De Galeni historia philosopha

2쪽

Νaturalium quaesti0nuni a graecis philosophis agitatarum conleetionem continent tres praeserti in libelli: quinque Pseudo- Plutarchi περὶ των aρεσκόντων τοῖς φιλοσόφοις φουσικῶν δογμάτων, Galeni qiuae inscribitur φιλόσοφος ιστορία, Stobaei quae inter ecl0gas pliysicas huius

generis recepta Si in t excerpta. Inter quas seripti0nes cum dudum necessitudinent quaiula In intercedere nemo non animum sui uertisset, tamen adcuratius nonduin ea de re instituta erat disquisitio. Quare cum amplissi inius noster philoS0phorum ordo a. h. s. LXIX tractandam hanc propoSuerat quaesti0neni, ut pristini operis, unde mutili illi dedi icti

esse uiderentur reli liliis conlectis aetas origo lii storia inuestigarentur, n0n incoin Im0duni nos iluxinius in sitterari uni illivi certamen deSeen lere, unde cum insigni ordinis beneuolentia praenitum nacti essenius, oblato iam officio edendi alicuius studioruni specina inis haesitaui inus altilitantisper, quid potiS- si uiuin ex illa tarn ampla Imateria segeriteremus, tandelm quani commentationem de Galeni personati libro conscripseranHIS, eam elegimus, quippe quae facilliine ex c0ntinuo disputandi conexu euelli posse uideretur. Sinnit Spes erat, haud ingratam lare priorum capitulit n0uaul editionein, quam

specilla inis caussa adieci, ut ueram c0i ruptissimae meΠ10riae imaginem repraesentarein, non tanquam eniendaSSe omnia

niihi uiderer. Quo in negotio si cui ceteras paullo felicius rem geS-sisse uidebor, id totum sciat me Useneri debere comitati, qui Liaurentiani c0 licis c0nlati0neni a C. Wachsuiu thio olini a l

3쪽

Κ uelanianum exein pliina consectam naeo liSili cum ni isit. Pi a terea Barocciani collicis accepi specillien, iquod Robinsoni Ellisu doctissinii uiri rogatu Ingram BDi uter e0llegii Exoniensis apud Oxonienses socius livinaniSSin e nieeu In coin- municauit. Quibus uiris orianibus sacere non possun1 quin gratiain habeam quam maXiniam.

4쪽

Paene ornnes qui recentiore tempore de Plutarchi Galent Stobaei inter se cognatione opinionem protulerunt eX-cerpta esse haec tria scripta ex ampliore quodam opere arbitrati sunt, Sed eunt iein primoribus ut at lint labris attingerent, de pristina huius operis larina aetate auctore certam non tulere sententiam praeter unum Meindicium, qui ante hos fere decem annos Didymuni Artuna Augusti aequa- leni altiplius illud opus con didisse contemsit tuustigessit annal. XIII 563, adn0t . ad Stob. ecl. p. CL,VJ: qua in re, quamuis i0rtasse Sint quissius persuaserit, iuehementer ille salSus est. Quod cum ilico perspiceremus, de integro nobis quaerendi negotium Subeunduin esse actitratis aptissima haec scrutandi ratio uisa est, ut a critico ubique sun lamento exorsi - uersatur nilnirum totius quaestionis summa in tritim codicum Plutarchi Galent Stobaei tanquam archetypo in lagando prius de cui iisque Seriptionis memoria, tum omnes quo cognationis uinculo coniungerentur, inquireremus. Itaque cum

hae inuestigandi uia procederem, Galeni quidem librum, unde non raro duobus illis libris auxilium peti posse uiris doctis ut lebatur, primum turpiter esse recentiore tempore interpolatum, deinde quae nai de physicis philosopliorum opinionibus traduntur, tantum

5쪽

non o inniti ex Plutarcho exscripta esse perspexi. Haecenini in initio statiin ilisputationis contetulere licet, ne quis lungioris disquisitionis ainbagibiis turbetur aut cistratiatur. Itaque interpolat0ris fraudem ut prirnum detegamus, placet totani editionuin et interpretationum seriein perlustrare atque exalninare. Ac prini uni qui deni est e lituit hoc Pseudo-Galeni opus inter Atilinam Aristotelis editionem: graece I Aristotelis opera Venetiis ab Aldo Manutio in pressa tuin. II. 1497. sol. IIR 30 v.

graeco II Γαλγοῖ Galeni libroruni pars quarta Venetiis in aedibus Aldi et Andreae Asulani socei imense Aug. 1525 pari. III f. 18-35. grraeco III Γαὶ νου u Galeni libroruni pars quarta Basileae Ib38, p. 42 438. latino IV Operuin Galeni tom. VIII edit. Frmben. Basileae Ib42 p. 5-48: 'C, Galeni lilier de historia philosophica Iul. Martiano interprete.'latine V Operuin Galeni sectio octaua. Venetiis 154bex officina Farrea p. 5-64: 'Galeni liber de historia philosophica. Nunc denuo in latinum ser

latine VI Galeni extra ordinetu classicum libri in quissius breues etc. Venetiis apud Iunias Ibb0 I p. III libros Spurios continens p. 2-Ι2: Galeni litter te historia philosophi ea Iul. Martiano interprete. Arguinentuin libri. ILiber longe Pilitarcho dignior quain Galeno.' in indice 'de his lima philos0phica liber oliui a I. Martiano Rota latinitate donatus

et nunc ab eodem recognitus.'

graece etVH Hippocratis Coi et Claudii Galeni Pergameni

6쪽

Haec octo deinceps editiones uersionesque omnes ex uno

codice morentino profectae sunt, quena hodie lue tene-ΠHis. Nam Amtreas Lacuna qui huius libri latinam uersionem Coloniae 1543 e lidit, ali uin se a litibuisse c0 ligem contenda, qua de re in Supplemento agam. Codex autem ille, queni dixi, satis est uetus, qui adseruatur in bibliotheca Laurentianti pl. 74, 3 f. 17 IV, Saec. XIII in. membranaceus, quem usque ad c. L. V 1rερἐ ῆλίου excussit C. Waeli simulli. Adeurati Orein nupermine huius codicis, qui pluri in a Galeni scripta continet, notitiani protulit I. Mar luardi, Obserii. ci it. in Galeni περὶ φιχῆς παθῶν κH αὐτομόλων p. 11. Aliuni praeterea codicein Baroccianum, quena Dareinberg not. et extr. IIIsidi c. p. 17J notauerat, c0initer Ingram Byn uter mea caussa inspexit. Est cod. Bar. 13l, s. XIV bona bycinus litteris luinutis et compendiis plurimis a Scriba iniperitissinio exaratus. Liatirentiani eum apographum esse ueri simile mihi, hoc certu in est, pr0prii nil eum habere, lacunis aute in et mendis ita esse laedatum, ut rationem eius haberi prorsus non opus sit, ut ex c. XXVIII fp. 38J cui speciminis caussa eius libri discrepantiam Scripturae subiunxi, ipse iudicare

poteri S. I. Ex Laurentiano i itur aut ipso aut ex Apographo

inde a d preli usu ni consecto editio princeps Ι) ita expressa

est, ut correctis leuioribus paucis ei rutibus, non nullis quoque praecipue compendiose scriptis uocibus o inissis siluas distentis litteris distinxi) codicis scripturam fideliter teneret. Ita e. g. euin Laurentiani antiquarius sp. 30, IJ extreino

uersu νοσεὶ alter0que incipiente perperant νοσήμασι ScripSiS-set, illius oscitanti aut princeps editor etiam Superauit, duni continuo uersu νοσεῖ νοσήμασι exprimit.

II. Ne pie deinde editio II nulli uiri a prima distat, quippe quae maxiane tantu In conspicua menda neque eaonania tollere ausa sit. Sed uel in hoc negotio paruul circumspecte actuna est, ita ut non nulla uiale cui recta in omnes scilicet posteriores editiones transirent. Ita uolgo

7쪽

6 legitiir L p. 43, I 2, p. 246 Κ uelin.J τ μεν γρορ τοπικὴν

μεζάβασιν μιaν τι reeti ὀ εόπου εις τόπrων ἔτερον φαίνς αι με ιαβαῖνον κιλ. Sic iani II exhibet, sed uerum seruauit Isailrentianus ειμι ras ι ν μεν κτλ. quae male propterea eorreet a Sunt quia princeps typut icta compendio male intellecto ει pro εἶναι e liderat. Grauius etiam in capitis

initio peccatuni est. Plutarchi eni in hinec sunt uecta ενιοι των φιλοσόφων - λέστερ .Iιαγόρας ὁ νήλαος και Θεόδωρος ὁ Λε ρηνaiος και Et υιερος ελ εγεάτης καθόλου φασι μηεὶν&ι Ιεοίς. Inde Laurentianus haec excerpta exhibet. τοῖς

leui fere II expressit, nisi qiuod niale docta Πρωταγόραντον ἰλεiον lixit, quae quidem interpolatio ab omnibus deinceps e litionii us propagata eSt. III. Tertia tdein editio Basileensis ΙΙI) plane expressa est ex II. Plura sane riimus comicta sunt menda, Plutar- cliique discrepantia adeoque pleniores inde loci ad margineam adiecti sunt, quent adnio luin Ι0ach. C a ni e r a r i u s huic opem praelatus indicauit, id una lin uno aut ein, inquit, et altero libello των νόθεον scriptis adiuti Sunius eiusdem argumenti alioruni ut in Doginatis et Astrologicis. 'IV. Ad illud igitur usque tenipus si 538 lacero sane et prae Plutarctho niiseii isto Galeno adquiescebant uiri litterati. Iain uero ingeniosus aliquis homo I. Martianus Rota medicus Venetus, cuius complures extant in Frobent

8쪽

O litione Galeni uersiones, clini tiistis elim illius libelli condicionis imiseret et, ipse Galenum - ut 11108 erat illius aetatis refingere ausus partini de suo, quonitini d0ctissinius erat uir, pallini ex Piniuclio quein Camei artiis in Basileensicligito ni0nStriirat, eleganti0reni sane neque tot hae unis de

V. Quae restitutio cuni placuisset, tribus annis post nescio quis qui ad ossicinae Fari eae usu in Galeni hunc li-Dellunt uertit Martiani opiis ille Secutus, politio reni etiani odi sit interpretationeni, qune ni Si vocum discrepantia Drationisque flore a Martiani Rotae uel sione OInnin0 non distat. Ita factuni est, ut e. c. XXVIII, ubi Galenus illi inque. vano δείκτους recti SSin1e enunieraueiat, et Martianiis et Farreae interpres nescio qu0 consilio ducti duo mitterent.

VI. Ipse denique Rota anno 1550 ait Iuniaruin nouani Galeni editionem uersionem sustin 1542 conditani IV in recognouit VI), qualia nusquam fere cuin priore itissentire inueni. VII. Saeculo uero post ClHII terius cuin magnun pararet Hippocratis et Galeni corpus eiusque t0Ino alteri historiain philos0phani inserturiis editiones graecas praeuiirtiani uersione innuineris lacunis et mendi 8 scatentes conspiceret, ad illius uersi0nis i imagineni graecuni instaurauit c0nteXtuni, lui quantuis enien latior inultis locis et copiosior Sit, ta1nen graue interpolati0nis meret crimen OninoSque deinceps uiros doctos de uerit libelli cotulicione fefellit. VIII. Naan ne Κuehnius quidem luamuis Basileensis paginas suae essitioni ad Scribet et, quidquam de ueteruin eXemplo turn discrepantia Suspicatus est, sed sui una putum Charteri uui ne conectis qui dein lemissiniis preti erroribus typothetae exprimetuluin tradidit. Nec tanten ninitum illi stiscensebinius. Etenim quoniani prioribus editionibus Miciliani Rotae itersio Cli arteriique editio pleni 0r ivlpalet, piinio queni lue obtiltu con Sen-

9쪽

taneum est ite copiosiore, quo usi sint et Rota et Charterius, codice cogitare, ciun praeSertiin cod. Liaur. manifeSta praese serat inutilationis signa. Nil illo tamen setius neutruna pleni0rem triuisse milicent, inio ne Liaurentianum qui deam inspexisse facile potest riunm0nstrari. Nam primi ini Charietavin Martiani, opinor, simili ueexeniplo usum esse, quia multis locis qui aucti sunt ainbo

congruunt, Suninio Opere necesgo esset. At tum non intelymam

uterque ex libuisset codicein, sed quae sibi uiderentur elegisset - tuae tamen Sententia per Se minime est probabilis -, cuni singulis locis et 'liartemus Martiano et hic illo copi istora edi terit. Ita Martianiis p. 44, 7 ἔτεροι το τριχῆ dias ζατον κτε. qu0d exhibent I-III VΙΙ VIII sic uertit finat lientiitici corpus' etc. Quin idem huic capiti totam sententiani luidit: 'Plat0n molein esse corpus adseruit quae et locuIn occupat et inti a se niolent aliam non miniittit, neque enitu duo corpora unuin locunt stimul obtinere posse In Charterii iterunt graeca lectione huius ad litanienti nec uola nec uestigiunt apparet. Quid quod p. 250 Κ. πῶς σννέστηκεν ὁ κόσμοςJ integrum paene caput Plui. I 4J tui lithun est in Martiani Rotae uersione, quod si in codice suisset

coinluunt, cur Claarterius ouiitteret, nulla erat caussa. Ipse tanten Clialterius illio lue paucis locis pluscula edidit, ueluti uersus p. 274 K. e Plutarcho ΙΙΙ9 adiunxit. Seniet Sto- uni adeo exhibuit p. 248 K. ubi ideae notioni additur

αἰ cia τῶν oIά ἐστιν avrq -ι παράδειγμα των κατα φί- σιν ἐχόντων οἰσωμῶν ΣποστάσεωνJ, quo Scriptore Ruta uti non luni potuit, cuni eclogae avno 1575 prinium edi,tae Sint. 'uni igitur codice c0ininuni utrunuliae non usum esse adpareat, ad litantenta ex Plutarctio Stobaeoue aut ex ipsoruni cerebello petita sunt, ill qu0d eo egregie confirmatur, quod cum uariare orati0neni soleat Galenus in eis quibus cum Plutarcho consentit, Cliarterii additantenta ad uerbum fere eum uolgaribus Plutarchi exeniplis consentiunt.

10쪽

Uerum ne ipsuin quidem Charterium simulasse codicem integriorem mihi persuasi. Nam quamuis ip8ius ea de re ambigua sint uerba tom. ΙΙ p. 400 'c0ntextus graecus huius lilbri Basileae ac Venetiis editiis multis lacunisae mendis scatebat ut ex Martiani Rotae Sapientiss. interpretatione docta ae c0piosiore colligitur, qui nunc a nobis emerulatior ac locupletior, huicque e0nsona datur interpretatio,' pluribus istinen locis ubi Martian uni seeutus graeca uerba addidit, latina quae respondent inclinato litterarunt

genere exprimit squibus locis Κuelinianus quoque typotheta litteras inclinauit). Ita cum p. 229, 16 Κ. p. 3I, 18 nostrae

essit.J in graecis addita sint καὶ ὐ κατὰ IIυθαγόραν ὴ δε in

της πατρίδος ωσπερ η ερετρικὴ η τε Μεγαρικὴ, sic ea latine inpriinenda curauit 'et Pshagorica pine a P hastora, partim M auetorem patria ut Eretrica Megarica etc. quae priamus Martianus IV) ad siderat. Sintiliter p. 311 K., p0Siquaui ex Plutarcho IV 19 paragraphos 3-7 in Galeno onaissas suppleuit, addita uncinis quadratis inclusit. Sed uereor ne

multus fiam in re apertissinia. Expl0ratuna eniin iani halbeo Liaurentianum unicunt genuinunaque Pseudo-Galeni editionuinsontem, interpolataque esse omnia, quae a Martiano Cliar-terio Κuelinio edita sunt exeinpla. Quae cuni ita sint, oinnis altior de seriptione ista scrutatio proficisci debet a codicis Liaurentiani contextu, quo nisi nostram c0ndidinius editionem. Praefixa est libello, qui salso nomine illic inscribiti irΓαληνοὐ φιλόσοφος, ιστορία, breuis de instituto consili0que praelatio, in qua philosophiae tripartita distributione ad-uImbrata Inodestissimum se gerit scriptor, qui nutu cum ipse inuenerit, breuiter atque enucleate alii quae senserint se prolaturuna esse constetur Ι 2 p. 28, I0J. Tum προπαρασκευην aliquain Subnectit, qtia prinium uolgarem illum SucceMionis catalogunt profert fc. I 3 p. 29, 7 sqq.J, qualis a