장음표시 사용
111쪽
sint a verbis Alcaei. Nam Henaistichiuin Homericum continent, quod legitur t/d. P. V. 0o. Et quid igitur inentis fuit bonis Grininniaticis, qui haec uno Versu cornprehenderunt eique praefixerunt illud Hesinu ἐξαμιετροι Id non necesse niinc, ut dicain tibi. Fors .ipluna illud Alcaicum ne quidem versus Hexanactri pars est: nam Oloriambicus Di meter Catalecticus esse potest perbene: Εκ μ ἰλα- . u. t ἄλ-γιωn hoc quisque videt: si Heroicus sit , αλγιων in duasayllabas contrahendum. Ibid. ἐν τοῖς Xaψωσι oris aικκa Aut in audiendum est ψ, aut legenduIn πιπε ἀκη vel πεποιήκοι ζ Draesint, essisset : hoc sentcntia aperte desiderat : vide nuΗlo. Ibid. Σκηψιν μιν κε--ες praetextu qui me ηψιν. illud Xεἰρωνες notan-diura: nana sic tandein de titulo Dr natis constat: nunc χειρ νεs pe-γω, nunc χειρωνες G irones, dicitur in libris , & dubitant hactenus viri Eruditi, nec quidquain asserunt, quod OInncIn scrupuluin eX, incre possit: hic unus locus id facit plane ac plene: nana χιὰ re non tulisset imetriun nihil certius aut perspicuurn Inagis. Hoc autem pulcherrii ne ctialia convenit sentcntiae, quain verba proinunt, nisi fallor: υπολήκει sunt praecepta, quae julnioribus dant seniores: ως ὐ-- Θεκας est ad praerepta, scilicet dalida: nam more Attico praepositio cst: Et vide igitur, quain pulchro hoc sibi vindicant Otirones, qui taliam Coinici potius, quana graves, fuisse videntur mihi: certe versuin hunc pluris cgo facto , t quain hactenus a quoquain factus est. Ibid. αν ἡ ἐληλύΘα- Hoc rectu in quidein est alibi, sed non reet uin est hic: scribe ανἀ ελ bis et sic Hephaestionis proposito fit satis; nec aliter certe Scholiastes: quanqualn utruinque forsitatila libris antiquis, ut proinde legendum sit - τὶ ἰλή - , e, vel αδι ἰλῆλυγδεν, ἰληλ oinissa copula : & hoc inihi perquam probabile : Ainanuenses nosti. Ibid. ἔπι. ἐξηλι ξαδε In alio opusculo, quod tempus sibi sui rasit. Ibid. nasiae Ad
calcein libelli correburn νεανι . non obloquor: stare tanaen potest νια ια, si pro vocandi habeatur. ἄκμων non conveniunt. pullo equino: per πωλ igitur Intelligas puer uin, &. quidein bena coinatuna, ut vox adjecta docet: Et sic Ἀανἰα-ntinis sere Syrinnymurn videtur nuthi. Ibid. λασα φορειν) Φκῶν in Libere: γομφὼν φ μῶν cae Aristophalie notissinuna est : alia praetereo.
112쪽
PAc. 7. In Scholiis: ἔν - Ηώς γ πλειω κεάνεν ω, ν di. νῆ- Haec ego non siitelligo & plane contrarium Vulentur evincere: quo enim χρον est eo longior est syllaba. fallor, aut legendum
bare voluit homo : junge praecedentia. Ibid. Ημίφωνον .ιον,ζ,ξ, ψ,λ, μ,ν, e, M. De sernivocalibus alii aliter, ut scimus exorammaticorum libris: sed si has literas pro semivocalibus habuerat Seholiastes, ab Hephaestione quam tunsissime discessu & totam ejus doctrinam plane invenit: hoc quii ae animadvertit, cui vel salis mica est reliqua. M igitur aliud scripserat Grammaticiis, quem .r Ie mulcarrunt Alnanuenses, & legendum hic , Ημίφωνιν .Lν , c, es ψ,s'. Triου ειον, λ, μ,ν,e Iino hoc melius , sed notulum ad Hephaestionis scopum collimans ipsamque Veritatem. ponamus enim, liqui iam sequi post ζ, ξ, ψ, PIOd apud Graecos tamen, P1-- tum ego scio, nun*Iam lactum, an eo syllaba fieri potest conamunis p asit, absit: nam iptarum duplicium id prohibet modulus. ma, re & hoc ineptum est nec cuiquam placere poterit : scis, quid bonum esset hoe, & nihil aliud: Hμ ω- λ, δ, κ, φ, M. Obν. λ, μ, ν, e. Fuerunt inter antiPIOS, Qui Φ, κ, ε', pro sem, vocalibus habebant: hos securiis fuit Scholiastes, si ita scripsit, &sequi potuit tuto, quantum ad Hephaestionis doctrinam attinet. nam Iiquida post Φ, φ, κ, syllabam quoque facit communem , ut ex ανιμητόι , λων , τοφλὸς & aliis quam plurimis constat certo: de σι autem ipse Hephaestion diserte: quare exempla exhibere po
eo Quid ρ an Heliodora patrocinans haec serabit Hephaestion nugae ,
nugae: vicerem, Scholiastam a male intellecto πιπι-- misere deinceptum, nisi alia adessent, contrartium evincerent: enarunt
errarunt igitiir Scribarum fungi, & Iegendum, ut ipse Scholiastes
reliquerat, Κἀτενερων Ηλιοδώρου λ ιν υντα φησιν. nihil certius et nec tam
113쪽
..,ιὶ Non ita libra vulgati: similia exstant II. M. V. I 4. , α o. V. 396.
ΡAG. 8. NI ροι δ' ουαὶ II. E. V. I. Rid. ΛRα τάν ἄσα-od. I. V. I 3. ibid. Κῶ - οι Λύκιοιὶ II. E. V. I94. hilalens autem illa produmo: Videbitnus alias acciuatius. Ibid. H-λιι B. E. V. 349. Bul. Βου λ' ἰπύὶ Od. T. V. 12. . ibi Ex δη δ' ιἰι , α ὶ An hic Synecphonesis est in επει ,. Valus Prima brin is, secumia est longa p ita vissim Editoribus, sed perquam improuule. Narn si inter dura vocales aut Dipthongos intercedat con- idnans, Synecphonesis non potest habere lacum: hoc certo Cenius ex ipso Hephaerione. dicam tribus verbis, quod venam est e versis ille Homericii ex Iliade l. statim in principio, Εα ειδῆ νεας e Ελῆλησποντυ ἷκora, ita scriptus fuit in libris Paibusdam , Rae μη am νῆμαι e ER----hos nactus Hephaestion, exemplum illud ad probaiulain hanc Synecphonesin sibi simisit: nam εαι νῆ, revera spO daeus est cum una brevi & una longa in capite, ut mox Πλέων εκ dactylus est similis: ad suas naves: nihil nunc apertius aut Convenietilius. ad calcem libelli correctum est Eseri ἀῶ : Ῥaam insulse, nunc ipsi caecutientes videat. ibid. Πλιωa επι Hemstichium Honacri Od. A. V. I 83- ibid. Naα si Od. I. V 283. ubi alii ἄνοσέχno pro οι πωτω. Bul. - μιλι Uersiis Homera exstat II. X. V. 133. & hunc ut sic issit apertius constet de Sota sis institvio. PAG.. 9. Οὐ γάρ πώς ωὶ Versus Hexameter coem Pentametro: In voce ἰαμβύω vel , syllabam constituit ab aliis: separatam , vel Ie
cum habemus & sententia stare potest, sed Versus pessime temera
114쪽
ae, & Hephaesioni publice ni sitiir: nam Doricum haudet te semandam producit; duas autem breves voluit Hephaestion &nos enna Hephaestione requirimis ἰ quare id verrum esse non potest. aliud latet, quod uno verbo tibi aperiam: legendum cst Η -,ὰMωσς ι, έ ρι--ἐῶ . Tati . sic nilia aptius : ais, is plus est, Nam αιὰ : intensiit enim : hoc panicipium apte iungitiar cum ..'διι, & sensus est, Corinrram nunc magis quiete o,iomiscere, mam antea sisterit: quae piariis dormire potes, non cerae antea eras Corinna. patiens erat somni; -έκουσα Ah: elegans est panicipio. mna usus apud Graecos, ut sciunt periti. Si a ci νιχω dixissent illi Ἀχωσι ut a mωέχω dicunt σαπιχωο, id lubens arripuissem, ut siernuinio fieret minor; sed exemplis plane deststuor: quam viciniim 1hmsi, ne Scholasticos in me conmim ipse. pro ἐβ a in aliis Inem branis erat ad .: qiuiu comis Cedat, per me licet. Ibid. na λατ αειρον n A. V. W2. ubi recte καλέ H Iegitur. Ibid..i,' ἔφ' ἀλοι II. A. V 3m. Et haec pira σ-κ νήrim exemplis perpe- eam forie ad&1xerant alia : ideo illorum praecise meminit Hephaesition: attende. mi. - δε rit Recte is mi , quia post exen,
bris antiPaioribus, indeque enatana sit m, quod vocis in recentiori is omissae est caput: certe ad Cornmentatoris indolem perbene scribi posset . -- ινδε ες- eis binaeeος, Sed
haec non sunt tanti. Illud aisnκῶς scholiolo praefixum, postquamata exaratum erat in contenu : ipse Scholiastes aliter, si quid vi
pla ipse Hephaestion adscripserat juo: quare vix duὐito , quin Scholiastes dederit ius myr e iant se &c. Ibid. in Contextii:
115쪽
rius est, tu quisque videt: sed in Scholiis sumus, Ploriam indoIem nosti. ibid. Πυ ρὰ- ὶ Πν λαι γ e παρί-as καλεῖται Uide Hesychium in V. nos plura sone alias ea de re.
σιρη- α Dactylicum & Anapaesticum, in quibus est M.
quod mutant in Taie.u ω-: ureumlue longe ineptissimum est: nam sic spondaeus intriusiriar in locvin secundum Versus Iambici. vage sors es, quae odorem excitant tetriim: rectum est, quod hic habemus ex libris Melioribus; qiuiniquam sententia sit impersecta: nuIIus enim dubito , quin verbum praecesserit, cum quo καkοισα arcte cohaeretat & cui opportune su iciebatur χωρέτω δ' ο γαμ εο : ejus dem scilicet Commatis erat verbum omisium, cujus est χ ρίνω, &duo illa faciem sibi obvenebant mutuo: nihil facilius aut decentius. quare manus ab his abstineas, rogo : si χαρεισα synceriam sit, Dorice scripsit Auctor : alias χαίρουσα legenditan esset. Et haec una nauis latiuncula licita esse posset. .
PAG. I 3. In Contextia: τυ Κλεηνίαν. Hoc Doriciam quoque est pro Disiligo i by Gorale
116쪽
pro Irara tu που, si venam perhibeant Amanuenses. Nomen tibi n tes: nam forma eius praepostera id saTe meretiar: Ηροεκλέης, ut αγ- κλεηι, ἰσοκλέει & alia id genus, componnur: hoc Tλιησι,πιι ordine contrario factum est, ut vicies : nam Iπποκλέησ dicendum sitisset, si forma conaminiis placuisset. ibid. Eh.' ἀν' ἄπο πνοσάλω λυ a .s-άλω etiam genitivus est Doricus: quid autem vox illa significat pnescio & plane ignota est mihi, ut fuit fortasse ipsis etiam Graecur ad calcem libelli correctum πα-ἀλω, quod ego tequar, donec alterum mihi innotuerat: απ. --αλώ pro ἀπο --αλω. Stai qmdellania. ap an Aorastus quasi secundias F λήιαρ non placet aut placere potest: legendum iginar inserta litem λοι - : a paxillo fluta. RH. ostre ἀναπαλι H -αβε ὶ ο 3e est generis neutrius, ut vulgo loquuntur: quare legendum ante haec δισμαοῦν iam .is ιπλεου : nisi potius τ πιλιοταλ ω .δα intelligere velis, & sic pro me scribere . -κ ' R, PHNi mapis; mihi prius arridet. i l. lla Scholus: με με εχ.νὶ scribe Aκαυληκὶ-: sic ipse Hephae. Ηon in Contextia: res est clara. Md. Υπερκατάληίον εἰς irona inpiat, πωι &c. γ Haec rectata sunt & nauma : nam primo Μω ἄγε Siba non est Hypereatalectus , sed Brrachycatcectus, ut mox eodem exemplo pectene demonstrariar: Dein, hisce ita con situtis, quinoae, non sex, habebimus γανωσιμ figuras. Nihil per spicuum magis aut indilitatum: lege igitur , si ipsum Scholiastini
titio earundem vocum Scrhis caecutientibus obfuit: arcescivimis auistem illivi area ad Hypercatale mi illustranda ex ipsius Alcmanis loco, quem noster adduxit plenim me. 22. PAG. Iq. In Scholiis: e μων ἀντι F- Haec paulo obscurius scripta sint, quia vox καταληξιι non est repetita: si earn su au lias hic, sententia erit perspicua: μι ν ισπ ἔσις: moneo in gratiam radiorum . in Contextu: AR.ιλ ,4 3DI Locus Homeri notissimus. m. ρε-
117쪽
Iimachi pro ιἰ μ αλλε stridit ου μ ααα : nescio, quo Jure. Nam A. st i rectum esse potuit, & si aliis, quae iniussa sunt, pendere. PAG. I 6. Δεξ γ Turnctus Διρ- : quod ad finem lssielli coire tum. Dic kνμθ ἀνιω φασὶν ιὸ u ἀα Elegans fragmen est apud Athenaeum lib. 3. v. s. isti minus scite Mamus Ani civersor. Sinontes etiam sunt Ianibi, & qui Scazomas scribit. aeque illis inclarescere potest, as aliis rectis: sed haec non sivit limus Ioci.
: sic nihil planius aut nities . PAG. I . Φαμμα, επτρωινγ ineptum est illud arimi hic 'quod in ipso contextu aptissim a est, & inde repetere non debus t Grammatici recentiores, a quibus haud dubie sunt hi Versiuini
limachi. IM. 2 ιε μηρον - vertendum ione in alti m trahens, tanquam botulum Acam ut facit, qui botulos exponit vento, ut siccentur. Sententia est inperfecta, quia de versu tantum sollia eitus erat Hephaestion: ea, de quibus illud ως ἀκρον ἶλκων iacebatur,
exhibetant verta omissa. Si Comicum quid victum fuerit, fortasse
egendum suspicens Εἰε ἀκον I - , ων περ in Homstralem , tanqu- botulum, animam suam. Sed hoc incertum. pro ἔλα- in aliis membranis erat ἐκων, quod ego non scinam niuit.
118쪽
quid an Uerius adsta iptus est Pentrirneaer Brachyc: lectus t id nervo dixerit, ita pedes acturit decem; seribe ala -- . Misis ἄ-πι- χε καλε , o S . Et sic etiam alter Scholiastes pag. 86. Seque
ctum est, eoque usita fuit homo, quia post nMneros licitos primus est illicitus. in ipsis pcdi,is cito sunt spondiaci , ut qui in vicis; hinc est, quod Scholiastes scritat, un- syllabam longam vel dum in eves Q Versum accedere posse, si omnes pedes Iambi sint purit
cuin adstruriam , ut simul ad Jan bum TrimetTum, qui omniuin c uberrimus est, referri possint: Syzygia Iau a proprie in Syzygia U-- : ab hac usu recessim est & ad Sygygiam ιπτά-ma devenis rum: sume Versum Trimetrum ex Spondaeis & Iamis altarnaim
119쪽
Iliud diligenter observanduin est ; Verba Scholiastae , e vi καυκλελδa ὲπτασηιιον, si ad Uelfuin allatain pnecise pertineant , cum istoteinperanaetito accipienda eme, ut sub praecedelitibus, tala πειησα τεσωπτασήμους, COInprehendatitur & eandem rein paulo apertius expri-
non potest morari Iambus , sicuti Trochaeus versa Vice non potest morari in Versu Iambico: τῆμα ποδῶν his praefixum de Iambo etiam nihil, ut vicies. Ibid. Nῆν δέ μu M. τειχἰών &c. Vciba extant in Phaenissis Tragici V. 246. , 247. PAG. I9. Rei ) Quid hoc Z an nomen proprium ρ hoc veriani
forte: alias appellativum sit: sebἰης, comitor, ut notum. Ibul. .Qίλω δῶτέ μι) Scholiastes p. 89. conservavit veram lectiouem M. προωιμα -'' ἐμε αἰ τύ --τω δικάζειΘ M. Sententia est aperia. Ibid. Αινώω διανήξ- Μetrum clarusicat: nam secunda in hasua. haud dubie brevis est. Scholiastes p. 88. pN eo διανά. - habet, quoaetiam peccat. perbene Anthologia Epigra natum Inedita διατμήξαι. Et quid igitur dicendum de Betilleio, qui δι- εμ probabat una cum διαlμηξαι p erravit & pertiem suam non consuluit Syllabariam Me sor eximius. Visne aliud p fors Hephaestion aliam scriptiuam re perit in libris suis: eleganter Iegi posset Aιναιεν δυ 4-: id proximo accedit ad vulgatum διανήξαι, q Ri Scholiastes eu am habet p. Sy. pro δι--ἀ. In Anthologia Inedita Πισαμίων hoc Te καὶκον vocatur
te ista Iungit, Emas me Φιραδεε αινι ει ει εἰ fors bene, fors male. an Mercurius κἀν ἐξαίω recte di catur Drau Pheraesu, ignoro ; alii vi deant. fortasse stilliussio non est de nihilo: DIIgamus enim Ee a. ἐμμὶ νῶ Φ αἰκμα, sententia erit paulo plenior & absoluta niugis: Hernus μm flims P gaechmae. nomen proprium esse potest Φυγαίκ-μM. ut E in se videsiae sic arie Φεραῖν αἰνέω Θι κ per se subsistiti ruicalcem Libelli pro Eeμαι correctum Eei , pro τω, τοῖ: inepte&nulis
Io judicio ; id osque videt, qui Litiguam callet. Visue aliud, quod
120쪽
quod mihi nunC Opportune in meIueIn Venit Z si quid inutandum , eleganter legi posset, Ερμαε ρομ H φνγαὰμα. Hermes sum ex praelio fugienti. scis enim, quisl Meri rarius potiterit in Vira; eodem amem officio fungetiitur AnonyIniis, de quo ibi loquebatur Poeta, non omnibus proiniscue, sed solis ilTibellibus, qui a ccto scuto in fugam sese cothiciebant; reique non ingratiis Dei Plicraei, qui on inibus modis ejus benignitati adspirilat : sentisne i hoc lepidiura & ve nustum: nil ait tamen affirmo ; Erruditi j inlicent. m. Αμειψίαι Turnebus quod ad calcein Enchir ulli mutatum . it,i l. xl.αο, ἔν τ' ἰφ' ημῖν) Sclioliaste& p. 88. .gωκον ονΘ' ις ημῶν : quod ego nescio, an melius sit: quia potaterrunt seclui , quae ἐφ' -ῖν sustenta-
Comici, ut Thagicum luderet, non ipsius Tragici dictuin. ibid. Θοαῖσιν ' muri. ) scribe Θοαῖσιν ἰηπποις : alias nec Versus constat nec Ephtemtineres in Versu conspicitur. recte Aristophanes, unde hoc desumtum: res est nota satis. ibid. Θαλαι-ω αὐ- - &c. vecta sunt male distincta; quod facere posset, ut male etiarn intelligerentur: distingue βάμοῦς si νώ EG το ληκοιον F εμ Bais
rur vel hominis anhelitu vel alio quopiain modo: ha bonus Gnina Inaticus, ut sonum nobis excitet. in eodem Valettulinario c barrunt Pitulari Interpretes Graeci: nam statum . in princip Obmpionic. si initia leguntur hisce; locum inspice & inspiciens ita emenda, η-τ ὲ
λίδων scripsit Grammaticus quia Θρυαλλίδιο olim ex Θρύω : Vide, ut brevis sun, Suidam in V. Θρυααις. nihil certius hac eInenda- , P tione