Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

41쪽

Wiod paucis annis muria uere si luctu esset, reni tempore philos illine Ciceronis tomim rei uin Laciantius tum insi. a. m.

λομενης ἐγκαταλείμματα περιύωθέντα ι συντ φίαν καὶ εMτWα;

παροιμία ηπου καὶ τολο ...uanc de proverbiomini origini sententiain sex solonii illo et Platoni, sit politie praecipiti et in Tini eo et iurat gilius et Aristoteli Pemibyaterimi ita placito ili metuit atque lillosoplitiae non soli in altumii late

sod vicissilii ne repelita in illic dialogi il liit opitiae pi incipio aptain 'enseo nego aut 'in a linivei litui in liliri παροιμί γι, D. L. 5. 26 es ad se polit uti. praelationi in recie reseri . luitiis eniti nὴ iii aput paroe- in log miplios . iiii ex politus inaxime Aristoteleni inultui in proverbimim testen appellant, neque alibi vestigiunt ultimi deritii uri

Simuliuius est ludiis et istu ipsum SDesii utentoriae obvomaiiiiii suisse iniene suspiceris Pseu stoteliei uictoris libri nihiulia sic a Ri074 hi sabulosas de deis opiniolis anti pia 3 cuius iani philosophiae reliquias esse censentis: πολλάκις ει μέν N εἰς το μνατον ἔκ rin Ma

42쪽

Plii laridi ait v. i olol. 20 ὁ δ Ἐράκλειτος ως μέγα τι καὶ σεμνoi ὁιαπεπραγμένος εδιζησαμ μ/. φησίν ἐιμωυτόν , κα των ἔν Λελφοῖς γραμμάτων θειόματον ἐδοκπι et γνῶθι σαυτό iura dii και Σωκράτειάσω- ω, καὶ ζητήσεως ταυτης χρχὴν ἐνεδωκεν es Plat Alc. p. 2f. Αριστοτέλης ἐν τοῖς Πλατωνικοῖς ιρηκε.

ct clem Alex simul. i. i4 60 p. im Syli, το - ουν γνῶ Ἀ-- οἱ εὰν Δωνος υπε ποαι χαμαιλέων ἐν τῆ συμψεων Θαλου hinc ea ne balin D. L. i. a f. 'ΑριστοτΩης- της Πυθίας.uo tramienium indicavi Boumoi, PlMuniea Aristotelis opuscula. Pullius ima p. io tria illa fixe Chilonis sive Pythiae praecepi Delphio et Pi ii chariti. p. is impie primum nosse se quemque iubentis M erat philosophiae pie principio verta faciens memorasse Aristoteles

44쪽

ποιολι την διττὴν συστοιχίαν των κρειττόνων της μεν γεισθια 'stρομάσδη της δε ρειειάνιον et Plutarcii de is reserum poetarum velut 0rpliei v. si . l0 ei inagoruin die limo, nullo ad principia relatis sententiam etiani it se tangit Arist. nietaph. 3, 4. 10. Philopon ad Ar de atilina t. 5. Ial0hra ἐν τοῖς ορφικοῖς καλουμένοις ἔπεσι. stinuiter te gener ait. I. τοῖς κάλλωμένοις ορφέως ἔπεσιν s. U. ι' sup λεγομένοις εἴπιν ἐπειδq, δοκεῖ Oρφέως εἰνια ἔπη, ως καὶ αυτος εν τοι περὶ φιλοσοφίας λέγει reuo μὲν γάρ εχ τα δόγματα, ταλα δέ, γιν νομάκριτον ἐν ἔπιοι sed et codd.

sicii aput ipsi ilia Aristi l ili in iussa pli. . si οἱ θεολογοι οἱ εκ νυκτὸς γεννῶντες es. Bonita conini P. 'U.

45쪽

β ,ἀσα φύσιν προφαντευεμ τε ιαὶ προπορευε τα μω οντα se. D. Ei dentia est. esta iraturiis apud Veteres oripateticus Aristoteleti se mares uini divinatiuite civ d divin. 2. - s. i. a. m. M. Plae plul. o. ix τοιαυτη ἡ ἐστι κιὰ ἐντρκιατα τον θανατον χωρούθαι τῶν σωμάτων.

46쪽

κοὰ ἐγκελευόμενος τοῖς - - ω κοσμουμενοι στρατιο τιτις, δον,

terras nox opaeane tum coelion tinim rei merem astris distinetum Gornation limamre lumisium purietarem tum crescentis in senescensis ramique nnnium ortus es occasio estque in ovinia et erusta eratis imini ι-

47쪽

i555s. 44' λέγει δὲ περ4 τουτου ἐν τοῖς περὶ φιλοσοφίας καθόλου γαρ ἐν οἷς ἐπιίαι tora βέλτιον, ἐν τουτοις ἐστί τι πιπι si καὶ is n)ῆρυντον ἐπινουν ἐστὶν ἐν τοις ουσιν αλιο δελ- έ Ἀων. α ν λε',

μεταβάλλει si vinii, καὶ εἰ - Howη κρείττονος η χείρονος, εἰ- λα,- η ς πρός τι χειρον φῶς καλλωνός τινος ἐφιέμενον

ὁμο-- -M--ττόν τι ἔχει λυτουί. - μεταβληθροεται, ἐκεῖνο γαρ- ην πιώτερον, - - χείρονος το κρεῖττον πάσχειν θέμις ἐστί iis ἰ μέντοι εἰ υπὸ χείρονος, φαο- αν τι--ελάμβανεν,--ἐν δὲ ἐν ἐκείν' φαυλον. ii ουδὲ Anno μεταβάλλει - καλλίονός τινος ἐφιέμενον οπιδε γαρ ἐνδεές Ana τι- αυτου κα---δενός ου μέντοιουδὲ προς το χεῖρον, τε μηδε ανθρωπος --τον χείρω ποιεῖ, μ ε δὲ ἔχει τι φαυλον μηδὲν οπερ αν ἐκ της εἰς το χειρον μεταβολης δεαβεν καὶ ταυτην δὲ απο ου Miletum se Πλάτωνος πολιτείας 'Αριστοτέλης μετέλαβε τ' ἀπόδειξιν iani refert Platonis arguimenta).

Manis tuni est Aristotelem veri,is illis quae a Simplicio explicantur, non librui iii iendam citare, neduni ipsius queiulam intrum antea ellitiiin, immo relegare lecturum ad nota illa et vulgata Platonicorum arguinenta τα ἐγκυκλια φιλοσοφημπια, cs etli. l. 3. Rose . 04 sq. s. p. 4 , qualia ite hac re ipse Plato propositerat reipulitica secundo p.ram X I.). cuius ei propria verba in ilientem venisse locent illiinia: -τ' εὲς τῶναυτου καλῶν ουδενος ἐστιν, quae respon leti Hatonicis o γάρ που ἐνδεοῦγε γομεν - θεον κάλλους Wαρετης uu Simplicii autein argri intentatio, qua ipsa libroruit de pliilosophia auctoris verim repoti voluerunt Itavaisson essa fur a mei. I p. 67 et Ournot Platon. r. p. p. II). adeo non solum Platonis sed ipsius libri de coelo verbis nititur ea leni inini u guntur 1aec: ἐκεῖνο γὰρ οῦ η θειότερον χυδ. -ρ ἐνδεές εor των αυτου καλῶν Ουδενός cun Platonicis praecipue conseras

48쪽

argunteiiuina ex linimine minitim τε μ ηδ ανθρωσως λων ei αὶ ui necessiiii litiem iiiiiiiiii:im certain inter texliis alii non ut commentatoris, inter libros de coeli quos volunt de pli ili sopitia obtineri tui elusatur, eam qui lena ut ex austro alterius li,ei eripio prosei i ta l. attanien a Qie is qui lilii Pili eiu lo vortia fecit, lutim ad eos de leo iniunt tabili ser ninni,s rei uiuacqvi satis noti essent militibus suo iiividani in ea lam rei rammi recuritatus est, paeni talium qui quae alibi trariata esseiu et citatui ars oriat et revet a citat, vix si usus eo esset citare ineglexisset ite limilia neglexisse ut qui aliena citantis specimi affectaridit, alienis ipsis si id Platolii eis verbis usus reperiretiir , ne si prosectu auctor dilatim de pliblosoplii ita reeor latus esset exilia haecce notae cuiusdam arguimeniatiumnis Vesum ut his potissimiliti insisteret quae in suis non nisi in idiim caret et quasi suppleriit uirituique igitur vinum pariuno eonsentane ini, veri simile eri militem illain argunteiiimitu seriein, post pinu ex nuitua ruulani partium innua in universum taec a si eriterii ad librili in de philosophia materiani petituere, ab Alexandro nam ex hoc ipso eam a luseptim translatatu esse cui ei proxini hic delie optinia quaeque ex Theniistio proliatur, qui ex ollati sunt eandent relidai), al, Aloxamiro lotur ex Αiristotelis in libro de coelo veritis ei ex ipsa quam in P ciuis Vi Platonis demonstruit, ne deduciam ei quasi con*0Minui esse ut iiii in breviter Aristoteles tetigisset ipse resu rei id quod plaud ex more eius suisse docet continentarius ad metapli tua in quo et de id risit iunicari inimis ad L, s exposita ne a quoquaui qui lume novelit igni rati ii . quasi si rect ilisputata sitiit speciosi Migui uiu tulit resia nisi

pioque auctoritas paritui constet seri enitu potuit ui non iam ex uerio quodani timuini,nio diceruntur quam ex parata ilia in ei consueta de

de rebiu it Oinis it usuilonibus exponitur omnino comentane n

49쪽

a odium dicunt potetium et ue a notum a sunt con nat nam disinum corpus iniit mes miretur profecto non commututu nec mi u leni adnutu . alimon si commutaretur necessarium foret, ut res eae se rei is tali nnuasio non reciperet riuo u , omnino id a quo commutum notultius exulisset quare consonum esset. ιι ipsum disinum nee primirum diceretur si per ex in Miros et leommearet minobilius essem etenis mi uiue dissentvneum foret, u multure

τον μεταβάλλοι rei καὶ χλοιοῖ Λῆλον, ς, Ora εἴπερ αλλοιουται. Πότερον λ επὶ το βέλτιόν τε και κάλλιον μεταβάλλει ἔα imo mi επὶ τοχεῖρον, a ri uibrili ἔαυτ οὐ 'Aνάγκη, ἔφη et χεῖρον ει περ αλ-λοιουται Ου γάρ που ει θεῶ γε φησομεν τον θεον κάλλους Ῥοετης

ciceri, a iura M. iis inum renu tuus iste stoicus sapiens sybri, uinum ista dixerit, neni et Humen rutionis tu reum , n-dens es praes ad disi Aristoteles pes illum desipere licui neque

enim orium esse minam mundi in quod nulla uerit notu consilio imito sumi Mari operis inceptis, ei ita esse eum undimi remion ,, nulluris iunios quo motus mutui nemque moliri, nulli seueritis hirn ius temporan exsistere, ut Minornatus unquum di psium Occidui.

50쪽

- 44 17.

18. Selmi. Dii imp escii l. in Plai Phaletl. p. lli illi de terra aettierim incolis longaevis et niurbi expertibus e l. incia p.ram ora δὲ δει, καὶ olo γένει ανθρωπιον tam υτω τρεφομενον, δηλοῖ κά ο τῆδε ταῖς η-καῖς ἀκτῖσι μόναις τρεφόμενος, ο ἷστόρησεν 'Αριστοτέλης uin αυτός. M. ili scit. l. ad eundein locuni p. 203 εἰ ἐνταυθα μόρησεν

Ἀριστοτέλης ανθρωπον --- καὶ μόνωτβ ηλιοειδε τρεφόμενοναέρι, τί χρη περὶ των ἐκεῖ οῖεσθαι;

citavit Patricius ilisc. Peripat P. d.