장음표시 사용
1쪽
LIPSIAE , TYPIS B. G. TEUBNERI.
2쪽
Brevi temporis spatio post priorena huius opesis partem
ante hos novem sere annos emissani L. D in dorsia prodiit Oxonii ,, editio Secunda auctior et emendatior Quae lium eorum non tantum codicum, quos olina Gai litis comparaverat, accuratiores exhil eat collationes ac pleniores, verum nova etiam lilirorum manuscriptorum quae ad emendanda Xeno- . phontis verba conserre aliquid viderentur adiecerit subsidia,
quae in priori fascicillo de codicibus p. XXX sqq. praelatus
Sum, ea nunc erunt, quatenus livi ius ei litionis fert con litio, retractanda.
Ac primum quidem libri Ρω isini B. accuratiorem quam Gallium se habuisse collationem praedicat L. Dimior sitis. Non pauca aluer descripta exhilbet, plura etiani addit ab editore Francogallo omnino praetermissa. Quorum de sui equum dubitatio aliqua relinqui interdium videretur, prospera nuper laetum est fortuna, ut a G. Sauppio i). mii ante hosiindeviginti annos conseremtorum ali litot codicum Xenoption-teorum causa ipse suit Parisiis, diligentissinia codicis B. usqtie ad lib. II, 2, 10 et codicis D. usque ait sinem iniri tertii pusticaretur collatio. Atque fiant quidem nonnulli loci, de quibus Savppius alia refert ac D in dorsius, velut Ι, 1, 27 ημετεραν - υμετέραν, I, 6, 14 διηρπαζον, I, 6, 21 ἀφορμήσασαν, I, 7, 12 προςεκαλέσαντο, I, 7, 23 διηρημίνων, I, 7, 24 υφ' υμῶν,
quae Dindorsius, nesciens esse in B., in Verbomini contextuni recepit. Praeterea B. praebet I, 3, l9 ἀπολλυμένους curia H. et Ι, 6, 22 εἰς του ριπον τον τῶν Μιτ., quibus Plinvulgata lectio postponenda sit, non dubiuna videtur. Contule- moratu digna porro sunt Ι, 1. 12, ubi B. habet τέτταρας μὲν, non τέττ. μόνον, Ι, 6, 37 τουτ' ἐποίουν, non ταυτ'
ἐποίουν, I, 7, 2 Eρασινίδην sine articulo, I, 7. 30 καὶ τὰς Σαμίων, I, 7, 31 ταξιαρχῶν, non τριηραρχων, II, 3, 15 συνενενεγκεῖν, II, 1, 7 ἐαὰ τῆς μου πελ ., II, 1, 19 προς-
βάλλοντες. Haec, quae ipse itescripsit Saup pius, tant Silii certa esse dicit, ut si leni videatur simi postulare posse. Et
Iὶ Quaest. Xenophonteamin Pari. IV. Liognita. 1861. Diuiliae 1 by Cooste
3쪽
aeqoni profecto est maiorent ii ibi iere fidem huic, qui ipse inspexit co licem, quam illi, qui per alluin neScimus qilem conseren litui illum curavit. Sic enim intelligo D in dorsium dicentem: ,,Accuratiorem collationem ego liabui. Ceterum diligenter collatum liabuisse Din dorsium librum manuscriptum B. Sauppi iis ipse confirmat. Ita ni inc satis bono sunt loco res eiiis codicis, qui ceteris omni biis longe praestat. Etenim, quum Sauppia collatio 11omina librorum ab initio tantum ad II, 2, i 0 usque pertineat, iis quae per reliquana Hessenicorum partein de B. solus tradit Di irator sius, considere debemus. Etiam D. codicis multo diligentiorein qua in Gallium collationem se exilibuisse dicit Din dorsius. Eundem quum totum contulisset Sauppius, e tribus tantii in primis libris non IItinus cluana 245 notas descripsit a Dindorsanis disserentes. Ex quo tamen numero tantuin octoginta sere tales sunt, quae in varietatein lectionis recipiendae videantur. Praeter ceteras commemoratu dignae sunt hic quoque quibus ipsius
λέμω stupra scriptis β et α, I, 3, 17 ἐδυνατο, I, 4. 1l ἐπὶ
νοι, I, 5, 16 Ἀριστοκράτην, I, 7, 4 ἐπεδείκνυε, I, 7, 24υφ' υμῶν pr. m. , Π, 2, 2 εἰδώς ὁτι, II, 3, 18 συρείησαν, h. e. συρρυειησαν, II, 4, 13 ἀφιέντες, III, 5. 7 ἐν Tεγέα. - Deinde Sauppi iis alia de D. narrat ac Dindor filis liis locis: I, 1, 27 καὶ Om. διὰ) την υμ. . I, 2, 32 τέτταρας μόνον ελαβον, I, 9 ελαβον καὶ εδοσαν πρὁς Φαρνάβαζον, I, 6, 5 ερουντας, I, 6, J9 σίτων, I, 7, 5 βραχέα, II, 3, 21 ἀπεληλυθεισαν, II, 4, 33 ἐνταsθα δὲ ἀποθν. , III. l. 7 ἐνέβαλλον, ΙΙΙ, 3, 7 πάλιν ουν, ΙΙΙ, b, 7 λέγον
τας τοιάδε. Maioris vero naonienti sunt quaedam libri D. propria, quae ante Satippi una neque a Gallio neque a Din dorsio continem0rata esse iure mireris, quippe quae ad recte 'aesti- inambim hi inc codicem non nillil conserant. Praeter alias
enim satis laiulabiles scripturas, ut Ι, 4, 34 ἀπεστέρησαν, I, 6. 29 καὶ αυται, II, 3, 39 ατοπον ὁτι, ΙΙ, 3, 47 om. ποτε,
Η, 4, 6 καὶ ἔστιν ους μὲν αυτῶν, II, 4, 38 πωθ, IV, 2, 5 ἐαυτοῖς μνήματα, III, 2, 28 ἐξέφερον, III, 5, 1 ona. μὲν
post Θήβαις, non pauca refert Sauppius ex D., quae Pro
librariorum coinnientis nemo non habebit. I alia sunt I, 1,
I 8 ἰδών di καὶ ὁ Μινδ., Ι. 3, 32 Ona. ουν et ἀπαει, I, 4. 15 καθ' ἐκάστην ημέραν, I, 6, 35 τῆ πόλει τῆ Μιτυλήνst,
II, 1, 25 oni. ἔφη ante ὁταν, ΙΙ, 1, 27 ἐπειδὰν κατίδωσι, Il. 1, 32 παρανομεῖν, νικήσας ἔφη ποιει, o παθεῖν ἔμελλες ήττηθεὶς ευθυς τοsτον ἀπἐσφαξε μετὰ τῶν αλλων στρατηγῶν, Piod additamentum petitum est e Plui. Lysand.
4쪽
cap. XIII, II, 3, 52 om. ἔφη, II, 4, 12 ψιλοὶ καὶ ἀκοντισταὶ, II, 4, 20 om. καὶ συστρατιῶται, III, 1, 19 Zσερκυλίδας καὶ αὐτὸς si ερ, III, 3, b oin καὶ γεροντας, 7 εἰπεῖνώς ὁσοι γε δηπου, 8 ona. καλουμένη, 9 συμπέμη αι' καὶ τοὐς συν αὐτφ οῖ αν, III, 4, 1 καταγο ἔνας pro κατα
πλευσας, 3 ἐβουλ' διαπλευσαι ἐν ὼυλίδι, 17 ζωγρα- φ ντες pro ζωγραφοι, 20 παρηγγειλεν pro προεῖπεν, 2 l
λέγειν α-- ώς βουλόμενον, ibid. Mπερ πρότερον ευ ς, III, 5, T re υετο pro ἐγένετο, 34 πρότερον pro πρόσθεν.
Quas quidem lectiones licet omnes sere eas appareat esse. quibus pretio codicis D. . qui adhuc inter praestantissinios nec multo quam B. deterior habet attir, aliquantum detrahatur, magna tamen gratia haberula est G. Sauppi O, cui primo accuratissimam liuius libri notitiam debemus. Nunc demum - naui
sine mora IV VII quoque librormin collationem publici iuris ab illo lactum iri sperare licet - integrum ac plenum de codice D. iudicium poterit fieri. Iam vero transeamus ad nova quae hvulgavit et in ed. Oxon. adhibuit Diri torsitis subsidia. F. in ,,Εx libris Perigonii n. 6 , a valchenario ciuia Stephani ed. H. a. l 581 in Bibliotheca Lei densi semata collatus, recens est codex, sed accurate scriptus. Ex optimis, ubi
per tres primos libros inter se discrepant codices, lectionibus 286 praebet tantum 109 easpio exceptis duabus I, 7, 28. III, 1, 2 l) communes habet cum B. et aliis. d. Venetus Marcianus 364, membranaceus saeculi XV. apud Zanetium Graecae D. Marci Bibliotheeae p. 169, cpii
etiam specimen varietatis scripturae ad libri primi initium exhibuit p. 173 . Paucae tantum eius commemorantur a Diu dorsio Iectiones, quae conspirant plerumque cum melioribus.
Η. Hac littera in hac Hellenicoriun parte cum Dindorsio indicavi P. Victoria lectiones in priori parte per Vict. nutatas. I. Collex ignotus, cuius collatio in Ed. Ald. Bibl. Lei lensis adnotata inde in Ed. Steph. H. a. 158i a Valchenario
transcripta est. Collatio, ut videtur, non plena, ceteriun plurimam partem bonas praebet scripturas, ex 286 illis sere 90, quae tamen omnes ex B et aliis iam erant notae. Maxima ex parte, in malis non minus quam in bonis, consentit cuni B. et marg. Leonclavit.
Κ. Simisicat varias lectiones in marginem Ed. Basil. Bibl. Leidensis, ex libro incognito transcriptas. Medium sere tenet locum inter libros melioris et deterioris notae.
2ὶ Bene discemendus a cod. F. Parisino, do quo dixi in Praes. pr. saso. p. XXXI aqq., cuius in hoo altera Historiae Graoe e parte nulla laeta est mentio. Diuitias 1 by Cooste
5쪽
Li. Coistinianus ilI, olim 88, aliquoties memoratus a Gallio. M. et N. Florentinomiin Bibliothecae Mediceae plui. 69.no. 12 et 15, specimen ad id . III, cap. 3.
O. Lister incognitus, quem raro commemorat Valckenarius ad Steph. ed. i58l Lieidensem.
V. Venetus Marcianus 368, seculi XIV, de mio dixi in
Praes. pr. lasc. p. XXXI. In meliorum numero habendus est, quia ex optimis illis 286 dat 160, in deteriorum, quia commentitiis cuiusvis generis scripturis scatet. Peculiares lectiones, quae a Xenophonte orta esse videantur, habet nullas sere. Qua autem licentia luaqtie callulitate collicis scriptor egerit in corrigendis vel supplendis verbis, frequentissima et in singulis sere paginis exstant exempla. Vide modo V, i, l3, ubi in B. pro verbis ἐκπέμπουσιν ἐπὶ ταυτας τὰς ναυς lacuna est quindecim litterarum, in D. ἐκπεμπουσι cum lacuna Octo litterarum, in V. reliquis mutatis ἁρμόδιον ἐκπέμπουσιν - ώς ήγ σύμενον του ἐν Αἰγίνη ναυτικου. - I, 1, 35 κράτιστον accipit pro nomine proprio et, quia Κλέαρχον sissequitur patris nomen, illi quo lue ficti tui subiungit nomen patris τον ωριστομένους. Contra VII, 2, 36, quia Πρόξενον pro nomine appi lativo habuit, ζωντα niutat in oντα. Adde
III, 2, 27. V. l, T. 10, al. Inde necesSario colligitur, DuS. piam ei fident esse tribuendam nisi ubi adsentientem habἐatunilim vel alteruiti ex melioribus libris. Denuo igitur retractata de indole ac mutua ratione librorum, ilitibus tradita Xenophontis IIellenica ad nos pervenerunt, Iuaestibile, quani olim tractavimus in Diar. Antiquit. 18bl. no. 6l sqq. et in Praes. pr. fasc. p. XXX sqq., nunc ita Statueniluni videtur δ . Simpliciter bonum atque integrum haber nnis nulluna. Nullus enim est vacuus interpretationilnis, glossematis, lacunis, aliis vitiis. Sed ex ouanibus nil ninae iis inquinatus est cod. B., qui idem vetustate ceteros omnes eXcepto V. superat et omnium niaxinie iis liber vitiis est, quae oriri solent librariorum licentia et corrigendi libidine. Praeterea lon e plurimas praebet optimas lectiones, per primos tres libros ex illis 286 non minus quam 273, ex quibus solus Servavit 4 l, quae fiunt: Ι, i, ii τῶν Λλαζομενῶν. 22 δ ναντο, h. e. δυναιντο. 22 ἀπέσσυα, 27 οἴκοθεν, μι. I, 3, 4 3σον οἰον. 7 στενοπορίαν. I, 4, 16 οντων εἶναι. I, b, 3μέχρι Ου. 4 διδάσκοντες οτι. I, 6, b ἐρουντα. 7 αυτου, h. e. αυτου. li ημῖν. 21 ἀφορμήσασαν. ibid. εἰς τον -
ριπον τον τῶν Μιτυληναίων. I, 7, 2 ὁ τos δήμου. 5 βραχέως. 12 προςεκαλέσαντο. 15 πάντα ποιήσειν. 19 μάλιστ'
6쪽
PRAEFATIO. IXτὰ ἀληθῆ, h. e. μάλωτα τὰ ἀλ. 23 διηρημένων. Η, i, 28 ἀνηχ σαν ἀθρόαι. II. 3, 21 ἔχοιεν τοῖς φρ. 42 ἐμέλλομεν οἱ αρχοντες των ἀρχομένων. 54 θρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου. II, 4, 7 στησάμενοι καὶ συσκευασάμενοι. 25 πολλοί τε ηδη. 29 ποιησοιτο. 4t δάκνοντας κύνας.
ΙΙΙ, l, 9 ἀρμοστὴς γὰρ. 14 μάλα φυλαττομένης. 21 Σκη- φων. III, 2, 7 χερρονησιτῶν. III, 3, 2 συνεμαρτύρησε δὲ.5 συμμάχους - απαντας. ll αλλους τοὐς. III, 4. 9 Ἀλλ' ίσως. 23 οτι μὲν τοῖς. ibid. τὰ δέκα. 27 αρχοι. III, 5, 8το ἀπὸ Λακύδαίμονος. 2l μεῖζον . Ex Libris IV - VII
graviora tantum quaedam eximam, quae soli B. debemus: IV,
1, 4 πολλῆς καὶ. 30 δὲ αυτῶ των. 34 γίγνονται ἄνθρωποι. IV, 3, l6 καὶ πῶς, h. e. καί πως. IV, 4, 6 αυτοῖς ὀνομάζεσθαι. IV, 5, 10 Θηβαίων. IV. 6, 9 ἐπιθεμένους. IV, 7, 2 ὁσιον som. εἶναι). IV. 8, 24 τὴ μαγόρου. V, 1, 6 δωδεκα ναυσὶν. 19 εμβιβασαμένους αυτοὐς. 25 ΠερκώτI. V, 2, 13-πάσης. ii id. συστρατευσόμενοι. 33 φιλικῶς. 37 ἔντος αυτῶ. 39 ταῶτα πάντα. 4l oλου δ' αν. V, 4, 15 μείνας δὲ ἐκεῖ. 26 σωτῆρα αυτῶ. 32 ταὐτ ἔφη. 44 δπη. VI, 1, a βοηθησοιεν. a 3 εκτέον μου. VI, 7 τῶ μεν πεζῶ. VI, 3, 4 ἐκείνη γὰρ, 3ταν μὲν. 9 ἐάσοιεν. 12 ἐκεῖ νος βούλεται. V1, 4, 32 ἀφίκοιντο. 36 πράξοιεν. VI, 5, 20 Εὐταίας. 24 ταλα δη. VII, 1, 35 κοινῆ. - Cod. D. autem ex illis 286 tres tantuin I, 6, 35. II, 4, i 3. IIl, l, 38ὶ habet peculiares, quatuor alias J, 7, 22. 23. II, 3, 38. III, 2,l3) sine B. quidem, sed cum adlis. Cod. F per onunes Septem libros quater tantum I, 7, 28. III. 3, 2 l. VI, 3, 9. 4, 6
veram solus servavit Scripturam, cod. I. solus nusquan . Ex
illis 286 optimis lectionibus qlias quisque praebet codex Sinumer3S, Ordo eoruin llic erit: B. 273, D. 207. V. 160, F.
lnde apparet omniunt longe praestantissimum esse codicem B. ita, ut proxinae ait bonitatevi eius accedat D. Quae quum ita sint, olisequenduin tibique piatavi codici B., nisi ubi aperte salsa staret vel manca vel gravioribus de causis Suspecta. 0ua in re saepissit ne discedet illiin erat a Di torsio, qui mi an lilain hiinc librii in mani Scriptum ceteris, lit par eSt, longe anteponit. sexcentis tamen locis sine caus isprevit quae ex eo erant recipierula. Libi deficit B., in eius locum succedat oportet D. 0iii tainen quia noti paucis, ut supra vidimus interpolationiblis iisque pluribus quam H. et I. lepraVatus est, per septimium maxime librum, qui totus sere deest in B., reliquis inelioris notae codicibus, I. H. F. Cia plus ili Iam in antecedentibus libris tribuatur auctoritatis nQ-ceSSe est. Ad Summani verba Xenoplioniis ita consormare Studui, ut sun lainentuin factitandae criticae codiceIII B. ponerein ita, ut eunt, ubi bpus esset, ex reliquis libris manuscriptis,
7쪽
aut ulbi lii nihil ferrent opis, mea qualislinque opera ususque Xenophontei notitia vel ex aliorum coniecturis corrigerem vel supplerem. Idem laci in limris I et II, quos, ne eius, qui ex novis subsidiis redundat inicius essent expertes, in Corrigendis et Addendis denuo percensui. Quod ad interpretationem attinet, id imprimis spectandum existimavi, ut innumeris locis a Superioribus interpretibus pariana intellectis lucem asserrem. Etenim saepe a XV eis kio,
saepius etiam a Schneidero, quoriam enores Dindor si uinin ed. Oxon. iusto frequentius recoxisse vel niaxime mireris. vel res vel verba obscurata potius vidi quam illustrata. Maior vero etiam numerus eorum est locorurn, quormin illiscultates ab iis, qui ante me hos libros ediderunt, ne tactae .udem erant. Ad verba vel emendanda vel explicatula in hac altera quoque Hellenicorum parte non parvum adminiculum dedit Horti inius vel in programmatis in Praes. pr. saSc. p. XXXV laudatis, quibus nuper accessit progr. IVertitem. 1861. p. 13 - 15, vel in censura E l. Dindorsianae j. Ad res historicas recte intelligendas plurimum prosecit G. Grotius Anglus in Historia Graeciae in Germanicum sermonem translata a N. R. H. Me is snero, vol. V. Nonnulla etiam debeo Historiae rei militaris Graecorum a Koec lilyo et Ru esto vio editae, in qhia pugnae ad Corinthum et coroneam a. 394, ad Lechaeum a. 392, ad Leuctra a. 37l, ad Mantineam a. 362 commissae. dilucide expositae sunt et partim tabellis illustratae. Plurimam vero operam explicandis navavi rebus gyan malicis. Qua in re si fortasse quibus nimius suisse videar, eos velim lioc unum cogitare, ut vere dicatur Horatianum illud: verba provisam rena non invita sequi , sic verius etiam posse dici, provisa demum, h. e. diligenter ac penitus cognita, verba rem sequi non invitam, recte scilicet intellectam. Etenim iuvenibus imprimis liarunt rerum stultiosis hoc commentario meo servire volui. 0ui quidem, ad accuratam rerum intelligentiam perveniri non posse, nisi rationibus ubique grananiaticis penitus perspectis, iterum iterumque monendi sunt praesertim hac nostra aetate, qua haud raro magistrorum ductu non minus Plani sua voluntate iuventus scriptores veteres ita legit, ut sententias atque res obiter tantun primoribusque
quasi labris Ostare quam si nolis orationis legibus subtiliter
perpensis animo comprehendere ac mente pernoscere malint. Ingenium scilicet scriptorum universaeque antiquitatis indolem
sectari ita sibi videntur. At Epicharmi illud: τῶν πόνων πωλοῶσιν ήμῖν πάντα τἀγάθ' οἱ θεοί de hac quo pie reverissimum. est. Ingeniunt Veterum scriptorum non capitur . nisi assiduo latiore continuoque habita singulorum verborum,4 Annal. Lips. 1857, p. 708-Tl 3.
8쪽
PRAEFATIO. XI constructionum, sententiarum cohaerentiae ratione. In hac arena contentis viribus luctandum est adolescentulo, donec rebus grammaticis satis exercitatus ac roboratus in extrenio stadio excurrere liberius poterit. Tum profecto, licet uno obtutu, recte tamen intellecta verba res ipsa facillime sequetur. Sic iternuin scriptorum indole universaeque antiquitatis notitia - quoad la aec cadit in sapienter circumscriptos scholae sines - imbui animus iuvenilis potest. Quod ut mans magisque fiat, lianc meam Hellenicorum editionem aliquid posse consei revelim.
Vitebergae Cal. April. a. MDCCCLXII.
9쪽
N. B. Lectiones lilarorum B. et D. iliscrepantes a I in torsianis depromptae sunt e G. Satippii Quaestionibus Xenoplionteis, Liegnitet l86l.
Caput I. S. I. Scrilbas εχων ναυς cum B. D. I. V. Dinil Ilii l. Scr. Ἀγησανδρίδου, qtiam sorinam praeliet B. et Τlluc. VIII, 91. S. 3. Scr. μέχρι οἱ θ cuni B. Dind. S. 5. ἐξ ἐωθινοῶJ. quod Dan dorsio latius dici videtiir, tueri conatus est Hellan l. dua est. Xen. 1856. p. 3, colliparans Hom. Il. XXI, III: εσσεται η ηὼς η δείλη η μέσον ημαρ et VII l. 66:oφρα μὲν ηως ην καὶ αέξατο ημαρ --ὁ ηέλιος μέσον ου-
ρανον αμφψεβηκει, ubi crescensque illes ad ineri lieni iisque pertinere dicatur. Nec tamen cre libile est. O initia, quae S. 2-4 narrantur, gesta esse ante meri diein, nedum matutinis lioris. Mectini sa-dit Ilerti inius. S. 8. Scr. Θρασυλος, quoil liliri praebent spmieter D. in qtio est Θράσυλος) et Tilucidi des, duetuiquam Coininent. I. I, 18 legitur Θράσυλλος. S. 17. εφυγον προς την γῆν J la. e. coniugemini versiis. ad terrant. Ita recte. Nana in terrain clescetulisse Milularuiu cuin sitis I. 18 lemuin dicitur vertiis Μίνδαρος καὶ αυτος ἀποβας κ.τ. a. Saepius πρός et εἰς permutantur velut I, 2, 7. 18: 7. 29. II, 2, s. IV. I, 2, ad qliem locuna V. Addenda, V, 2, 20. S. 18. ταῖς εἴκοσιJ De articulo cs. etiam VII, 5. 10. It i l. ΕυμαχονJ Eubuli mentionem fieri a scliol. ait Aristopli. Equ. lG monet Hert lini iis, cui tamen ipsi αμαχον probari vi
I. 23. Scr. ἀπέσσυα cum B. Diii l. V. Bel ker. Anecd. p. 422.21. Afirens. in Philol. Vol. VI, p. 643. Idem proliat IIertianius. S. 27. Scr. στρατηγοῖς οικυθεν, o τι φεύγοιεν cum B. Dind. Diujti eo Corale
10쪽
CORRIGENDA ET ADDENDA AD LIBROS I. ET II. XIIIIbid. Ser. Συγκαλέσαντες cum B. D. Dind. Ibid. Verba μεμνη μένους - υπάρχουσαν eo Pio vulgo lemntur loco collocata cum D res selio II ei landius sic interpretatur: , , Negabant duces oportere seditionem contra patriam fieri. Si vero, inquiunt, aliquis nos criminationi lius petet, tunc vos decet catusani agere Imemores, quot victorias navales per vos ipsi reportaveritis navesque ceperitis, quoties aliorum in pugna socii invicti evaseritis nostro ductu, primuin semper in acie locuui obtinentes cum ob virtutem nostram lium ob vestram alacritatem et terra et mari probatam nec ullo quidquain culpante. ' Male, ait Hella mi ius
verba εἰ δέ τις intelligi a Dii, torsio et a me de militibus. At profecto ad alium neminem possunt referri, quia mox sequitur ουδενὸς δε ουδεν ἐπαιτιωμένου, unde apparet dici de ea criminatione, quae statim possit seri. dum duces sunt in concione Inilitum. Neque quidquam habet absurdi, Hermocratem, si non sit spicari, simulare tamense suspicari, unum vel alterum ex suis militibus suisse itulicem et ob hoc ipsuin iii licium sibi et collegis suis imperium nunc a magistratibus abrogari. Bene enim tenendum est eo spectaresserinocratis verba, ut reprimat militiun imlignationem eosque coli Ortetur ad modestiani. Idcirco aegilo paene nio destius dicit, sibi ipsis, si criminatione aliquis ipsos petat. rationem esse redden lavi Inilitibus non solum, sed etiana. quod cogitando facile additur, si in patIIain redire concessum fuerit, magistratibus: ergo milites multo Inans idecere magistratuum parere iussui. Ibid. Scr. αυτοί τε καθ' αὐτους cum B. D. H. V. Dind. Sed delendunt est prius τε, quod intrusum videtur propter desideratam meimbrorii in aequabilitatena. Utruni lue τὲ servari non potest, nisi verba sic collocas: 'οσας τε ναυμαχίας νενικηκατε καὶ ναῶς εἰληφατε αυτοί τε καθ' αυτούς, ἶσα τε κ. T. 1.
Ibid. Scr. δια τε την η μετερ αν αρετην κα ὶ δια τηνυ μετέραν προθυμίαν cuni B. D. V. Dind. Sed alterum δια
I. 28. Ser. ἐκείνους αρχειν cum F. V. Dind. S. 29. Scr. Πόταμις Γνώσιος cum Pir Iche ineri versione et Dind.M. Scr. ἐγίγνωσκε cum Dind. Ibid. Scr. ἐπιε ικεστάτους και τριηράρχων cum B. D. F. G. I. Dind. s. 34. ὁπλίτας τε - ἱππέας-V. ad VI. b. M. S. 35. καὶ ο θεν etiam D. habet.
Beleas καὶ ante Κλεαρχον, quod uncis inclusit Dind. s. 36. Λόξαντος δε τούτουJ CL I, 7, 30. V, 2. 24. Cyrop. IV. b, 53. Ibid. Grotius IV, p. 407 scribi vult. εἰς 'Ἀβυδον pro εἰς Σηστον. Recte, ut videt tr. Nain Sestiana tenebant tum Athenienses. Lacedaenionii Abyduna. V. l. I. T. I, 2, 13. Ibid. Ser. συμμάχων cum B. D. Dind.