Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 3

발행: 1788년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

προς λεκφρον ηει, καρδίαν αὐαγμίνος ο ν ικεινην ευ φρονην ε9λυάιra. Mus parenti nanique ratipsu Iupiter . non stavus auro, non olor pluma nitens, qualis puellae j tinctus est Pleuroniae,nia veruque fecit: ast homo plane integer.

. . . . .

notus valuerem postibus gressum intulit adulter non dextra lympham . non citauin lingua adtigit: at pectiis acri saucius ni Oisu , torum init, atque Veneri nocte in tota dedit. E satyriea fabula Hercule a d Taenarunt versus hi derivali esse videntur: nou enim de alius, quani Herculis natalibus, furtivoque Iovis cum Alc-

482쪽

γη ο εο πναὸν ἔρημος ουο απρ travissερωrα 2υλα ειῶκτει πυρουμενος. καπἔβα σι σει πανθ' α πρίσΘ απωλετο. Nam veniet ine , Veniet haud dubie dies. laxabit ignis illium redundantes opes auratus ae ilier: tum spreta furens erras et illis cliuidquid sublimius depascet ardor: iii Ie quum defecerit hoc omIae , nulla jam sereret undas

neque ulla ramos eriget tellus, neque exustus aer pascet aligeriam genus. Imox reddet idem cuncta qui exitio dedit. Hi versus non magis sunt Soplioclis . quam illi titii proxime sequunt tir , qtiorium suppositionem ab uritae demonstravit Benti eius in Epistola ad Milli lini. Eos certatim alter alterum descrit entes a Iustino usque Gannes allegarii ni Christianorum doSInatum vinctices. Unum Clementem p. 63. et 7 17. adire satis fir erat.

θυσίας τε τουτοις καὶ καλας παυσυρεις ν μ Nς , ουτως ευσιIῖν νομίζομεν. Inus profecto est , unus est tantum Deus, coeli solique ira acti inani triti cori uidit, vaduntque ponti caerulum et vim spiritiis. at ducta caeco errore gens mortalium continenta cladis in suae solatium est simulacra Divum facia saxo aut arbore,

483쪽

vel pondere auri , dente vel Lucae bovis :his victirnarum sanguine in , liis festos dies quum ea religio creditur.

Heu quaru Severi pectoris visis Deum.

qui gratiae largitur aut aequo nihil, sed jure summo se In per et ubique utitur. Auctorem horiam versuum Clementi non nominatum , Sophoclem esse testatur Plutarchus in Erotico p. 66 I. Pranii in fine a mala manu Miditae voces ως ερωτα litura emendandae erant. Grotius Substituit ως δεηεσα:Ηeat litus aliud, ad niente in Latini tmerpretis. Quaedam apti l Clenientein leguntur, quae ille scribendi festinantia et memoriae lapsu jophocli falso tribuit. Aeschyli versus Clioepit. bo 3. quos in pronitu habebat , codice non inspecto, allegavit tarn quam S phoclis, Stroin. II. p. bo4. Ibid. p. 574. tragico nostro tritavit Sententiam quae Euripidis est in Oedipo, teste Stobaeo Floiit. Tit. I. Porro p. 726. Poetae nescio cujus epici li ex ain et ros proseret duos, e Grotius in Excerptis pravos anapaestos secit, quos pro Sophocleis nemo adgnoscat. Hoc idcirco moneo , ne quis opinetur me ina prii lentem ista praeteriniississe. Heat liti, licet in superstitum scenicorum poetariam lectione vatile triti, errores si int lautias generis non pauci. Sed ineritoria ita polleat, ut quae curnque legerit, simul ac fiunt obvia, Statim recordet tir apud qtiem auctorem prius illa viderit 8 Duo senarii, quos citat Suidas in Aξιος QEA, Euripidis sunt in Medea 3 ri. Versus quem citat in Ψευσον, Aristophianis est in Thestiaopla. 87 o. Proverbium quod in voce A,16ων inter duas Sophocleas χρήσεις i inportune inserturn fuit ab inepto librario, quodque suo loco jiaxta literariini seriem legitur, pro Sophocleo fragmento venditari non debebat.

484쪽

LIV. Idem in Pompeio p. 66 I. et in libro Aud. politis p. 65. essit. Grotii t

προσωπα καλυιQυσα και πληρουμε ν' νχωrαν περ αυrης ε πεσὶατη φαγη , , παλιν διχ:ιiῖ, καπὶ Γν ἴρχεται. At nae a Deoium vita prae Opiti rota iversatur ustine et itaque alteraiat vieest ut illa Plioebi , sidus inconstatis, Soror servare utillitan nescit in noctes duas; sed ex latente nascitur primum nova,

major sitie pulcriorque paullati in venitiat ore post tuam fulsit integerrimo , tabescit iterum, denique in nilii Iuni redit. I. . Idem in Artaxerxe pag. Ioab. Θολου μιν ἴσως τοῦ Σοφόκλειγ' Ταχεῖα πειbὼ τῶν κακῶν οδοιποροῖ. Res ad mlas consilia sestinant gradum. LVIII. Idein in lilaro de Aii l. poetis e lit. Grotii pag. 7.

485쪽

καὶ τας τελευτας rικἰς ουτως δειν. In opere quovis si bonum est primordium, credibile finem se quoque habituruo bene. Ibid. pag. Σrπωπος Αιδου και παλίβοια βυγου. Ubi reciprocus gurges, et portae Inferum. Ibi l. pag. s 3. τὸ κύρτας ἡδυ , απο ψευoων ἴν .Lucrum omne dulce, litot emas mendacio. Perperam Grorsus in fine henarii devit G . Earruleni sententiam v Ide In Aethiopibus I. et Electrae in V. 6 I. quem Heathius inter incerta laagmenta retulit. οὐκ ἰξύγουσι καραον οἰ Φρυδεῖς λύγοι. Perserre magem salsa negat oratio. Ibid. pag. 2 4.

Ηonore saepe et pauper ornari solet.Οὐδεν κακιων ἀπιος, εἰ καλως e : Q. Num hoc inops deterior bene qui sapita

Aaλα των -καλων τις χαρις, ει κακοῦς λος Φροντις είρε φει τον ευαιωνα πλευ- Multis honestis quod decus aut nitor, i prava mentis consilia edit eant vitae creatrices beatae divitias pLoid. pag. 27

Felices nimis , initia qliotquot ista quirin conspexerint eunt ad Orchini. nainque eos solos manet ibi vita ; reliquos , miserias praeter, nihil.

486쪽

In sabulae loeo . unde hae e derivata, meritio erat sorte τος λιιμ : Gῖτοὰ μζῶαις ανακειμίνου, cujus SOPhoclem auctorem laudat Scholiastes Coinici ad Ranas a47. Ibid. pag. 33.

Τυῖλος γαβ, ω γυναικrς ε Ουο ορυών Αρης συὶς προσωπολι παντα κακα. Mars, o mulieres, caecus, hirsutae suis velut ore frendens cuncta conriniscet massa.

λίκνοισι πρω ρεπεσθε. Turba in viam procedite manitaria, torvo ore quotquot Erganan satam Iove vannos serentes mysticas veremini.

LXI. Idem in Consolatione P. IOI.

Quod occubue Iit Inorae morialis, doles , nec scis an lysum hoc non sit ollia e re tu

487쪽

LXII . Idem in Quaesti Rom. p. aso. Διί κοῦρον καὶ πλησιανην εtuis iaρουσι καὶ βιες καὶ ἔαποι καὶ σνει καὶ ανγρωποι, οῦς που καὶ Σοφοκληι

γατ ηρ τε γαρ σου καὶ πληρης Iactaris ut equus pascuo in laeto solet ttiliaque venter, os quoque est plenum. I xIU. Ideni de EI apud Delphos p, 394. Oυ ναγα κωκ Ῥισιν, ου λύρα, φίλα. LXV. Idem de Orata de L p. 4 Id. - Πολα καλα rop x; Me α ριωποις, αῖ α ναr γε μηδίν ' ωga 3νησκειν καὶ τα - , λους δε ου, κατατον Σοφοκλεα. Senario non admodum eleganti sententiam concluserunt tEνησκει γε καὶ τα τοῦδε λων , λοὶ -' ου. Non Dii quidem moriuntur, at quae Sunt Deilar. Vestis suis Tragici sententiain expressit Plutarchus, sed ad vereus non respexit, ellios a Philostrato Conservatos fuisse credidit Gaiaheriis, non recordatus se eos legisse in Oedipo ad Colonum 6o7. Est horum gentemtia prorsus diverSa. Ibid. p. 41 7 Ου'μος δ αλεία ρ αυτον ηπι πιος μύλην. Grotiua aliter ac Plutarchus accepit, legendo αυrον, et vertiti Meus se sponte puIliis ad molam salsam tulit.

488쪽

48 et

α αν εοικεν - Α ἰαεμἴαίνειν καὶ κολούειν. EuΠident senarium laudat rursus in libro de fraterno amore p. 48 I. Sic euΠi vemit Giotius: Deprendere liorninum Pictaque est vitio obsita.

LXVII. Idem, Animi tranquill . p. 468. Ωσπερ οἱ Σοφοκλεους ἰατροὶ Πικρῆ πικραν κλύζου τι φαρμακου χολχν.

Si e prolatiis senarius in praecedenti tractatu P. 463. auctoris noni iner at in liliro de Facie in orbe lunae p. 9u3. sic Iesitur, et meo iudicio, rectius rΠικραν πικροὰ κ 1ρουσι φαρμακοις χολην. INVIII. I leni de Gam ultra e p. 5 Od. O μεν γαρ Σοzοκλεουες Nεοθωρ

Non finis idem consiliis , qui cursui. LXIX. Idem de Virioso piutore pag. 55O. Καγ χ nε κ ου νωπία 9αλα- μου και γυναικωνιτιδος ε πίτροπος ' ως ψησιν η παρα τοῦ Σοδοκλεῖ μετανοουσα προς τον μοιχον Ε πεισας, ε ε Θωψας. Suasti, e Silite id ebiaiulitus.1. . Idem SumpOS. I. problem. 8.Bραδεῖα με ν γαρ εν λογοισι ποοσἔολημολις οι' ωτος τευπωμενου , πο ἱρω δε λευσσαν, ε γ ὼθ ον οξ στας τυφλος. In collo ruendo laritus appulatis soni vix ipsa penetrat aurium soramina:

489쪽

tuetur aliquid eminus , propius nihil.Ibid. II. Probl. 5. Καὶ Σοeοκλης εἴρηκε που περὶ των Τρωων, ως Φιλιπποι καὶ κερουλκοὶ,

σIρυμενων ει γεγονε 'νυν, ου φαυλως ει ποντος Απαντα ταγίννητα πρωτον ν λθ απιξ. Sic senarium scribemium e Sse osteIulii Ualchenarius Distri Eurip. p. st v et . Prava est G in Coniectura, unde nata versio a Sophoclis et Plutarissii Sententia prorstis aliena is hi id quid M usquam, coepit aliquartilo id semel. IX. Probi. I 4. Ο Σοῖοκλεους Οουσσιυς φησι Σειρηνας εἰσαφικεσθαι Φορκου κορας αῖ ουντος τους Αιδου νόμους. Sumta haec ex Ulyssis sermone in Drannate, ut opinor, Οουσσεῖ ακανΘοmaim. Operara luderet, qui ex his verius integros serrarios concinnare vellet. Perspicue nutu video, nisi prioris finem :

Ἱ'ales amicos scilicet non hal ent, sibi gratulantur; quique talaeni, optant fugam. LXXII. Idem in libro An seni sit gerenda resp. Pag. 9'

χαλκος, χρονω ο αργησαν η υσε σIεγος - Nainqvie aeS Velut decortini splendet tisilaus, titi una non liabitata tona pore concidat cloinus.

Hac comparatione cum alibi utitur Plitta ichus , tum in libro de occulte vivendo p. II 29. ubi Pro eυπρεπής aninus bene legitur sυγινής. Ovimus Amorum I. S. II.

490쪽

Aera nitent usu : Vestis bona quaerit haberit Canescunt turpi tecta relicta situ. '

μιουργοινρος. Ista in Senalios dige sSit , alias lue Sopliocleis conjunxit , qtiae decliuius supra LX. Gaiaheriis ibi laudatus ad hunc modum. Λίκνοισι προσJρίπεσθε, καὶ παρ ακμονι συα αδι βαρεία τήν ἴλην υπηκοον πλαγαῖς τε δημώουργεῖτ α ιυχον. Sed praeterquam minime apparet ista olim sic continuata fuisse, sunt stilenaria non unam ob mendam Sophocle anctis ni: Solet ille pilinam in υλη

Eυ γαρ και οιχοτlατων λογος συIκολα ταμῖοιν ες μίσον τεκὶαίνεται. Perperam in impressis legitur 6Rολλατ ες μεσον ἀμφοῖν τιταίαι. In Valchenarii scit eclis lectionem e Codice enotatam reperi O τείαινετω , II de in proclivi suit senarii nil ineros restituere, Graeca niale constituit Grolius ; verum Sententiam eleganter eXpressit tQuainvis dissidens sentensia

facile iugatur, inedia si placeat via. LXXV. Dein in libro contra Epicuruin p. IO93. Sophoclis quaedam profert a librariis tam male habita, ut non interpretem, sed vatem, de

sidetenti Ναυσιμα.εῖ ν ἰλαφθην δ' αν, καὶ τω ποτι δειραν, ἔρχομαι ν , κ

τι λύρας, εκ τε νύμων. Ista emendatA dabit forte W3tient aclitus in ediistione operum Plutarchi moralium, quam RVide e Xspectamus. Si quid interea conjicere licet, ad modum ScΩPta olim exstitisse vis dentur I

SEARCH

MENU NAVIGATION