Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

11쪽

VIIII RAEFΛ l ID

sors Olbtigit, non vectosa disputationo, sed probabili locorii in

dispositione sis qui actionis docursviu ri Initriclitur Viani in li- caro tornptavi. Qui vero ingeniosnin illa in sotianiandi id quod voluerint arteIII profitentiir, ονειροκρίτας suos alii ii quaerant. Vituporandi doctos iri octo sue l1ominus Oecasionena non captavi sed anxio fugi. Rationes quas aut in lectione constituonda aut in dispositione locoriim secutus OsSOIII, sero nusquam indicavi, quod delictunt ii qui μέγα βιβλίον μέγα κα-

κον iudicarint sacile oxcusabunt, praeserti In curn ut uditis, non discipulis aut tironibus inservire voluerim.Habes consiliuin liuius lities ot rationoin . Si quaeris, iiii l praestitisse mihi videar, ingenuo equi dein fateor in cla- borrando lioe opero vix ullain fuisse paginalii quin diffici illatoin Diateriae ineluctabilem ac tueartim viriuin i inbecillitatuin persontiscerent. Sed si quis candidus iudex diligenti coin- paratione instituta, Pi id nostra syllogo a priorit, us o litionibus difforat, investigan dum sibi suimpserit, halui pauen Suppleta, satis Inulta ornen latius scripta inveniet. Atquo ingsensiae ioni ut union lan ii lacultatoria si spectos, non obstatio quominus alii in illi longo praeserantur: studii ditio entiao si lotlaiulcm prorsus denegatuni Inilii iri non opinor. Maxina O nutem Dinolunaonto uti hi suit hieno volentia eius viri, Cuius unitis sagacitati ot doctrinae plurimunt liaec fraginenta istin diuitiindobebant, AVGvSTI MEI NERII. Laudare viritin laudiitissi inuin non e Si aut personae meae aut limius loci: soci gratis si inamentoria horas illas rocolo, quibus obortas do his Dagnientis vol dubitationes vel suspiciones familiari collo Uio expendimus, et fateor me nunqualia a Moinckio discessisso quin aliquid didicissem aut Plin viri egregio cordati virtutes et ingeniuria naaras diligoroni et venerarer. Quis inde ad uicas res mictus rodunilarit, tuIn ex ipso opore tum ex supplementis praelationi subiectis tacito patebit. Per eundoni Moino-kiuin accepi THEODORI BERGKV complures omendationes egregias, qui laua auctor ingenii laudo florentissimus niaxiano sibi me clovinxit. Do Stobaot Flori legio sonto nostrao syllos ea primario ot longo uberrimo FitIDERICUS I)VEBNERVS ultro moetiin communicavit lectiones eo licis optimi, dico Mon-ilogao id rum Escorialensem, cui et Sophocleomun auctariuin Duiligod by Corale

12쪽

Dinc Orfit Pocino sconici Lipsiae n. lS30 editi in pleroni n)que manibus sint, limius libri rationein halniisso in ilii sum- ciet. Itaque ab Aeschiseis fraginentis Oxclusi locium Atlionaoi X p. 573 Η: καταλεξω σοι - γωνικήν τινα ρῆσιν εκτείνας

14쪽

crinι, ταυτον ποιεῖ τό τ' 'Aττικον τ- ζελα sori. τ- ζειλα)συγκεραννυς : scripti iraru παρ μπόλιδι doliciniis collici Mnr- cinno. Iola annos Lydus sto in ons. 4, 44 p. 78, 4: Eυριπωqς δε υτροδίτην αυτην αξιοῖ ονομασθῆναι ἐκ τοί αφρονας τους ἐρῶντας ἀποτελεῖν D. ine. 206), superstitis stratiantis IOCuin respicit Tro. i ilii, sicuit vino in Et rin. II. p. 52, 46 ox Eii-ripido assem ntiir sis. in c. 20 T) μόσχον ὐπερήκριζον, o Baccli. 678 repetita sitiit. I)oni quo non ausus suin D. inc. l63 PrOPngare, clito 1 o Maxini. Cons. vol. 2 p. 684 ecl. Coiiii, iis . viri docti arripuerunt: βέβαιον ουδέν εστιν ἐν θ νητ- γένει βιοῖ γαρ ουδεὶς ον προαιρεῖται τρόπον. Dipi illo hos versus tribilit Stob notis Flor. 105, 47: in il uosmiginenta recto locii ni clisposcuit IIuinolcius Coin. 4 p. 424,

μῶν p. 757, ἐγὼ δε, μισεῖ γάρ μ' , απειμἰ ἐξ ὀμμάτων, non

15쪽

XII PRAEFATIOstina . IIolina in is ipsius ea est natura, in Pio nonio facile alit aliis aut sibi satis factuma sit. Nam quo intenti Oro stolio reiai ndinini Straris, eo proeliVius errabis, et cliud lii id egeris, liti luo plumini rrunt loci clitos alii ad litos, cxclusos alii optarint. I)iserta testimonia aliquoties a nae spreta lateor. Volliti

cxelii si loci ini codicis Vossiani in Gaiss. Elyna. M. p. 2l03 F: καὶ τις των τραγικῶν φησίν 'εκατογκεφάλα Τυφῶ L Non ini-ror si miis haec Sopliculi vindicarit, a quo genetiVum I φῶ

ii stirpatuin tradit Hesychius. Cuin tamen Verba εκατογκε

φάλα Τυφῶ in Aristopli. Nilla. 336 legantur, probabilius pitto

I Rinniaticum Ori RSSe quam, quo i suspicari licuerit, tragici poetae verba ab Aristopliane esse expressa. Nec recipienduin

luxi Hosych. 2 p. 693: νυν δὲ θεοὶ μάκαρες τουτο φασὶν ἐξομδιον εἶναι τραγωδῶν νυν δὲ θεοὶ μάκαρες τῶν ἐσθλῶν αφθο

νοι εστησαν : nain Pro τραγωδῶν Scribenduna ραψωδῶν ox Eii statisii loco, quom attulit Meinulcius Coni. 2 p. 230. Singula poeseos genera nIusquam gentium tam certis notis quainapii l Graecos signata esse constat: nihilominus Apollinea arto opus fuerit, ut ubique dignoscas, quid tragoediae dobonitur, qui l coniici sit generis, Piid aliurule repetitum. Nain et tragoedia aliqiuando reini SSior est, et comicus liisus ut plurimos dolibat aliorum poetariana flosculos, ita haud raro aniptillas tramicas linitatione 1 elicissima assectat. Atque in hac quain Oninos admirantur Grai ingenii in dolo ne vulgus qui doni Mii- sariun et Gratiariim expers suit, et proVerbia innitinera por litoticlianae vitae strepitum prognata cum praestantissi in is liOeseos exemplis ceritant. Quid 2 quod etiam noviciorminpoetamni quaedana earinina orationi8 Suavitate et nurneronii nologantia inirifico auros nostras leniiticent Ot saliunt pervc1 Sunullio agunt titilicium. Hinc excusationein petieritia, si quando oXeesserina iustos fines aut niniis enutus clitae lanaonii scrini. Vorsus a Zenobio 3, 23 allatos: μισῶ τον ανδρα τον διπλυν πεφυκότα,

χρηστὸν λόγοισι, πολέμιον δε τοῖς τρόποις, tragoediae adscriboro viis dubitarit 3 At Palladae tril,liuntii rin Antilol. Palat. 10, 95. Adespoton Platonis q. d. ilo iii Stop. 37l A et Macar. 6, 72: ουδεὶς ἔκὼν πονηρὸς οt 0' ακων

μάκαρ, cuius poetae Sit, coniectura neIn O aligit rabitiir: Epi-

16쪽

PRAEFATIO XIII Cliam1 Quin esse versum probavit Solineide vinus Plii lol. vol.

8 p. 65l. Quae Suidas V. ζυγῶσαι apposuit, ηρως ζυγωσας

ευσθενεστάτω θράσει ταυρους, fueruiit qui Aesctiylo vin li- carent; equidem Byzantinae aetati liaee deberi suspicor, neque aliter statuo de Versibus ab eodein Suili v. σφαδάζειν

proditis: σφαδάζων ἔνδοθεν πολλοις λόγοις ωσπερ τις ασκὸς δεσμιος γλευκους ζεων. At etiana impriidentibus scriptoribus

saepe integri Versus ac nonnunquam cOD1plures deinceps OX-cidunt. Coniparos verbi causa Aristaeneti qui viilgo lippvl

πάλιν εξῆς ἀνανεουνται τον πόθον l μἀλλον δὲ νυν χαριε στερου καὶ μείζονος, in qui laus poetae IIienabra latere nenio contenderit, vel Geom. PachyIn. e l. Iboiss. p. 27: τελος

ἐγυμνου τὸ ξίφος l ἐγὼ δ' υπεῖχον τὸν τράχηλον ςἰς σφαγήν,

vel quae Socrati tribuli, Stolbaeus Flor. 3, 72: ωσπερ εις κε

νὸν σκάφος τὸ ἀπὸ τῆς φρονήσεως ερμα δει προσεμβάλλειν,

ubi sI προσεμβαλεῖν scripseris, tres habebis vinaetros troclia1- eos. uende magnopere Vereor ne idoni nidii quod aliis acciderit, ut sortuitis numeris passim deceptus sint. Quani facilia sit error, discas, no plura nisurana, OX Scliol. Aristot. p.

100 a 3l cd. Branilis. : ἄλλη γὰρ ἄλλω γλῶσσα, φησὶν ἡ ποίη-

, IIhiriim IIoniuriis in verbis notissiluis, ἄλλη δ' ἄλλων γλῶσσα πολυσπερεων ανθρώπων Ιl. B, 804. Sed iam vola conti alio. Rostant plurima in lioc illa

quae aliorima oponi efflagitent. I ies multa nos docebit, et gaudebo oquidem, si doctrina instructiores vel ingenii acumino vel novis usi subsidiis obseura illustrarint, corniptii eXpedierint, ananca supploVerant: at lubrica est via ciliani ingre liuntur qui poetamitu reliquiis operain navarint, neque aliis potius minin sibi quem itio par est dissidere. Scribet,ain Berotini monso Febraiario a. MDCCCIII.

18쪽

ADDENDAX V

Ου γὰρ ἐκ μιας ἐτυτην, ἀλλ' ο μὲν Νηρηιδος ἐκ πεαι ρας βλαστάνεσκε.

D. 194, 2 πόλει τ' ἀρεστός corrigenitum stis Picor. r. 230 cs. Theopliyl. Si inoe. II is t. 7, 17 p. aui: Ἀναξαγόρας δε οποοσαγορευομενος φυσικὀς thi τηκομενην κατὰ τον Αἰθιοπίαν χιόνα τῆς του ποταμου πληρώσεως υπάρχειν αἰτιαν ἐδοξασεν ' ω καὶ ὁ τραγω -

D. 265 στι τι καὶ παρὰ δάκρυσι κείμενον l hδυ - οἴκω ci. Moinckiiis. r. 345, 2 fortasso rospicit Aristotelos dicitiir περὶ ευγενείας in Stola. Flor. 88, 13r ῶσπερ φησὶ καὶ Εvριπίδης , oilrὶ των ε κπαλαι σπου- βαίων ευγενειαν φάμενος εἶναι, ἄστις ὐνὴρ ἀγαθος ἁπλῶς.fr. 362, II οἰκήσdi verissinio corrigit Meliteicius.

19쪽

Hoc dicit, inutias ait fuisse Puciliis a lilitas sint ut eunt nitis nil ninti iritate in si iccrescentibus. Περκάζουσιν οἰνάνθαις clixit poeta iit Pinclariis Ol. G, tb πορῶν νεκρῶν τελεσθίντων, Λ esctiyliis A M. 562 δροσοι - τι-

θεντες ἔνθηρον τρίχα, Theocritiis Id. 15, II9 σκιάδες μαλακω βρίθοντες