Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

51쪽

μηρῶν τε τῶν σῶν εὐσεβης ομιλία

Lue innius Arnor. c. 54 Vol. 2 p. 457: ουδε γαρ ὁ Πάτροκλος υπ'Aχιλλεως ηγαπῶτο μέχρι τοὐ καταντικρυ καθέζεσθαι - αλλ ην καὶ τῆς ἐκείνων φιλίας μεσῖτις η ὁονῆ στένων γοῶν Αχιλλευς τον Πατρο - κλου θάνατον αταμιευτω πάθει προς την αλήθειαν απερράγη q-ρῶν- ομιλία κλαίων καλλίω vol καλλίων luiri, corroxii DObri totis). Adsclimi esse ver silui titilicavit Porsonus in Eur. Me l. 750.

ωδ' ἐστι μυθων τῶν Λιβυστικῶν κλέος, πληγέντ' ἀτράκτω τοξικῶ τον αετον

52쪽

εἰπεῖν ἰδόντα μηχανην πτερωματος ' τάδ' ουχ υπ' αλλων, αλλὰ τοῖς αυτῶν πτεροῖς άλισκόμεσθα.

Αιβυστικην αυτην καλεῖ παροιμίαν ' ως - α λισκόμε θα . πεποίηκε

γοῦρ ὁ Αἰσχυλος αἰετον τετρωμενον λέγοντα ταὐτα, ἐπειδη εἶδε το βελος

ὰ θρυλεῖς ἐν ἐκείνοις τοῖς λόγοις Γλίσκν. Dionysius IIal. ilo adnitr.

βων τινῶν φθέγγομαι ' τάδ ουχ υJπ ἄλλων, ΓαλλαJ τοῖς αυτῶν λόγοις ἀλισκόμεθα κατά την τραγωδ αν, δαιμονιώτατε Πλάτων ita

locum Inuiduni restituit Porsoniis). Galenus vol. 5 p. 395 vol. I p. 280 est. BMil., Vol. 5 p. 144 Cliart. : καὶ τάχ ουχ υκ ἄλλων αλλοῦ τοῖς αυτῶν πτεροῖς ἀλωκόμεθα. Pluto Iud. vol. 2 p. 50l: τα δ' ουχυα αλλων, αλλα τοῖς αυτῶν πτεροῖς αλισκόμενα, φησὶν ο τραγικός. Eiist. I l. p. 632, 35: και ταυτα ουχ ὐπ' ἄλλων, αλλὰ τοῖς αυτου, τραγωδικῶς εἰπεῖν, ἀλισκόμενον πτεροῖς. cs. Sitidas v. πάγας Scliol. Aoscii. Ag. 822 p. 509 e l. Dind.): και τουτο δηπου το Αἰσχυλου. τοῖς εαυτου πτεροῖς περιπεσὼν καὶ ἐνσχεθεὶς ταῖς πάγαις, ας ἄλλοις υφῆκε ). Vs. 5 αλισκοειεθα pleri tuo, άλισκόμεσθα Suillas V. ταυτι μέν.

in Similiter alii locuti sunt, soriasso et ipsi Aosoli leomina vel borun nicinoi es. 'Hγνόουν ὁ δείλαιος τοῖς ἐμαυτου πτεροῖς ἀλισκόμενος Grogorius NysA. Epist. 1 in Gallamia Bil,l. Patr. vol. 6 p. 626 α τοῖς λυ- του πτεροῖς ἐάλως Procopius lGag. Epist. 62 in Maii Class. Auci. vOl. 4p. 246. τοῖς οἰκείοις πτεροῖς καὶ λογοις ἁλίσκη Ai isti tos vol. 2 p. 624. τοῖς οἰκείοις γάρ, φησί sc. Iuliaruis , πτεροῖς κατὰ την παροιμίαν βαλλόμεθα Theodorotus Ilist. Ecel. 3, 4 vol. 3 p. 921. τοῖς σοῖς ἀλίσκηπτεροῖς μεν ουν ουκ αν εἴποιμι, τέως λόγοις Pachyni. p. 104. τοῖς οἰκείοις ἁλώσy πτεροῖς Seliol. Luciani p. 118. τοῖς ἰδώις κατὰ την παροιμίαν ἐάλωσαν πτεροῖς Zaeliarias Mit l. p. 130. τοῖς ἐμοῖς, το του λόγου, κατ' ἐμοὐ κέχρηται πτεροῖς IIollodomis 2, 33. ηττωμένους ἐν ἄπασι καὶ οἰκείοις, τὐ του λόγου, πτίλοις πίλοις θ I. ἁλισκομίνοve Vita Maxinai Cons. Vol. I P. XVIII.

53쪽

ἐγκουραδιΠ sycli. I P. I 072: ἐγκουρύδες ' τα ἐν τῶ προσώπω στίγματα, καὶ οἱ ἐν ταῖς οροταῖς γραφικοὶ προσωπων πίνακες. ἔστι γαρ κουρας η κορυφ oso pii Strat vilis) καὶ ὁ γραπτὸς πίi αξ. ἐγκουρας δὲ γεγραμ - μενος. Αἰσχύλος Μυρμιδόσιν. iiii iii 2 p. 33l : κο Ἐρας' ἡ ἐν τοῖς ὀρο- μασι γραφή, οροφικος πίνας. παρα δε Αἰσχύλω ἐν Μυρμιδόσιναμφιβαλλει αμφιβαλλεται Ηorninianus) ἐνκουράδι. εστι δὲ ἐγκουρας

ἐν Μυσοῖς ὁ ἄφωνος ἐκ Τεγέας εἰς την Μυσίαν ῆκων. ut, i ὁ ἄφωνος

dieitur rotoplitis, es. Ampliis Coin. A p. 3l3: εκυφεν ωσπερ Τήλεφος πρῶτον σιωπῆ. καὶ δικαίως τοὐτο γε ' απαντες ανδρο νονοι γαρ εἰσιν ενὶ λόγω. Λloxis Coni. 3 p. 467: δειπνεῖ δ' ἄφωνος Τήλεφος νευων μονον προς τους ἐπερωτῶντας τι.

54쪽

ποταuου Καῖκου χαῖρε πρῶτος ὀργεών, ευχὴς δε σώζοις δεσπότας παιωνίαις

Stopliainis Byz. p. 487, Μυσοῖς.

σαυρας υποσκίοισιν ἐν ψυκτηρίοις Λlli. XI p. 503 C: Νίκανδρος δ' ὁ Θυατειργν ος καλεῖσθαί φησι ψυκτηρια καὶ τους αλσώδεις καὶ συσκ&υς τοπους τους τοῖς θεοῖς αὐ- ειμένους, ἐν οἶς ἔστιν αναφυξαι. Αἰσχυλος Νεανίσκοις ' σαυρας - φ 'κτηρίοις . αυρας ei. Vnich. υποσκίοισιν AC, υπηκόοισιν IN L.

55쪽

ἐναροκτάντας δὲ φθογγ . . . κότος υφου

τέλος ἀθανάτων ἀπολείψει

κάμακος ε σιν κάμακος γλώσσημα διπλάσιον Scliol. Pitui. Noin. 6, 85: δίκρουν γόρ ωστε δυο ἀκμὰς αἰχμὸς ΙIorni.) ἔχειν καὶ μιῆ βολὴ ΓωστεJ δισσὰ τὰ τραυματα ἀπεργάζεσθαι.

56쪽

AESCHYLI

δῶν αυτὸς Εὐριπίδης ἐν Κρεσφόντ)ὶ φησί καὶ ὁ ἱς εατ αυτῆς τέκνα Νιόβης θανόντα Αοξίου τοξεi uciσιν . καὶ Αἰσχυλος ἐν Λιοβν καιἈριστοφάνης ὁ ε ἐν Αράμασιν η Νιόβν ομοίως ζ αυτας λέγουσιν, εἶναι δε επτα καὶ τους ἄρρενας. Vita Aosestyli p. 3, 10 Vestorin. Bιπι ρ.

p. Il9, 35): δια το πλεονάζειν τω βάρει τῶν προσώπων κωμωδεῖται

i Ostitis) εως τριτου μέρους ἐπικαθημένη τῶ ταφω τῶν παίδων Ουὁ ἐν φθέγγεται ἐγκεκαλυμμένη ' ἔν τε τοῖς Εκτορος λυτροις φιλλευς ομοίως ἐγκεκαλυμμέi ος ου φθέγγεται πλην ἐν αρχαῖς ολίγα προς Ερμῆν αμοιβαῖα. Λ r. Ran. 9II : πρωτιστα μεν γαρ ενα τιν' αν καθῖσεν ἐγκαλυ- φας, φιλλέα τιν η Νιόβην, το πρόσωπον ουχὶ δεικνυς. προσχVμα τῆς τραγωδίας, γρυζοντας ουὁὲ τουτί. Scliol. Aescit. Pri, ii. M: σιωπῶσι γαρ παρα ποιηταῖς τα προσωπα η θι αυθα ὁειαν, ως Αχιλ-λευς ἐν τοῖς Φρυξὶ Σοφοκλέους , η ὁια συμφοραν, ως η Νιοβη παρ Αἰσχύλω. Eiist. O l. p. 19 l, l : καὶ γάρ τοι παρα Αἰσχυλω κόρονταί που προσωπα σιωπῶντα ἐφ ἱκανον κατα σχημα η πένθους η θαυμασμου η τινος ετεροίου πάθους. Eust. Il. p. 13 3 , 62: ὁ Σικυώνιος Πμάνθης Σημάνθης o l.) την εν Αυλίδι γραφων σφαγην τῆς Ἱφιγενείας ἐκαλυψε τον 'Aγαμέμνονα, οπερ καὶ Αἰσχύλος μιμησάμενος τήν τε Νιόβζν καὶ ωλλα πρόσωπα ομοίως εσχημάτισε. I istic illiiniis ot grai viter erantiptus est lociis Aristot Hirs I oot. e. lΝ p. I 56 a I7: χρὴ ὁὲ - μη ποιεῖν ἐποποιικον σύστημα τραγωδία ἐποποιικον δὲ λέγω τοπολύμυθον, οἷον εῖ τις τον τῆς 'Ιλιάδος ῖλον ποιοῖ μύθον. ἐκεῖ μευ γαρ δια το μῆκος λαμβάνει τὰ μέρη το πρέπον μέγεθος, ἐν δὲ τοῖς δράμασι πολυ παρα τλην υπόληψιν αποβαίνει. σημεῖον δέ. ο σοι πέρσιν Ιλίου Ολην ἐποί σαν καὶ μ' κατα μέρος, ωσπερ Συριπωqς Πιοβην.καὶ μη ωσπες Αἰσχύλος. η ἐκπίπτουσιν η κακῶς αγωνίζονται, επεὶ καὶ Ἀγαθων ἐξέπεσεν ἐν τουτοὶ μονω. Λ r. Vesp. 579 ita Soliti octoninΝιόβην rottuleriin. Vertui gyχομαι, τί μ αυεις Diog. L. 7, 2 Siri l. v. αυεις Stoli. I lor. 7 b) tu pio Aosci tylo trit,ui lolio fiantii oc Sopliocli; Tiniolliei potitis osso locet Maelio Atti . VIII p. 34l C: o Τιμοθέου ρων σχολάζειν Ουκ ἐα ουκ τῆς Λιόβης, χωρεῖν δὲ πορθμον αναβοα, καλεῖ δὲ μοῖρα νυχιος.

Inrino Aeschyli, quod intellexit Moriagius.

57쪽

. . θεος μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖς, ο ταν κακῶσαι δῶμα παμπηδην θέλst. Iriato Roip. II p. 380 Λ sciuoin locutii ropetit Eusolitus 1 rnop. Euang. p. 6 3 C): οὐδ' αυ, ῶς Αισχυλος λέγει, ἐατέον ἀκούειν τους

152 ἐφημένη

τάφον τέκνοις μωζε τοῖς τεθνηκόσιν II es inli. I p. 1 12: ἐπώζειπι ἐπικαθῆσθαι τοῖς λῖς. Αἰσχυλος

Βερέκυντα χῶρον, ἔνθ' 'Aδραστείας εδος Ἱδη τε μυκηθμοῖσι καὶ βρυχήμασι πρέπουσι μήλων, πῆν δ' ἐρεχθει πέδον.

Strab. XII p. 580: λέγεται ὁέ τινα φῶλα Φρυγια ουδαι οὐ δεικνύμενα. ῶσπερ οἱ Βερέκυντες. καὶ Ἀλκμαν λέγει Φρυγιον ηὐλησε μέλος το Κερβῆσιον . καὶ βόθυνός τις λέγεται Κερβῆσιος εχων ὀλεθρίους ἀποφοράς αλλ' ουτός γε δείκνυται, οἱ δ' ἄνθρωποι οικέθ' Ουτω λέγονται. Αἰσχύλος δὲ συγχεῖ ἐν τῆ μωρ φησὶ γαρ ἐκείνη μνησε ι - ται μνησθήσεσθαι Casaula.) των περι Τάνταλον ok ἐνγδαίω πάγνΛιὸς πατρώου βωμός ἐστι fr. 157, 2 et 3). καὶ πάλιν Σίπυλον Ἱδαίαν ἀνά χθόνα fr. 158). καὶ ὁ Τάνταλος λέγει σπείρω - πέ- Di siligis by GOoste

58쪽

15 Iουμὸς δὲ πότμος Ουρανω κυρῶν ανω ἔραζε πίπτει και με προσφωνεῖ τάδε γίγνωσκε τανθρώπεια μη σέβειν ἄγαν.

καταιθαλωσω πυρφόροισιν ἀετοῖς Λr. Av. 1247: αρ' οἶσθ' δτι Ζευς εἴ με λυπησει περα μελαθραμεν αυτοὐ καὶ δόμους - αετοῖς; ubi Scliol. : καὶ δόμους δμφω-

156 μόνος θεῶν γὰρ θάνατος οὐ δώρων ἐρῆ,

ουδ' ἄν τι θύων Ουδ' επισπένδων ἄνοις, οὐδ' ἔστι βωμος ουδε παιωνίζεται μόνου δὲ Πειθὼ δαιμόνων ἀποστατεῖ. Stol . Flor. II 8, l: Αἰσχύλου Πιόβης. μόνος - ἀποσταrεῖ . Seliol. I l. I, 58 cs. Eii est. I l. p. 7 4, 3): ii/ ουδεμια πόλει ι do Dβωμός ἐστιν. Αἰσχύλος φησίν ' μόνος - παιωνίζεται vs. l-3).

59쪽

οἱ θεῶν ἀγχίσποροι οἱ Ζηνος ἐγγυς, ων κατ' γδαῖον πάγον πατρώου βωμός ἐστ' ἐν αἰθέρι,κουπω σφιν ἐξίτηλον αυα δαιμόνων.

15SΣίπυλον δαίαν ἀνὰ χθόνα

60쪽

ὀρεσσιγόνοισι Νυμφαις κρηνιάσιν κυδραῖσι θεαῖσιν ἀγείρω γνάχου υργείου ποται οὐ παισὶν βιοδώροις

γείου ποταμοὐ παισὶ βιοδώροις . I logonos Epist. 5 in Notices et Eatr X, 2 p. 2 l: τῶν τραγωὁοποιῶν ο ινες φαν τε την Λιος πιθακοιτιν ἔφασαν την Πρειαν μεταμορφωθεῖσαν τοι οὐτον βίου σχημα αναλαβεῖν Νυμφαις κρηναισιν κυδραῖς θεαῖς ἀγείρουσαν Ιναχου Αργείαις ποται οὐ παισὶν βιοδώροις . Ι'niisan. 8, 6, 6: o δε Iναχος ἐφ' οσον μεν προεισι κ ἐα την οδον την δια τοί ορους, τοὐτο ἐστιν Αργείοις καὶ Μαντινεὐσιν ορος τῆς χώρας ' αποστρέψας δὲ ἐκ τῆς οδοῖ τυ υὁω9δια τῆς Αργείας ηδη το απο τούτου κάτεισι. καὶ ἐπὶ τουτω τον Iναχον ἄλλοι τε καὶ Αἰσχυλος ποταμὸν καλοῖσιν Ἀργεῖον. vs. t oi 2 ορεσσι - γονοισι Νυμφαις κ9ηνιασιν Moinoicius rostituit, v s. 2 κυδραῖσι IJiu

. ἐκ ποδῶν δ' ἄνω υπέρχεται σπαραγμος εἰς ἄκρον κάρα, κέντημα λύσσης, σκορπίου βέλος λέγω.

Pliot. Lo X. p. 326, 22 et Stii l. v. ὀκτώπουν : - παροιμία γαθ σκορπίον κτώπουν ανεγείρεις'. εν δὲ ταῖς Αἰσχυλου Σαi τρίαις ἡ