Historia philosophiae Graecae et Romanae

31쪽

κεῖ. r. 'od pertinet Dii l nil N ad An inaenena, verum etiani ad Diogenem'polloniaten idit Ailaxagoram et alios, qui sunt eiufideminatis. - lillo lini, ita Anaximenis libruin singularem ediderat Theophrastus, v. Diog. L. V. G. -- o De aetate non litisti l os Clinto F. H. a. M et si et temporibus Ionioorum ad cliversa chronologomin coInputationes revocandis C. F. Heman de Phdosophorum Ionicoriun aetalibus, Gotti 1849.

τ μεν γένει πειρον ταις δε περὶ αἴτω ποιοτήσεσι ρι-ομένοw γεννασθαι δὲ πάντα κατά τινα πύκνωσιν το -

του καὶ πάλιν ἀραίωσιν ' τήν γε μῆν ἰν-νδε αὐτος έμπειν' πιλουμένου δε - ἀιρος - ρον γεγενῆσθαι λέγειν την γην --K- μάλα δὶ καὶ κατὰ λ3γον αὐ-την ἐποχεῖσθαι ἐρι ' και τον ῆλιον καὶ την σεληνην καὶ

τὰ λοιπὰ στρα - ω,ο - γενέσεως ἐκ γῆς ἔχειν '

32쪽

τ δε ραὰν καὶ τ χαλαρύ, ούτω πως νομασας τοῖς χείλεσιν, νε μένου δε ἡ στόματος ἐκπίπτουσαγ -ται θερμὸν - μανύτητος. Hippolyti Res. aer.

θερμῶ καὶ τω νοτερ καὶ τω κινουμένν. a Similiter Anaximander calidiu et seu dum primum ex im. e. demat Deor. l. 10. Anaxhnenes aera deum nstalliit, it In Ili gigni esηemi immensun et inmIituinet seniper in motu..1 Hi aerein deum ess diei euinquo quid videtii id iud

33쪽

τρεις λόγους, εἴς τε τον περὶ του παντος καὶ τι πολιτι-

a Inferioribus appellabatur σκοτεινος , quod nomen primum legitur apud PM Aristi mundo . Consulto eum obscurius acripsisse, in ab inainnis intelligeretur, etiam Ciceronis opinio est,

Iosophi inuri erant in Hermetito interpretando pol minuit Minci, hina n. 4M noti e et inter scepi os adn--nus es. n. 39, not. l, m M. Inde saetuli mi , t in Cic. ML D. HI, 14, uti riuiluum minimo omnes interpretarentur in modo. Quid quod etiam inscripti operis alia aras placuerat v. Dire L. IX, 12 ἐπιγράφουσι δ' αὐτὸ οἱ μὲν μύσας, ι Περὶ φύσεως, Βιόδοτος u manaticiis, qui missi ad mores reserebat, Diog. L. IX, 1 b)Mκριβες ἰάκισμα στάθμην βίου, ὶλοι Γνω- l

34쪽

contemtor exstitit.

ρωμενοι καὶ ἐπιων καὶ ἔργων τοιουτέων, κοἰ -- ἐγὼ

CL Aristot Rheti III, 5 Sext. mp. a . min. VII, 132; blaterim sit. 47. Hae in principio operis laesa esse constat ex A-ο- i. c. cit. n. 29, not. H. Qui sit 4 λογος ἐών ω Θιehit insta n. 38 4i. 42.

Plat cohL p. 402 A. ἐγει που, κλειτος τι ει πάντα χωρεῖ καὶ οίδε μένει, καὶ ποταμο ρο ἀπε-in Promit in Tini p. 31. πολυμαθείη νόον φύει, quod vis 3 viridet Seh--relior ad sham. 13. - 'nit Beritus Gradine p. 33. 2.

35쪽

20'ζ--δντα λέγει - δὶς τον αυτον ποταμον οὐκει ἐμβαίης.

τίξουν συμφέρον κια-των διαφεροντων καλλίστην -- μονίαν καὶ πάντα - ἡ ἔριν γιγνεσθmia Heraclitus V. Ps Arist. d. Immi 5. Συνάψειας Οὐλα καὶ οὐχὶ οὐλα

συμφερύμενον καὶ διαφερύμενον , υνβδον καὶ ὁ δον καὶ κ πάντων ν καὶ Γώνος πάντα. p. Plut is et

Πουλεμον νομάζει πατέρα καὶ βασιλε καὶ κυριον -- των καὶ τον γηρον εὐχόμενον , E τε θεων ἔριν ἔκ τ' ἀυ--- ἀπολεσθαι ' λανθάνειν --πάντων γενέ- καταρώμενον--κι, ἀυτα---h γένεισι, ἔχοντων.

36쪽

M. M. Diog. L. IX T. - πυρος τα πάντα συνεστάνο και 35 εἰς τουτο ἀναλυεσθαι , πάντα τε γίγνεσθαι καθ' εἱμαρμένη , καὶ διὰ τῆς ἐναντιοτροπῆς ρμύσθαι τὰ δντα κη. --ἐναντίων τι - ἐπὶ γένεοιν ἄγον καλ-- σθαι πύλεμον και ἔριν τι ἐπὶ τὴν ἐκπέρωσιν ὁμολογίαν καὶ εἰρην ν' καὶ τὴν μεταβολhν δονὰν κάτω τόν τε κωμον γίγνεσθια κατὰ ταύτη . s. -- μενον

a In i ei univere absolutum iri quin ipso Heraclitus d eumes dubitat Schleierin 1r. 41 absonum esse quod idem res in aeteritum fieri statuerit. At docuisse testani Aristoteles Phys. III, 5, do Coelo I, 10 cf. Diog. L. IX, 8. γεννὼoθαι auro rον κδομον ἐκ πυρος καὶ πάλιν εκπυροῖσθαι καr περιόδους

37쪽

p. 383. Mementorum mi ione ad eminent inimi rex Rabat, ut temni inseriorem mundi in Oneari depromani esse, memsuperiora obtinere, media aquae relicta esse statueret, V. Stob. cI. I, p. 500, ire L. IX, 10. - Alienuni ab Heraunito maod HoGeuisso traditur, aquan teream densari ac liquescere alienissimum vero quod alii cum docuisse affirniant, elementorum vicissitiise fieri inta iij et dissipatione os oblateriit p. 36 sq.

Ita Ioeum restitueriint Mariclandii sit Reislcius Vulgo γενέσεως,

38쪽

διακοσμήσεως esse vides intur, V. Clem. AL L . - , Ubi ipso Heraclitus a Uiens inducitur, iris imitum elemento 14; Qua inunguarium, inus mare et imo nevis in . L. IX, silium enisenierat sed quae sequuntur. - Ο in iis, iam A in Meseles, est l. q. ὁ πρηστήρ, scilicet sum idus vapor ex inri in alium assurgens et in noui convere , V. H. Plii p. ad Aristoti

delituit, V. Sexti Emp. admiavi. IX, 360 X, 233.

quilia Diog. L. IX, 9 γίγνεσθαι δ' ἀναθiῬιάσεις πό ε ρο καὶ θαλάrr , ις ἐν λαμπρὰς καὶ καθαράς ἀς δε σκοτεινάς ανξεσθαι δε ὁ μεν θρ ποδεῶν δεμπρῶν, ο ν γρον πo si cirἐρων. In coelo esse quasdam caveritas, ubi consistentes lucidas illas pomsiones moere Minnim, qua Eunt sidera Solis fiam in titubdissiman calidissimam esse propterea quod cetora astra clam remotiora ni lanain vero, quo lana vicinior in non p.

39쪽

- σαντας ὁμολογέειν σοφήν ἐστιν, I. πάντα ἐμαλ

omnia et peristrum.

ρες' - - b. 29. τουτον ὁ του θεῖοet λύγον καθ' υράκλειτον δι' ἀναπνοῆς π αντε νοεροὶ γιγνύμεθα,

mi. IX, p. 2b sq. - ' Vulgo 2λω ore Cori exit Beritvs I. o. p. 255.

40쪽

πύρων χωριζεται της προς το περιέχον συμφυῖα ὁ νῆμ- νους μῶρος της κατὰ ἀναπνου προσφύσεως σωζ

σιάσαντες τω πυρὶ κατ' ἀλλοίωσιν δι τυροι γίγνον-α, χωρισθέντες δὲ σβέννtrirem , λω και η πιξειρωθεῖσα τοῖς Gροις - σιν π το περιέχοντος μοῖρα κατὰ

διὰ μω πλεί-ων πόρων συμφυσιν ὁμο--ὶς - λφ

ό νοικος - Αἰνησιδω- unde apparet ea quae apud Sextum de Heraclito Iemntur ad eius amitensiam a posterioribus, nominaum ab Aenesiderno, secundum suam philosophandi rationem disputat Harananain antinam Muci re mei atque intellectum divinum statuelua, L. Plutios et Osiri re in n. 38, not. b, sed ut vis ignea velut in vivereo etiam in sit lis animissimis humidam stilus itiam depressa sit indeque velut statu sursum evaporetur, V. supra n. 36, not. o et Nemesitis de M. Hom. 2. μά-κlatro rην μεν οὐ πανro ψυχην ἀναθυμίασιν ἐκ τῶν Θρῶν, tv δε-rou γοι - τε τῆς ἐκro in rῆς αὐroi ἀ- μι μως μογενῆ πεφυκέναι, α Pluti m. h. IV, 3. Unde coneliis rivit posteriores animam humanain secundum Heraclitum esse aerem et aioγον, . Tertullian de Anima , Sexti Emp. VIII, 286. κα μῆν ἐπτῶς ὁ Πράκλειτός φησι ο μη εἶναι λογικον Οὐανθρω