Pindari carmina et fragmenta; cum lectionis varietate et annotationibus a C.G. Heyne

발행: 1809년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

G. IIci inanes

De ultima ersmum stillaba.AIajor vero, immo maxima causa dividendor uni versu uni in ancipiluinis vllabariam

notatione posita est, i quum saepe nacriiseos lainiacae sedet indicant, ilim In nos etiam, ubi fines vergit uni constitue trili sint, ostendunt. Nain, ut in libro dσmetris dent Onstravi IIIlls et ianthica anacriisti, et verisu uni quoru invis extrena sFllabas mensiIram nullam Bh re, praeli qua in in si 'Isil us, litor ut utiquam militi uno numero, qui systeni vocaturis gru Iilnliticis, On Preliens s lint hortim in lyricis earnsinibus nullus irritis est. In Pilularoinitule in haec isti irii in sullii hi runt artat imitas adeo hactenus ignorata acuit, lit 1 uerint, qui inde laudetii parare ii utar vellent. qui ita dulcens metroruin observator fuisset, ut ne, civi leni, quae qui sciue ueta sui uino Jur si hi Concessa putasset, adnisi tu te aiideret. Qui error ita de natus est, quin ista 3bllabae iterae I Oinne n e trico ruit in peritia, a lifilius vii Israta verauum descriptio prosecta est, in ni ediis versibus dolite se et ant ut, quiun Ii Issa nil mero runt distrit titioneis sine vel siluin et ni edia vitio carriurii fuissent, HIn extremas e integra sint media vel teterrinus litati in is vix lii lcris, vel alii s insanabilibus eorri t estis deformata reperiantur. Vitandus inena est in finibus versuum uid ais

candis error admoduni vulgaris, atque omnibus criticis continissus, in quena lue ipsum inculisse, quum superiore anno ae metris scriberent, linc inaos hodiMor, quod in negliγntiani maxinae removere de diuiti

sed non decet rutversus alum severiini, erga se ipsum clementem me. Qii maulinoae volens ob suos erro- piacularent ni esse agit rico, nec, siquid erravi, retractam corrigere piget. Eteniam in lituo Diuo D moris cap. xx demonstravi, livetii et vocabula, pariter atque ipsos versus Mitrii piem v numeritin hallere, ejusque num iri emiuium, viae in meieris nuniem mst, legeni esse, ut ultinia vllaim aura ira ea reat, quae autem inediae syllain suun earuni eri nuuisum . d. iiij uiantistat; ob eruitque renu, Maiula brevis ' naMiri, sucenda disset, eam silai u non posis ex iis me, quummi constans esset et certa ninnsura. Id quum esset verissime imetum, non de lint negsigi, quum in libro tertio de verannis Ma inrisiis Marii nun horis disputarem rivile eisini intelligitur, quum vocabes in duos versiis nuntienda usu, id non posse inter seri, ni, sic, ut in siles Versioni eae Ulladio in s ii, quae plane eon iunt eum descriptione naevonini. Aliter enim et me ira violaretur, et qui in is sis ruisi nuuieriis inest, penitus interiret, atque aurium

quo pie sumimus consequeretur iniciatus. Nam si cui vis versus ultinian vllainini in Mira carere conseia niniis, id lianc vii liubes, iii cujus ruitique mensuris illinis

vllaba sit, ea piis metri uti in naturivi longa requiritiu i inues, id tum is, in existimetur, sive ita revera sit,iave non iit. Itaque quum hexaniorum daemveum in inculun e ire diciunis, ultinia tueris lini ruisitur eumn inclis Vinii sopi -

32쪽

Coinnient de mellis Undari. . 1.

niet ulinum in hoc versu:At istae synalis non soluin propiere sivit ancitui nil in Mem,invivii incidunt, venui multu ita in ipsi vo initis eum locum obtinent, ii propter inuenim viletiam sine vectu in voces ulis intum hinsu inensum nummi Quam sedulo mimoin puelae inedia . voca nil mini Ullabae. Qium in Gas versuum incindunt, omni carerent ut Mutine a in examussint ii, vium Pindarus olymp. in. s. scripsit: prior versus non est dactylicus et aeter, quia ulmnus pes nullo pacto pio da tris inberi potest. Etenim in dactamco si Para vocabuli in sequenteli versum rejicienda erat, necessario utunia syllaim natura brevis esse debetat ut apud Sophocloim o Honeo v. n.

Scitoliastes ibi noli videtur .ὶ habuisse. Eadem vero ratio etiat in mininimulaversuum amniinetoruin Obtinet. uan Ohrern, cte Archilochus v. Hepties και βησσαε ερέων δυσπαιπάλου, - ην ἐφ' κ.ης. Simoirides autem diviso in junctura vocat tuo dactyl puro usus eat:

Idque aures madis etiam adsperitiLutur, quain in exenipli supm allatia longam pro

33쪽

air limini versiis 12 ex vulgari dispositione hanc sentiam habet. 100. aut iis.

Atque in hoc quoque genere ni ulta a nobismet ipsis peecata sunt in libro de metris, quae nunc retractabinius. Ac primum quos ibi P. M. et u . ex resis Euripuliaverin 143 attulinius, ita sit, ponendi sunt:

ἀτρέμας Θι, λόγον ἀποδος, ἐφ ο τι et v. 162. in antistropha,

nanetiis ex antispasto et doctantio, tersito dodestrinae . P. 235. in Iphis Tauri 6 3. et in antistropha, P. 248 ex Hippolyto v. 855. quae, quod am olim suapte inar, antistrophim sunt edoclinii , sic videntur corrigenda esse: τόιπις, λιπις φίλα γε πιών,

34쪽

Coinnient desinetiis Pindari. P. 1.

quoi iiii in priore semitidus dochmius sporuleum et anapaestum pro duracliari liniistita amistroplia autem scribendum,

35쪽

10 G. IIcrinaniu

non ainbuit se nastes P. 428 in Persis v. o. lila: qui in iano ii mitive sine vi hoc verbum re iuri Quare scribenduli existimo, In auilairopitae mites imi pio videtur e nilus excidisse, ori ,

36쪽

Cominent de nictris Pindari. P. I. I

mmatiosi,q. - dimere, muriani imis omni adlissimidam existiniarimniis evin plane es,mirari atque intercidere parerentire. In quo itere, inmisse mutiores sierunt, quod omni inis Mnesivi genuum psius aloesivit, si loci tu Vim, numerandi mini nove eo Hoeni, ut, senileniluni criticinniti inmetiani exemis vim vini habeant. Hie mini, aerio, in iocinoinia, rimniis perspicuitas pronunciationisiue eleg tineontinetur, eum in veratinis diligenter olu viuuitis enimio neglecto ita diserpuntii Maa uitii meminita, ut ei ni in reliqui sinnano Mi- mibillitate vix intellio queant. Id maxinis in eo avibus muniadvertes.seet, quos iis Benilesum qui ore re conati Minnii eos sordissimiliis statuite eo talia rani, in iisque ipse M. Ant. Muretus, ii nim elegant aluit , qui sidiis tormenti, Plautuni distenderit, luculentissima documenta eo it in ejus variis laeti

nurus v. 6. H. 13. xvi. 14. sed pergamus des mei meminit omini exponere. Ac quum in unoqucque vomi-

anulo omium sui in ut pario eiu careuiatiue potius conjungendae, qxiam lonos qui-Hisdati intervallis di lamiae sint, consent, vin est, numeritin in quin t vomit misma ne eonvinum esse, ut sine ullis limpediuientis ab initio iraque a Psnem eoni; minii minat. Quare longe ad mitium voluptatem suavis iuvis in vocabulis nutum uat, qui ex uno m. sinistici ve periodico risine constat sed iuui diversi iutino is anilo ordines sum si dupli si imium ristione recte, et ut mi ibiis placemit.em jungi possunt. Nam aut novi ordines ipsa sua ar, post praecedentium ordinum thesin muccedrens, ut in Me, hinnosin , aut ordines ars terminatos statim adiis Mortua ordinum exespit, ut in hori 6 . m. Qui praesere mino lari possunt indisium conjungendomini modi, hi sunt, ut onlinen vel arri vel illo tertianarum anus ordo cum macris semiatur. Hus rei in nullo quoquam vocabulo minuiplum hoc uolt, nisi siquod vominiluni nedi in potitarum hi versibus inepto loco inibit,i-ium in Nain si aurium protinuoneu semilatur,niae cenisnuis in late dux sicile mini Verumus, amnoduni hiulciun Mimin nullviii ines orisnuni e uitiinationem, ibi misereri in Iustium siti in in vocat illo AH -- Omp. iii es. Huius rei causa in ipsa miseriis vis natum positi m mi omen nomerorum e-aunctionem plane evenit. Nam qum anu His pam ordinis principio insitis,oninia Que eam antecedunt, siquidem eodem cuni ipsa nuntem comprehendatitur,ojusdem ordinis astris partes sint, ne est. At vitie, quae miseriisse putabatur, jam e praece lento mi penderet, neque amplius esset anaenisi , sed illosis pra sedentis ordinis ut ista vomibula sic legenda inu, A.; - Hi, at rite--

37쪽

G. Hermanes

necessario a iliamin, in ante ultimam est, in uua Pesse postulat, Quod, vere anacrusis est neMnius ullam utriusque numeli coruunctionem cogitari posis. Necessario enim requiritur, G dinum conjunctionem, ut tibi prior finitus siti ibi alter incipiat, quod tum sit, iliuni secundus ordo ipsa arsi incipiti in vero ab an eoisHiiiiiiiiii capiti non postis ita incepisse dici, vin prior defecerit, sed longe pri quia miser Hiis infiniti mirorsum, ni pars est. Quaro necessario imis in promnunciatione pausa fit, quo indicetur, eontinuari et conjungi ordines non posse. M. mi liano, masin voce expclinere vult, aliter pronunciam poterit. Atqui hac pausa velutinenter distiviruntur vocabula nique asperrime mi aurem Meniunt. Quanis obrem in coli muni sermonis usu ista nunieri ratio nuiuiuam occurrit: ii lituo inversibus adlii tur, ea non consuetivio est poetarum, sed negligentia. Ex his elariam est, non nisi tum recte in extremis vers us dividi vocabula. Qi versus ab ara incipit. Hoc enim quuti sit, nihil pimae det intenti capit voc

initor in numero, sive in usui, sive in sinini prior Versus exieriti ut in iis,nili. i. 79

Eaque vertimini dividendoriini mitio, ut ii ut est, frequentissime usurpatur. Reliquae omni stari ius adli iliuntur, qvi sunt in iis verassius, quoriri posterim ab amerita bicipit. Atque ex liis etiain quo quae siue duriori, et imolestior, eo rarius invenitur. Famii duo genera Mint, primum, si prior versus in M, terminam . it nim H in thesin mun Mitte in I xlare genere duae occurrunt vocabulonini divisiones, virvini in est. quunt pars vocabuli e priore vera redundans non mia anacriisin sequentis versus,

M,- - ἰπικας φιάλαι ζαν. In quo etsi incontinoda in medio verrui anaeritias est, habet tamen iure divisio ali pila excusationis, quia posterior vomuniti pars non conini puniero destituta multa enim pejor est altera divisio, in mi pars vocabuli in sequenteni momi conjectu in anaeriasve sistit, ut in hoc, quod vigo est Dui in v. μια ει α πιλν ἀγάνορι μι- Nam ultima, flaba veria, o non soluin eo, quod anainta in medium vinnibulinuinerui initiicitur, injucunda est, verum etiam plane vitiosa, quia M iidem, inpar est, solun vocabuli nuuterum specto, inmisis ilia, Mi iniit habet, sin m

38쪽

Cominent desinetris Pitulari. . l. Is

Ait revin mi is di Monum, in quo uictu enaeipit vitainusis, elimi majorem pie- rumiue molestiani atque asperitidem liabeti velini tuis, enim aures intermipilaum mulieri Mntiunt, ille, miserit,in antecedente, inopterea Mod, licet anacrii is natura sua pars inoseos cui iuuin siti continuari tumen euntis comite rues i. aut tuani His mus non potest, sed inieri upta nun vilio 4erpetuito ab, divellenda

M. cui ni milii, mi u placere potest, quod a ui viii 129 vulgo lusiiur, At mi uu male dispositi versus sunt, quum sic acrita debere Multo auten in hoe nore niolestius illud esti, tui es ineri s illatim in Misael

in qua laesis lonMiri unacrusis auteni breuein ullat alii habet vi in li0e, u

ain Nem, ill 61 ubi sic vulgo, Id enim in se ipsum omisationem continet, quia, quum thetici soni eam dira naen Urani liabere M alii, tertia a principio ulla in nullo pacto id thesin retanu pou M. Aeaeis di etiam numenis e ut, si verbuit non ultra amer i uac R93 Ilatiam vi a-

39쪽

Hic enim eaden prope proniinciandi ratio at hibetur, Piae extra versum Minet, quum Prina sestalia accentu niagis erigilii r quam naedia . Nec quis sumar, Puto, erit,

quin sentiat, durissime vulgo producta ultima vllaba legi, hunc quidem locum plane perpurgavit Aldus, e quo reponendum,

IuoniIe tute in gravissim una in lao genere vitii ni est, si vocabula ita dividuntur, ue te utra pars urisin quo Onanelio Innitio uulnerum amittunt ut d eis magn. studio vitarunt obtae, non desunt ante exerinplai, in quibus etiarn hanc nunt tri

peritatem adnitwrint. Atque in Pindaro quidem, in quo hujus generis vitia innit .merabilia expulinius, hi tamen loci, in quibus non librarii, sed ipse peccavit rati quendi erviat Obmp. i. 3.ei 161. xi M.

40쪽

Continent de metris Pindari. P. 1. 15

Eadem ratio est in conuitissuri, versumn rnarin imo inre etiam in his eo adhibemia est, ne leniere minimamus quidquam quo nun nis vocabulamini laedatur. 'inquam lite vi minoi judicio opus est, ne quis ipsonitu poetarum errores rigere velit immo interdum eiusniodi errores etiam restituetusi sunt, uita librari in mouentia eos minuisse patet. Ita apud a lisum in choephoris,. 65 legitur. quo trimetro si in eleo uus fugi potest rimen verinini,smo , uti in synal, abjecta, inter et anaimuin dochmioriim distridie lusi est, quod antistropha teli sit. Neque enim carmen illiu iude a M. voeliis est, simplium et an 6suopliani conii et, quae quoniam nondum per natis sum, hi eas en Mulvio obtru iunitis. Sic eubn wribendum videtur:

ἐμοὶ δ' ἀνάγκαν γαρ ἀμφίπτολιν

versi 64 veram lectionen in strinisaeditio nupera Glaum, is Versu si ara Ddendum est, nec 3 σπαράου glossent est. Versu M. Μήλ. et reliqua, qtiae vii sequuntur, e superioribus nude repetita fuerant. Versuae scripsi, in quo a minastini est,inivris mute seri ad Pinduritin hun*aa. si demon, iatur. In an iis roj--μεν α recisa utur, i. e. -- - - Ἀμα, M. autem sinu domini in quoriun potestate est vitai larinu, e quibus choriis constat. Sensiis Moest me quidem decet justa pariter atque iriusta saeta lintilicile uin in pei infinitur, scutu meo approbam.

SEARCH

MENU NAVIGATION