Anacreontis carmina a Joanne M. Bossio latinis phaleuciis reddita recensuit et nunc primum edenda curavit textu greco e regione posito Bartholomaeus Catena a Bibliotheca Ambrosiana

2쪽

Quae primum anno . huius famili M. ex Caroli Tauchnitii officina prediit' Anacreonticorum editio a

fiaefero curata, accurato exscripta erat ex altera

Bruncksi editione, quas a. W86. Argentorati prodierat,

et in qua Bra1nescius textum ad Vaticanarram membranarum lectiones, a Spatellio recens publicatas, emendarat. Is tamen textus ideo hodio servari amplius non Poterat, quia ex eo indo tempore multa a multis viris doctis erant eruta et stabilita, quae necessario sequenda erant et in nova editione recipienda. Quare quoniam typographus in instauranda veterum scriptorum bi l liotheca Anacreontica quoque novis typis exscribendi consilium ceperat, miaecunque in iis ad recentioriunemendationes refingenda erant, resinximis, deque omnibus iis in nolis statim post lextum positia breviter lectorem monuimus; Brunckii tamen animadversio Des sine mutatione hic quoque a likinnis, quia et utilia multa continent, et ex tot inde annis in hac editione conSuetae erant legi.

3쪽

Stephanus anno 1554 exscripta dederat, et quidem ex codicibiis duobus, quos deinde ipse delevit. Eadem sed alio ordine legebantur in codice Anthologiae Cepha, laeaei ex quo Spalettitis Romae 3783 exscribenda cur vit. Ipsa autem collectio a quo primum aut quo tempo re suerit instituta, nuspiam perscriptum legitur. Hoc certum est: ex antiquo illo Veri Anacreontis. Volumine, quod quinque libris compositum suerat, quo te incommuni literarum naufragio persit, nonnisi pauca quaedam in halic nostram collectionem sexvata Psse, leaque mixta hodie legi mullis seriorrum imitaminibus,

quae facile vel ex metro male servari, vel ex dictione vel sententiis discernuntur. Quidquid enim contrarii inmum peccat, aut cum linguae aut meos elegantioriS s genio male concinit, id Anacreontis non esse posse con- lsestina sequitur, utpote quem bonum praeclarumque lpoeta in suisse omnis antiquitas testetur. Atque per causas rationesque modo commemorataSmerito pro genuinis haberi possunt I. U. III. IV. IX. XI.

XII. XIII. XVI. XVII. XIX. XXXIII. XLIII. XLVII.

LVI. e quibus XVII. ab A. Gellio citatum Iegitur. . Praeterea LIV. LV. LVII. LVIII. asseruntur ab Stobaeo ' Amenaeo, Eustathio, Hephaestione, Heraclide Pontico. Denique fragmenta illa pauca, ab iisdem sere allata,' quin genuina habeantur, non ambigendum Videtur. Flormit Anacreon Ol. 62 - 70. natus in ume Teo; l

4쪽

undo tamen Inature, Cyro Asiam Vastante, una cum

parantibus Abderam Τhraciae secessit. Ibi quum haud eximani sibi saniam carminibus scribendis peperisset, Samum venit, et illic perpetuo a Polycrate magni habitus est. Is quum Ol. 64. interfectus esset, Athenas ab Hipparcho accersilus est. Quo pariter occiso ab Gephyraeis Ol. 66, 3. , primum Teum patriam, repetivit; dein do, turbis illic ortis, denuo Ah, Ieram concessit, ubi ad annum aetatis 85 vixisse perhibetur. Quanti eum secerint doctissimi quique homines, ex plurium Sermptorum locis luculenter apparet, ut Plat. Phaedr. pag. 235. Hor. O l. IV, 9, 9. Cic. Tusc. IV, 33, T . Ovid. Τrist. II, 363. Art. am. III, 329. al.

Di sitiroci Corale

6쪽

Iterata hac editione, quam rogatu Bibliopolae, pri ris exemplaribus omiribus mstractis, adornavimus, prodit Anacreon venustiore forma, et emendatior, ad Vaticanas membranas, quas bona religione sequi placuit, 'exactus. Publico literariam bono Ioseph Spalsitti ante hos tres annos aeri insculpius Romae vulgavit XVI. praestantissimi codicis pa*nas, Ptibus Teii senis reliquiae continentur. Accuratissimum exemplar ante oculos habuimus, a quo discedere nefas duximus, ubiscumque nulla oboriretur corruptelae suspicio; verum ubi vel errore vel imperitia lapsum librarium deprehendimus, quin et si leni derogaremus nulla nos superstitio tenuit. Vale, amice lector, et hac nostra opella lubens MIere.

8쪽

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ

ὁ βάρβιτος δε χορδάῖς

Φυσις κέρατα Ταυροις ὁπλὰς εδωκεν ιπποις,

ANACREON.

9쪽

210 ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ ποδωκίην λαγωοῖς, λέουσι χάσμ' o&0ων,. τοῖς ἰχθύσιν τὸ ν τόν, τοῖς ὀρνέοις πλασθαι, τοῖς ανδρασιν φρόκημα 'ri'αιξὶν -κέτ' N Ois; δίδωσι κάλλος

ωικμ δἐ καὶ σίδηρον

ὁ δ φως, ἄνοιγε, φησί, βρωος εἰμι μη φόβησαι, βρέχομαι δέ, κἀσέληνον

κατὰ ν νωτα πεπλάνημαι. ἐλέησα ταυτ ἀκουσας,

ανα δ ευθυ λυχνον ἄτας ανἐωξα, και βρέφος μεν

10쪽

Ω Ι Δ AI. ἐσορῶ φέροντα τοξον πυέρπάς τε καὶ φαρέτρην' παρα δ' ἱστ*ν καθίξας,

παλάμαισι χεῖρας αυτουανέθαλπον, α δἐ χαίτης .

φ)Pe, φησι πειράσωμεν τόδε τόξον, εἴ τι μοι νυν

φάβεται βραχεισα νευρτ

ἐπὶ λωτίναις ΤΘ ποιαις στορεσας θέλω προπινειν '