Philostratei Libri de gymnastica quae supersunt, nunc primum edidit et interpretatus est C. L. Kayser,... Accedunt Marci Eugenici Imagines et epistolae nondum editae

발행: 1840년

분량: 214페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

152- ἀλλὰ καὶ λύγον ἀπαιτουσιν. οιμαι, παρὰ των μεμυκότων χειλῶν, καὶ sπdΘεσιν Θρήνου ταυτιποιούνται. κεῖται δἐ εὐπρεπῶς ἐσταλμένος, τοχεῖρε ἔχων ἐπὶ του στηΘους, ὰλλήλαιν ἐφηρμοσμένω. και 5 ἐπικεκυφώς αιταῆς Oύτος προσπτυξόμενος, και 5 παρὰ τοῖς ποσὶν ἔτερος, σχέσιν τινὰ ἐνδείκνυται, δι' ην Ουδἐ καΘεκτῶς εχειν. ενιοι δἐ καὶ τὰς τρίχας τέλλουσιν, ἐπιλαΘύμενοι τοὐ φιλοσοφεῖν ἐν του πώΘει. καὶ 5 Θυμια-

I. αλλα καὶ λόγον ἀπαιτουσιν. Cio. deor. III, 2: illa tamquam cycnea fuit L. Crassi oratio, quam quasi expectantes post ejus interitum veniebamus in

d. ἐπικεκυφώς. est Iacoba ud Im. p. 376. 7. ην - κα Βεκτῶς ἔχειν. Similiter Im.

172쪽

τήριον ουτος ἀνάπτων καὶ ὁ την λαμπάδα τμλαια κατέχων, παρασκευὴ ταμα ἐπὶ ethν ἐκφοράν. ἁλλα 7ὰρ ετι κήδονται των υπολειφΘεντων καὶ ἐκδέρονται προσι6ντας. ὁ τρίπους ἐκεινοσὶ βάκηλος ὁ τυφλις, sπόΘεσις αν ἐγεγόνει δευτέρου Θρήνου καταπεσον, εἰ μρὶ ὁ ἀπεναντίας αὐγένειος φ Θάσας, ἐλαβετο της χειρός. ὁρῶς χετοι τομον, ως μονονοὐ τὴν ψυχhν ἁπεστώλαξεν, έπύ τε τού γήρως και τῆς νόσου συ7κεκαμμένος καὶ πρός γε ετι τῆ μηλωτῆ βαρυνόμενος. αλλατοέτω μιν ἡρκεσεν ὁ δεξάμενος γέρων ἁντι ποδους. ἔτερον δὲ δρας, οἶμαι, τδν τροχαλον ἐκεῖνον φημι, τον ἐπὶ του ίρους, ἄρτι τον ουδιν έπερβάντα, τετράποδος, βάσιν δρεστέρου τι bἐωνον, τραγικως ειπειν. ούτω τι πάντα ἐν ἐλώττω τῆς

Diuitias 1 Corale

173쪽

των Τενναέων σπουδῆς. ὁ δε τὼ χεῖρε συμβεβληκὼς οὐτος, ἐξεστηκότι εοικε καὶ προς Θεωρέα τινὶ ειν νοῶν εχοντι. ὁΘεν αὐτον ὁ παρεστὼς διυ

Xάριεν μὲν καὶ 47ωνιζομένους ιδεῖν τουτουσι τους ὁπλίτας, και ἐν αυτω πω πέπτειν νι-

174쪽

μεν ἐκεῖνα χεδμενα και πυρὰ προσα7δμενα, καὶ τοὐς ἁγωνιστὰς στρεβλουμένους ἐτέροις παρίησι τράφειν. εχουσι γουρ τι καὶ σκυΘρωπον, oς αὐτό Θεν ἐδεσΘαι. αυτὸς δἐ, ὁλον ἀποφαί; ει τον πένακα χαρίτων μεστόν. κώ Θηνται μἐν αυτω οἱ γενναῖοι, κα Θάπερ ἀρτίως ἐκ παρατώξεως 4ναπεπνευκδτες, ἱδρῶ ἀποψυχοντες, ποιητὸς ἄν εφη. τι δἐ ανδρεῖον οὐδ' ως αὐτούς επιλείπει. τοῖς

dicunt, Ilio est, ut V. S. 22, 15 5053.

175쪽

τε προσώποις ἐπιφαινόμενον, καὶ τῆ ὁλη σκεHst καὶ τοῖς σχήμασι. κόρυΘες μἐν Ουν καὶ κνημίδες, ετι δἐ ἁσπέδες, καὶ εἔτι βαρο των ὁπλων, αποτέΘεινται τῆ γραφῆ. Θώρακας δἐ ἀμπέσχονται. καὶ Θοιμάτιον ἐκάτερος ἀνῆπται, διῆκονος ετυχε, και του μεν, α λαιὰ προτείνει τb τd- ζον ἐντεταμένον μέσου μἐν ἐχομένη, προσαναμ παύουσα δὲ ἐνὶ τῶ προς αυτj 7όνατι. τι δίρυδι τῆ ἐτέρφ κατέχων διαπεiρει μάλα γενναίως το προς τοῖς ποσὶ κείμενον τούτο Θηρέον. δε-

σει τ' ἐμοὶ . in quo reoto nuper intellexit Firnhaher Zei achr. f. Alteroe. 1840. p. i52 sqq. negativam particulam desiderari, sed quod reposuit δρώσεις Β' ὁμοι' ου ταυτα Propter malam negativae collocationem et ambiguitatem ad veritu δμοι' tolerari ne init. Ego auupicor poetam dedisse δρασεις ea μηδ' ώς ταυτα, vel, si osse nilat mala in μηδὲ - δράσεις τ' ἔμ' οὐδ' ώς v. iam εχBήσει τι μοι. ἐπιλείπει. Restitue veritum V. A. VI, 37, 274. ἐπιλι- πειν αντα αποκλυsBιντα ex omnibus libris. Edd. ἁπολιπεῖν. De construotione vid. Jacobs ad Aelian. H. A.

VIII, 17.

τετ ι, nolim mutare, idque ea de causa, quam exposui nuGymn. P. 77.

ad Eur. Hipp. 926. 7. προσαναπαέουσα. Compositum habet etiam Polyh. IV, 73.10. διφουές. Alio sensu eat epitlieton V. B. II, 4

176쪽

φοἐς δὲ ἄρα καὶ ἱκανῶς ἐκφοβουν. δ γε καὶ π

βλέπει, καὶ λάσιον οἰον κομα. ἐπίκεινται δὲ οἱ πόδες ἀλλήλων δινρημένοι, των κεφαλῶν ἐκατέρα. eto Oiμαι διπλουν του ἀγῶνος αiνιττύμενος o ζωγράφος, καὶ ἡ φαρέτρα προσήρτηται χρυσόπαστος ηδε, καὶ των βελῶν προδεικνύσα καΘ' ὁτιetos πώματος ἀφαιρεῖται. τον ἔτερον δι ιρας, ῶς ἡπερφρονεῖ. τo 7ὰρ ξίφος κατέχων, ἀνέλκει μἐν τῆ δαια της κώπης, ῶς ὁλον γυμνώσων του κουλεos. μέχρι δἐ ἐς μέσον προδείξας, ἔοικεν αυBις βουλε&Θαι κατακρύπτειν. τι γὰρ Hποτοῖς ποσι Θηρίον, ετι δυσΘανατοῶν, ου φησι δεῖσΘαι τού ξιφους. κεῖται δἐ sποπτῆραν, καὶ

177쪽

δουλευει των χειρῶν. ος δεινον ω ἐταιρε κ&ι τὰ μεν ἄλλα δνΘρωπικόν. τρεις δἐ ἀνίησι κεφαλὰς ἐκ μιας τῆς δέρης. κσι τὰ σκέλη, και ἐς ἄκρω τοπόδε, Θριξὶ καὶ δνυξι διεσκεύασται προς τι καρτερύν. ὁρα καὶ τοὐς. αγγέλους ἄνωξεν, στεφα-νοῶντας τοὐς νικῶντας, στεφάνοις χρυσοῖς καιλcto κολλήτοις, 6 γὰρ ἡλwς οδε, διαφαένων Ου- τω λαμπρῶς οὐδ' αυτοὐς ἐα διαφεύγειν τhν Oψιν. μέτρα μἐν Ουν εὶ διεξίοιμεν ἐν ἐκώστω, καὶ α Θος καὶ σχῆμα καὶ στολῆς τρίπον καὶ ὁπλων, ἔτι δἐσκιῶς ευφυιαν καὶ ῶς ἄπαντα μιμειται τhν φH- σιν, μακριν ἄν εἴη λέχειν, καὶ μικρον ἐπαινειν.

σοφίαν δὴ του ζωγράφου καὶ χαριν, ἔτι δἐ και.

6. τοὐς νικῶντας. Scriptor sema itur soIennem vecti usum, ut praesens sit pro perfecto. Apud Pindarum quoque Nem. V, 7. reponendum νικῆ Neμείοις παγκρατίου στέφανον Scholiastarum et Eustati iii Tasel 57,I.) auctoritate fulium. Si i in persecto uti inrituisset ini ams, .cripsisset ενικα, ut Simonides, apud Sclineide . 2II, I. 2 3, I. etiam 203, I. Ipsi Sitnonidi rei diderim Pindar eo exeInplo νικης in 212, 1; etiam Theocritus VI, 45. νικ3, non νίκη dedisse videtur. S. v eo ες. Puta ημας, quod librarii furtassB vi

tio omissum.

178쪽

ρον, g δὲ κράτιστα δοκεῖ τῆς τέχνης, ἐπαινέσως ἄν εκεῖνον ἐδών. ῶς ἁ μεν των ὁπλων ἀποταειται τοῖς τριπαριστεῶσι, σκεπαστήρια ταῶτα. και ων οὐδἐν ε δει, των πολεμίων υπb Toiς ποσὶνύντων. πλήν γε δὲ τοὐ Θώρακος, ων τῆς ἄλης δικαιοσένης συμβολον ὁντα κατὰ Παυλον τον μέγαν, os Θεμιτδν ὰποβαλλειν. φορουσι δὲ ἀμυντήρια, μαχαίρας και λόIχας. οἶς εδει τοὐς ἐχΘροὐς κατακτείνειν και αττημένους. ος μh δἐ κατ' ἄλλων ἰσχυσαιεν ἔτι. ρῆμα Θεου ταὐτα δμαιωνίζον ω και 5 σωτhρ ἀνελει τον ἐπεσχάτων αυτω ἐναντι oν. ἡ δἐ χώρις πολλῆ μἐν ἐν αὐτοῖς, πολλῆ δἐ περὶ αυτοίς ἀποστίλβει. οἰκοδομαι γὰρ αυται και δένδρα τώδε, καὶ οι ἐν αὐτοῖς oin τις προσπετόμενοι τε και ἐφεζόμενοι, καὶ σιτέ-

4. ἡπδ τ οι ς ποσιν δντων. vid. Matth. XXII, 44. utique ex Psalmo II. verba.

236. et exstat ea Im. I, s. p. 16, 37 7763. Eugenteus

quo exemplo non,inativum usurpet non sucouITu.

5. προσπετο μενοι. V. A. IV, 3, 242. εἷς δὲ

179쪽

ντες τὰ νεδττια, πάντα χαρίτων πλέα. καὶ δαὴρ ἔτι μεστος, ἀστέρων de τινων καὶ ἰδώλων, οἶμαι, τὰς νεφέλας αἰνιττομένων. ἐπτέρωνται γὰρ τοῖν ωμοιν, κ4πι Θηρίων τοιοώτων ὀχοῶνται. διεσπουραται δὲ πανταχῆ τω μη λυμαίνεσΘαι

τάδε, συναναφαίνειν οἶδε καὶ τοὐς αστέρας, τὰς περὶ αυτον νοερὰς δυνάμεις. καὶ εἰ προς τὰ γλυμματα τῶν τοιχων ἁπέδοις, ἔτι μαλλον Θαυμάσεις. εκκεινται Τὰρ καέ εἰσιν Οἰα λαβέσΘαι.

αψTῶν προσπεπύμενος ἐβόα grata negligenua, quam Eugen. luiliatus est, ad mastra deIetum ivit Hamaehema Leot. Philostr. 7 . 3. τὰς νεφέλας α ὶ ν ιπτ o μ ι ν ω ν. qui nubium figuras fissumunt. ν4. ε n ὶ Βηρίων τοι oώπων. quales describit Aristophanes Nub. 346. et respicit Philostr. V. A. II, 22. p. 74. καὶ νh Δία οἱ λεκοι τε και οἱ innoι τι φήσεις;

ἄρ' on μιμητικῆς ἔργα; sio Parisini

δοκεῖν si Bebς, εκκειται δὲ orci λαβέσΘαι. Ex Nostri Ioeo tonsequitur, osci retineri debere, neo mutandum inota. O . Osann. Auet. Lex. GL 28. Disitigod by Cooste

180쪽

13. 4 γαρ προβολὴ τῶν κ. Ana lutitiam vides

SEARCH

MENU NAVIGATION