Historia philosophiae Graecae et Romanae

21쪽

r In genere stipimabat. b. I. liilosophia taciti usillae ad hanc aetatem nee illiin habitu lumen litterarim I .aύ-

aiarum . b. II, 2. Rioni ob rem hortor omnes, qui sa-eere id possunt, , huius quoque generis Iaiidem iam languenti Graeciae eripiant Et pereserant in hane iri EIn, studio atque industria sua nisiores nostri transtulerunt. De in I, i. Non om nescius, quum qiine summis ingeniis exquisitaque doctrina philosopli Graeco fore ut hic noster labor in varias reprehensione in- eurreres. Nam iuuiusdam, et iis non admodum indoctis totum hoc displicet philosopliari quidam autem tum stii lium tam lue inulti in operam ponendari in eo non arbitrantur. Eriint inani, et hi quidem eroditi Graecis litteris, contemnentes Latinas, qui se dicant in Graecis legendis operam malle congiimere v. a in insta n. 450 sqq. - , α Cic. Aead poster. I, 3 10.

- δεία ν ἐγκυκλ ου πασαν γέγονεν, σθ' ὐπερβ ἐβληνται καὶ νας καὶ Αλεξάνδρειαν κω εἶ τινα ἁλλον τύπον

κτική τις αῖρεσις εἰσήχθη π Ποτάμωνος του ζάλεξα- δριως, κλεξαμίνου τα ἀρέσαντα ἐξ ἐκάστης των αἱρέ-

a Loquitur de Tarso in Cilicia, isti m vel Athenas et Alexandriam philosophia et omnivn1 Iitterartim ludio superasse dici milliosque deinde stilosophos arsenses enunierint, Inaxime Stoicos, p. 7 sqq. Praeter has urbes nominandae Rhodus et in occidente

Roma , Massilia, et stridin XIV, p. 5b IV, p. 181. Nimisim

22쪽

et Ptolemaeos, deinde per Romanos factum est ut iam per Omneni sero orbem tereamini eae littera tractarentur. - Cum minaetate loquat ar consentaneum est ut Potamonem illum Alexandrinuni inferioribus temporibus floruisse putenuis anto Aluuionitur et Plo- unum. In E igitur iste philosopliandi ratio proprio nonii no appellata est, quam sequellatii inferior aetas sere euneta Christiani iuxta atquo Pagani. Ita letia A Iox. Str. I, p. 288 A. Itioso των δε υ ην

ψαν ως Ἀμμωνίου του Ἀλεξανδρέως του θεω Eoom. -τος γὰρ πρῶτος ἐνθοπισμωας πως, της φιλοσοφίας ἀληθινόν καὶ τὰς των πολλων δόξας περιδών τὰς μει

δος φιλοσοφία προστοιβομενας. εἶδε καλῶς τα κατε0ου

- συνήγαγεν εἰς ἔνα καὶ τον αὐτον νων, κῶ στασίωτον τὸ φιλοσοφίαν παραὁMωα - σι τοῖς αὐτ γνωρίμοις, μαλιοτα δὲ τοῖς ἀρίστοις τω -w συγγεγo--των, Πλωτίνω κι ἀόδρογένει ' καὶ τοῖς ξης ἀπ τούτων.

a Ct de hoc Meno, quem avo oonstandas cum patro ecci sim Porphyri V. Plotini 2 infra n Mn. - etenim vides lia,m1 tibiis mimoribus philosophiam maximo in cliolis Peripateticoruni et Platonicomam propagatam suisso. Illi toti erauna inaristotelis, si in Platonis scripsis interpretandis atque enodandis. Deindo xsu- ierunt Ammonius, Plotinus cominiquo discipuli, tui ristotelis et Platonis lacua miscendo et principia mais abdita, undo utrius ilio doctrinam de ivarent invesugando novam philosophiam, quae Nova Platonica appellari solet, undaveriant.

23쪽

I. Thales piem cui sex reliquos concessisse primas semini. Diog. L. I, 22. πρωτος σοφδς νομοθη ρχοντος ΑθηHρσι Θαμασίου, καθ ον καὶ οἱ επτὰ σοφοὶ κληθησαν, ως φησι

Θημητιμος ὁ Φαληρεὶ ς των ἀρχόντων ἀναγιγανθει δ' οἱ πλειους φασίν, ἰθαγενης Μιλήσιος καὶ

γίνους λαμπρου μετὰ δὲ τα πολιτισῶ. της φυσικῆς ἐγἐνετο θεωρίας. καὶ - σύγγραμμα κατέλιπεν οέδέν' Appul. Florid. p. 44. Bip. Thales uestiis ex septemulis sapientia memoratis viris .cile proeeipinis. Fuit

eniIn geometriae perites Graio primit reperio naturae erun certissimus explorator et astronii Perilissi

mus contemplator R

24쪽

d Libros iiiii serebantur Thaletis, et Diog. L. I, 23 c. noti, nati, facito intelliotur a recentioribus suppositos fuisse, quum ipse Aristoteles Thaleto nonnisi ex alionii traditionibus coinmemoret d. II, 13 τον λόγον, ν φασιν εἰπεῖν θαὶθν ὁν-ήσων sui. I, 2. ρ ων ἀπομνημονεύουσι. - Do in

venus eius Miratri eis ex callimaelio et iidem Peripatetico in Hist Astrol. narrant Diog.LΙ, 23 Proes in Mevd. p. 79 Achim. - a L. Arriti c. I, p. 123 Petam in cie. Rep. I, 14 16.

Arist. Iet. 1 3. ν δ πρώτων φιλοσοφησάντων 1b

ου γίγνεται πρώτου καὶ εἰς δ φθείρεται τελευταῖον τειμὲν Οὐσίας πομενουσης τοῖς δε παθεσι μετι βαλλουοης,-- στοιχεῖον καὶ αὐτην ἀρχήν φασιν εἶναι----

25쪽

της φύσεως πυλαβεῖν' Ωκεανόν τε γὰρ καὶ 'θει ἐποίη

a CL quae praemittuntur quatuor is r in ipiorum generit IIs,stu vita posuit Aristoteles, quae sellii lintll de posterio In philo-ηOpliorum in pran iptorii u generit us distiIIguendis prosectibus, προ-rda rων Ουroes auro b πραγμα ὁδοποί σε ailrοις καὶ συνη- ν άγκασε ζrειν κri. - H. e. eius quaestionis et investig tionis, qua materialia principia quaerenda ea pro principiis omnium mrum habenda esse primum statuerunt. - o Cogitandum de Hormero

u. XIV, 201 246 de suo Hesiodo et Orpheo CL Plato Craul p. 402 B.

26쪽

Arist. d. Antin. l. 5. Καὶ ἐν τῶ ολ δε τινες ιαμ ν 16

se. την ψυχὰὶν μεμιχθαι φασιν, μεν χως καὶ Θαλῆς ψη πῶντα πλήρη θεῶν ναι.

υπeσrήσατο, καὶ τον κόσμον ἔμψυχον καὶ δαιμονων πλῆρη.

Diog. I. Il I. Ἀναξίμανδρος - Μιλήσιος. 17ευρε δὲ καὶ γνώμονα πρωτος καὶ ἔστησεν ἐπὶ των σκι - - ἐν ιι αλύμνι, καθά φη. Φαβωρῖνος τρο- στάς τε καὶ ο μερίας σημαίνοντα, καὶ ροσκύπια κατεσκευασε . 2. καὶ γῆς καὶ θαλάσσης περίμετρον πρωτος ἔγραψεν λλα καὶ σφαρα κατεσκευασε ' των δε ρε-

ώτων αὐτω πεποίη-α κεφαλαι- - ἔκθεσιν ὁ που περιέτυχε καὶ ἡ πολλόδωρος ὁ Α /αῖος -καί φησιν

27쪽

sique evidenter inmmenliou. - CL Clinto F. II. s. α 547. Iuniit Nui aetate tu iiDI Thalete, ilius et OIaularis et sodalis fuisse diciti simplicio in cliol Aristo t. p. 14, cf. io Acad. ΙΙ, 37.

18 Simpl. Pli1s sol ina ' μαρψανδι- -- καὶ μοιχεῖον χηκε τῶν οντων τι ἄπειρον, πρῶτος τομοτοὐνομα κομίσας της Ψοχνὶς λέγει ὁ αυτην μήτε δωρμῆτε ἀλλο τι τον καλουμένων εἶναι στοιχεων, ἀλλ' ετε

σίς ἐστι τοι οὐ σι, κcὰ την φύο ραν εἰς ταμα γίγνεσθαι

κατὰ τὰ χρεῶw ι δύναι γαρ αὐτὰ τίσιν καὶ - δίκην της ἀδικίας κια - - αρμου τάξιν, ποντιαωτέροις μασιν αειὰ λέγων ' δηλον δε - τυ εἰς

ὰλληλα μεταβολζ τον τεσσάὐων στοιχείων ουτος θεασά με voc dici ' ναψεν εν τι τοsτων ποκειμενον ποιναι, ἀλλὰ τι ἀλλο παρὰ ταμα' οὐτος δε οὐκ ἀλλοιωμένου- στοιχείου την γέλοιν ποιεῖ ἀλλ' ἀποκρινομένων τῶνεναντίων δια της ἀδίου κtνήσεως δι καὶ τοῖς περὶ Ἀνα-Dγύραν τουτον λ' Αριστοτέλης συνiταζεν .a Vides excerpta quaedam ex opere Anaximandri exstare, mi- deprehenduntur etiam in semientia, . Ad rem os Plat. d. Pl. h. I, 3, 4. Ἀναιίνανδρος δὲ ὁ Ιω πώς φησι --δrrων την ἀρειαν λωρον ἐκ γαρ τοὐμ παντα ἡγνεσθαι καὶ εἰς-μο πάντα φθείρεσθαι, διο α γεννῶσθαι σπείρους ὀσμους καὶ σωλιν φθείρεσθαι εἰς- ου γίγνεται λέγει υν διὰ τί απειρόν ἐστιν, γα μηδὸν δε ει η γενεσις λοφισταμένη, h. e. ne in uuare aliquando orius rariun deficiat, o Aristoteles in loco sti Inm in mundi videntur esse in infiiiiiiiii orientes et Mei tes V - -s, δίκη, ἀδικία Muniriani mores pertineant, ad rerum naturam reserendo esse patet. - CL Simpl. ili fol. 32. ὁ μέντοι Πορφυρι- - σωμα ἐνδε υποκείμενον διορίσrως Ἀναξιμανδρον λέγειν φησὶν πειρον, ου διορ&σαντα λειδos i r πυρ εδεεW3ωρ ' ἀήρ. Alios, qui tradunt infinitum Anaximandri effie medium inter aquaim et aerent, resutat Seliloterinachor Op philos II, p. 17 sqq. - Cum Aris agora ab Aristotele conivnstitur Metici 2. στε υ μόνον κατὰ συμβεβηκυς ἐνδέχεται γίγνεοθα ε μῆονως, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὁντος γίγνεra πάντα, δυνάμει μεν ορ ro, , κ

28쪽

τως, οἷον -- ῆ φιλίαν, καὶ τουτ' - το θόιον Ἀθάνατον γὰρ καὶ ἀνώλεθρον - φησιν ὁ 'A- μα-

θρος καὶ οἱ πλεῖστοι των φυσιολύγων.

29쪽

ραπλήσιον . - εἶναι δε τον κύκλον του λίου πτακαι-

εια---οἰον της σελήνης' καὶ ἀνωτάτω μὲν Κναι τον ηλιον ---ει δὲ τώ ς τῶν ἀπλαιῶν ἀστέρων κύκλους

nio est lativos esse deos longis intervallis Orientes c-

30쪽

a Pannonidem ab Anaximon auditum ess ovidonis salsitan Anaximandrum haud verisimile, quamquam philosophiam suam post hunc explicuisse Anaximenem satis appareat, s. n. 25-27.