Epicorum graecorum fragmenta

281쪽

Suul. v. I, 1 p. 475 e 1d. Ἀντίμαχος, Κολοφώνιος ') υἱος Υπάρχου, γραμματικος καὶ ποιητής. τινες δε καὶ οἰκέτην αυτον ανέγραψαν Πανυάσιδος

του ποιητου, πάνυ ψευσάμενοι ην γαρ αυτου κουστὴς καὶ Στησιμβρότου γέγονε δε προ Πλάτωνος. Diodor. XIII, 108 Μικρον δε της εἰρήνης στερορον Θ ἐτελευτησε αρειος ὁ της Ἀσίας βασιλεύς την δ' ἡγεμονίαν διεδέξατο Ἀων υἱῶν πρεσβυτατος Ἀρταξερξης Mnemon ... καθ' ον δηχρόνον καὶ Ἀντίμαχον τον ποιητὴν Ἀπολλόδωρος ὁ Ἀθηναῖός φησιν ν κέναι.

Plut Lysand 18 Ἀντιμάχου δε του Κολοφωνίου καὶ Νικηράτου τινος ιρακλεώτου ποιήμασι Λυσάνδρεια διαγωνισαμένων ἐπ αυτο τον Νικήρατον

ἐστεφάνωσεν, ὁ Ἀντίμαχος ἀχθεσθεὶς φάνισε τοποίημα Πλάτων δε νέος ων τότε καὶ θαυμάζων τον Ἀντίμαχον ἐπὶ τῆ ποιητικy, βαρεως φέροντα τηνητταν νελάμβανε καὶ παρεμυθεῖτο, τοι ἀγνοουσι κακον εἶναι φάμενος την ἄγνοιαν, σπερ την τυφλότητα τοι μη βλέπουσιν CL Cic. mat. 1. - rocl.

1 Clarius est apud Ovid. Trist. I, 6 I.

EPlee. Ora Fragmenta. I. 18

282쪽

in in Tim I p. 28 C 6 Senneid.): απερ γάρ τις αλλος, καὶ ποιητῶν ριστος κριτὴς ὁ Πλάτων μακλειδης γοῶν ὁ Ποντικός φησιν, τι των χοιρίλου τότε εὐδοκιμούντων Πλάτων τα Ἀντιμάχου προὐτίμησε καὶ αυτον πεισε τον ιρακλείδην εἰς Κολοφῶνα ἐλθόντα τα ποιήματα συλλεξαι του ἀνδρός μάτην οὐ φληναφοῖσι Καλλίμαχος καὶ οὐρι ως Πλάτωνος ου οντος ἱκανου κρίνειν ποιητάς. Quintil. X, 1, 53 In Antimacho vis et gravitas et minime vulgare eloquendi genus nanet laudem. Sed Ῥ1amvis ei secundas fere prirnInaticomirn consensus δ)deferat, et adfectivus iucumsitate dispositione et omnino arto deucitur, ut plane manifesto appareat, quanto sit aliud proximum esse, aliud parem ). Dion Halicam cens vere scaz II, 3 -τίμαχος

δ' υφρόντισεν εὐτονίας, καὶ αγωνιστικῆς τραχύτητος, καὶ του συνήθους τῆς ἐξαλλαγῆς - De compos Vero. 22:

Tαύτης δε τῆς αρμονίας se τῆς αὐστηρῶς πολλοὶ

μεν ἐγένοντο ζηλωταὶ κατά τε ποίησιν καὶ στορίαν καὶ λόγους πολιτικούς, διαφέροντες δε τῶν αλλων, ἐν με επικῆ ποιήσει ο τε Κολοφώνιος Ἀντίμαχος και Ἐμπεδοκλῆς ο φυσικός Plut Timol. 36 , μεν Ἀντιμάχου ποίησις καὶ α ιονυσίου ζωγραφήματα, τῶν Κολοφωνίων, ἰσχὐν ἔχοντα καὶ τόνον ἐκβεβια μενοι καὶ καταπόνοις ἔοικε, ταῖς δε ικομάχου γραφαῖς καὶ τοῖς μηρου στίχοις μετὰ τῆς αλλης δυνάμεως καὶ χάριτος πρόσεστι το δοκεῖν ευχερῶς καὶ ραδίως ἀπειργάσθαι. Prosi in lat. Tim I p. 20

283쪽

THEBAIS.

45 sq. Senneid.): Καὶ γαρ εἴ τι τεχνικόν εστι παρά τινι των ποιητῶν ψος, πολυ το μεμηχανημενον χεικαὶ στομφῶδες '), μεταφοραῖς χρώμενον- τα πολλά, καθάπερ το Ἀντιμάχειον CL Antipat. nessat in uini Palati VII, 409. Senol ad Nicand Tner. 3 Ἐστι δὲ ὁ Νικανδρος

ζηλωτης Ἀντιμάχου, διόπερ πολλαις λεξεσιν αυτου κέχρηται uia καὶ ἐν ἐνίοις δωρίζει.

Sunsidia Antimacni Colopnoni reliquiae, uno primum conquirere et explica re instituit C. A. G. Schol len Derg. Hal. 1786. - Blom fiet Diairino in Antimacno Colopnonio in Diar. Class. Vol. VI p. 231 sqq. Gaissor Posti Minn. Gri . Vol. III p. 49 sqq. d. Lips. - Αntimacni Dagmenta. d. duner. Par. 1840 v. supra. p. 203). - Αnt. Colopn reliq'aias praemissa eiusvita et scriptis disputatione collectas explanavium. G. Stoll. Dimon D. 1845. Eiusd. nimadversiones in Antia macta Colopnoui fragmenta. Ott. 1840. - oetae

Ηantnal.J Antimacnus poeta reditum Diomedis narrans coepit ab exordio primas originis, id est, coepit a interitu Meleagri. Porpnyrion ad loci Vol. I p. 656 MauthalJ Neo reditum Diomedis an interitu Meleagri Antimacnus. Fuit cyclicus poeta. mi adgressus est materiam, Iam Sic 1 σομφῶδες acobs.

284쪽

ΑNΤΙMACHUS. extendit, v nli 1attuor volumina inpleverit, antequam septem duces asPae ad ne Das perduceret. f. cron V. 136. Aristot. net. HI, 6 infra ad D. 2.J Cic. Brut 51 Nec enim posset idem Demostnenes dicere, quod dixisse Antimacnum, larum poetam, errant, qui mani convocatis auditorious legeret eis magnum illud in quod novistis volumen suum, et eum legentem omnes praeter latonem reliquissent, legam , inquit, , ninilo minus: lato enim mihi virus instar est talium .maibus recto iudicavit Voltcman in aut, Encycl. I p. 1121. Plut molia p. 13 Α -δε περιττος και ἀδολεσχης, αν γε δη τυχι καὶ τον Κολοφώνιον ἀνεγνωκὼς Ἀντίμαχον κτλ. CL hieon. p. 29 Xu. Porphymus p. Euseb. Praep. Evang. X, 34 467 Α:U δ' Ἀντίμαχος α μηρου κλεπτων παραδιορ- θ oi do si is infra ad D. 47-49 plura dicentur. Eustain ad Hom. IL p. 9 Rom. v. ad D. 1): ντί

μαχος μηρικω ζήλω φησίν κτλ.

Ἐννέπετε Κρονίδαο ιος μεγάλοιο θυγατρες. Eustain. Hom. H. A 1 p. 9, 3 Rom. 8 Bas. δε μηρικω τούτω σχηματι πολλοὶ καὶ αλλοι ἐνηγλα σαντο ου μόνον γαρ ισίοδος κ της των Μουσῶνεπικλήσεως ρχεται, ἀλλα καὶ Ἀντίμαχος μηρικω

285쪽

Εστι τις νεμόεις λίγος λόφος. Aristot Rhet ΙΠ, 6 p. 408 1 καὶ το Ἀντιμάχου χρήσιμον, ἐξ ν' ἔχει λεγειν, ἐκεινος ποιεῖ ἐπὶ του ευμησσου, ἔστι - λόφος , αυξεται γαρ υτως εἰς πειρον. Strau. I p. 409 ἐν δ τῆ Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ Θεραπναι καὶ ὁ ευμησσός, ον ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος δια πολλῶν ἐπων, τὰς μη προσουσας ρε- τὰς διαριθμουμενος ἔστι - λόφος A. γνώριμα ε

Ουνεκά οἱ Κρονίδης, σκε μέγα πῶσιν ἀνάσσει, αντρον ἐν σκηνῆ τευμ*σατο, τόφρα κεν εἴη Φοίνικος κουρη κεκυθημενη, ως Q μη τις μηδε θεῶν αλλος γε παρεξ φράσσαιτό κεν αυτου. Stepn. yet. V. ευμησσός. ἐκλήθη δ' ουτως ως υντίμαχος πρώτω Θηβαῖδος ουνεκα - αυτου M.

286쪽

Πυμησόνδε.Stepn Byg. L l. οἱ κατοικουντες ευμήσσιοι, καὶ Πυμησσί η ἀλώπηξ πο ου ρους, καὶ το ουδέτερον ευμήσσιον καὶ το ἐκ τόπου ευμησσόθεν καὶτ εἰς τόπον Τευμησσόνδε -τίμαχος ἐν πρώτω Θηβαῖδος.

οιοι σαν βασιλευτορες Αἰγιαλήων. Et nn M. p. 189, 5 βασιλευτωρ παρὰ το βασιλευ σ)ω. 'Aντίμαχος ἐν πρώτη Θηβαῖδος - οἷοι - αἰπαλήων .Eadem abet turn riori Miller silanges p. 61J;

Verba οιοι - βασιλευτορες affert onar. p. 370 ittin. Zonarae locum indicavit uenig Suppl. p. 38.6 7.

serens: Sic Antimaciis in I Thebaidos: ἡ δης Οἰνείδης et vocativum in eis ductam τον , - Τυδη , teste Herodiano, ii no ponit in Cainolicorum.

287쪽

Ἀσπασίως τέ σφω γε οἴκαδε.Apollon Dysc. de pronom. p. 373 C: το πλῆρες σφωε

παρὰ γαρ υντιμάχω καὶ μονοσυλλάβως εν πρώτη Θηβαῖδος)' ἀσπασίως - lκαδε .

ωίτερον μυθον. Inis p. 401 B., os ad seMin. 13.11.

Τ καί σφω γείνατο μήτηρ. I sid. p. 373 C: τὸ πλῆρες σφωέ παρὰ γὰρ 'Aντιμάχω καὶ μονοσυλλάβως ἐν τρίτη Θηβαῖδος ' τὸ - μήτηρ .

Sonol Ven. A ad om Il. 1, 400 p. 189 Dind.J: Ἀντίμαχος φησιν παρὰ συφορβοῖς ἀνατετράφθαι Τυδέα.

Cf. cnol. Ven B et Viet. p. eis. Senol. ari p. am. necd. ar. III p. 375.13. Σφωιτέρην ὀιζυν. Apoll. Dysci de pronom. p. 401 - . Καὶ π αυτῆς

pronomine φῶΓν κτ ικὴν παρ' Ἀντιμάχ' εἰρῆσθαι

288쪽

επὶ Τυδέως καὶ Πολυνείκους το σφωι Τερην ιζυν ' καὶ δια της δευτερας Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους το- σφωίτερον μsθον fragin 10), αυτοῖς ἐναντιοὐνται.

14. Interpr. Maii Verg. Aen. X, 56 p. 32 Uon: Homerias' amicum Aegaeona sici Iovis. Sed Antimachus in III hsbaidos dicit adversum evin amatum δ). 15.

Aλλοι δὲ κρητηρα πανάργυρον δὲ δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια, τά- εν μεγάροισιν ἐμοῖσι

κείαται 16.

Πάντα μάλ σσ' Ἀδρηστος ἐποιχομένους ἐκέλευσε ρεξέμεν ἐν μεν δωρ, εν δ' ἀσκηθες μέλι χεῖαν ἀργυρεω κρητῆρι περιφραδέως κερόωντες ' νώμησαν δὲ δέπαστρα θοῶς βασιλεsσιν χαιῶνενσχερὼ στηῶσι, και ἐς λοιβην χέον ειθαρ

χρυσεί προχόω ....

καὶ χρύσεια δέπαστρα και ἀσκητον κελέβειον εμπλειον μέλιτος το ρά οι προφερέστατο ε .

289쪽

υτὰ ἀμφίθετον κελέβειον λόντες ἔμπλειον μέλιτος το si οἱ προφερέστατον εν.

ρυκάς γ αμα τοῖσι φέρειν μελανος οἴνοιο ἀσκον ἐνίπλειον κελεβειον, ττι φέριστον οἷσιν ἐνὶ μεγάροις κεῖται μέλιτος πεπληθός.

Πῆσιν δ' ηγεμόνεσσιν ἐποιχόμενοι κήρυκες χρυσε καλὰ κυπελλα τετυγμένα νωμήσαντο. Athen X p. 468- ώντίμαχος δ' ὁ Κολοφώνιος ἐν πέμπτω Θηβαῖδος φησί πάντα - προχόω fr. 16). καὶ πάλιν αλλοι - κείαται se. 15). κἀν τοῖς ξῆς δέ φησι καὶ χρυσεια - εἴη se. 17). - . 475 D: Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος ἐν πέμπτω Θηβαῖδος φησί se κήρυκας - πεπληθός ir. 19). καὶ πάλιν ἀτὰρ - εν se. 18) ἀλλαχου δέ φησι , καὶ χρυσεια - εἴη fr. 17). σαφῶς γα νυν κελέβειον αντὶ ἀγγείου τινος τέθεικε, προειπὼν ποτήρια δέπαστρα - . 482F Ἀντίμαχος δ' ἐν πέμπτω Θηβαῖδος πῆσιν - νωμησαντο ir. 20).,,la sitiato Thebaidis libra conviviiun, quod Adrastus

heroibus cornra, Thebas profecturis apparavit, descriptum esse facile ex ipsis fragmentoriim vertas concluditur. Fragm. XIX. 1. ' μα τοῖσινἀθανάτοισι libri. αμα τοῖσι Sol Animadu et Jacolia in Di VIII a. 1841 p. 763 δὲ ταγοῖσι aliam coniecturam a Jacobsi prolatam tuetur oechi coni. p. I p. 15 δ αρα τοῖσι obree. - μέλανος τ' Boio Jacob l. L

290쪽

καθίσαντες οἱ ἀριστεῖς δειπνουσιν . Stoll.

Πλησὰ δ' ἄρ' ἐπιστέψαωe δεπαστρόν. Elym M. v. θαυμακτρον p. 443 56): ς καὶ παρὰ 'Aντιμάχω παρὰ xτο δεπάζω, δεπαστρον οἷον πλῆσενδ αρ επιστράψας δεπαστρον ου υγιῶς χρησατο τω σημαινομενω ἐθήκαμεν γὰρ επὶ του ποτηρίου την λεξιν, το δεπαζόμενον αὐτος δὲ αντὶ του δεπάζοντος,

ῶς εἰ πινόμενον εἰρηκε αντὶ του πινοντος.

Aυτίκα δ' θειοισιν ἀναπτυσσων φάτο μυθον.Etym Gud. v. θεῖος p. 238, 17J σημαίνει δε προσφώνησιν ' νεωτέρου προς παλαιότερον. καὶ τινες με λέγουσιν, τι προς ἀδελφον μόνον λέγεται οὐ καλῶς δε λέγουσι. -υρίσκεται γὰρ καὶ μη προς ἀδελφον λεγόμενον, σπερ ὁ Εὐμαῖος περὶ του δυσσέως se ἀλλά μιν θεῖον καλέω καὶ νόσφινεόντα ' ἰστεον δε τι λυντίμαχος χρήσατο ταύτρτη λεξει μη ποιοας τινὰ λεγοντα αὐτήν, αλλ' αὐτος

Fragm. XXI. πλῆσεν δ' αρ' ἐπιστράψας δεπαστρον iuri. επιστρέΦας cod. Par. 2654. - πλῆσεν - ἐπιστέψας το .racobs, πλῆσεν - ἐπιστέψασα . Blonis Spolin, πλῆρες δ' αρ' ἐπεστέψαντο δεπ. Stoli in Animadv. p. 10, πλῆσαι - πιστέ- φαντα δεπαστρον Κoechly, a Coni ep. I p. 15 ,,Grammaticus ille haud dulae putavit a verbo maodam δεπάω maod non iam nostro ob echern responderet, Maam de distribuendis poculis diceretur, novum procusum esse ab Antimacho substantivum δεπαστρός, quod haeud absimile a nalogiae substantivorum δαιτρός, ἰατρός, μαστρός pocillator en significaret.