Sophoclis Tragoediae septem ac deperditarum fragmenta emendavit, varietatem lectionis, scholia notasque tum aliorum tum suas adiecit Carolus Gottlob Augustus Erfurdt, Aa. Ll. M. gymnasii Merseburgensis collega 3. Accedit lexicon Sophocleum et index v

11쪽

eus. α Maximus Margunius. 3) ἔμου βαλ- τασαρος του μελιαβάκκου et latine: mei Babtalaris Mel1avaccae. 4 των ιβήρων, id est monasterii Iberomun montis Athus. H. Augus. h. i. e. Brunckii Augustanus, majus accuratiorem collationem usibus meis concessit Hermannus. Ab eodem primum excussus est VII. August. e. De uti opie exposui in praef. ad Antigonm. VIII. Nonnumquam conranemoravi Narias lectiones ab H. Stephano e codd. suis coia

12쪽

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

πων ΚορινΘον Οιλπους, πατρος νοθος προς των ἁπάντων λοιδορουμενος ξένος, ηλΘεν πυθέσθαι ΠυΘμων Θεσπισμάτων, ζητων εαυτόν, καὶ γένους φυτοσπόρον. ρων δε τλημων ει στεναις ἀμαξιτοῖς,

Σφιγγος δὲ δεινης Θανάσιμον λυσας μέλος, vσχυνε μητρὸς αγνοουμενος λῆχος. λοιμὸς δε Θηβας ε ε, καὶ νόσος μακρά. Κρέων δὲ πεμφθεὶς Δελφικην πρὸς εστίαν,

ηκ σε φωνης μαντικης Θεου πάρα,

13쪽

ολν μαΘων εαυτον Οἰxπους τάλας πόρπαισι δισσῶς ἐξανάλωσεν κόρας, αυτη δε μήτηρ αγχόναις λωλετο. . ARGUMENTI METRICI V. II. Legitur vulgo

soloece οπως πύθηται. In uno cod. a Prima manu ν βοιται. Scripserat auctor oπως πυθοιτο , Tra gico ipso praeeunte V. II. BOInck.

U. penult. Aldus e codd. dedit:

δισσαῖς τε χερσὶν ἐξαναλωσεν κόρας. Turnebus vero Triclinium: δ σσαῖσι χερσὶν ἐξετυφλωσεν κόρας. In hoc prava est utraquei scriptura, quod g e m i n R-Tum manuum mentioinem inducat, ubi res ipsa geni in o s flagitat oculos : εξανάλωσε χερσὶ δισσῶς κόρας. Ducena hic etiam habebat Grammaticus Sophoclem in Antig. SI. λ τλας ο ψεις ἀράξας αυτος αὐτουργα, χερ . In uno codice reperi: κόρας κατησείλωσεν αυνος ομμάτων πὰπαξι δεινως υστερηθεὶς του φαους. In

14쪽

in quibus videor latentem deprehendisse sinceram

lectionem: -

πόρπαι- λσσας εξανάλωσεν κόρας. Hoc scribere debuit Graiminaticus ex ipso Dramate Ia68. Euripides Phoeniss. 69. Xρυρο λατοις πόρπύσιν αἱμαξας κόρας. Apud eumdem Polymestor in Hecuba II l .

πορπας λαβουσαι, τας ταλαιπωρους κόρας

Nihil est igitur, *1o in dubium voeari possit: π--παισου. Quod ad εξετύφλωσεν adtinet, glossema est a Triclinio inepte geniuno verbo substitutum. H. de Valchenarium ad Phoeniss. p. a 23. Bra1nck.

15쪽

ΔΙΑ ΤΙ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΙΓΕΓΡΑΠΤΑΙ.

NON, επσράφοντες, δα τους χρόνους τωνιδασκαλιων, καὶ τα πράγμ*τα ' ωλητην

16쪽

ποτε τουδε του ονόματος εις τους Ελληνας λαδο- Θεντος, κατά τους Αρχιλόχου χρόνους, καθα περ Ιππίας ό σοφιστης φησιν. Ομηρος γουν τροπάντων παρανομωτατον Εχετον, βασιλεα φησι και Ου τύραννον ' Oδυσσ. σ . 84.

προςαγορευΘηναι δε φασι τον τύραννον ἀπο των T ηνων ' χαλεπους γάρ τινας περὶ ληστείαν τούτους γενεσΘαι. οτι δε νεωτερον τό του τυράννου ονομα, δηλον. οἴτε γάρ Ομηρος, οἴτε Hσἰοδος, οἴτε ἄλλος των παλαιων, τύραννον εν τοῖς ποιήμασιν ονομάζει. δ δε 'θ Αριστοτελης εν Κυμαίων πολιτεία, τους τυράννους φησὶ τὸ προτε-

17쪽

Disquisitionem de inscriptione Dranistis ad si dem codd. dedi, rejectis putissis nugis recenti Gnia nescio clijus Graiecilli. Latinam:versionem subjungere inutile duxi, Facile intelligit primimiae primoritatis labris graecum sermonem gustarit, quo

dam fuisse, qui OEDIPUM PRIOREM

non REGEM drama hoc inscripserint, habita ratione tam temporis, quo fuit eiu-tuna, quam reruin in eo exhibitaraim. Quippe diu ante alteriim Oeespuni, quem Sophocles extrenia in senectute fecit, in scenam inducta suillhaec falbula; et Colonum adiit Oedipus dongo tempore post piam se ipsum excaecaverat. Boanck.. Nugas istas, ne PIIs sorte desideraret, a dyciendas putavi. Quippe post γενέσΘαι vulgo sequitur: οἱ δε λέγουσιν αυτον γενν Θηναι ἀπό Tυρου πόλεως. εἴρηται δε τυραννος κατα το ετυμον, οἱονεὶ τυ

ρων Iossius τυ ρων scripsit J τους λαους, καὶαν Ιας ε φέρων, καὶ τυρευων δόλους κατα των

18쪽

Ο Τυραννος οιδωτους πρὸς αντιδιαστολην του πτω Κολωνω επιγεγραπται. το κεφάλαιον δε του δράματος, γνωσις των ιδων κακων Οιῖποδος, πη- ωσἰς τε των ὀφθαλμων, καὶ λ αγχόνης Θάνατος Ιοκάστης.

Hoc Argumentum abest in Aldina et in edd.

19쪽

Aαιὲ ΛαβδακIδη, παίδων γενος ολβιον αἰτῶς. δώσω τοι φίλον υιόν' αταρ πεπροίμενον εστὶ παιδος ἐου ' χεχεσσι λιπεῖν φάος. ως γαρ ενευσε Ζευς Κρονίδης, Πελοπος στυγεραῖς ἀραῖσι πιθησας,

20쪽

Εστι λπουν επι γης και τετραπον, ου μία φωνη, και τριπον αλλασσει δε φυην ὰ μονον, οσσ επιγαῖανερπετα κινεῖται, ἀνά τ αβέρα και κατἁ πόντον.αλλ' ὀπόταν πλείστοισδε επειγόμενον ποσι μων, ενΘα τάχος γυίοισιν ἀφαυρότατον πέλει αυτου. b