Erōtikōn logōn syggrapheis

461쪽

E . 399 1 Tusτα δι' ολη. τηH νυκτος ἀλληλοις ἀπελογουν-- καὶ ωδίως ἔπειθον αλληλους ἐπι -- ο θελον ἐπειδη δὲ μέρα ἐγένετο, ἐπιβάντες νεως, πάντα ἐν β

θέμενοι τὰ αυτῶν ἐπανηγοντο παραπέμποντος αυτους παντος του Ῥοδίων πλή - συναποίει δὲ καὶ οδα- πόθοος τά τε αυτο πάντα ἐπαγόμενος καὶ τον Κλεισθένη ' καὶ μέραις ολίγαις διανυσαντες τον πλουν κατηραν εἰς' εοον Προεπέπυστο την σωτηρίαν -- οτῶν η πόλις απασα ως δὲ ἐξεβνὶ σαν, εὐθὐ ρος ἐχον

ἐπὶ το ἱερον της ρτέμιδος ρεσαν καὶ πολλὰ εὐχοντο καὶ θυσαντες αλλα τενἀνέθεσαν ανα μα- καὶ δηκαὶ γραφῆ ρῆθεω ἀνέθεσαν πάντα οσα τε ἔπαθον καὶ νοσα ἔδρασαν καὶ ταυτα ποιήσαντες, ἀνελθόντες - , την πόλιν τοῖς γονευσιν αυτῶν τάφους κατε 1κεύασαν μεγάλους ἐτυχον γαρ υπο γηρως καὶ ἀθυμίας προτε τιμες, καὶ αὐτοὶ του λοιπον διηγ- ορτην γον- τες τον μετ' αλλήλων βίον Καὶ ο Λευκων καὶ η Ῥόδη κοινωνοὶ πάντων τοῖς συντρόφοις σαν, διέγνω δε χὁ oς ἐν μεσότον λοιπον διαβιῶναι χρονον καὶ δη πιράν =ους ταφον γειρε μεγαν κατὰ χέσβον γενόμενος , καὶ τον Κλεισθένη παἶδα ποιη- σαμενος ο)ππόθοος διηγεν ἐν μέσω μεθ' υβροκόμου καὶ Ἀνθειας. ο

ενοφῶντος

τῶν κατὰ σνθειαν καὶ βροκόμην Ἐφεσιακῶν λόγων τέλος