Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

발행: 1856년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

AGATI ION

ἐν τοῖς μέλεσι παραχρωσεις βδελυττόμενον καὶ κπιηγορουντα του καλου όθωνος, ον πρωτον εἰς τραγωδίαν φασὶν ἐμβαλεῖν καὶ υπομῖξαι τοχμωματικόν, οτε τους Μυσους ἐδίδασκεπι αὐτος δε ημῖν, ώς ὁρῆτε, ποικίλων χρωματων καὶ ανθηρῶν το συμποσιον ἐμπέπληκε. ΤΗΛΕΦΟΣΙn Tol optio sitisso Diesol pnrtos creuli lit IVolcher ito Ti ninoo l. p. 990, Moiiii Icilis pro Tηλέφω seri Itonduin coniecit Τληπολεμω coli. Seli I. Ar. I ae. 528: ἔστι δε ιπίdου ἐκ Τηλέφου η Τληπολέμου.

ο ρ ι τε κανόνες ἐζυγωμενοι δυο, Σκυθικῶ τε τόξω το τρίτον ἐν προσεμφερές ἔπειτα τριόδους πλάγιος ην προσκείμενος 'ἐφ' ενός τε κανόνος ησαν Ιἐζυγωμένοι δυοJ 5 οπερ τρίτον ην, καὶ τελευταῖον πάλιν. Atli. X p. 454 I : τὸ δ' αυτὸ πεποί κε καὶ 'Aγάθων ὁ τραγωδιυ -

ἀγένητα ποιεῖν ἀσσ' ῖν ρ πεπραγμένα. Ariκtot. Etli. Niconi. 6, 2 p. t 39 b 10: τό δε γεγονὸς Ουκ ἐνδέχεται μὴ γενέσθαι. διο ὀρθῶς Αγάθων ' μόνου - πεπραγμένα .

Aristot. Et li. Nieoin. 6, 4 p. Ilis a I9: τρόπον τινὰ περὶ τα αυτα ἐστιν ἡ τυχη καὶ η τέχνη, καθάπερ καὶ Αγάθων φησί τέχνη τέχνην . Si uiplic. in Aristot. Pitys. Aiise . sol. 73 b: καὶ τῶν ποιητῶν δε ενιοι πάντα σχεδόν εἰς την τυχην ἄγουσιν, ὼστε καὶ τῆς τέχνης οἰκείαν αυτην ποιεῖν λέγοντες τέχνη - τέχνην τον ευτυχούντα δὲ.

θανεῖν ἐρῶσιν.

612쪽

AGATHON Aristot. Et li. Eii l. 3, I p. l230 a I : ουδὲ τῶν τοιουτων sc. τῶντο πονεῖν φευγόντων) οὐθεὶς ανὁρεῖος, καθάπερ καὶ Αγάθων φησί ' ταὐλοι - ἐρῶσιν

καὶ μην τα μέν γε τῆ τέχν9 πράσσειν, τα δεημῖν ἀνάγκy καὶ τύχu προσγίγνεται.

τάχ' αν τις εἰκος αυτο τουτ' εἶναι λέγοι, βροτοῖσι πολλὰ τυγχάνειν ουκ εἰκότα.Aristot. Illiet. 2, 24 p. 1402 a l0: καὶ ἐν τοῖς ρητορικοῖς ἐστι φοι- νόμενον ἐνθύμημα παρὰ το μη απλῶς εἰκος. αλλά τι εἰκός. ἔστι δε τοὐτο Ου καθόλου, ῶσπερ καὶ ωγάθων λέγει ' τάχ' ἄν - εικίτα . Aristo t. Poot. lη p. t 6 a 2 : εστι δε τοὐτο εἰκός ῶσπερ θάθων λέγει εἰκῖς γὰρ γίνεσθαι πολλα καὶ παρα το εἰκός. ibi l. c. 25 P. t uill, l5: εἰκος , ' σαρα το εἰκος γίνεσθαι.

Aristot βελτιονων ἐκεῖνοι αποδιδόντες γρο υσιν. ουτω καὶ τον ποιητην μιμουμενον καὶ οργίλους καὶ ραθύμους καὶ ταλλα τα τοι αὐτα ἔχοντας ἐπὶ τῶν ηθῶν, τοιουτους οντας ἐπιεικεῖς ποιεῖν παράδειγμα σκληρότητος, οἷον τονυχι uia 'Aγάθων καὶ Ομηρος. Acti illoin idruina ala Agniti no inscriptii in suiqse conteit Volchor ito Tragoo l. p. 991 sit. In loco corriapto ne illitii clii idolii cortuiti Est, rocto: so linboro Aγαθων: liliri ciγαθῶν vol αγαθον liationi.

το μὲν πάρεργον ἔργον ως ποιούμεθα, το δ' ἔργον ως πάρεργον ἐκπονουμεθα. Atti . V p. IM A : ημεῖς γοῦρ κατῶ τον καλὸν Ἀγάθωνα ' τὀ μὲν

ἐκπονούμεθα . Cloili Oiis Alox. Stroiia. V p. 733: καταπαυστέον ηδqτον λόγον. οπως μη το τοὐ τραγωδοποι οὐ 'θάθωνος πάθωμεν κciὶ αυτοί, 'το μὲν - ἐκπονούμενοι . Vs. I ποιουμεθα Atli., ηγούμενοι Cloni. vs. 2 ἐκπονούμεθα Λtli., ἐκπονούμενοι Cleni.

613쪽

ἐκφερε τε πευκας φωσφόρους Atl1. XV p. 70l Η: ινα καγὼ κατα τον καλόν Ἀγάθωνα αναφωνήσω ταδε τα τοὐ ηδίστου Αριστοφανους Cona. 2 p. I IM) ἐκφέρετε πεύκας κατ' Αγάθωνα φωσφόρους

θον, μὴ δώρριμμένον. Agallioli iri vort=n qui restituoro conati sunt, operitu perdiderunt.

Scliol. Sopli. Traeli. 639: συνάγονται οἱ Ἀμφικτύονες εἰς την λεγομένην Πυλαίαν, περὶ ης Αγαθων φησὶ Πυλαδην τον Στροφίου πρῶτον συστῆσασθαι ἐν τῆ Φωκίδι καθαιρομενον το ἐπὶ Κλυταιμνήστρα μύσος καὶ ωπ' αυτοὐ την σύνοdον Πυλαίαν προσαγορεύεσθαι.

σοφὸν λέγουσι τὸν χρόνον πεφυκέναι. Stob. Eel. I, 8, I p. 230: Aακώνων. σοφον - πεφυκέναι . Pro Aακώνων Αακόνων Λ) seribon luna suspicor 'κροθωνος. IIoc nomon salso pra figiti ir opigrantiliati quod liabot ea lorn in pag. Stoli. Ecl. i. 8, 16: 'Aγάθωνος ' μονος Α). ώφελεν ως αφανὴς οὐrω -νερώτατος εἶναι καιρός, δς αυξάνεται πλεῖστον απ εὐλαβίης .

614쪽

ἰδίας οδους ζητουσι φιλόπονοι φυσεις.

αδικεῖν νομίζων ἴφιν αἰδουμαι φίλων.

ὁλοιθ' ὁ τοῖς ἔχουσι τἀγαθα φθονῶν.

24ουκ ην αν ἀνθρώποισιν ἐν βίω φθόνος,

εἰ πάντες ημεν ἴσου πεφυκότες. Stob. Mor. se 12 : Ἀγάθωνος. Ουκ - πεφυκότες . vs. 2 ἐξίσου l.

25 σοφίας η νησαι μαλλον η πλούτου καλόν.

Stob. Mor. 38, 23: 'Aγάθωνος. σοφίας - καλον

νεων γὰρ ἀνδρῶν πολλα κάμπτονται φρένες.

ώς ηδυ τω φυσαντι πείθεσθαι τέκνα. Stob. Flor. 79, i 2 'Aγάθωνος. ώς - τεκνα .

ἀντευφρασμα Anec t. Belth. p. 407, 5 et Situlas: ἀντευφρασμα ' το ἐναντίον τyευφροσύνν. 'Aγαθων ἀγαθῶν libri, coi rexit Brittio).

615쪽

XENOCLES

Xotio dolii Olyn p. 9I Oidίποδι καὶ Λυκαονι και Βακχαις καὶ Αθαμαντι σατυρικῶ vicisso ti statin' Aelianus V. II. 2, 8, citius locum Rutili ilius P. 297 8 l.

Ar. Niib. 1264: AMΤΝ. g σκληρε ὁαῖμον, ω τυχαι θραυσάντυγες ῖππων ἐμῶW ω Παλλάς, ως μ' ἀπωλεσας. Σ ΕΗ . τί δαί σε Τληπόλεμός ποτ' εἴργασται κακόMi tibi Schol. Rav. et Ven.: ταυτα Σενοκλέους ἐστὶν ἐκ τοὐ Λικυμνίου. λέγεται ὁ ε υπ Ἀλκμήνης Αικυμνιον τεθνqκέναι υ πο Πληπολέμου. διὸ καὶ επιφέρει τί ὁαί - κακόν Ευφρόνιος παρα Ξενοκλεῖ φησὶν εἶναι το χρυσαμπυκες χθυοαμπυχες V), ἐξ ου παραπεποιῆσθαι τὸ θραυσάντυγες. coit ex Paris. 282l linoci,i ii 'liot: οἱ μεν φασὶν ως ο Τληπόλεμος ουτος ποι της ων πεποίηκετον Φιλόξενον ταυτα τα ἰαμβεῖα ί δειν απο του ω σκληρὲ δαῖμον μέχρι τοὐ -μ απωλεσας . αλλοι οὲ φασὶν ως Σοφοκλῆς ἐποίησε τον Τληπόλεμον ταυτα λέγοντα ' - εοικε δὲ μαλλον του Σοφοκλέους εἶναι ταυτα. διο καὶ ἐπαγει ' τί δἐ Tληπόλεμος σε κακον εῖργασtαι; ' ως του Τληπολέμου ταυτα εἰπόντος. Villos iiii an in cuin lili ortato lino e ut alia pii iri ima officia sint; prolint, do tanton clueo viri a ω Παλλας, ως μ' απώλεσας tragoediao clobcti: Ηλι', ὼς μ απώλεσας dixit Euripidos D. 78l, II.

616쪽

οτ' ουδεν αθλον ουτε τοῖς ἐσθλοῖσιν ηνουτ' αυ κόλασμα τοῖς κακοις ἐγίγνετο. κἄπειτά μοι δοκουσιν ἄνθρωποι νόμους θθεσθαι κολαστάς, ῖνα δίκη τύραννος θ τήν θ' υβριν δουλην εχli ἐζημιουτο δ' εἴ τις ἐξαμαρτάνοι.επειτ' ἐπειδη τἀμφανο μὲν οἱ νόμοι ἀπεῖργον αυτους ἔργα μη πράσσειν βία, luλάθρα δ' ἔπρασσον, τ νικαυτά μοι δοκεῖ. . πυκνός τις καὶ σοφὸς γνώμην ανηργνῶναι δέος θνητοῖσιν ἐξευρεῖν οπως εἴη τι δεῖμα τοῖς κακοῖσι, κῶν λάθρα πράσσωσιν η λέγωσιν ζ φρονῶσί τι. i5 ἐντεὐθεν ουν τὸ θεῖον εἰσηγήσατο,ώς ἔστι δαίμων ἀφθίτω θάλλων βίωνόω τ' ἀκουων καὶ βλέπων φρονῶν τε και προσεχων τε ταυτα καὶ φύσιν θείαν φορῶν, παν τὸ λεχθὲν ἐν βροτοῖς ακουσεται , 2sitὁ δρώμενον δὲ παν ἰδεῖν δυνήσεται. ἐὰν κἀν σιγρ τι βουλευύς κακόν, ταυτ' ουχὶ λήσει τους θεους ' τὸ γὰρ φρονΟὐν. . ἔνεστι. τούσδε τους λόγωt1ς λέγων διδαγμάτων ηδιστον εἰσηγήσατο 25 ψευδεῖ καλύφας την ἀλήθειαν λόγω. ναίειν δ' ἔφασκε τοῖς θεους ἐνταὐθ' ῖνα μάλιστ' αν ἐξέπληξεν ανθρώπους λέγων,οθεν περ εγνω τους φόβους ἄντας βροτοῖς καὶ τὰς ὀνήσεις τῶ ταλαιπωρω βίω, 30 ἐκ τῆς υπερθε περιφορῆς, ῖν' ἀστραπας κατεῖδεν ούσας, δεινὰ δὲ κτυπήματα βροντῆς τό τ' ἀστερωπὸν ουρανοί σέλας, χρόνου καλόν ποίκιλμα τέκτονος σοφοί,οθεν τε λαμπρὀς ἀστερος στείχει μύδρος 35o θ' υγρός εἰς γῆν ἄμβρος ἐκπορεύεται.

617쪽

CRITIAS

599 τοιους περιξ ἔστησεν ἀνθρώποις φόβους

δι ους καλῶς τε τω λόγω κατήκισεντον δαίμον' οἰκεῖν ἐν πρέποντι χωρίω, TVν ανομίαν τε τοῖς νόμοις κατέσβεσεν. 40ουτω δὲ πρῶτον οἴομαι πεῖσαί τινα θνητους νομίζειν δαιμόνων εἶναι γενος. Soxtius Enapii'. p. 403, l: και Κριτἱας δε εἷς των ἐν Ἀεὶ ναις τυ-

ρανιυμαντων δοκει ἐκ του ταγματος των αθεων υπάρχειν, φάμενος ὁτιοι παλαιοὶ νομοθεται ἐπίσκοπόν τινα των ανθρωπίνων κατορθωμάτων καὶ αμαρτqμάτων επλασαν τον θεον υπερ του μηδενα λάθρα τον πλησίον ἀδικεῖν, ευλαβουμενον την υπὸ των θεῶν τιμωρίαν. εχει δε παραυτω το ὐητον ουτως. ην χρόνος - κατέσβεσεν vs. I 0 . καὶολίγα προσδιελθων ἐπιφερει ουτω δὲ - εἶναι γένος vs. 41 42 . SextuS se inpir. p. I72, 18: θεους γαρ οἱ μὲν πολλοὶ φασὶν εἶναι, τινες δε ουκ εἶναι , ῶσπερ οι περὶ Λιαγόραν τον Μηλιον καὶ Θεόδωρον καὶ

Κριτίαν τον Αθηναῖον. Eiiripidi nonnullos liomina versiliun tribuit

Plut. Mor. p. 880 E: καὶ ριπχης ὁ τραγωδοποιὸς ἀποκαλυφασθαιμεν ουκ ηθέλησε duos non usso) δεδοικὼς τὸν Αρειον πάγον, ἐνεφηνε

δε τοὐτον τον τρόπον ' τον γαρ Σίσυφον εἰσηγαγε προστάτην ταυτης

niis. Vs. il sci. δ' ἔπρασσον πολλά ἄδικα Βnclitus) τηνικαὐτά μοι l δοκεῖ πυκνός τιςPiersoniis : Inuit Vs. 12 Initidus videtur, ubi πυκνός τις ἄλλος ci. Grotius, φρένας πυκνός τις Moinelcius. Vs. 13γνῶναι δε δς CGI , γνῶναι δεοση codex Laurentianus, γνῶναι δέος

τ ακουων καὶ βλέπων φρονῶν τε καὶ φρονῶν τ αεὶ ci. Baclitus

618쪽

Stob. Ecl. I, 8, I 0 p. 228: Κριτία. ὁ χρόνος - φάρμακον .ἐστιν οργῆς Λ, οργῆς ἐστι V. Fortasso οργῆς ἀπασης ο χρόνος ἐστι

φαρμακον log., nisi lenanania confusa sunt, es. Me in Phiuη Coin. 4 p. x Iri, qui Critiae osse suspicatur qui praeco dunt versus, ω δέσποτ' αναέ, ἔστι τοῖς σοφοῖς βροτῶν χρονω σκοπεῖσθαι τῆς ἀληθείας πέρι.uhi vido an scribendunt sit ω δέσποτ', οῦρ' εστι - πέρι; Cotii pares quao Coliotiis ilixit Mn inos. v Ol. 4 p. 236 S 1.

οστις δε τοῖς φίλοισι πάντα προς χάριν πράσσων ὁμιλεῖ, την παραυτίχ' ηδονην ἔχθραν καθίστησ' εἰς τον υστερον χρόνον. Stob. Issor. 14, 2: Κριτίου. ῖστις - χρόνον - που. 2 ὁμιλῆ M.

σοφῆς πενίας σκαιότητα πλουσίαν Diuili od by Cooste

619쪽

Pollux 2, 1 9: ευχειρ, ταχυχειρ ως Κριτίας, καὶ α π' αὐτῶν ευ- χειρία, ταχυχειρία. Se i lioc vocabulo fortassct in ologiis Critias

9ψευδομάρτυρες. Pollux 6, 152: οἱ μεν γαρ φευδομάρrυρες ε- ται παρα Κριτία, καὶ ὁ ψευδομάρτυς Ουκ οἶδ' οπου.

DICAE OGENES

1οταν δ' ἔρωτος ἐνδεθῶμεν ἄρκυσι, θῆσσον θυραίοις την χάριν ποιουμεθα η τοῖς ἀνάγκης ἐν γένει πεφυκόσι.

620쪽

μακάριος οστις αυτος ἰσχυων ἔτι παῖδας παρασπίζοντας ἀλκίμους ἔχει.

οὐκ εστι μείζων ηδονη ταυτης πατρὶ η σωφρονοῶντα καὶ φρονοῖντ ἰδεῖν τινα tῶν ἐξ εαυτου. iit,i vs. 2 σωφρονούντα κευτυχουντ' ἰδεῖν probabiliter ei. Me inelitiis in uen. p. 230.4 αὐτος τραφεὶς δε τῶν φυτευσάντων ὐπο

θεὸς μέγιστος τοῖς φρονουσιν οἱ γονεῖς. Stola. Hor. 79, 33: Λικαιογένους. θεος - γονεῖς . θεος μέγιστοςὶ θεοι μέγιστοι Men. Inon. 238.

SEARCH

MENU NAVIGATION