον Πιτθεα δόξαν Αἰγεῖ δε παίδων δεομένω etc.

At istotelis lioc ile Pitilio Troogeilioritur cui TrueZeiae fratre in nili loris sapientia tion alite in te Iutth Tliese avo inlini sestum est nonitis interponi alius cuili vitant ili alipseo scriptoris Aule nai rationi quanire lilat Intit arctitis, Mupie ex At lietii eligi iiiii Iepublica xeeiptum suisso

s. Clemens Alex strum I p. 132 Sylli. t. I p. 4. I Lipsi. : Καρχηδόνιοι δε πρῶτοι τετρηρη κατεσκεύασαν ἐναυπηγησε δὲ αυτην Βόσπορος αυτοσχέδιον αυτόχθων Ε ii seli ex dein et ex e I alat. s. Κlota

537쪽

scit. ἀλλα και βαντίς. υβοιαν γουν ιπων ό ποιητης τους ἀπ αυτῆς υβοέας ουδεποτε εἴρηκεν ἀλλ' Ἀβαντας ἀεί es. cnol ad Il. , 536. tyna i ii l. p. 2lT, 3 ... φροι δ' Ἀριστοτέλης ἐζ υβας της Φωκικῆς Θρακας ορμηθέντας ποικῆσαι την νῆσον και ἐπονομάσαι Aβαντας Ους εχοντας αυτ η οἱ δε απληρωός φασι, καθάπερ καιEυβοιαν ἀποβρωίνης muleii e Stristoneatist in Il. p. 28ll.

Stratio X p. 447 α ν ουν πόλεις αυται se Clialeis et retriaὶ διαφεροντως αυξηθεῖσαι - αποικίας στειλαν αξιολογους εἰς Μακεδονίαν χριτρια με γαρ συνώκισε τας περὶ Παλληνην καὶ τον θω

538쪽

κράτει πολιτεία προέστγαν γαρ αυτῆς ἀπὸ τιμημάτων ἄνδρες ἀριsro- κρατικῶς ἄρχοντες.

μικρῶν Ουr Νεοκλείδης καὶ Ἀριστοτέλης, ό ὁ Θεόφραστος ως

νάνον και αἰδοιο εχοντα μέγα οἱ Ῥυ νάνοι es Arist. li. a. 6 24ὶ μέγα αἰδοῖον χουσιν. CL Sui l. et si nillilei etia in Hesyeli. Plioli iis s. νάνος ἐπὶ των μικρῶν παρὰ Νεοκλείδ και Ῥοιστοτέλει.

ώς ου ποιησαντι λόγου ἄξιον τω παροιμίας θροῖσαι Ἀντιφάνους ολον ποιησανrος ρῆμα το ἐπιγραφόμενον παροιμίαι sec. Allien II p.

6,o' non dimitia luentia in stillini notari sei Iarorein lailosopli notissimina a liscipuli 1 Isocrate oriun innii is peculiarium Dromina e lutone propagallim In Onuit iis de r. l. p. l.

Cle insens Alex strona I p. Im Sst,. Ἐξηκεστός τε ὁ Φωκεων τυ ραννος δυο δακτυλίους φορῶν γεγοVτευμένους τω ψόφ τω προ αλ. ληλους δινσθάνετο τους καιρους τῶν πράξεων ἀπέθανεν δε ομως δολοφονηθεις καίτοι προσημηναντος του ψόφου, ως φησιν Ἀριστοτέ - λης ἐν τε σωκεων πολιτεία.

539쪽

Fragmentum manifesto spurii in at die in Aristotelen auctorem in alasi scriptu in sicut is probi Hotia. 30' recentes primi sere post Christum natum seculi naldaicasmae sapiens superstitiones quoi ad pessim iunilliu pertinere salsa ruin litterariani genus, de quo praeclare egit B. Her-elier in edition liuelli de fluviis et in eo in in il Ptolenaa et lienni Novanis toria in D liri . s. Phil . u. Pae l. Sirppl. N. F. l. I. I 855), persuadet Dorollieus ἐν τῶ πρωτω Πανδέκτp in eo lena loco citatus siclus ille Pseu-iloplutarcneorum testis quem ex Parallelis novimus v. r. apii l ulter. Script rer Alex. p. Ib5-b6 novitque ipse Cleniens v pro tr. p. 2 Sylla.

Paran. c. 20) liona sensul octus facileque et saepe leceptus quein Pie Ptolemaei loque invenlis fuisti lianuisse ani in advertit uerelior it Ptol. p. 289. neque sincerior Piam Aristotelis ceterii mim scriptoriam auctoritas est in uti otitie Clementis loco cLIIerclier p. 20 lina una Dorotheo citatoria in Dein Tirali Fr liis l. lV. 378J. Pythoclis ili. IV. 488 et Montini etiana, ut cretio, nati a Diti tun scriptoris et alio mili fortasse, Iomini et noni in nota et litari ceteriina de eisdein Plio censi Diis alteroque nucensium tu in no i oroneo nura novaque narrant et Pytliocles ille fictus W περιομονοίας Cleni. p. 12. s. p. 44 et Anonymus quena Parallelis geminali aliere ani imadvertit Hercne p. 19 not. s. ite Leucone p. 23. Vest. - Par 2I codicis morent in ex . p. Vesterin Paradox. p. 222. II de Corone de qua L Dorollieus p. Clena. p. 44 . lapidis alitem pri praelas, tuum ipsi anniit in menteni revocent sal, illam Ludia ea in de Gygis avi pius aiululo. On paI'alli cuin principis ni Iuvit Omiui lapide leni

proponit alictor dedit viis T. 3 οσάκις γαλαν φῶρες ἐπέλθωσιν, σάλπιγγος χον ἀναδίδωσιν ὁ λίθος). atqtie hunc illii inna notiani est Aristotelis iovi salso scio si testi inonio uti ra non lirinus quam Ptole- niae una uepli aestionis filiit in v. ei clier de Ptol. p. 271J.

Politiarum Graecarum liliris quasi coni plenae iit uni quoddam post Tlieophrastu in liti ius argumenti lictorem elotierrina uni et vere philosophum de lisse vi lentur legi in inorit Inqite litari iplatitur sectitulum L. aertium b. 26 iii scripti νόμοι si iis corrigendus est Laertilis vel νόμιμα. iiDari,aroruinis ruinitu quos certa atque exculta rei pii liticae orira a care ro

540쪽

es Zenota b, 2b ad proverDiun νόμος καὶ χώρα l. e. liniviten si lilien

tolligereti singulis capiti us ileinceps nun et alas. Ex quo per Eummiginenltis rarioribus etiam partium qua mimiam inscriptio ite ira illint ii r

νόμιμα υρρηνῶν, νόμιμα ωμαίων), de quibus non aliter statuendum est ac de singulari hiis politiarum liliris, Iut ex liniverso opere proprio tu illo citaritii inani pamina fide digitus est IIesycnius qui νόμιμα ' -

μαίω seorsini indlicat . ex ipsis autem ragmentis commentariorum generi sere littulit tuam nunc luoquo iiDruni aceensen dum esse eoniicitur. in quo auctor Peripateticiis titilla ilisoriae litius opitiaeque ration tui-lnua fluvioque mere ni storico coligregaret νομ*ων βαρβαρικῶν συλ λογη esycli. qitas politie αξιολογα liatierentur euin ipsos IsiIPPasSe. quanquan iluia uti est, concellas Dionysi uua ali Larnasson seni et Apolloniti in illii in nurimili lini seriptorsen cuius astas igitorii tum anti liuiores lantes clina ValTuli et Plinio nominis repetunt Atlionaeus o Pollux qui exlli lytii petulent allis In illai liiis celeriun siinitium conimentario BIa iuditores mi νόμιμα βαρβαρικα inscriberenti iri praeter eos ii singulari lina gentium νόμιμα roserrent lia Des Theodectein Stii l. s. v. J. Nunitio-doriina Mulier r. liis l. r. II, 37l . s. Zenon. l. e. , se ii do-Hellani uni cs Euseb pi'. v. p. 466'' . lieophrastiis aut ei qui uita etini inraeo ei latur L τω περὶ ρ ῶ in scitot ad Pitulari Pylli. 2, 3 ne die ad Aristoteli νόμιμα-eipi a νόμουςalieopli rasti reserendus utetiti'. sed inale ita scriptiis esse pro Tlieopo s.

Aurelius scribit mulier a I Itιcitra sua Turii tuis. s. Festiis s. Praestia. c ulli ab lum vel a luco suae eonduceretur, ouae ante sinium mortui laudes etiιs caneret hoc factitaliD Aristoteles scribi in ii Ar oui insermitim νόμιμα βαρβαρικά ita limi nova via bar araca coii l. . Aristotelis testi inoni ii in nulla caiisa est ii ait ipsos Itonianos et in Car. Ilii ellero P. 245 resera in iis ilixerat sine tulit ite Carilius notissi-niaque illa Carica Musa Plat leg. Hi p. 800. nil μέλος Καρικόν apiiii Platonem coin Atlieii XV, 66b. s. iiiiij inea Apulia Allieitia eici p. II et Polliicis IV. 6. ues R. γίγγρας). tuu in praesertim eiusdeIn testis Iocuin tangere vi Matur Hesycn. s. Καρῖνα ι θρηνωδοὶ μουσικαί, αι τους νεκρους τω θρήνω παραπέμπουσαι προ τας ταφα και τὰ κήδη παρελαμβάνοντο ε αι-- Καρίας γυναικες cs Ammon. s. ἐπικηδειος p.ra Vales . Eust Oil. p. 673).

라틴어 텍스트