장음표시 사용
61쪽
48 CAP. II. ANTIQUITATUM AEGYPTI ORUM
in praefatione, quae versioni anglicanae libelli Plutarchi de Iside et Osiri
de, una cum textu graeco notisque doctorum editi Cantabrigiae I 744. 8.est praefixa, docet, congestas a se elle obseruationes ad Aegyptias antiquitares spectantes; quibus ne carere orbe in eruditum diutius patiatur Vir Clarissimus, rogamus. Hieroglyphicorum Aegyptiorum ser plores Hora pollo, Pierius Valerianus, Caustinus aliique, de quibus uti de Hernicie Tm smegbsto dictum est Lib. i. Bibliothecae Graecae C. 7-l 3. Mensa lsiaca Laurei v. iii Pignorii commentario illustrata, mutato titulo saepius est excusa Uenetiis I 6ος. Francos 36o8. Amstelod i 669. 4. Exitur quoque huius tabulae explicatio apud Montes aleonium Antiqq. explie. T. a. P. 2. L. 2. C. I-3. et in
Bani erit mythologia per historiam explicata T. 2. L. 6. C. T. Celeb. Paullas Ernest. Iablom i in Pantheo Aegyptiorum varia huic tabulae explicandae inse utentia inseruit. Hodie tabulam illam in bibliotheca regia Taurinensi esseruari docet Idan. Georg. Keysterus itiner. nouissimi P. I. p. 39q. ubi simul
nonnulla contra Montefalconium monentur. In marmoz Iliacum Romae Anno I7 I9. effossum exercitationes conscripserunt Ioannes oliva I liodi-nUs. Romae r 7 I9. 8. et Georgius Christianus Gebauerus, cuius exereitatio
inserta est actis Eruditorum Latinis A. t 72 o. p. 39ς. n. Melchio cis a Briga, S. I. interpretatio fasciae iliacae in statua Capitolina legitur in iisdem Aeli, A. l722. p. s36. Aliam tabulam antiquam Aegyptiacam Hieroglyphi eis exornatam, quam Vulgavit V. C. Franciscus de Ficoronis, habes etiam in Actis Eruditorum A. ITI*, P. I 27. t Tabulam lapideam Rigordianam et cincturam linteam mumiae Aegyptiaeae vi do in memoriis Triuutriensibus A. iros. p. 429. ss. edir. Amite lod. Quinque statuas Aegyptias sub Clemente XI. Rurmae effossas exhibent Ephemerides Italicae Giornate d' Italia) T. ai. p. 61. Tres statuas in capitolio Roinano Anno 172 o. erectas describit Ioan. Baptista Brasthius in ecphrasi leonographica. Romae t 2Φ. q. Primos suisse Aegyptios, qui per figuras animalium, sensus me tis e gereut, testis est Tacitus lib. a. Annal. cor ψ. Idem usurparum Me icanis, quorum scripturae figurariae spe. cimen exstat in Alphabetis collectis ab Andrea Muliero Grei fenia ligio. Pluaehius in historia caeli seeundum ideas PGetarum, Philosophoruin et Mosis eon siderata, Galli eo termone composita, parte prima eiusque supplemento originem Idololatriae ex Aegypto atque ab hieroglyphicis agriculturae figuris, Aegyptiis usitatis, derivat, contra quςm disputanr Narburtonus in legatione Molis diuina, Vol. II. P. I. p. 2OΙ .ss. et Si Ihouetius in dissemici de unione religionis, ethices et politices, e Warburioni libro excePptis. Multa ad an
liquitates Aegyptiorum spectantia, eShibet Ricb. Pocockiiu in deseriptione orientis Vol. I. L. V. Guil. I mesu in iPicilegiis antiquitatum Aegypti atque
62쪽
ei vieinarum gentium. Glasguae I a tal8. et Auctores eollectionis nouae it,nerariorum fide dignorum P. II. C .VI. et in commentationibus parti secum dae adiectis. Vehementer optamus, ut Frider. Luae Nordenti iter Aeguptis eum, quod societas scientiarum Haseiensis edere constituit, quam primum in lucem prodeat; quam multa Acyptias Antiquitates illustrantia monumenta in eo exhibeantur. V. Libera iudicia et relationes promouendis scientiis et histor. inseruientia. A. 748. μ. 2 2. . azI. Antiquitates PrRsi As varias hine inde haurire licet ex Herodoto, Xenophonte, Procopii Persicis, Plutarcho, Arriano, Curtio, huiusque illustratoribus Fre inshemio, Radero, Pitiseo, tum ex iis, quae ad calcem Herodoti ex Ctesa aliisque scriptoribus graece ae latine subiecit Henricus Steph nus et Iungermannus, repetita etiam: in nouissima Londinensi et Grono uiana
editione. Sed singulari ae iusto opere illas complexus est digessitque Vir Doctissimus Barnabas Bristonius libris tribus de regio Persarum principatu,
quorum primus sacra, secundus politiam , . tertius rem militarem exponit.
Parisi is 8 o. et postea saepius, ut Paris 36o6. 4. et Heidelbergae apud ConD melium Is 9s.. 8. cum notis Frid. Sylburgii ad libri calcem, arque Argent rati I7io. 8. cum Sylburgii et Ioan . Henr. Lederlini V. C. notis in ealce ciniusque paginae statim subiunctis. Confer quae in laudem huius operis Brissoniani aduersus Ios. Scaligeri acerbiorem censuram vir praeclarus Cornelius Adami Eeelesiastes et Reetor scholae Damonensis in obterualla Theologicoe Philologi eis. Groningae I 7ι o. q. c. r. p. 23. qui plures etiam ritus perticos
illustrandis saeris litteris Estheris praecipue et Danielis libro persequitur.
Nonnulla etiam Brissonio praeterita suppleuit Iulius GVar Bidive rus in Eclogis ad Arnobium editis Tolosae A. i6l2. 8. Videndus itidem Me. urt-lerus lib. I. de originibus mundi c. Io. De magnitudine opum, et multitudine auri et argenti Persarum, quae deinde per Graecos ae denique per Romanos sparsa suit, adeundus est Montesalconius T. 3. supplementi lib. V. p. IrGn. Librorum trium Theodori Presbteri περὶ τῆς ἐν IIQσί1 Mαγικης argumentum refert Photius in Bibliotheca, Codice LXXXI. Ex seriptis orientalibus plures Persicas Antiquitates depromsit Bartholomaeus Herbelotus in Bibliotheca sue Lexi eo orientali Gallice edito Paris. 1697. sol. Integros XL. annos legendis Persarum et Arabum monumentis impendit, ex quibus Le- Nicori hoc sciuiri congessit, ante quam in lucem opus prodiret exstinctus Paris. 8 Dec. I 69 s. aetat. 7o. Sed nimis concise passim reeenset ea quae legit nimiaque libertate, nee ipsa scriptorum verba usquam adducit. Quo in genere diligentius versatus est Thomas I deiu Bibliothecariuς quondam Bodleianus in Historia Religionis veterum Persarum et Parthorum et Medorum eo
63쪽
41 CAP. IL ANTIQUITATUM PERSICARUM
xumque Magorum, ad euius calcem liber Sadder, Zoroastris praecepta continens, latine est subiunctus Oxon. 17oo. 4. Ei iungi potant Hretricus Lordin Historia religionis Banianum, quae Anglice Lond. ι63o. 4. et ex Angliis eo Galliee prodiit Paris I 667. 32. Isaacus BeaiVobriis in historia eriti ea Manichaeorum et Manichaeismi; et Ohil. I Thistonus, qui in collectione testimoniorum de Uet. et M T. firma auctoritate comprobatorum, Collection os authentie Reeords belonging the old and New Testament) Lond. I 728. 8. pag. 233. disputat Veterem sectam Magorum in Media et Persa, quae reiectis crassioris idololatriae generibus cultuque imaginum, solem ignemque colebant, post captiuitatem decem tribuum fuisse mixtam ex S biis et illarum tribuum reliquiis; p. 239. Zerdusti s Zoroastrem fuisse in Bactria circa A. 22. regni Artaxerxis Mnemonis non in Persia tempore Darii
Hystaspis p. 247. Zertasti s Zoroastris huius religionem per Medoperὐ
cum celesratam imperium fuisse religionem Iudaeorum, qualis fuit Abrahami ante circumcisionem. p. as 3. templorum ignis oceasonem dedisse ignes caelitus delapsos in altare Hierosolymitanum. a Maec. I. 2 . Uereor tamen,
ne aethiopem lavent eruditissimi viri, quando Persas ab idololatria absoluere, et a sincero unius Dei cultu commendare instituunt. Recentiorum Ρer. sirum mores ae consuetudines quum ex Sosinii, Herberti, Aua1ni Olearii, Taurenerii, Petri delu Valle et aliorum, nouissime etiam ex Dan. Chardini et Cornelii Muini itinerariis abunde etiam Vulgo innotuerint, lubens praerereo. III. Ρv NieAs siue CARTHAGrNIENSES Antiquitate attigit Bernar Albete,
Hispanus, in Antiquitatibus Hispaniae et Africae, patrio sermone editis Atil-werptae r fit q. 4. libro praecipue tertio et quarto. Christoph. Benheleb in libro de Republiea Carthaginiensium. Francos 1664. 8. Cui veteri editioni A. I os . a typographo Batauo nouus praefixus est titulus) et Vir Clarissimus Conr. Samuel Schuret etychius ὀ μακαρ rης indissertationibus historieo-politicis, pag. I6. seq. ve Reinerum Rei neceium praeteram in Hist. Iulia, et Irabonem Emmium T. 3. vet. Graeciae p. 167. seq. Sed profecto merebantur diligentius fusiusque exponi et illustrari res nobilissimae huius et potentissimae quondam in Afriea reipublieae, quae Tyriorum siue Phoenicum vetus colonia, et
tum aliis institutis, adi Grotium ad Deur. XVIII. Io. tum ipso idiomate Phoenicibus affinis. Vide Reinesu, ἱστορουμενοι linguae Punicae post editio-
In Actis M.rimum silestia Theodoclei Dinarii pag. 367. edit. Wessienianae nota'
tur ex Eusebii Renvidoti obseruatione H, deus se reprehenditur, quod testimonium unius auctoris obscuri, arquet ut ille ait sordidissunt, qui non nisi gryphos et aenigmata loqui ruri et ante annot CXX. scribebat, praeferre non dubitat omni Antiquitati. Auctor ille est libri cenἔum Perrarum, pro quo typographua male excudit: ceu um P Uorum.
64쪽
nem Altenburgensem A. I 637. q. in Syntagmate disputationum Graeuians 1ecusa Ultraiecti l or. q. Thomam Hyde ad itinera Abrahami Periis l. p. 44. seq. ubi de nomine Urbis Carthaginis atque originibus. In primis v ro iummum virum Sani. Bochartum in Geographia sacra, cui Aldretum ignotum fuisse obseruat Ioan . Clericus T. Bibl. selectae p. 389. seq. et pag. 393.
seq. Dolebdum insuper fatis doctissimi viri Guberti Gatibniri interceptos esse eius libros III. de republica Carthaginiensium, eum libro singulari de infamiicidiis Afrorum, quos praemisit in praesar. ad Eustathium de Ismenii et Ismenes amoribus, quemadmodum etiam lueem nunquam vidit Hendreichi supra laudati opus de rebus Carthaginensium sueCarthaginensium historia, cuius edendae spem fecit p. 8. et i 4. nee edita sunt eiusdem Analecha siue additamenta quae polli. eetur p. 13L 287. et alibi. Librum de Carthagine, seriptum lingua Hispanica A D. sparo tabanum de Segovia et Perrita, et evulgarum Pampelonaea 664. 4. laudat Thom. Pinedo ad Stephanum Byz. pag. 362. De Suffetibus, summo Poenorum magistratu eruditam diatri ben Witteb. I 74 . 4..edidit
IU. Indorum, Arabum, Syrorum quae tria nomina latissime patent Tiahinarum item, tum qui in Europa Scytharum, Celtarumque siue Gallorum, Francorum et Germanorum, Hispanorum ae Britannorum, Anglos xonum populorumque septentrionalium veterum res atque antiquitates in.aluum locum contieere animus est, ne nimium evagandum nobis sit, loeusque
rouerbio Italorum, chi troppa abbracia, nulla stringe, , et dum omnia per equi instituimus perfietamus nihil. Tantum monemus studiosos, iuris praecipue atque historiarum, ne in aliarum gentium, Romanarum V. g. atque Graecarum antiquitatibus ita se abdant, ut interim in patriis rebus sint hospites. quod aeque esset ridiculum, ac si quis in Germania vivens Graece loqui dissceret, Germanicam linguam ignoraret atque aspernaretur. Quare non possumus, quin potiores Antiquitatum Germanicarum scriptores generales exhibeamus. Systema quoddam Antiquitatumi Germanicarum, duodecim disse rationibus sub Germaniae mediae titulo Heidelbergae primum I 678. deinde Tenae I 686. 4. editis, ac denique cum Guil. Turchii diss de Geographia medii aeui Halae Saxomun IIO9. q. re sis delitieauit Paustu Hache regius, in quarum prima de regimine. 2. de generibus siue ordinibus nobilibus, ingenuis, seruis 3. de legibus, 4. de re militari. ο: iv. de nuptiis. 6. de studiis. . de lingua. 8. de religione gentili et christiana. s. de re feriali. r . nu
maria. I . Vestiaria, et I a. de re sunebri veterum Germanorum disserit. '
Idem voluerunt fixum Prusi, armiel, io Antiluitatibus Cimbricis. Hamb.
65쪽
ή4 CAP. II. ANTI U CARTHAG. ATQUE GERMAN.
17o 3. 4. editis, Dan. Georg. MyIlerus,:3 qui Antiquirates selectas Septemtrionales et Celticas, Hano uerae l72O. 8. euulgauit, et Ioau. Christophoratro elius, cuius Antiquitates Germanorum, potiti unum Septentrionalium, se lethae Francos et Lipsiae l733. 8. prodierunt. Consensum antiquitatum germani earum tum antiquitatibus bibli eis, inprimis hebraicis, peeuliari libro, germanice Guelpherbyti Us s. l. euulgato, ostendit Dan. G istoph. Stroi mannus. Edidit quoque V C. C. H Gmpei gurndianico sermone Antiquitates Germanicas, illustrando Saxonico et Sueui eo iuri prouinciali ae seu dati inseruientes, Hanouerae I 746. q. Prostat etiam IIerm. Molphi Meis Ieri Thesaurus Antiquitatum Franci earum ci Saxonicarum. LemgOV. I Tlo. q. Alemannicas Antiquitates singulari dist. exposuit Vir Celeb. Ioannes Doles Siboee tins Argent. I723. 4. recusa in Eius commentationibus historicoςritieis, Basil. t 742. q. editis. Io. Georg. Eccaro de Origine Germanoruiit,i eorum que vetustissimis eoloniis, migrationibus ae rebus Gestis libros duos : e schedis MStis edidit U. C. Christi. Lud. Scheida . Goettingae IT o. 4. De Cimbrorum appellatione agit E . Aig. Schidetius in excerciri. philolog. exercit. IRet de Cimbrica Francorum origine idem ibid. exercit. Utar atque exercit. UIta de capite taurino, in monumento Childerici reperto, antiquissimo Franeorum insigni. De artibus at scientiis apud veteres Germanos excultis agitur in Musto nouiter aperto neuerosilietes unustum) p. 744. n. de moribus ritibusque eorum p. 83 o. seq. de Virtutibus et vitiis p. 879. seq. de nobilitate pag. 48ς. seq. de religione p. 394 seq. de lingua legibusque p. 284. Breve compendium germani eo id inmate sub titulo Germaniae antiquae vulgavit PatilluIchristi. Hoemuerus. Halae Sax. 27r ι 2.. Σκιαγραφίαν compendii Antiquitatum Germanicarum, quatenus,ex Taciti Germania lucum accipit, edendi, Taeiti Germaniae, Lips. I s. 8. editae, adiecit D. Goust. Hopt- mannus. t Monumenta vetena Taciti, Caesaris, Strabonis aliorumque de reis bus ae moribus priscorum Germanorum collegit et coniunctim edidit. Heν inamvis Comineius et Idem tin aliis scriptis egregiam luce in attulit antiquitatibus. Germanicis, quod fecere etia Philatauucriu in Germania antiqua, cuius
. a .Huitis viri A. 1 3. die a I Iuni 2 rebus humanis erepti mortem grauatine serret ombis eruditus, latis ea. tiua assecta illa reliquit' se aiinrum aluiquitates illustrantis, lassi 'gaeissimon dintiquitatum patriae Serutatoreia, Gmsi r Mistris v peruenissent. Is enim, stim Q in Κeysteriori scium Octu lea, in ordinem macta, euin orbe erudito communica
similem eollactionem illustris Leibniuus praemisit Tomo primo scriptorum rerum
66쪽
epitomen dedit Io. Buno Iustus CBistopi stubis arus f in eommentario in Taciti Germaniam, H. Speebnannus in Glossari eo Saxonies, cogius in glossario mediae et infimae latin iratis, I. G. Tachterus in Glossario Germanico, Mara 'quarcius Freherus, MePh. Goldυλιs, Reinerus Remeerius ,- M. et Κ OUuI Lis deniWogii, Meilaim uosa ae ne alios in praesenti memorem , qui id saxum nostra aetate magna cum laude voluerunt volvuntque, Gia idus Gnil. Lesin tius, Christianus Framciscus Pandmi, Tilhelmus Finestus Tem tellus, Dan. Me laus Iler us, Ioant Mich. Helvecesus, Io. Georg. Meartus, Cisist. Iunλι rus. Da L Herm. Schminthe, Argentoratensisque Academiae quondam decus, Daunes Schilterus A. I7os. Maii denarus et Dan. Petrus a Lude l. Quod Grono-uius atque Graeuius, editis antiquitarum Draecarum atque Romanarum thesauris, praestitere, illud, ut Germanicae quoque antiquitates experirentur somtunae munus, iam dud iura optarunt viri eruditi. - ius voti explendi raussa iam A. 372o. Thoinas Fritschius, bibliopola Lipsiehsis, eonsitum edendi thesaurum antiquitatum Germanicarum, XVI. tonus distinctum, sed frustra, cepit, cuius eonspectum, a Iosin. Georg. Fecardo composeum, exhibent Noua Litteraria A., 172O. p. 32 ss. Idem 'molitus .est Gathram. Treuer, qui delineationem thesauri antiquitatum Germanicarum composuit, quae pallulum murata Catalogo bibliothecae et Guet tingae distraetae st adiem. Treueri thesaurus quum mole sua emtoribus molestiis esset futurus, Rud. Aug. Noli nius Lipsae t 3 3. 4. vulga uir Conspectum thesauri antiquitatum Germanicarum , limitibus suis circumscripti. Quem nos in primis sequuti, sequentem composuimus thesauri antiquitatum Germanica in eonspectum.
Conspectus thesauri antiquitatum Germanicarum I Tomar I. Scriptorcs de origine et nomine Germanorum, ut et antiquitatum
Tilhelmi Chr. tu anni coniectanea de gexmanisae g ntis Origine. . .:Gr. Frider Ormunis de originibus Germanicis. . iD. David. GHeri Diss de origine Germanstrum ab Ascenam. D Heneri s. D m Daciu/nuravit Gomerus Iapheti pximogenitus Ger ri
. promist Dithmarus descriptionem intiquitatum Germantegrum, rus Praesedi inm Gς Milae publieum et priuatum illustiantium, lucem non vidisse d0lcmV
67쪽
46 CΛP. II. ANTIQUITATUM GERMANICARUM
, Seandiae ex alteris initio prosectos verisimilius sit iudicandum. In Felleri monumentis inedixis Ionae III 4. q. p. 132. sc dos Gug Leonitioneditulones de originibus migrationibus gentium. In miseellam. Be Iidens T. 1. P. F. ss. Nic. Hieron. Cunaring odii Thaistone, der de NH,eii Hater. In Gundlingiania
Ioas. Mich. Dilherri historia priscae Germaniae. Iusu Christop. Diimari Dissert. de origine Germanorum Scythiea. In Exerebrati. sublectuis Francos T. II. p. I 3s.ss et in El. Sylloge Diis acad. et Exer
Theophii. bis '. Banr de origine et priscis sedibus Scytharum. In Comment. Aead. Petropolit. T. a. p. 38 s. is --,ris, de Scythiae sura: tempore, Herodoti. ibid. p. 4oo. Fasianus To erus de Gothuruin, i. e. Iaphetidanuin e Seandia primis ex-
Petrus Lagerisy de vexis et antiquis gentis Gothicael sedibus asserendis. Hermannus Com iritas de antiquissimo Hatti Helinitidii et vieiniae. In eius opp. T. V. Dan. Georg. Scardus de antiquissimo statu Helms adii. Min. Picearti oratio Germanos esse fratres Persarum. . Ioau. Henr. Hagestam de prisca Germanorum aetate. Bilia. Pire heimeri descriptio Germaniae. . . C r. Cestis Germania et Hercynia. In Schardii Seriptoribus rerum Germanicarum. I . I. Potingeri sermones conuiuales. ' -i , γ . .
Hieron us Tu erus de migrationibus populorum septentrionalium. Daunis Messenii specula Sueonum Christo e Phil. a Taura elidi . maioribus Germanorum. Dauius Strauch de indigenam. Germanorum. In opustulis eius a Reinhardo editis fascic. I. p. l-ar .au . Iulii Do meterii Disso det prima Germanorum notitia. artopaeus de vetustissimis gentis germanicae memoriis. Ino. Hieron v. Bructareus de titulo Germaniae. Dan. Henr. Eueling Dissi s. de miscellaneis Germaniae antiquitatibus. Quarum I. agit de vocabulo Germaniae. 2. De Caueis. 3. De Plistisano Ptolemaer. q. De Ricbi letho. s. De Statuis Rulinitieis. anusii Praxonii origines Cliticae. ε - -
68쪽
Matth. Hilurus de origine gentium Celticarum. lMin Reisectius de communibus gentium Germanicarum et Henetarum appellationibus. . Christoph. Cellarii initia cultioris Germaniae. In Dissertationibus Eius Aeademicis p. s7 -6ΟΣ. Daniel. Langhoruit elenchus antiquitatum Albionensium, Britannorum, Dino. rum, Anglo-Saxonum origines et gesta ad A. 449. Deobi I Caraei antiquitates Hibernicae. Bartholini antiquitates Danieae. Iani Bircherodii disquisitiones circa antiquitates Daniae. Ioannis Ducenti antiquitates SueO-Gothicae. Di filii Biomini introductio in antiquitates hyperboreo-gothleta. Dan. Georg. Xyneri antiquitates septentrionales et celticae.
Scriptores de linguis veterum Germanorum.
Georg. Casp. Xirchmater de lingua vetustissima Europae Scytho-Celtica. - - parallelismus duodecim linguarum ex Scytho-Celtica. De ter de lingua Scytho Celtica et Gothica. - Dan. Imur. Meclervs de lingua Celtica. GL Gn. Lo0Pheri litterator Celta. Matth. Belius de vetere litteratura Hunno-Scythica. Hor. -hlius de origine linguar. German. etc. ex Hebraea. I acus Ista ista de origine germanteae linguae exChaldaea et Bauaricae ex syriam. Reflexions fur la Convenanee de la langue Celtique, et en particulier de laTeutonique avee eelles de l'Orient, par Mr. Sitimilis. Inferi. histor. acastreg berolin. scientiarum. A. IT s. Ρ. 88. C F. My heri Eber in Germania, s collectio vocabulorum Germanicorum. quae ex Ebraeae lingua deducuntur. L. Dd. Prochii Diss de latinae linguae origine Germanica. I. N. Func eius de origine germanica latinae lingUm . , Marci Eueri Buxhormi Diff. de Graeca , RQmanae et Germanicae linguarum symphonia. iAbraham Bohorstri arcticae, s litteratura larino carniolana. Hugonis μι.u index nominum propriorum Gothicorum et Longobardorum. Bouatient tira Vulcanius de litteris et lingua Getarum.
69쪽
48 CAP. II. . 7 AN TIQUITATUM GERMANI CARUM
Ottonis Sperlingit Comm. de linguae Danicae et nominis antiqua praerogativa. I mar de antiquitate et origine litterarum graecarum et runarum. Fabianus Torner de praestantia linguae veteris Gothicae. Stirnhielm de origine linguae Gothicae. Georg. OD. Xirchmater de linguae Teutonicae aetatibui.
-- - controuersia cum Polye. Leytero.
Christ. Grubelii Dissert. de lingua Germanica vetere et hodierna. r. Schoetuenti Diss de antiquissiinis linguae Germanicae monumentis Gothieo-Theotiscis. . . D. Georg. Tachterus de lingua Codicis argentei. In Mise. Berolin. T. I. p. Αο - 47. Georg. Frid. Helvetii Diis de Ulphila, s versione IV. Euangelistarum Gothi ea. IDM. Georg. scardi Diss de usu et praestantia studii Etymologici in historia. historia studii etymologici linguae Germanicae. Dan. Claubregii ars etymologica Teutonum. GodUr. Guit Dibuitii Collectanea erymologica. , Georg. Phil. IIarsdorseri specimen Philologiae germanicae. . Georg. Christop. Pei, eri index de Vernaculae et rerum German. significatione. MD. Heliustii origines dictionum Germanicarum. Dan. Leonh. Frisibit origo quorundam vocabulorum germanicorum. Dan. Vorini obseruati. in linguam vernaculam specimen. Mare. Freheri specimen linguae SaXOnicae. s specimen linguae Alemannicae. O ij eronis Interpretatio vocabulorum barbari eorum. In Goldasti Tona. II. Re --, rum Alemani earnm p. 7I-94. ed. recent.
Tatiani harmonia euangelica per Ioan . Phil. Palthenium. Dan. Diemami specimen glossarii latino-theotisti, quod Rhabano Mauro inseribitur, illustrati Lan. Geo Isi Tacbteri specimen glossarii Germanici. Godost. Tradelini Glossarium Salicum vocum Aduaticarum. Diederici son Stade specimen lection m Antiquarum Francicarum ex Olfrido. Mare. Freberi Diss qua lingua regeS Franciaurim usi sint.
- - notae ad iuramentum Ludovici Germanici in Caroli Calui. Hymnus magnus' ecclesiae, quem Te Dcum Laudamus Vulgo OOnt, notis illustratus a I. G. Eccardo.
70쪽
Georg. Cassar. Xirchmater de origine, iure ac utilitate linguae Stauonieae. Dan. Leonb. Frisibii historia linguae Stauonieae.
Tomus III. Descriptiones Geographicae vetustioris Germaniae.
Tabulae Peutingerianae fragmenta eum explicatione Μ. Velyeri, et Franc. risivb. a Sch b. D. Georg. I Alteri Diff. de tabula Peutingeriana. Dan. Meh. Veinrich de finibus Germaniae nunquam mutatis. re es Diff. de Geographia medii aeui. Sim. Frid. Hahnii Progr. de geognaphia medii aeui uberius excolenda. r. Friae Paullini de pagis antiquae Germaniae.
Herm. Conringius de urbibus Germaniae. Bromamtu de mari Balthico.
Georgii Grenii Rugia insula maris Balthiei. Henrici Metiamsi introductio ad Saxoniae inferioris in primis historiam. mehaelis Rieho Diss de Hamburgo veteri in Connoburgo Sineldingorum
Casp. Sagittarii historia urbis Bardeuiei. Henrici Metaomii Bardeuieum. In Eius Scriptor. rerum Germanicar. T. I. Case. Sagittarius de marehia Solmedelensi. De. Paullus Gunduvius de Drusi monumentis terrarum Brandenburgi earum. - - de Ilargo fluvio. Excerpta e scriptis Academiae scientiarum regiae Berotinensis de quaestione; quousque Romani in Germaniam penetrauerint. 4cio. Sagittarii et Iae. a Meden historia antiqua LGbeeensis. - - historia media Lubecensis. Cast. Sagittarius de antiquitatibus archiepiscopatus Magde burgiei. - - de origine et incrementis Brunsvici. - - Gos laria ab originibus tuis. D. Mich. Helveccii Diff. de antiquissimo regionis Gostariam ambientis statu et Cro done in primis Hargburgico. Interia Scripti. rerum Germ. Heinee-cio-Leuckseldinis. Salium descriptio Hercyniae. Hor. M ormii epistola de specu Baumanni. Dan. Leonh. Frisis etymon nominis Ueser. In Mise. Berolin. T. II. P. ς 4. Herm. Hamelmanni antiqua Nestphalia. In Eius opp. p. a I. Rrdinandi a Furflenseta monumenta Paderhornensia.