Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

발행: 1863년

분량: 733페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

u;irpocri se quo suid , An nona ona. s. ἔλλανοδίκαι Ῥπερ&ης ἐν ' υπὲρ Καλλίππου προς Hariolo Ἀριστοτέλης πλείων πολι--α το μὲν πρῶτον φηγινον κατ-στησαι τους πλείους ἔλλανοδίκην, χρόνου διελθόντος β, τ δε τελευταῖον θ. Ἀριστόδημος ὁ Ο Ηλεῖος φροι τους τελευταίους τιθέντας τον αγῶν ἐλλανοδίκας εἶναι , αφ'

rnale decli καὶ σαν Ουro vo με πάλαι ἔννέα ἐτα δέκα naale δυο in Εtum. καὶ το τελευταῖον η naale πεντηκοντα in Lex. SegJ nisi potius scribendum est εἶδε duo, T synde, in Lex. Seg.

472쪽

nare licet hiter iustiones Homericas omoum p. 342 a Sirati, inserantiis scit ad M. γ, os ad Aristotelis ιαπη uri αυμ ηι in id i l non Mulier ait m pertinere non videntur. Nπειρωτῶν.

ad euii leni populum spectare , illi liir sacile eoncedas Mei tu, Anal Alex. p. 88 et Mullem ad la pol. 34 suspiciintilius ei sus particulam illam Rhiali vindicandani esse eunt ei iii in lirario Thessalieomin Epiroticos Molossicos seu et Thesproueos populos enumerasse ex ipso Stephano

uade uti nunc legis parcius exilit,ita et sere nuda in Italica radain

473쪽

repulino mitulisse Aristoteles videbitur non de Thessalis ille agens se de Hid Aininae statuit, ut i liuitella ira sit. Vetusti invi de re misi a s: mon refussissima νιπι- neas ut ire e stimemus a uineas et psit. 14. in 1 η miliis a catone et Varrone celebri lae varia sile quilius Phil. ia, . colum. I. aio se re misi. r. ii nudus et Italiae luciis Velui ἐν τοι- άπα tu χω ς, ulule appellat Mur vinum Neaponimuina secundunt Galen uter . nies x. 12 4 p. 833 Lips. Pio loco non recte usiis est L. Dii Mari lcri u p. 360. ut auteni ο Ἀμιναῖος ό Νεαπολίτm, ita lamis mi Seminitum eundem calentini p. 834 λυμιναῖος ὁ Σικελός

de Antinae campaniae Staintiana v. Plin. D. 4. 47 colebantur et ex Italiani Antinae Suriaca Plin. 14. q. l. Bittivnic; Geopon. b. 17. s. 4. 1. 3. 8. 22. H. Probiis it Turg. p. 47, 25 Keil, de noniine viaisequani tria extant tostimonia, ilicerta lanaen 's a Ttiessalis pnina secunditam Aristoteleni oriutulos Aminaeos ad Peucetiani reseri uesyclitus s. μιναιον λ ενος , τον οἶνον λέγει η γαρ Πευκετία δειναία λέγεται. at Macrobius Miturn. 3, 20, 6 ita: parrem sta sunt senem, Aminaea scilicet a regione, nam minuet Derun ubi nunc Falernunt est ubi quunt uariluinus t. Illis lit, eil. Par. 1685 ili Saliuntino Peucetiae agro cogitans propter Pliii. . l. 6. V niale Salon tuni limo uri,is

474쪽

λαμπον ἐκεῖ τους Wiταδευομένους --τος λέγει κοα οτι υριστοτέλης στορε λοιμου κατασχόντος καὶ κορmum πολλῶν γενομένων του ανθρωποπις ρευοντας αυτους καὶ στερικαθαίροντας ἐπαοι

δαῖς ἀφιέναι ζῶντας καὶ ἐπιλέγειν ' λωφω φευγ' εἰς κόρακας

Ab historica lia explicatione politicaque plane diversa sunt suaeiana se iiiiiiiiii Aesopi stili. 0l et Aristidis paroeiniographi: Mis ouuies Pausalitae copias e lexico Attico repetulit Inlotius p. 10 24 Apostes. 7, 96 et ex parte ita scit ut primae explicationis loco alia ira in litanis genaina insererentur Suilla s. κόρω siet etiam schol. iii ,lem.

Alex. p. 97 d. L s.). eas auteniri illὶ ineas esse praeter cliol in Aristopli nub. I 33 et glossain uesycliti sere nudant locet Zenoli 3. M. quipri in tanti in rotinens ait κόοακα e εν Θεσσαλία τόπος ἐστι Κόρακες ὁπου του κακουργους βαλλον uariu opter alteratu prori lili sor-iliati βάλλ' ἐς κόρακας gen 2 77, cliol. r. l. c. Suii l. s. v. ' θεν

παροιμία μέμνηται ὁ ταύτης Μένανδρος συνεχῶς λέγουσι δε τι Βοιωτοῖς Αρνην siti. της Φθιωτιδος cI. Scliol. ll. π, 33. Boeotis

φυγόντες κηο ιν ινα τόπον ον ἐκ te λεσαν Κόρακας. μετ δε ταυταεκβαλόντες τους Βοιωτοῖς οἱ ιολεῖς iiiiiii οἱ Θεσσαλοὶ ἔσχον την Αρνην οικείαν ουσαν καὶ τους μαρτάνοντας με στασιν εις - Κό- φακας κολουμένους. Aristotelis explicationen iuvii ait proveri,isi iiii litumni Aristotelis nunquam citatuit refert e Malle D. 280 nee ita uritie exposita sit ut sinus quain cui Oppoliti uriniecellentiali Malamini reipublicae eonveniri, epi maioris mura videatur cetera quae deni essent repetere nun- si enus iiiiiiiii similis auten in , an leni redire eandenique rein spectasse

475쪽

Correcturae 3 appositas coinIIaen lat si iiiiiis postea Iasianis retitio apud

476쪽

ην- ρέχειν κει ὁπλιτικον. καὶ θένοντο αυτῶ ἱππεῖς ρὰν συν τοις συμμαχοι πλείους Ἀκτακισχίλιοι , πλῖται δε ἐλογίσθησαν - ἐλάττους διςμυοίωι . υλταστικόν γε ἡ κανον προς πάντας ανθρώπους αντιταμῆναι ερρο γαρ ἐγ ἰνων γε καὶ τας πόλεις αριθμῆσαι.εῖπε δε - τοῖς στεριοίκιλις, ι τον φόρον σπερ ἐπὶ Σκόπα τεταγμένος η φέρειν diversum autem de Aristotelis tot, Prestori Philologiis ut p. 39 iuiliniuiti illi post equites et Oplitas peliotarminexcidisse mentioneu statuens bos ipsos gessisse vult τρί' ἀκοντια η μα-

Athen. XI p. 99 λάγυνον δὲ μέτρου λέγουσιν εἶναι ονομα παρατοῖς Ελλησιν - χοος καὶ κοτυλης, χωρεῖν αυτο - τυ ς'-- ας δώδεκα. καὶ ἐν Πάτραις δέ φασι τουτ' tam το μέτρον τρο λάγυνον αρσενικῶς δε εῖρηκε τον λάγυνον Νικόστρατος ... Λιφιλος . . . 'Αριστοτέλης δ ἐν γ Θετταλων πολιτεία θηλυκῶς λέγεσθαί φησιν πομετταλῶν την λάγυνον κῶ μανος ... ovdετέρω in ιλος ἐν αJελ-

ῆς ψηκεν . . . Ex i iii leni sontera uli. 0 7 2. Pani pluto scilicet t. p. exico coimicolii triui), cui ouiuia illa ite lientur quae de vitriis ποτηρίων vi l ἐκπωuαIων nolinnibus exhibet Atlaenaeus libro undecimo in exici torviam rationen - lite plane coiiverso. s. etiai Moeris p. 202, is Beluc. λάγυνος αρρενικῶς Ἀττικοί, θηλυκως Ἐλληνες.

477쪽

etc. multi alii dein te auctores antiqui citantur, opillius Anticlides apuit Plinium quoquc reperitur Aristotclein naittit qui eodem uni Plinio et scholiis loco utitur quonique exscribit Suida s. γράμματα Clemensul.

αδ- Θ X quum a Palamed inanes set sexta Ane rei p. 782 eianon grauim. p. iis . ariticulMes in Muny inuitisse eici de univiliae materia io. Fratra Veni epis . Gr. p. a. is. In Plinii auteni disputatione quum coniuncti semper se ter quidenhailaravi. Aristoteles et Theophrasius Aristotelis rasimeninui latere M

478쪽

- 473 in cim fideiris in hoc primo loco non numis. sto Mophrasti cui ore nitur sententia elatur, rati in celeris qui munitur: lapicidinus Mn nriremio res, tu i -ries, Mol ea, minui civi Theophrast urae 3phrastina an Phmominius uni. . . Qin asinu pinu - aes,uphrasto Pintanotio Atheniensis v. h. e. r. ine, iam vero ubi cum liuiuiomia illa cassini coniunctum apud clam M. LII p. 5a, et i .ips le-osti nivit i l alio loco pretiebet sinitis: iuri me iuria e Ha ιιι rum Cadmus Phoenix ud Pangaeum montem, suspicio ii scitur liberius Aristoteleti in Dies inmini republici de scacini meritis spinasse eique multa dei, diri irae ii dispersa tegetantur apud um uo scriptores, ita nune leguntur arviliunium.

Zelioli. ymi v. n. 7 9 et ili milite testimoniis abiectis in Pliit prov. τὶ

479쪽

copii miciorem inimemini decem alieniunt, ex ueraesulis πολ- ratim sagi uento γασέων inseripto intelliguit r. iuod ua liabet p. 28schia ):

τουτοις ου ἐξῆ, ἐν γάμοις πλείους ἐστιῶν τῶν Mκα καὶ γυνή -- ἴσων γάμους mutis πλεῖον ἡμερῶν δύο. iae ex eodem Aristoi

480쪽

Plutarim quaesi Graec. 14 τίνες οἱ παρ' Ἱθακησίνις Κολιάδαι Mi τίς ὁ φάγιλος τω υδυσσεῖ μετο τηε μνηστηροφονίαν Οἱ πιτν- φ των τεθνηκότων ἐπανέπινσαν, μεταπεμφως δ' - αμφοτέρων διαιτ ης μοσπόλεμος ἐδικαίωσε τον μεν δυσσέα μεταναστηνα καὶ

σεῖ των εἰς του οἴκου αδικημάτω καθ' ἔκαστον ἐνιωυτόν. αυτος μὲνουν εἰς Ιταλίαν μετέστη. την δε ποινην λυίω καθιερωσας ἀποφέρειν ἐκελευσε τους θακχμίους η δ αλφιτα οἶνος κηρία, ἔλαιον,αλες δε ρει πρεσβυτερα φαγίλων φάγιλον δέ φησιν Ἀριστοτέλης τον αμνον εἶναι es t Iesu li. s. φάγιλος αμνός τους ε περι υμαιον ἐλευθερώσας ὁ Τηλεμαχος κατέμιξειν εἰς τους πολίτας καὶ τὸ γένος ἐστὶ Κολιαδῶν ἀπ υμαίου καὶ Βουκολιδῶν vulgo μυκολιων. Laust. addi ' M p. 0lf απο Φιλοιτίου.

SEARCH

MENU NAVIGATION