장음표시 사용
103쪽
104쪽
ita edidimus. t ita in ipso contratu nune. ι ita haec nostra Essitio. Distitiaco by Corale
105쪽
106쪽
ΛNIMADVERSIONE SI NHEPHAESTIONIS ENCHIRIDION
ΡAs. a. in Contextii: Thuod Ums latis celubris. Ibiu. κακεῖ,2- ω σαλεσιν ημον --ἀνήρ Quale laoc metrum dicain: si litera geminata scri bas ia σαλιασο, Vcrsum habebis stati in ἀ- - πισον ex Jambico Ephtheniuneta & Ephtheininicta TYoclinico: si inbIes vide apud Hephaestionem, qui praecipuos enulneravit, non onanes. sed de voce mίλεων etiam rogabis. Et hanc eXplicabo tibi: σαλγ. σα- Iocus est in litore, ubi naves in aiichoris stare possint: Vide, ut brevis fina, Suidam in V. Σαλ. . pro eo σαλω σαλεω dixit Anon mus mitato genere & Poetariam ianore pluralem pro singulo adhibens: mi id quaerris p talia habemus sexcenta. εἰ 2- δε σαλιατιν simillia ter cimina hic, ut ia νώ - in ι ν aphul Suidam Ac. mox e isse. in aliis membranis scriptam erat πώ - pro ἰ quaan inepte, nunc vident omnes; κειοχ ῶν σαλεσσιν neino dixit unquain avi dicere potuit eo sensis. δε σακι- αίιψοι aliquid esse posset: sed quid no bis cum ineptis, ubi apta Qui ad nianum 3 semelnus ea , ct quidem sedulo. Ibid. Ω tu λεύειν &c. In his sensus notI est bonus: dicam paucis, quod suspicor: ... per se subfistit, ut παρα : hoc a nouu, illud abes: umunque advectiuIn est, quod pro verbo adhiberum nihΗ notius graece doctis. Jam amem posita ρομανία ista, ordo Ner riam est, n δαυ ξυμβουλεοειν χέem, νδ θ παρα : in quo sententia mehercule non est apta. Nam ξυμβουλMis xkm ineptias alit, si nihil diccedat, quod ei opolet ': scriptiun opinor olim n ξυμβουλεύων κέγ'
107쪽
απο, νύ θ παρο. Sic mihil convenientius. ξυμδελίνειε, em ilici potest figurate, quia γαβουλεύειν νύ dicitur proprie, & hoc proinde illini in
lirhictura verborum antithetica sustentat: sentisne ρ Ibici. Αλιεπαγη sit concretus est. Ibid. En se δ' eo κλισέησιν Si hoc Homericii in sit, libri nostri discrepant a libris antiqDis: simile quid ex stat B. n. V. 1 s3. Ibid. ενΘ α e AP παρο meris &c. Haec nihil mi pra edens cxempluID. Nam quando VOX una in consonantena desinit, & altera a consonante incipit, seinper longa est syllata: Vide ipsurn Hepta aestionein par. 6. An sibi adversus est Auctor& μιτυοσίλιν hoc sci ipsit incautus λ Credat J laeus apella, non ogo: Anaantienses dicunt , quod ipse Hephaestion non dixerat. Locus scilicci turbatus cst , & in locurn unius cxeinpli irrepsit alteruria: si
σιν. videbis statiin , post & exempluna istud perbene sequi Θα ' διῖ &c. Et sic igitur restitue, qxiae caecutientes scribae tur riverant. Ibid. Οἱον, iξω An Veteres igitur dicebant pro εα - σω vix piito. Fallor, aut legendum οἷον, ἔζω. Id ita pronunciatiun. Ibid. In Scholiis: βωμοπ) Vox mihi ignotar
petiit nonne βρίαη micrat & quaerenti se osterebat statiin p sane H. Inaliena conspicere laic: sed aliud talnen a scriptuin forte : sciri clii id inapensius arrideret milii λ vclaemens illud Hecatae Epithetiam xωμω, de quo inter alios Apollonii Interpretes antiqui ad lU. 3. v. 86I. Argon. Erinliti sciunt. Ibid. Γλiφώ hoc λ in libro naeo correctuin γλύφω , sulpo: quod Verum fortasse. nailai tamen, si bene Incinini, prima in γλύψω non turn reperta est longa. Ibid. Pλίχων ) An a γλίχω, pro quo usus induxit γλίχομ p nil, iballivi restat: & quid iterum participium tarnen & quidena participi uin antiquatum p fors aliud etiana latet: mTλὰων scrisiiciuna cunan uscula, ut nomen propriuin sit horninis, de quo Silvias in I . Γληχώρ hoc veritin esse posset: quanquain nullus ego disito, quin
ab ipso γλ ω &γλαπι id de luctum sit: in nominibus propriis sum sul t
108쪽
sunt sermonis anti luissim vestigia: vvlebimus alias. Ibid. Κε- ώι An ptaina in producitiir aut produci potest Z abiit, absit
cornupta vox est. Legentivin forte καλός ems prima anceps est. Alias κιπι ι scribenduim csset, cruus prirna longa est; sed id paullo remotius a κενος. Alii Vicleant: κινῶ etiain bonuin esse postet. Ibid. κριτὸς prinaa in ne τος corripitur vulgo: sors aliud dedit Gra1nniaticus: κλιτὸς scopo inserviisset plane. Ibid. Λω I ab baei glossae: Aiπος. Ingluvies. Λiπω, pinguGlo, coninx ptat nain corripit. Ibid. λῖν ) Ita scripsit Grammaticus pro nam de casu patrio hic cogitare nolo. pro λκος, quod praecedit , alii chammatici , eodein Dre & cadena auctoritate: nota est Herouinin hiis vacillatio. Ibid. Η ΑΘ Hoc vitium iteriun contraxit: nani priina in ξειν nun*aain producitur: lege, Id prata in habet longaIN. PAG. 3. In Scholiis: πνρα π υρα rogus Vulgo eorTipitur, ut &νι α ignes: an, scripsit Scholiastes Ibid. Σοω Noinen propriuin est Σίλων, ut ex Suida & aliis scimus: an illud adseri sit
ordine ista scripsit Hephaestion nec verta Poetae tuterposuit: casu enim factuna, ut parieni Pentainetri consitituant illa, is, at, ἔα- , ω τ' ἐλινι - talia, ut nosti, infinita in scriptis Prossiticis.
istam licentiam vix adnatuit in illa voce, ut ex praecedentibus apparet: Scholiastes incntcna Hephaestionis non cepit. Πίοιλέα. &nulla λε. . nunc constans Lectio apud Podiariun principem, quae prosecta ὀst vel ab ipso Pocta , vel ab Eruditis Graininaticis: sane quod hic dicitur, scripturam istam exclusit . quare Πη, ιλαοιο hoc locGita accLpie uni est , ut pro cona uni habeariir, quod apud Homeruin in
109쪽
μπ γαρ απι ν &c. repetit, quod de Iambo dixerat: quare haee cum superioribus illis cohaerent , non cum in imit ate praecedentis bus: Id Scholiastes non animadvenit. Ibid. O Δι --σ &c. Uersus Senarius laborri in principio : nam Δι brevis est. an syllabam omisit Hephaestion, aut scribendum O δι Διενι aras αντ-- ita viderur ccne. Ibi l. I. πώνακτος v. μέτρον - Choliatrabicumscilicet; Uid. p. I 6. Et hoc tuidest propter illud ἐξωλη L. aliaque gemella, quae si metrum Hipponacteum sequartis, ad hane doctrinam non pertinent: ita accipiendum ω μοι μίλu Iππωνααm hic. Ibid. σμώι μεντοι και &c. hic ad Epica demutat accedit , quod probat expositionem mearn de superiora Πηνελοίιis: atteIIcle modo. κλῶσ εἰς ποντον Ex Neocriti Oclope V. I 8. Ibid. Osr d. , II. N. V. 27s . Ibi l. Ανακροοῖ ἐλεγ εἰαισ) ut supra Σοφοκλῆι si ταῖς ἰλεγιαμ. Ibi l. Σοὶ II. Π. . 23 s. Ibid. En μομ) .R. V. 243. Ibid. T, μ δενοι νι λιφλόγνω ἰαν &c. Haecineiulti in ingenue profitentur: adde negationem, quae excutit, &le
Sic recte selaltur EHae iii: per Dipthongos Hephaestion hic intellexit proprias, non tinproprias : scis, quid Gramanatici de Anase
PAG. s. In Contextu: .λ νεια - Haec ira non exstant hodie apud Honacrinn: silmilia ha s II. H. V. 47. , Π. A. I9 . es' a . Ibid. In Scholiis: τριπον τινα αὐτὸς μακραι καsi im Si ita sit, anceps diffficilius corripietur in fine, quatri in messi o vocis : hoc quiisque sentit statim. Aliud igitur scripsit Scholiastes , qui ita nugari non potuit: locus est mutilus & scribenduin τρόπον ἶνα αυυς μἀκας καFισησι βραχε M. Sic t OIno dicit, quod dicere voluit & dicere debuit ςx hypothesi sua. Ibid. δα λικοι se,iκ.ὶ ιξαμde.ι illud non est graecum & originein ducit ex male intellecta scriptii rahompendiaria ; tu ubique pro eo reponas αγουα Consulendus est Henricus Stephanus in praelatione ad Sophoclis Tri aedias. . In Contextu: Πατροκλέ μοι &c. Aliter libri nostra tralatiin rV. II. T. V. 287. Ibid. ιταν ο προηγου ον ἡμίφωνον η &C. Sequitur προυασιται δὲ ἡμίφωνον ὐγρω: unde apparet, mendam in his haerere: nam unum evertit alteriam& haec si inui vera esse non possunta
110쪽
listinxit Hephaestion ; aut αγρα & ἡμίφωνα pro iisdem habuist: si prius
tur hie. tu elige, quod cupis: potes eniin; quia non scimius certo,
quid de aphonis, hemiphonis & li luulis praecise senserat Hephaestion. Ibid. T. μ, ν ν' σὼν ἀμνος. Hae eturim in mendo cubant: nain μ absque ullo dubio iliter limaidas retulit noster; Vide modo pag. seq. Legendum igitur hoc loco, ne pessine balbiniat,
nostine vocem & qm ae a/M 3 mihi hic caligo mera : Cur Scholiastes non inutiit 3 sed ille fecit, quod tutissimiana est hercule. Visne sus picionem meam legendum forte e σε ν, τ λ, πον' - - τύμ-λει. μἀδελε & μαδ λm ignorat nemo: quid Poetae, aut Poetariun unus S ariecit & in mitana Veisus μολε & μασληι dixit hinc dictionis ...92- & liqui la post Immam: Emuliti mdescent. ἐσλ.. pro ιδελιι nonina est ipsis tyronibus ; huic simile nostriam μανλἀ Smbere etiam pomissem ἰμά ληι pro ιμάΘλm: sed quia cauda vocisse resecanda misset, hami dubie enim casus rectos adscripsit Hephae- istion, altenim inalui. Ibid. επιλησμοπι Θρονι - Arristophanis Interpretes ad Nuωs pag. I I . ex Cnitino ἐπιλησμοι Miducunt iquod dubito, an ad hunc locuin pertinuerit, ubi Suidam Iungo in v. Επιλη---ν: sed haec non sunt huJus loci : vulebinuis alias. Ibid. ΗΣέγ Vox pcima alterius Uersus: si Trochaicus extilent, vocalis debuit sequi, ut secunda Cori iperetur. ΡAc. 6. ἔφη ξυιι Addunt ex Prisciano οπι σαπαινοῦ, & vertiant
se ει ego sentio: male, si quid video. Nam sententia est an una,
ct aa' σωι νώ , hoc modo comprobo, A adsentior valet, & aliud nihil: aut forie legendum aI Sic sententia esset bona, & commode veni posset eui ego a entitor. Sed incerta est lecto & variat Priscianus . fors scriptum olim Tώσ-ε Μνησάαλος ἔφη ξένω ἄλ-sabῶι: sed haec alias accuratius, nunc Hephaestioni operuin acidiximus. Ibila. Ση ς ἀναμIνΘου βῶms haec accutive distinguenda sunt Disitigod by Corale