장음표시 사용
641쪽
Si irrcimantia per serrum eandens. Potterus p. 339. Arehaeol. ei supra
Diuinatio ex Somniis quam ab Abrahamo et Iosepho quidam repetunt. vide Suidam in Abraham, et Iustinum lib. 36. historiarum. Alii a Telmissen.
sibus ut Nazianaenus I. in Iulianum p. I . Huius diuination in tria genera. χρηματι σμον, οροιμα et ρνειρον distincta vide apud Pollem in II, r3. Arehaeol. de quibus plura ad Chalcidium. Ceterum regulas vanissimae artis onirocritibeae, diuina et naturalia somnia nullo certo indicio distinguentis, tradiderunt ex vereribus Astram psychus, Artemidorus, Achmet, etc. Videndus etiam
Synelius de insomniis, Scholiis Meephori Gregorae illustratus; Maerobius insomnium Scipionisa Ioan. Sarisberiensis II, Is sqq. polieratici. Ε recentiorubus Cardanus, Coelius Rhodioniis XIV, 43. Balvetius ad Cyprianum p. 73sq. et 268. et ad vitas Pontificum Auenionensium p. 3223. Alexandri ab Alexandro dissertationes quatuor de rebus admirandis. Romae q. Mosis Amyraldi diseo uria os Divine dreams ex Gallico Anglice versus a Lowdio. Londini. g. Iudietum medicum ex insomniis ferre docuit singulari libello Hippoe rates. Otii romantias Iudaeorum specimen apud Buxtorfium Pag. zo9s. Lexiet Talmudicia De nrritas spublicis et priuatis siue κληροις μανυ-ιάνων Sehol. Euripi dis ad Hippolytum vi Ios 7 quales fuere Sortes Antiatinae. Aporianae, Lydeiae, Deliae, Caeritum, Falerinae, Praenestinae etc. Bulanger. Tom. s. GraeV. p. 36i R. Sirmondus P. 23 3. ad Sidonium. De sortibus Antiatinae fortunae vide Philippum a Turre parte I. cap. I. ad monumenta vereris Antii. De sortibus Praenestinae fortunae Iosephum Mariam Suaretium lib. I. e. 4. Pra nestis antiquae, T. VIII. thesauri Italiae, parte A. et Fabretrum P. 666. veter. inscription. Tum sortes Homericae, .Uirgilianae ex Iocis sorte tia offerentibus Homeri vel Ilirgilii, ad quarum exemplum inter Christianos etiam sortes Bubi leae 3 frequentatae. Vadendi Canubonus ad Spartiani Hadrianum cap. a. Lampridius in Alex. Seuero cap. 34. Antonius van Dale libro de oraculis, et
Ioan. Dav. Κlugium In mlogis ad epistolas anniuersarias. Ioan. Devise imanni dissi de sortibus biblicis. Ienae r 698. et Ioan. Frid. Cottae dissi de sortibus sanctorum, Tub 3738. editam. Similiter Mutram edanos sortibus uti Alcoranicis, noratum in vita Timuri, mae ex Perseo versa Gallire lueem vidit Delphis r723, 2. ii b: I. c. . t. I. p. 289. adde DarΜiuium Diss selin. p. 33. edit- τπetitae Lugd. Bat. 1743, 4.
642쪽
cap. 9. Cangit Gosarium voce series sanctorum. D. Io. Georgius Neum annus in programmatibus Academicis P. roo R. Bemeggerus in miscellaneis p. i 87 sq. Christianus Gottii Schwarta de sortibus Poeticis, Alidorf. Iria. Memo riae litterariae Treuoltinae A. 7i I. p. rq 3s. Obseruationes Hallenses T. q. obseruatione i 3. Tisaquellus de iure primogeniturae p. Isa R. I. C. Dietericus in antiquitatibus Biblicis V. T. p. 379 sq. Henrieus Benzelius de sortibus veterum, Tomo I. Dissertationum eius, Francos. et Lipsae I 74s, 4. iunctim in sorma quadripartita editorum p. 39 sqq. Ioan. Eenberg diss de sorti- Iegiis. Vpsal. i os, 8. Willi. Christi. Iust. Chrysander oratione de sortibus. Halae I o, . Mich. Christo. Hano uti dissertatio de electione per sortem. Gedant i 743. get inanice Versa a Georg. Christiano Trausoldo. Hamb. 7s i, 8.
Iunius in eommentatione de sorte, remedio subsidiarias caussas dubias dirimendi. Lips i 46, 4. De sortitionibus Hebraeorum Io. Clerieus ad Levitici XVI. 8. et Numeror. XXV, 3 S. Stephanus te Moyne ad Varia sacra p. s86,s yo. Martinus Mauritius, Wolbaco Marchieus, in libro de sortitione veterum, maxime Hebraeorum, Basil. 3692, 8. De sortibus Christianorum disseritur ira thesauro gemmari antiquar. astriferarum Florentiae I 7s a. tribus voluminibus in syllo edito, Vot tertio, occasione gemmae astraserae veterum Christian rum. De sortitionibus Veterum ae recentiorum opus promissum Georgii Amdreae Vinholdi, Rectoris Scholae ZWichaut ensis, nondum lueem vidit quod sesamus. De ritu sortitionis in eligundo Imperatore per ealtera Nieetas Ch riata XX, 6. p. 64s. Sortiri prouincias atque inter se parare munera solebant Romae quotannis magistratus. Vide Festum in voce parare, et Io. Frid. Gr
novium lib. I. Obs. e. q. Spondanomantia ex cineribus sacrificiorum. A. p. II 6.
Sternomantia per daemones in corporibus obsessorum. A. p ead. Speculatoria f. per speeulum diuinario. Agrippa p. 38. de vanitate seientiarum et Geusii vissimae humanae Tom. I. pag. 3s s. Apuleius in Apologia. Ioan . Sarisberiensis II, 27. poli erasci. Supra in Cato romantia. Divinatio ex flernutatione Vide Busaeum ad Epistol. 6s. Petri Bleset ss T. 24. Bibl. Patrum pag. 3327. Scaligeri lenion. Ausonian. lib. I. eap. 6.
Meursii spieiteg. Theocritie. p. 45. Origenem IV. in Celsum p. 226. Plura
643쪽
sium in Themistocle T. D pag. 26 a. Isaae. Uossium ad Catalum pag. Ioset Alexandrum ab Alexandro lib. a. Geniat. dierum eap. 26. Plurarehum de G nio Socratis L s8 . et s82. Apostolium XIII, 94. Prouerb. Iae. Mosanti Bri si epistolas p. i98 sqq. et χοῖ. Elchen bachii dissertar. academ. pag. 69. Bam stolini antiquit. danicas p. 67 . Morini differtationem de eo, quod sternutan tibus nulla exoptantur, Tomo quinto memor Aead. inscription .p.4 9 sqq. Conserantur scriptores qui suprap.s 44. a nobis sunt laudati. Vide et quos laudant vit docti ad Petronium e. 98. Dixere quoque stemurationem strepitum qui editur ab lumine, atque exinde faustum omen cepere. Notus locus Ovidii in
Epistola Heronis ad Leandrum, Vers. III. Interea lumen, posito nam scribimus illo. Sternuit, et vobis prospera signa dedit. Ecce merum nutrix salsos institat in ignes, Crasque erimus plures, inquit, et ipsa bibit.
Sycomantia ex solio siet. Butengerus lib. 3. eap. 2 r. Divinatio per talpam, euius eorde vorato sutur praesentire se posse exsistimabant Magiae mystae. Vide Plinium XXX, 3. et Κ anidum scriptorem Pag. I , Divinatio de morbi euentu coniiciendo ex illo tempore quo quis deembuit. Vide Hermetis iathromathemati ea. et quae de illis dixi lib. I. Bibl. Graecae cap. s. ubi etiam de Hippoerati et Galeno tributis scriptis eiusdem argumenti. Petosiridis Epistola de qua Lambecius lib. 6. Parte a. pag. 94 sq.
Iraeph mantia, per eineres. POtterus P. 339. Archaeol. .. Teratoscopia diuinatio ex portentis, de quibus Iulius Obsequens, Condi Lyeosthenes et Ioaeh. Camerarius in libris de prodigiis. Cornes. Gemma in Cosmoeriri eis, Beyrlingius denique in theatro, voce prodigium. Ex terrae motu. Vide Hermetis sue Orphei versus de hoc argumento qui exstant ad ealeem Anthologiae Epigrammatum Graecorum, et Butenge rum de terrae motu et fulminibus, Tom. s. Antiquit. Rom. . .
Θρίαι, diuinatorii calculi, -κrneel ψῆς M. Hesych. Etymol. et Suidas in
Tripudium solistis m, augurium e pullis pascentibus. Supra in pusiomam tia, Angelus Causseus T. f. thesauri Rom. antiqv. p. 323. Begerus et Graeri ad Flori II, a. Plutarehus in Gracchis p. 83 i. C. Gruteri inseripi. RDCCLVII, 6. Similis coracomamn de qua Strabo lib. IV. p. 3 3. edit. Almeloueen. ex M'temidoro, et Tolandus T. a. Opp. Postumor. p. 137 sqq. TI Dj0jl eo by Corale
644쪽
ubi leon tympani Lapponici; Ioan. Scheserum in Lapponia.
Tyromantia, per caseum, cuius meminit Hesychius, nisi legendum pyromantia. Sed Aelianus quoque VIII. animal. memorat μαντευοντας τυζΘκοις, et Artemidorus II, 74. Onirocritie. τυρομῶτε- meminit, licet et ibi ignium vates reddiderit Cornarius.
Oscopia, siue ex urinis diuinatio. Thomas Bartholinus Cent. IU. histor. Medic. 79 De Arabum diuinationibus disserit Abrah1m Eeehellensis in Historia
Arabum quam Chronico Orientali subiunxit p. 261 sq. interque infinita ariolandi genera ipsis haec praecipua esse notat p. 26s. Alytaeho augurium ab auibus, Albarebo a quadrupedibus, aetatioro ex volatu, Aragiaro auspicium, Albalafato ariolationem. At alafato diuinationem e vestigiis, Alpharagato ex vultu
et corpore quam Graeci cy-ογνωμυαν vocant, et Arrambo, ex arena seu puluere Geomantiam. De mulieribus sati dieis veterum Celtarum gentiumque
septentrionalium, speciatim de Druidibus seminis, Volis, Genis, Alrunis, Vcl- leda, Aurinia, Ganna, Iettha etc. eruditam dissertationem antiquitatibus suis septentrionalibus adiunxit Ioan. Georg. Κeysterus pag. 369 sqq. De Alrunis Germanorum singularis est Godose. Chr. Rothii sententia in comment. de ima. gunculis Germanorum ma eis, quas Alrunas voeant, Helmstadii 1737, 4. edita. Censet enim, vir doctus Alrunas a Germanis amuletorum instar adhibitas fuisse. Sed respondit Rothio Ioan. Sam. Selimidius in eommentarione de Alrunis Germanorum, Halae I 39, 8. euulgata, ostendens, Alrunas suisse
feminas sagas, oracula reddentes, multarumque praetendentes rerum sciemtiam; imagines autem atrunt eas suisse eas leunculas sacras, quarum ope sagae
istae areana diuinarint, fata praedixerint, et vel fausta vel infausta a se inferri posse eonfisi sint. III. Ut gentibus Vates sui, Sibyllae, Oraeula atque Diuini, ita populo
Iudaico sui suere Prophetae, atque eundem Deum per utrosque sutura hominibus signifieasse, audacter affirmant quidam e veteribus ut Iustinus quaest. a. ad orthodoxos, Bileami exemplo pugnans. Confer Rich. Simonis partem 3. Epistolarum selectarum, Epistola s. Sed ut veri Prophetae a solo Deo mitti Possunt, et quandoque per eosdem monitae etiam haud dubie ipso dispensante iunt gentes, sie fallacias et fraudes vatum oraculorumque Ethnicorum nemo sanus Deo tribuerit. Similiter partim credibile est Deum misisse Prophetas suos tantum per συγκατάβρω- quandam, ae ne Iudaei Aegyptiorum lcilicet diuinos ae salsa consulerent oraeula, ut persuasum Speneero III, a. de legibus
645쪽
eros Prophetas intelligendos commendat seripta Ethnicorum saetentium ad
Onirocriticem et oraculorum interpretationem. Sed aequum est existimare, Deum ex beneuolentia in genus humanum prius excitasse veros Prophetas et
bonum seminasse semen, quam nlsorum diuinorum propullularent Litania. Itaque et primi mortalium et Patriarchae, Prophetarum titulo appellantur. De variis rationibus quibus Deus Prophetas edocuit, ut per somnium, visum, admonitionem sue vocem, , p na) spectae ulum et reuelationem quam Spi. xitum S. voeant Hebraei, videndi Maimonides de sundamentis legis cap. 7. et in More Nevochim II, 36 sq. Abarbanel prolegom. in Danielem, Chale id ius pag 3 si se l. Eugubinus et alii ad Numeri XII, 8. Primeus ad Actor. IX, a. Hendi Witsus in Misceli Theol. lib. r. Molinaeus de vate lib. i. Sam. Gerh. a Melle differt. de commercio Dei et hominum. Witteb. i7Ia. ΙOan. HenriHanerus dissertationibus hinis de Bathkol. Ienae I 673. Ioan. Andr. Danetius in dissert. de filia vocis nefanda Diuinae aemula. Ienae III 6. Ioan. Gottiob. Carpetouius in introductione ad libros V. T. P. 3. c. I. g 6 et p. pag. I 4. seq. et in notis ad GoodWinum pag. t 22 sqq. et Nieolaus Gurtlerus Basileensis, Theologus Dordraeenus in systemate Theol. Propheticae Amae I Oa, 4. lib. I. c. z. qui etiam capite 3. disserit de notis quibus veri Prophetae a falsis discernuntur, de quibus consulendus praeter laudatum Witsium lib. r. Mikess.
c. I s. Cotelerius ad Hermae Pastoris mandatum Io. Tom. I. Patrum Apostol.
p. 97, 99. Ioan. Gersonis libellus de probarione spirituum, inter eius opera, et Tom. 3. Concilii Constantiensis P. 28sq. Elias du Pin protegom. Bibl. T. I. p. 38 sq. Io. GottIob. Carpetouius in introd. ad Iibros U. T. P. 3. c. I. ga o. et II. p. 62 sqq. Dan. Griebnexi disserti de characteribus Pleudoprophetarum.
obseruantur, vi notauit Cotelerius ud lib. 4. Constitui. Apostol. cap. 6 p. 29s.
illustrans schedion Epiphanii de totidem Prophetis quod e MS. Regio ibi printulir. De praerogatiuis miraculorum et Prophetiarum Mosis prae reliquis Prophetis, Maimonides ad Codicem Sanhedrin Tom. 4. edit. Surentius. p. 264. et in More Neuochim II, 33. et Ern. Frideri Neubauec in dissertat. de Mosis prae reliquo Prophetarum choro praerogatiuis singularibus Gissae I 7 4. De dono Prophetico inter primos Christianos, Herm. Wit sius Iib. I. MiscelLe.24. Gurilerus system. Theol. Propheticae pag. 428. Henr. Dodwellus dist. a. ad Irenaeum, B Behelius saecul. lU. Tomo a. p. 96 I sq. Tob. Psannerus de donis miraculosis Eecletiae c. 6. et Gortfridus Amoldus in opere de primorum Christianorum vita et moribus Germanice edito II. . pag. Is 6 sese et Ioam Lauri
646쪽
Moshemius In disserti de illis, qui Prophetae voeantur in Novo Foedere.
Helm stadii 1732. auctius reeusa in Vol. seeundo dissertat. eius ad H. E. peribetientium. Altonauiae ι7q3, 3. P. I 27 sqq. omittimus alia quae de Prophetis veris salsisque disputant praeter lauda. tos Witsium et Gurti erum, Petrus Molinaeus in vate, seu de praecognitione suturorum et de bonis malisque Propheris, libris 4 Lugd. Batav. t 64o, 8. David Κmbhe in Historia Prophetarum, libris itidem l V. Belgiee et A. 17C9, 4. Bernae Germanica etiam lingua editis: Antonius Borremansius dialogo ὸe Poetis et Prophetis, Amst. i578, 8. Petrus Petitus libris 3. de Sibylla, Meri. eus Casauhonus de Enthusiasino cap. a. quod est de Enthulial no diuinatorior Thom. Galeus ad Iamblichum de Mysteriis Aegyptior. secl. 3. Io. Spencerus disco ursu concerning vulgar Prophecies. Lond. ι66s,8 Henricus Howara de sensative against the poli on os supposed Prophecies. Lond. I 62o. Christophorus Wittichius oratione inaugurali de oraculorum Diuinorum veritate et Gentilium salsitate, Lugd. Batav. I 682, 4. ad calcem exercitationum Theologi earum. Smithus discoui se of Prophecy, et quos laudat Ioan. Christo. WoLfius Bibl. Hebr. Vol. 2. pag I 39 sqq. et Vol. 4 pag. 47 sqq. quibus addantur' dissertationes lo. Georg. Bindrim. Rostoch. ν 77. David. Clodii. Gissae I 68s. et loan. Conta Resieri. Bremae l O . De Prophetissis vide praeter Wit sium laudatum Ioan. Andr. Schmidii dissertat. de puluillis et peplis Prophetissarum. recusam in thesauro nouo disputationum philologie. Tom. r. p. 972 sqq. De vestitu prophetarum consule otionis Nathan. Nicolai commentatiouem Mag-
IU. Molis Miraeula Iudaei numerant LXXUI. eeterorum Prophetarum LXXIV, quae videri possunt apud Menasse ben Israel in Cone iliatore ad Deuti XXXIV, Io. quanquam Abarbanel et alii non plura quam LXXV. miracula in uniuersis Veteris Testam. libris relata esse opinantur. De miraeulis Mosaicisa Mose omissis videndus Ioan . Eusebius Nierembergius lib. 6. de Origine s. Scripturae cap. 3I, 3 a. Eliae miracula septem, Elisae quatuordecim computat Anastasius Sinaita sue Nicaenus quaest. 47. In Pirhe Aboth Tom. 4. Mistinaestirent,usianae p. 467. legas decem haec miraeula in templo Hierosolymitano obseruata esse: Nunquam abortivit mulier as odore carnis quae in Ianctuario mimo labatur. Neque foetuit tmquam caro illa Ductificata. Non conoecta fuit mrasca in domo maefati tr. Non accidit eases nocturnus Sacerdoti manno in die expiationis. Non extinxerunt pluviae ignem qui erat ins e lignorum. Non vicit ventus columnam sumi. Non reperium est vitam vitium ibi Gomer et in duobus panisu in panibus μοiσrum. Stabant coartati et adoratant dilatati. Non
647쪽
εis CΛP. XII. MIRACULA UERA ET FALSA.
Desit unquam aliquem serpens et scorpio in Hie falem. Nee dixit homo socio με angustior est mihi locus φιam ut possim pernoctare Hierosomnis.
Messiam miracula sacere debuisse impudenter negant reeentes Iudaei plerique, contra Prophetarum atque veterum Hebraeorum et Abarbanetis aliorumque diserta testimonia, ut ostenderunt Grotius ad Marth. XII, 23. Huetius demonstrat. EvangeL proposit. IX. pag. 8as seq. Vitringa lib. a. obseruati. saer. cap. vlt. Georgius Elieser EdZardi ad Auoda Sara caput a. p. 3l6
Matur. Uessierius la Crose in dialogis eruditis Gallice editis p. 8i sq. Christ. Sehoetigenius in Horis hebraicis T. a. p. l72, 37s, s o, 6o I. et in libro Dessus, der inabre snesias. p. 324,s 34. et 737. Christi vero miracula quae plura ΦEuangelistae reserunt, quam a Mose et Prophetis edita nouimus, atque duobus exceptis s benefica omni ab eontra Ethnicorum, Iudaeorum et Atheorum De istarumque obiectiones asserunt Guillelmus Ader de aegrotis Euangelieis Tom. 9. Critie. saer. Iae. Batelerius in Vindiciis miraculorum, Amst. Is 4 Ia.
Ιo. Clerieus libro Galliee edito de incredulitate p. 234 seq. Franeiscus Braggeobseruationibus practicis in Christi miracula, vulgaris Anglice Lond. ι7o2, 8. Inaeus Iaquelotus libro de Messia, itidem Gallica edito lingua pari. I. cap. s. Henrieus Witsius in metetematis Lei densibus dissert. s. Episeopius instituit. Theol. p. 427 sq. Nehemias Gre in opere erudito Anglico quod Cosmologiam sacram inscripsit, lib. s. cap. 3. Marius Mersennus in sex prima capita
Genesios pag. s 37 sq. nostrisque temporibus doctissimi illi viri, qui Thomae
Woolstoni, si optimi Seruatoris miracula praefracte negantis, petulantiam s uere coercuerunt, quorum nomina seriptaque recensentur in luee salutari euangelii p. rgosqq. et ab Henrieo Christiano Lemher in commentatione defatis o seriptis Thomae Woolstoni liteque ab eodem mota, Germantee edita Lipsae r 74o,8. cap. tertio p. 34 I sqq. Paulli Zacchiae libros 4. Physieae eo siderationis de miraculis S. Scripturae memorat Allatius in Apibus urbanis p. at 4 sed illos nunquam vidimus. De miraeulis discipulorum Christi et dono mira lorum in primis Eo elesiae saeculis adeundi interpretes ad Marci XVI. et Actorum librum. Steph.
Ie Moyne notis ad Varia sacra pag. io 3 ini. Guia Spencerus ad Origenem
contra ' Vide Simonis Episeopsi Institufionea Theol. p. isa'. Io. Pearsonium ad symbolum Apostol. p. I et istaeum laque lotum de Messia p. 3ci s Non henefica sunt daemonum in porem immissio Matth. VIII. et ficus arefacta Matth. XXl Vide Cosmain indopleustem lih. Ill. p. 26s. ' impios Woolstoni libellos, in quibus miraeula Christi oppugnauit, eoncinneaeeurat que recensuit ilesideratissimus Baum attentus ta--n eistr hallisthin δου
648쪽
eontra Celsum p. 6. B. Bebelius Antiquiti Meles Saee. 4. Tom. a. p. 0 8 seq. Tobias Psan necus in diatriba de chartimatibus siue donis miraeulosis antiquae Ecclesiae, Francos i 68o, I 2. Dod ellus diss. a. ad trenaeum et Golfridus Arnoldus in opere edito Germanice de primorum Christianorum vita et moribus libro 7. Haud omnino fide digna esse, quae de miraeulis post Apostolorum tempora in ecclesia perpetratis narrantur, euincere studuit Convers Midd- leton, Anglus, A. ipso. die a a Iulii denatus, tum in introductione I ad opus uberius: Au introd EIου Distaurse to a larger mora, come ing the mira lati I
sententia quum nec omnibus sese probaret, nec probare posset, Anglorum inprimis Theologis nimium sere Patrum ecclesiae auctoritati tribuentibus, V xiis illa seriptis, quibus ista Middieroni sententia oppugnata est, oeeasionem dedit. Quae omnia enarrare quoniam nee instituti nostri est, nee limites, intra quos conatus nostri coercendi sunt, permittunt, sussieit nobis lectores legare ad praelationem, quam Celeberrimus Windhemius interpretationi germani eae libri Middietoniani, quae cum subiuncto examine prodiit Hanouerae 17s I, 4. praemisit: et ad Historiae ecclesiasticae Ienae sumtibus Hariungit evulgatae Tom. 3. Pag. I 9r. edit. in 4. editionis autem in duodecimo continuat. tertiae pariem tertiam p. 29 27. ubi controuersa ista diligenter enarratur. Ceterum vel peruerso quodam purioris doctrinae defendendae studio, vel praeiudicatae opinionis teruore abreptum fuisse Middietonum, ut vel aperticsima et fide dignissimorum virorum testimoniis eomprobata miraeula in dubium vocaret, quiuis rem aequa iudieii lance ponderans haud dissiculter per- spieiet. Neque enim saeculo tertio plane iam desit miraeulorum perpetran dorum munus. Ouamuis enim, ut verbis utamur S. U. Ioan. Georg. Walchii H. E. N. T. P. I T. in illis, quae de miraculis aeui huius a seriptoribus relata habemus, lavita vel salsa, vel dubia ac dissecta sint; non Iolida ramen caussa adest, omnia reiiciendi, aut ad mandi aetate hau plane nulla miracula facta esse. - Id enim si quis contenderet, aduersu tot veterum Friptorum testimonia temerσ
νγ Κtastii tabliothera theologica P. xlx. p. 797 sqq. Κrastii Bibliotheca theologici. Pasti XLI. pag. 43sqq. Iournal Britannique. Tome ΙΙ-
649쪽
sit ' CAP. XII. MAGICA. VENEFICIA.
aferre. saeculo autem quarto ex intonsideratae pietatis vel illiberalis quaestus studio multa tala sunt miracula; id quod ostendit idem Wale hius lib. ei pag. l6S U. erorum miraculorum loco subinde ab imperitis habiti vel ab impos oribus iactari rariores effectus naturae et artis, adhibitae callidae fraudes, multa etiam confisti prorsus et ementita. Quod adeo non debet fraudi eiis
Veritati Religionis, verisque miraculis, ut haec toto telfata orbe terrarum, aduertariis etiam et hostibus assensum laepe extorserint, falsa inter eos ipsos aruibus sunt iactata non inuenerint fidem, et neque modum et rationem nequenem aut essenum Deo dignum habere reperiantur. De vene se iis variis ci veterum earumque ritibus et damnata
superstitione videndus Cerda et alii viri doni ad Eclogam VIII. Virgilii, et Theoeriti idyllion 1. siue Pharmaceurriam, Medeam Senecae et Horatii Epod. V. Lucanum VI, so8 sq. Lucianum in Nεκυομαντε,, Apuleii Apologiam, ouidbdium XIV. Metamorphos. 8, 278, 29s, 3 . Propertium III, a, 26.et Poti rus II, 38. Arellaeol. p. 3 sq. et IV, io. ubi de philtris. Adde Mich. Pi
earti orat. de magia Ueteri et recenti, oration. eius academic. Lips i 6 4, 8.editar. p. 2 i 3 sqq. Frid. Gotth. Frefragii diis de incantationibus magicis. Lipsa to. Sani. est eii diis de magia veter. diss eius 4n librum Iobi. Lond. i 36, sol. editarum p. 348 sqq. Frid. Menetii diis. de plantis, quas ad rem magieam facere crediderunt veteres. Lips. I Tos. Petri Nicolai Bonam ii diis de Magiae ad theologiam gentilem ratione, quae exstat in histor. acad. Paris. mscription. T. 4 p. 3ψsqq ed. Amstelo d. Eliae Blancardi diis , de exoret imis magicis, quae exhibetur T. VI. eiusd. historiae. p. 74 sqq. Scriptores recentiores de Magia recensentur in Eberii. Da v. Ha uberi Bibliotheca magi ea, quae tribus volum,nibus in 8. excusa eit Lemgouiae I 738 seqq. De Iudaeorum operationibus Magicis et Amuletis Io. Wulserus in G, riaca Iudaica p. et i, 23, 6 7sq. 74 sq. Ioan. Gothosredus Lakemacherus Obse iration. philologie. P. II. p. I 26 sqq. Georg. Car. Petri dissertationes VI. de studio magico Iudaeorum. Witteb. i 727 sqq. Gustav. Peringeri Lilienbl.id dissertario de amuletis Hebraeorum. Vpsaliae I 68 s. et Sigism. Iae. Baumgarten comsiliorum theologieorum collectione prima pag. 9 3 sqq. De Orientalium Magistimari ec vide Da v. Millii dissirtationcslselectas p. 43 I sqq. edit. Lugdun. t 743, 4. De ligaturis et phylacteriis Magieis, Elmen horitius ad Gennadium de dogmatibus Ecelesiasticis pag. ivs R. et Cangit Glossar. in
φυλακτηριον et συλακτον. Rami resus cap. 3I. pentecontarchi. Videnda etiam quae de fascinatione Plutarchus V. I. sympos et Leon hardus Vatrius Beneuentanus et Io. Lazarus Gulierius scriptis de fascino, et de amuletis. Aug. Naidi.
650쪽
Nath. HGbnerus in historia amulatorum. Halae t 7 Io, 4. Iuliiis Reset eius singulari diss et Iaeobus Wolf in scrutinio amuletorum, nec minus Io. Christianus Fromannus in libro erudito de sal cinatione, NOHmb. I 67s, . Deamulatis veterum Germanorum videatur Eckhardus Tom. i. rerum Francic. p.4 II et 439. et Reyuerus antiquitat. septentrional. p. 493 sqq. De amuletis Basili-dianorum Κircherus Tom. 2. Oedipi pari. E. p. I9 sq. lo. Macarius de gemmis Basilidianis, Io. Chissetius in Abraxa Proteo, Godir. Weiadclinus in Epistola ad Chi fletium et B. Thom. Ittigius in diis de haeresiarchis Saeculi II. e 2. Iieet Magica illa fuisse omnia haud constet. De amuleris et perlaptis, apotropaeis, Alcinis, phylatteriis plura dabit Theophil. Raynaudus in Christiano Christi patris et matris eccleuae filio. cap. 9. p. 439 sqq. De αλισμῶ siue
more nares obtruncatorum vel manus aut pedis extremitatem de collo iuspe dendi, Lud. Κusterus ad Suidam in εματσχαλίσΘη, et μασχαλιψΘηναμDe Talismambus siue telesmatis, imaginibus averruncis Astro.
Iogi ea et Magica arte esimpositis videndus Iosephus Scaliger in Epistolis p. i r, io, 48s, 487. Rircherus Tom. I. Oedipi pag. aso R. et Tinu. 2. parte r. P. 379, 383, 39o, 3 9S R. or parte a. p. 44ς seq. 84ieq. Gassarellus incuriositatibus inauditis et in notis ad eum Gregorius Michaelis, nee minus C. Sorellus libro Gallico quem de Talismanibus aduersus Gaguellum composuit: Christoph. Adamus Rupertus ad Florum pag. 77 sq. ubi etiam de Palladio et p. s. de aliis pignoribus regnorum fatalibus. Natalis Alex. aetate IV. Vet. Test. disi. 6. quo aduersus Marshamum probat serpentem aeneum, quem statuit Moses neutiquam telema eiusmodi Magicum suisse: Ioannes Gregorius obseruarionibus sacris cap. 7. et 8. qui serpentem Mosis saltem occasionem ii, disse Talismanibus conficiendis et excitandis disputat: Petrus Inrieu Historia Critiea dogmatum Iudaicor. Gallice seripta p. 4s 3 sq. ubi de Teraphim quorum mentio Genes XXXI, I9. Zachar. X, 2. Re inelius in Variis Lech p. 63 R. Salmasius ad Vopiscum Tom. a. p. 436 sq. Carolus Pacinus introduli. ad Histor. numismatum eap. I 4. Seldenus syntagm. I. de Diis Syris, Hugo Grotius explicatione Decalogi P. 28 sq. 36. Motianus le Uayeu Tom. 2. f. sso sq. P. Munius in historia rituum superstitiosorum Gallice vulgata pag. 334 seq. Augustus Buchnerus Tom. a. orat I. de statuis Magicis. , Antonius van Dale det diuinationibus Idololatricis Iudaeorum p. 67o. ubi disserit aduersus Io. SPen-cerum: D. Valent. Ernestus Loestheras Exere de Talis manibus, Uirteb.1697. Frid. Gori h. Freytag diff. de statuis τετελεσμως veterum. Lips. 3T I. Pinardus in Memoriis Treuollinis A. 3 o7. p. 3246 sqq. Spiridion Poupari in iisdem Memoriis A. 37 8. p. s6. Valent. Em. Eugenius hausen in Epistola Talismane Treuerico adiecta T. a. litter. amoebaearum I. H. Nunninghii GL H.