Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

721쪽

primus vidisse Meepimus Angius duos spei e ei Grani hoc primorinniani violentiae imitu aetatis uriuiti iniae invenium sui mox inmiente denuo iactarie lis ut iiiiii Meuim Mon posteriorum sere micimini atque Roninui impeio litterae omies imomini Alexamlatitur in copiis nu-imuntur qui per duo paene alios miliari niori secula novo mini ipsa

scientia tuis mim artiore obuii is M spreulati in ii Verani, ita ii ide Nili stagnis iradidera tali eophrasti aequales inter mios mictor de Nilo seiularisinistes Pit,leurae is pos quisuiue sere se nil repetitiis iis iani hinnitulum et intrantibus: istuc diu renatiui erat prouenia illud de Nilo abhinc denuo ad haec nostra innipora celei, minium quod

Ουκέτι πρόβλημα erat Aristotelis inscipulis ut supra se am) qmM posecti abire iusserat Erat milienestia loeuius ουδὲ γειν et μναα αἰτώμιγοιήσεως τολμων, σαφῶς ἀφικομένων τινων εἰς τας του εἰλου πηγας καὶ τους ομβρους τους γινομένους ωρακότων.

Ad p. 62e inter dubia exhilioudiis erat l3a silitianivis ter rei irratis manen Aristotelis errore pio lati iiii sit - ct in sinini caiisa paulo anterita a Lotos lienis auctoritas 3 2η gemiuio suetis sexti impirici miV.

niavi. 3. 57 6 adHra, sin J. ο): ira γε υριστοτέλης . .. φησὶ μελαδιανοητον avo το - τουτων - των γεωμετρῶν λεγόμενον μηκος π τις, αλλα δονασθαι χωρὶς σωσης περισκελείας εἰς ἔννοιαν ημῖν ἐλθεῖν. στησι του λόγον ἔκ τινος ἐναργεστέρου οπο- δείγματος - σαφους το γοῶν του τοίχου μῆκος, φημί, λαμβάνομενεμη vi επιβάλλοντες -- τω πλάτει, διόπερ ἐνέσται καὶ το παρατοῖς γεωμετραις λεγόμενον μῶμος χωρὶς πλάτους τινος ἐπι-ἀν, ἐπιμερ η ις των ἀδηλων ἐστὶ τα φαινόμενα, πλανώμενος η τάχα

ii sere solent sempia nereia iam eis inniniam mistiani tuetur gnaro non probet lanien et expositionis amnes et inventomini novitate quodaminodo deiecini in tu ium iumris atque anu pinus receptae libiulorum Alexandi uim iiii iei tritam opinionis quae nullo in lanienioniiiiiii patronus ille extiterit, ita ui melim quidem librilin lilii editum

722쪽

exotericis sermonibus quos vocat Aristoteles qui biisque ipsi iis ε' illi dialogos citases 3 praeter veri specie in siligit Borii avs - lio en initotius ilispillatililii iis lilii sane sumtametit tun - go iiiiii initio es. le Ar luit'. i. t M sq. sup I a p. 25 significati tui e nini sicliolae luatonicae ferinones quales le certis plitio sopitiae locis italu liantur iii ultor uni- iii ctiain scriptis ilialogis e litii 'aiit , Plato ilico huii igitur ili sputationes Ouinilitis illi pili losoplitiae piri';ini larent notae noli Aristololis ilialogi

διοριζόμεθα poli l. 3. 6 ii iiiiiiiiii illuit in insuit plivsicis τίθεμεν ra dιὶ

praeter Min uiuii iiiiiiiii seripta, cs. Conain. p. 74 25β. liabebat

723쪽

Me continentarii in consuetumes Bu digalensium in quo multo ne versiones illas odii p. 227 euaveria Plutaretii sint menta nobilitate apud Stobaeum. s. p. 22 p. 100. p. 63 p. 214 redde viti W-μι

ne meas. - Inuta iuuia tuo lain lim obscuro p. p. 10 s. m. ε terum easdem platio fictus illi Iutitarchus nobilitatis stiri virint. coniuncta laudes identidem Praledicat ipso caligor, s. p. 2 et Poe

724쪽

γορίας ταν iam ἐν τοι πρωτοις ἐν τοῖς μι-ς ἐν τοις τελευταίοις της πραγματεως ἐκείνης, --τοῖς διαλόγοις ---τα--κραγ- μη δυνασθαι τρώγματι- τω συμπαθειν κών τις αυ- τον - ται δια φιλονεικίαν αντιλέγειν. -- καὶ

γηκεν.

Eodem soni quo Proelii, iam Hiii relius usus osse videtur adricolui ta τάς γε μην ἰδέας περι ων ἐγκαλεῖ, Πλλωνι πανταχουκινων λυριστοτέλης καὶ,-αν ἐπάγων πορίαν -- ἐν τοῖς ηθικοῖς πομνῆμασιν, ἐν τοῖς μετα τα φυσικῆ ἐν τοις φυσικοῖς, λα των δε οπιφκω ν διαλόγων, φιλονεικότερον ἐνίοις 3οιενη φιλοσοφώτερον ἐκ των δογμάτων τούτων - προθέμει, την Πώ-

περιέχοντα πάνθειοπι ἔλεγέ τε, -- ακουειν, καὶ κατακερrο-

μων - πάλυ μῖν ἐδεδίει περὶ της οἰκίας, μη βιαίοις πνευμασιν ἐεύμασιν οπ. R η χειμῶσιν ἔμισίοις η χρόνω η ραθυμία ης ρ----σης ἐπ μελείας ἀνατραπῆ νυνὶ δὲ φόβον ἐπικεκρεμάσθαι

725쪽

θρώπων πληθι εις τε Ἐλληνας καὶ βαρβάρους και τους Αλεξάν- δρω oci cita ori/τας τοῖς ἐν Ἐλλqσιν, φίλοις χρῆύθαι τοῖς βαρβάροις ως πολεμίοις βέλτιον εἶναί φησιν αρετὴ και -κία διωρεῖν

ταυτα spurii pii luin ii contia iit licvio, revera ita secit Almathlor non mi verti. stu προς την διάνοιαν σκοπῶν την των ἐπεσταλκό

p. 608 c. s cs. . p. 61. Sane igitur de ilialogis περὶ πιλοσοφίας lusus istinius Iacobus

726쪽

Indo auctor III

qui Aristotelis tragine ilia praebent

Antoniunmelissa vid. r. lib. sentent.)

727쪽

in Theodosis emi. i. I p. 7 GL

730쪽

a. εἰς δατητῶν p. MI 376 θεσμοθετῶν ἀνακρισις p. 70

Pericl.