Epicorum graecorum fragmenta

251쪽

Auctor περὶ συντάξεως p. elch. necd. r. p. 145 ἐπιστρέφομαι ' αντὶ του ἐπιμελειαν ποιου- μαι καὶ φροντίζω, μετὰ γενικης. ρακλείδου Ποντι- κοὐ των εἰς υβαριν αναφερομενωπι εφη δε- δένδρον αυτω ον δαίμονα νεανίαν γενόμενον, πιθεῖναι, προστάξαι δε πιστεύειν περὶ θεῶν, τι, οἷον τε καὶ των ανθρωπίνων ἐπιστρέφονται πραγμάτων' . Ddd. p. 178: λακτῶ αιτιατικη. ρακλείδου Ποντικο ἐκ του δευτέρου λόγου των εἰς το υβαριναναφερομενων - δὲ των ἐγγυς φωλεῶν αείρπυσανοφεις ἐπὶ το σῶμα σφοδρῶς ὀρούοντες. εκωλύοντο μεντοι - των κυνῶν, λακτουντων αυτούς .Lobech Aglaoph. p. 314. C. G. Mue uer in Paulyi Eneyol. I p. 7 sq. ARISTEAS. Herodot. IV, 13 'Αριστέης ὁ αὐστροβίου ἀνηρμοκοννήσιος ποιεων πεα , Suid. V. I, 1 p. 720Beristi.J Ἀριστεας, ημοχάριδος sστροβίου, Προκοννήσιος, ποποιός. Tatian. Imit ad Graec cap. 41 g 62) 'Αρισταίου το Προκοννησίου. Cum Tatiano conspirat ustaui ad Il. p. 331, 7 Rom. 250 Bas. Suid. Γέγονε δε κατὰ Κροῖσον καὶ Mρον, λυμπιάδι . Conua trist XI p. 639: ινες δε διδάσκαλ- Ομηρου τομον sci eopistum φασιν, οι

δ' ου τουτον αλλ' υριστέαν τον Προκοννησιον, cf. Eustato. l. l. D vita eius bulosa dissemini erodoti IV, 14

252쪽

44 6llMJ υριστέαν δε ἱστορεῖται τον Προκοννήσιονεν τινι γναφείω της Προκοννήσου τελευτήσαντα ἐν τῆ αυτηρ μέρα καὶ - ἐν Σικελία - πολλῶν θεωρηθῆναι γράμματα διδάσκοντα, θεν πολλάκις

αυτ του τοιούτου συμβαίνοντος καὶ πεοιφανοῶ γιγνομενου δια πολλῶν τῶν και πυκνότερον ἐν νὴ Σικελία φανταζομένου οἱ Σικελοὶ ιερόν τε καθιδρύσαντο αυτῶ καὶ θυσαν ς ρωι. f. then. lli p. 605 C. Orig. c. eis. Π p. 126 Aen. Gag. Theophr. p. 45 Vols. gela Cliti V, 723 sqq. V, 22. - Mari: ύτου φασι την ψυχην τε ἐβούλετο ξιέναι και ἐπανιέναι πάλιν. - Strab. XIII p. 589 Ἀριστέας ἀνηρ γόης εἴ τις αλλος - iraestium scriptori in

Carmina. o. Sisid. In ριμάσπεια καλούμενα πη εστι δὲ στορία τῶν Τπερβορεων ριμασπῶν βιβλία . Herodot IV, 14 ra ἔπεα τα νυν - Ἐλλήνων Ἀριμάσπεα καλεεται. Tatian. ει Ἀριμάσπια. 2. Suid. Ἐγραψε δε -υτος και καταλογάδην θεογονίαν, εἰς πη- .S 1bsidia. modo Hist. Poes. r. I p. 72 sin Berohard ΙΙ, 1 p. 278 sq. H. G. Hub mann ταπερὶ Ἀριστέα του Προκοννησίου μυθολογούμενα, m-berg. 1838. Iourmier De Aristea iroconnesio et

I Forinam hanc inentur Strab. Longin ΤΣetz.

253쪽

Θαsc ἡμῖν καὶ τοὐτο μέγα φρεσὶν μετέρρον

ανδρες δωρ ναίουσιν ἀπο χθονος εν πελάγεσσι δύστηνοί τινες εἰσιν, χουσι γαρ ἔργα πονηρά, ομματ εν ἄστροισι, ψυχὴν δ' εν πόντω χουσιν. που πολλα θεοῖσι φίλας αν χεῖρας εχοντες ευχονται σπλάγχνοισι κακῶς ἀναβαλλομένοισι. Longin de subi X, 4 U με γαρ τα ριμάσπεια ποιήσας κεῖνα δεται δεινά αυμ' - ἀναβαλλομέ

σηδοὶ χαίτρσιν ἀγαλλόμενοι ταναύσι και σφεας ἀνθρώπους εἶναι καθυπερθεν μουρους προς Βορέω, πολλούς τε καὶ ἐσθλους κάρτα μαχητάς, ἀφνειους Ἀποισι, πολυρρηνας, πολυβουτας υφθαλμον δ' εν καστος ἔχει χαρίεντι μετώπω. λησιν λάσιοι, πάντων στιβαρώτατοι ανδρῶν. Tetet g. Chil. VII, 686 .m καὶ Ἀριστεα δε φησιν ἐν τοῖς Ἀριμασπείοις' Tσσηδοὶ - ανδρῶν - .

Herodot. IV, 13 δε Ἀριστέης απικέσθαι 'σσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος,

Fragri . III. Verba poetae καὶ - πολυρουτας ad Artinaspos spectare videntur Ramae a superioribus seiungi. - καί σφε θLegebatur καὶ φῶς corr. oecth.

254쪽

1σσηδόνων δε περοικεειν υριμα οὐ ανδρας μουνοφθάλμους, περ δε τούτων του χρυσοφύλακας γρὐπας, τούτων δε τους Τπερβορέους κατήκοντας επὶ θάλασσαν. τούτους ων πάντας πλην Υπερβορέων, ἀρξάντων Ἀριμασπῶν, αἰεὶ τοῖσι πλησιοχώροισι ἐπιτίθεσθαι, καὶ - μεν ριμασπῶν ἐξωθέεσθαι ἐκ της χώρης σσηδόνας, πο δεδεσσηδόνων Σκύθας, Κιμμερίους δε οἰκεοντας ἐπὶ τ νοτίη θαλάσση - Σκυθέων πιεζομενους ἐκλείπειν την χώρην ούτω οὐδεουτος συμφέρεται περὶ της χωρης ταύτης Σκύθησι

Herodot. IV, 16 Π δε γης της πέρι δε λόγος ωρμηται λέγεσθαι, ουδεὶς οἶδε ἀτρεκεως ο τιτο κατύπερθέ εστι οὐδενος γαρ η αὐτοπτεω εἰδεναι φαμενου δύναμαι πυθέσθαι οὐδε γαρ οὐδε Ἀριστέης οὐδε ολος προσωτερωδεσσηδόνων ν αὐτοῖσι τοῖσι ἔπεσι ποιέων ἔφησε ἀπικέσθαι ἀλλὰ τα κατύπερθε ελεγε κοη, φας υσηdόνας εἶναι τους ταμ λεγοντας. Ρaus V, 7, 9 4) Ἀρισταῖος δε ὁ Προκοννήσιος, μνημην γαρ ποιήσατο Τπερβορεων καὶ οἶτος, τάχα αν τι καὶ πλεον περ αυτῶν πεπυσμενος εχ παρὰ Ἱσσηδόνων, ε ους ἀφικέσθαι φησὶν εν τοῖς ἐπεσιν.

Ρatis. I, 24, 6 Tούτους τους γρμας ἐν τοις ἔπεσιν ριστέας ὁ Προκοννήσιος μάχεσθαι περὶ του

χρυσο φησὶν Ἀριμασποῖς τοις περ σσηδόνων ).

1 Plin. at mist VII, 2 o de Scythariam nationibus Esserena Sed et iuxta eos qui sunt ad septentrionem versi, haud procul ab ipso millonis exortu specumae eius dicto, aem

255쪽

τον δε χρυσόν, ον φυλάσσουσιν οἱ γρῖπες, ἀνιέναι την γῆν εἶναι δε Ἀριμασποὐ μεν ανδρας μονοφθάλμους πάντας ἐκ γενετης'), ρὐπας δε θηρία λέουσιν εἰκασμένα, πτερα δε ἔχειν καὶ στόμα αετοί. ANTI MACHUS EIUS.

Plut Rom. 12 Ἐκείνην δε την ἡμεραν την πόλιν ὁ ' μύλος ἔκτιζεν, ἀτρεκῆ τριακάδα τυχεῖν

λεγουσι καὶ συνοδον κλειπτικην ἐν αὐτη γενέσθαι σελήνης προ ηλιον, ην εἰδέναι και Ἀντίμαχον χν- ται τον ήιον ποποιόν, ἔτει τριτ της κτης λυμπιάδος συμπεσοsσαν.

locum γης κλειθοον appellant, produntur rimaspi quos diximus, uno oculo in fronte media insignes, qui is adsiduo bellum esse circa metalla cum grypis ferarim volucri genere tale volgo tra litur emente ex cuniculis aurinn, mira cupidit He et feris custodientibus et Arimaspis rapienti nas, multi sed maxume inlustres Herodotus et Aristeas roconnesius schidiant. I Strab. I p. 21 Tάχα δε καὶ τοὐς μονομμάτους Κύκλωπας ἐκ της κοθικῆς στοοίας μετενηνοχε μηροψ τοιούτους γάρ τινας τους χριμασπούς φασιν, ους ἐν τοῖς ριμασπείοις ἔπεσιν ἐνδέδωκεν Ἀριστέας ὁ Προκοννήσιος.

256쪽

PISANDER CAMIRENSIS PISANDER A MIRENSIS. Suid. v. Πείσανδρος II, 2 p. 255 Berissi.J. εὐσωνος καὶ Αρισταίχμας, Καμειραῖος Α ἀπ domΚαμειρος γαρ ην πόλις Ρόδου καί τινες μεν αυτον μόλπου του ποιητου σύγχρονον και ἐρώμενον ἱστο- ροῶσι τινες δε καὶ υσιόδου πρεσβύτερον οἱ δε κατὰ την γ υλυμπιάδα τάττουσιν ' σχε δε καὶ ἀδελφην Λιόκλειαν ποιήματα δε αυτου ράκλεια δ' ἐν βιβλίοις β εστ δε α μακλεους εργα ἔνθα πρῶτος μακλεῖ ρόπαλον περιτέθεικε τα δε ἄλλα των ποιημάτων νόθα αυτο δοξάζεται, γενόμενα υπό τε αλλων

καὶ Αριστεως του ποιητου. y-iroci in Chrestomatn. I. Ἐπων ποιηται γεγόνασι πολλοί τούτων δ' εἰσὶ κράτιστο Ῥμηρος ,σίοδος Πείσανδρος Πανουασσις --τίμαχος Andronicus in Behit. necd. r. p. 1461:

Ποιηταὶ δε απροσδιόριστοι καὶ κα ἐξοχήν εἰσιν, Ους τινας ταλα χαρακτηρίζει τα τεσσαρα, μετρον ρωικόν, μῶθος αλληγορικός, ἱστορία τοι παλαιὰ ἀφήγησις, καὶ ποι λέξις τοι ηρωικη καὶ ξιωματικη και τωηρωικῶ μετρ αρμόζουσα, αλλ' ο κατατετριμμενη καὶ χθαμαλή μὰλλον δε ἐκ των τεσσάρων τούτων ὁ αλληγορικος μυθος ὁ χαρακτηρίζων του κυρίως ποιητάς γεγόνασι τοίνυν πάντων τούτων ποιητῶν ἄνδρες νομαστοὶ ουτοι, Ῥμηρος ο πολύς, Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος, Πανυασις, Πείσανδρος ο Καμει -

1 ci Anthol. Pal. VII, 304. leni Alex. Strom. VI p. 751 oti. Auctores quibus fragm. - . . II debentur. 2 ci Eustath ad Il. p. 85, 22 om. 697 Bas. supra, p. 7

257쪽

μευς καὶ σίοδος ὁ ,σκραῖος. καὶ ταμ μεν ταγνωρίσματα - καλουμενων κα ἐξοχην ποιητῶν. Cf. Steph. ya. v. Kάμιρος. pio in Antnol. r. I p. 200 ed Lips. 1794). HERACLDA. Aristot cap. 8 p. 451 16 supra p. 217J. Quintil. X, 1, 56. - leni Alex Suom. VI p. 266 628 B)751 ou Multi eripiores) αυτοτελῶς ταετέρων φελόμενοι, ῶς ἰδια ἐξήνεγκαν, καθάπερ Πείσανδρος Καμιρεύς Πισίνου του Λινδίου την

ανδρῶν, οὐ πιμηρος, οὐ Bσίοδος, ἡ Ἀρχίλοχος, οὐ Πείσανδιος Αἰγυπτίου ἔσχον λόγον

Ηρακλέους η Φοίνικος, αλλ' ενα τομον ἴσασι πάντες υρακλέα τον B ώτιον μιν καὶ Ἀργεῖον.

Strab. XV p. 688 de Baconi et Herculis in Indiam expeditionibus disserens: Tῶν δε κοινωνησάντων αὐτῶ

Herculi της στρατείας της π υορνον απογόνους εἰναι τοὐς Σίβας, σύμβολα του γένους σώζοντας τό

258쪽

PISANDER CAMIRENSIS. τε δορὰς ἀμπεχεσθαι, καθάπερ οὐ μακλέα, και τοσκυταληφορεῖν καὶ ἐπικεκαυσθαι βουσὶ καὶ μιόνοις ρόπαλον καὶ η του μακλέους δε στολη τοιαύτη πολυ νεωτέρα της ρωικης μνημης ἐστί, πλάσμα των την Ἀράκλειαν ποιησάντων, εἴτε Πείσανδρος δ ην re αλλος τις τα δ' αρχαῖα ξόανα ουχ

Λέων). τινες δέ φασιν τι Βρακλέους πρῶτος,θλος ην εἰς το μνημονευθῆναι φιλοδοξῶν γὰρ μόνον

τουτον υ οπλοις ἀνεῖλεν, ἀλλα συμπλακεὶς ἀπέπνιξε. λεγε δε περ αυτου Πείσανδρος Pόδιος, τι κάὶ την δορὰν αυτου σχεν ως ενδοξον πεποιηκώς. υτός ἐστιν ὁ ν τι Νεμεα π αυτου φονευθείς. Schol. German Arat p. 131 Broysii 52iuiae M) Periandriis )Rhoisius reseri eiu ob primos labores Herculis memoriae causa honorifice astris inlatum. min. stri II, 24 p. 475 Stav. 66 Bunte. Nonnulli etiam hoc amplius dicunt,viod erculis prima fuerit haec certatio, Uod eum inermis interfecerit. De hoc et isaminis et conplures

Ρaus. II, 7, 4 Κεφαλην δε εἶχεν η δρα), ἐμοὶ δοκεῖν, μίαν καὶ ου πλείονας Πείσανδρος δε Καμιρευς, να το θηρίον τε δοκοίη φοβερώτερον καὶ αυτ γίνηται η ποιησις ἀξιόχρεως ἀλλον, ἀντὶ τούτων τὰς κεφαλὰς ἐποίησε si δρα τὰς πολλάς.

1 Cf. p. 655 Πείσανδρος ὁ την ράκλειαν γράψας ποιη-της 'Pόδιος. 2 Mueu Dor. I p. 444. I p. 476. 3 Πω- δαρος vulso corr. - 4 Cf. Schol. p. 71 sq. Breyaig. 6 Leg. Pisandria ex Hygin.

259쪽

Schol ad ind. l. III, 2 Θηλειαν δὲ εἶπε μηνελαφον καὶ χρυσόκερων ἀπο στορίας ). ὁ γαρ Θησηίδα γράψας τοιαυτην αυτην λέγει και Πείσανδρος ὁ Καμειρευς καὶ Φερεκύδης.

Ρaus VIII, 22 4 Ἐπὶ δε τω δατι τω ἐν Στυμφηλωκατέχει λόγος ορνιθάς ποτε ἀνδροφάγους et αυτωτραφηναι ταύτας κατατοξευσαι τὰς ορνιθας ρακλης λέγεται Πείσανδρος δε αυτον ο Καμιρευς ἀποκτεῖναι τὰς ορνιθας os φησιν, ἀλλ ως ψόφω κροτάλων ἐκδιώξειεν αυτάς. )

Atnen. XI p. 469 in Πείσανδρος ἐν δευτέρωιρακλείας τὸ δέπας ἐν διέπλευσεν Ἀρακλη τον 'Ωκεανον εἶναι μέν φησιν ,λίου, λαβειν δ' αυτο παρ' 'Ωκεανου μακλέα CL anyas. r. 7.

Sonol ad ind. nn IX, 183 'Ονομα δε αυτὴ se Antaei dias 'πικηίς, ως φησι Πείσανδρος ὁ Καμειρεύς' τεροι δε Βάρκην.

T δ' ἐν Θερμοπύλησι θεὰ γλαυκῶπις θήνη ποιε θερμὰ λοετρὰ παρὰ ρηγμῖνι θαλάσσης.

1 Cf. p. 217 not. 2 CL Schel ad poli. Rhod. II, 1088 πιθανως δε ο Πείσανδρος τους ορνιθάς φησιν εἰς Σκυθίαν ἀποπτῆναι, θεν καὶ ἐληλωθεσαν). - Haec, Hestracleam spectare censet Schistari pheni liii. Hal. a. 184 Vol. I p. 527, repugnant allu cf. Duentet. p. 90. Duebn ad seudo-Ρisandri h. 12. 14.

260쪽

252 PISANDER CAMIRENSIS. Schol. Rav. ad Aristopli. N . 1050 Βρακλεῖ πολλὰ καμόντι περὶ Θερμοπύλας Ἀθην θερμα λουτρὰ ἀναδέδωκεν Πείσανδρος ἡ ω - θαλάσσης . Zeno VI, 49 N γαρ Ἀθηνὰ τω Βρακλεῖ ἀν- πολλαχου θερμὰ λουτρὰ προς ἀνάπαυλαν των πόνων, ως φησι καὶ Πείσανδρος ὁ ποιητὴς εν τοι περὶ Βρακλέους.

Harpocrat. V. Θερμοπύλαι.

ου νέμεσις καὶ ψευδος περ ψυχῆς ἀγορεύειν. Stob. Florat. XII, 6 Nol. I p. 272 Mai. d. Aps.J: Πεισάνδρου G - ἀγορευειν ,Ρoteran haec in historia Cercopum diei AE. O. M 1ll. r.

μυς ου παρὰ Κενταύροισι. Hesych. μῶς - ενταύροισι παροιμιῶδες εστι δε με ισάνδρου κομμάτιον, πι των δυνάτων ταττόμενον. Cf. einelio Fra itii Com. I p. 62. CLΡhot Suid. Diogenian. VI, 84 Apostol. III, 74 m12 Leutach. ete. 10.Aικαιοτάτου δε φονῆος. Olympiodor ad lat Alcib. p. 156 euger: Ἐκάτερος

sc Perseus Herculesvie μεν γὰρ επι καθάρσει των κακῶν γεγονε, καὶ γὰρ καὶ Ἀρακλῆς διὸ φησὶ περὶ αυτο ὁ Πείσανδρος - δικ. - φονῆος μ. ἐπὶ γὰρ καθαρότητα φόνους ποίει.