장음표시 사용
1011쪽
200. Tracti. 240. , nullii in i si alitena, NIO tirbon declariiri vi leantiis. Nain Ti acti. 74. ita coinparatii in est, ut a tota regione ait Eliis Palleui, urbena in Ea sitaria tri insolitiir. - 2. Immo, lit videantur consit niti χώρα
Certe Λristopliani militein ciuili versuin παρου λυ Av. 276. per 'ri,isignificatio convenit, Sopilocli, Pii illis vel bis Tyronem subulalia orsus est, non videtur: v. ἔξεδρος.Xωρέω. Forinarii ni praemis milia exena pla liat ei; Praeterea inirerfectuum ἐχώρει legitiir Phil. 396 cli. Oe l. R. 750.; stultur iii χωρῆ - μαι El. 396. ; nolistiis χωρῆσαν τα Tracti. 303. - I. Proprie sigilis cat ire, etiarn de acla iιntibiis et aluuii tibiis. ἄνδρε γαρ δυο - χωρεῖιον
δὲ δώματα χωρῶμεν ῆδο πάντες 332. εισω στέγης χωρῶ/ιεν 493. κενὸν γαρ οὐ δίκαιά σε χωρεῖν 496. χωρεi προς Ῥῶς γραῖα 867. χωρεῖν προ
1012쪽
Xωρίς. I. Advertniam seorsini f. separate signifieans. Maxime cavocabulii natura n anifesta reii diti ir, mam castim nil ilitum non liabet. αἴνου πούς η μὴ χωρὶς ἐστάθη βορῶς τράπεζ' ωνευ τοὐδ' ἀνδρός Oeil. R. 463. Male liaec solioliastes explicat; αἴν ἡ τράπεζα ἡ ἐμὴ οἴποτε χωρὶe
ἐστάθη ἄνευ βορῆς τοὐδ' ἀνδρός orito vert,orii in est; in eo tainen He mala n n rn non Se tuor, Oil rata tiativuIn potius Viarn genitivlim esse puto. χωρὶς τά τ ειπεῖν πολλὰ καὶ τὰ καίρια Oud. Col. 8 2. Non protitius iiιneta illa, igitur diversa esse dicitiir: v. Scliae s. ad Dion. de C. V. p.
292. συ δ' οὐκ παιδεῖ , τῶνδε χωρὶς εἰ φρονεῖς; Antig. 506. γνώμν δ' ἀδήλψ μη με χωρὶς αἰτιῶ Oed. R. 608. gl. μακρὰν ἔντα αἰτίας et μάτην,
perperain utru nique. Hoc Solo Ut nimiis eo ιe incerto , inquit, non alis.
Hoc iam ante Eesuri titim videriit Spanti. a s Calliin. Lavacri Pall. M. Curia casu genitivo si in ili Signi sicatione dictuitur Ilaee. μή μ αφῆς ἐρῆμον Οἴτω χωρὶς ἀνθρώπων. στίβου Pihil. 485. set nolunt ae sepositunt tibonini honituunι conrniermo. Alia sic dicuntur, ut ait pratepositionis usu Inviarii faciant. ετ τοι νομίζεις κτῆμα την αυθαδίαν εἶναί τι του νοῖ χωρίς Oed. R. 550. Separatum a recta ratione i. e. sitie ea, αυ9αδίαν ἄνουν.
σμικρὸν μεγάλων χωρίς m. IM an. σοῖ χωρίς I66 an. ob τοι σ' Ἀχαιῶν - μή τις ν μ' - Ο- χωρὶς ὀντ ἐμου 558. me orbatum. - 2. A I- verbialiter itein significat praeteri τίς ὁ χειροτέχνης - ος τήνδ' ἄτην χωρὶς Ζηνὸς κατακηλῆσει; Trraeli. 998 an. Male seliol. ει μη o πιυς βου- uno, i3ivito Iove explicat. Sed iniuria tamen hanc sententian at die Oed. Col. 8I2. Ant. 506. contendit Scliaeseriis l. c. Si iniliter sed sine casu dicitur νυν δ' Ουδέν εἰμι. χωρὶς αλλα πολλάκις νβλεφα ταί την γυναικείαν φύσιν Tor. VII. I OIT D. . Si cuni aliis post χωρίς diastinxeris, quisl οὐδέν εἰμι χωρίς sit, non per icio. Sic χωρὶς ἀλλά praeterem Drect i. e. On Nino significare vicietur. - 3. Praepositionis ni ododicillir, ut sine significet. οὐτ' αν σύ κείνων χωρίς, ουτ ἐκῶνα σοὐ Plii l. 15. πόνου τοι χωρὶς οὐδὲν ευτυχεῖ El. 933. γυναικὸς ἐσθλῆς χωρίς inc. XXIV. 2 179 D. . - Do tono v. scliol. II. π. 324. Arcad. P. I83, I. Xωρίτης regionis ineola. οὐκ ἔγωγε χωρίτην σ Ορω Aeg. IV. 22 D. . τρέφουσι κρήνης φύλακα χωρίτην ἴφιν IIem. Taen. V. 219 D. , apud Briinckium non legitur . - De accentu V. ἀλπτης.
1013쪽
μάλιστα προς τίσι ξυναυλος ἄν; Oed. R. Il26. - στευων δ' ἱκνοῖμαι τουςδε τους χώρους oed. R. 798. τί: ας χώρους ἀqίγμεθα s Oest. Col. 2. voicδ' ἀνὰ χωρους Oed. Col. I061 cli. - 2. Figulatain dictionern liaec Ilio exena pla laabent. το γὰρ νεάζον ἐν τοιοῖςδε βόσκεται χυ ροις , ιν αυ- του Tiacti. 144. in ellisino Ii Ioeia pascitur, i. e. talia agitat eoqlle genere vitae utitur: V. Herin. χῶρος γὰρ Ουτός ἐστιν ἀνθρώπου φρενων, ὁπουτὸ τερπνὸν και τὰ πημαῖνον φυει inc. I XXXII. 3, I 757 D. . De Tbyest. VI. 4. V. χλωρός. Qui de accentu diserte praeceperit, non noFi. m. φακαλοῖχος pullas s. entillos hubmis. τακαλουχοι μητέρες inc. CR
τα ἴμβρυα , και τὰ ἄρτι δη γεγονότα, ὁθεν καὶ ψακαλουχον μητέρες Nuρὰ Σοφοκλεῖ. et p. I625, 48. ex Aristoplianis graininaiici libro περὶ ονομασίας ηλικιῶν, ἔμβρυα inquit καὶ αρτιγενη δ' v ἀκαλα λέγει
καλεῖσθαι και ὁ ρταλίχους. Soplioclein deinde auctorem testatur. φακάς V. φεκάς.
φαλίς somiae: de tugurio certe dictum videtur στενην δ' ἔμμεν -- λιδα Lac. I. 336 D. explicat Pollux ἔστι δὲ η ψαλις εἰδος οἰκοδομη-
ματος. Sed φαλίδας τιάρας καὶ σισυρνώδη στόλον Mys. V. 362 D. ,
clini de mιltu barbaromι3n dicatur, neque formicis, nec, quana Prin an feriant, forsicis significationem pati videtur; contra poeta Solitaria. Ca-Ptare Solitus inultisque vocabulis plane singularis significationis alictor ψαλίδα pro τέλλιον amissa a. torφιes positisse Vuletur, UIOd genus ornamenti Asianis inprimis dilectum scinius. Huic significationi sirinandae
illuit fortasse advocari poterit, quod φαλίδα Hesmilius Praeter alia τὸ ἄρμενον interpretatur; ab Iloc enim vocatallo, etsi Vulgo aliter dicitur, si originein spectes ψελλίου significatio aliena non est. Sic fortasse non egebimus Bergkii einendatione , qui sensum pulclire PersPeXerat, vέλ- λ ια , τιάρας, Conam. de Fragm. Sopii Oel. P. 20. VKθος arena. ἀμφὶ χλωρὰν ψάμαθ ον ἐκβεβλημένος Ai. 1043. Accentum observavit Arcadius p. 40, I7. Wαύω tamyo. κἀμὲ φέρων ἐπ ἀμεις - ψαυει ματαίαις χερσίν Trach. 562., de Dihonesta tactione. μου φανειν; I002 an. ψαυω μὲν ἔγωγε I016 in. ὁσων ἐγὼ ψαυοιμι Oed. R. I 465. de ecibo. ψαυω και δὴ Oed. COI. In an. μη φανειν λέγω 860. ω συ γὰρ ψαύσεις ἐμου ; 867. Libi mina eterum scriptura in φαυεις piae Tricliniana tua soliis recentior in ellito runt Reifigius servavit. μη ψαύετε I54I. κλαε δ' oργάνων μου φαυσειεν
1014쪽
einpia sitnt, utrilimnie de Iiit Jua et Remuorie. κεινος ἐπέγνω μανίαις φαεων τον θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις Ant. 95I cli. ἐπεγνω φαίων iungen la.
αυσας ἀλγεινοτατιις ωοὶ μερίμνας, ἔπατρὸς τριπόλιστον τριπλοισουν
οἶκτον Ant. 850. Accusativiis κατἁ To σημαινόμενον dictus est, Plia ex verbo ψαύειν corruatm to Ytnti S. dicen ti, του λεγειν s. μνημονευειν nodio
repetitur. Uniuia igitiir aceti Sativi exein pliini Ant. 95I. rellipati in est, qtio id ipsit in non sic clineretur, nisi ψαύων tralate significaret λοιδορῶν. QuoiI Mattitiae Gr. q. 330. n0t. p. 639. t. II. vecti vi σεῖν cum accli sativo positi exenapiiiiii liabet Ant. 546. 542 Hemn.) coinni ode sic explicitiatur ut re sit ταὐια, ἄν, cle PIO ge ere egi ulus in v. ος. νύω intransitive illicitur ile villo laneo propter viin veneni dis litterito et stilisee,ite. φli κατ' ἄκρας - λάδος Tracti. 675. Assert ea veila Eust. p. 75I, 52. 107I, 9., utroque loco sine a lScripto r, conlparans cum κrῆ, , υρ ν. Hoc secilli stini Briinciaias et Ethir liliis ; seil cuna pratamiti ea scriptiira convenise viX vi leatur, inde Elinsteio subnaia commendi ilibuto κἄφη ait Elir. Ipli. Talir. 3II. p. 242. ed. Marici. Iapsiae repetitae . Sed secunti illia vett. e ld. Herm. Schaes. Biittin . ait Plat. Gor .
Et certo conspirant cuin e litis veteribias scripti codd., quor in Briinckius, ut aliquoties fecit, cuin ternere novator exstitit, ne mentionein qui deii iniicit; celete ex Lalir. a. eii in Aldina collato nillil enotatur diveraitatis. Nil in Hesyclitus Soplioclis Iocuna spectaverit, incertum; sed satis benae naenilavit eum B ut Elielitus, φεῖ, ρεῖ, φθώει, cum Iegatur vειρ , φθεώIM: scribendum alitein φῆ. γω vitiipero. ἐμὲ τεγεις Oec . B. 338. πῶς γ αν τό γ' ακον πρῆγμ αν εἰκότως τέγοις; Oe l. Col. 98I. ὁσα λέγει τις η ποάσσει τις η φέγειν ἔχει Ant. 685. τοῖς πέλας φθε El. 541. - τίς πox ἐστίν, υν
12. , et sic api id CiceIonein ad Att. Il. 7. Ms. vetiisti ini Victorii; ei litur autena φεκάδος. φεκας consensu abiici lini Plirytii clitis App. Soph. p. 3. Mauris P. 4lu.; seil Elyin. M. p. 8IT, II. et Eust. p. I 07I, 9. etsi
1015쪽
ψεκάδες, quae ρανίδες , σταγόνες explicantur, ut ordini illi literarii in ,
citi tantuin tritui it Plei sonus I. c. Inonaen tuni vix iii Iuna sit. Apud AristopItanein ψακάς constat Pac. 12 I. TliesInopli. 863. , apud tragicos utri-uSmie scripturae Ineinoma , Acscli. Agani. 1363. 1516. Eiir. Uel. 2. et καταψεκάζειν AescIi. Agani. 547. Sic ψεκας a tragicis alienum esSe non Puto, φακάς aluein via aetate vixeriant, Ilii Iegilla ut norina Iosaiienditiabili sunt, probat una arbitror.
Φευδῆς et ne audax. De rebus: ψευδῆ λεγειν Pliii. I00. I M. Getas. II. 2 323 D. . ὁτι τους λόγους ψευδεῖς λέγοι Oed. R. 526. και ψευδῆ δο- κόῖν Ant. 323. ψευδῆ με θεσπίζειν λέγων I04 I. το κερδος ἡδύ, κἄν απόφευδῶν inc. LVIII. 3 ona. D. . οὐκ ἐξάγουσι καρπὸν οἱ ψευδεις λόγοι ib. 4 TI7 D. . - Do avianatis. τους θεοῖς ψευδεῖς τίθης PlitI. 980. ψευdῆ γ ἐμαυτὸν οὐ καrαστήσω πόλει Ant. 653. ψευδεῖ καλεῖσθαι Tracti. 454. - Accentuni docet Eo n. n. p. 435, 42.
νεύδεσιν coniungenda sunt. μηπωποι αυτὸν ψευδος ἐς πόλιν λακεῖν Ant.
clinianana recensionem reserentes ψευδόθυμα Iaabent.
φευδω sillo. καί μ ἔφευσας ἐλπίδος πολύ Ai. I 36I. Hoc respicere idetur Elist. p. I 436, 37. cii in ex Sopilocle asseri εφευσάς με τῆς ἐλnia δος. εἴπερ μὴ θ εοὶ ψευσουσί με Oed Col. 634. - θελω πόλιν τε τῆνδε μὴ ψευοας θανεῖν I505. φείδονzες ουδὲν σωάτων προκειμένων I508. Mila risu stillentes i. e. eventum dantes Onani una. ψεύδει γὰρ η πινοια τῆν
1016쪽
tur in cod. mor. T. V ιθ ρους , eo itio originatio spectat ab Euinologo Ptol.ita p. 818, 53. Veriam veIbalis adiectivi natii rana vox prae se seit, iit acuen Ia vi leatiir, nisi certiis ait tor alterius pronuntiationis Plostrati r. Φτλος εiu latus. ψιλὰν ώς ὁρου νεκυν Ant. 422. Hinc tia latu ni ita est, ut significet arn is nitilaturne κἄν ψιλός ἀρκεσαιμι σοι γ ώπλισι ει φAi. I 102., itera sit idis at iliisqiue orba inur εχειμι προς σὲ ψιλός Plii l. I. at illi en illa, liniciam vicitis quaerendi sit bs iiiiiiiii antigerat. ἔξοιδά σε οὐ ψιλόν of δ' ἄσκευον ἐς τos νδ' υβριν ῆκονια τόλμης Oed. Col. 1033. Alitor ilicitiir oς με - φιλὸν ὁμεἰ ἀποσπάσας προς ὁ μασιν ταῖς πρόσθεν
ἐξοίχιι β' Ohil. COI. 870. Sic Antigonen vocati Pittat Reifigi iis, quod
1017쪽
liibetiir; e in serietuo: μνημεῖον - ψυχῆς Ῥρέστου λοιπόν El. II 16. i. e. ipsius Oretatis. την Φιλοκτήτου σε δεῖ ψυχὴν οπως λόγοισιν ἐκκλέφεις λέγων Pliii. 55. Sine scintivo aliqtiando ita dicitur ut ipsiιin hortilaenisi iiii licet. Viana facit illiui Aiacis v. I54. των γὰρ μεγάλων ut χῶν ἱεὶς ουκ Γν ἁμάρτοι, ailsignificatiar enitia vir ruressito tintino. ω μελέα φυή, ἔς μηδ' οἰνοχίτου πο/ματος ξοθη δεκέτει χρόνου Pliii. 705 cli. ο rillac urn hortilaenil ψυχὴν τ ἀτίμως ἐκ τάφον κατώκισας Ant. 1056. ἀρκεῖν γὰρ οἰ- μαι - μίαν ψυχὴν τάδ' ἐκτίνοοσαν Oecl. Col. 500. μένον - μζδεις κρατείτω τῆς ἐμῆς ut ῆς ποτέ I209. i. e. ἐμου, ile vita eni in natii ine agitur, sed ite ipso Oedipo in potestate1n recli genito. Huic Si inite est ἴς τις etῆς ἐμῆς τροχῆς γεγώς - El. 765. i. e. ἐς ἐμου γεγώς. φυοιν interplitatur Moscliop. Dicit. Att. V. φυχή, schol. Eur. LIecub. I 75. Schol. Aristopli. Plui.
524. Herinannus non vuletiir coin palare debuisse V. 776. Diversissi inantiscet in lioc genere Abrescii. ait Aescii. Agana. 972. - 4. arinus.
207. ἐν τοῖσιν ώσὶν ὴ 'πὶ τῆ ψυχῆ δύκνει; 3IT. ἡ δ' ἐμὴ ψυχὴ πάλαι
τέθνηκεν 555. Non eni in ite artinia intelligen linia, quae non moritur, Suil ιtriinio S. niente tolus se cluilurn apud nior tuos versari dicit Antigone, φυχῆ alite in silli rogat tir ipsi appellarulae per προσωποποιία '. ὁςτις -
1018쪽
δοκε, η γλῶσσαν; ῆν ουκ ἄλλος, ἡ ψυχὴν υειν 706. adsignificata pru-
M. P. 5I4, II. versus inesse an aesticos Putes ; Seti Soplioclis esse eo aniniis verisintile est, quo i quae P riine antecesseriint, aliuni auctore niliabere vi lentii r ; v. κέναδος. Oed. R. 666 clia etina legati ir: ἀλλά μ Οιδος ὀρω γῆ φθένουσα τρύχει ψυχάν, hoc Vocatallum propter numeriys anatistrophicos Herinanniis ιle levit. - Ton uni notavit Alcail. P. II 5, 20.
Eoὀς istissiliια Pioprie dicta Ilaec : ό ρομος ευδων καὶ κεκρυμμένος νεκρος ut χρος ποτ αεπῶν θερμὸν αἶμα πίεται Oed. Col. 628. κυνος ψυχραν δύσιν Νaupl. V. II 379 D. . Tialate auteni illa: θερμῆν ἐπι φν - χροῖσι καρδίαν ἔχεις Ant. 88. iii robus' frigus inmιtientibiis i. e. horribilibus, V. Herinam .; maIe eniim de vanis et inutilibus Histrilitiis explicat. Drstini ait illit Eust. p. II 40, 28. I407, 48. -- ψυχρον παραγκάλισμα του ro γίγνεται, γυνὴ κακὴ ξυνευνος δε δόμοις Ant. 646. ingratum , avri Santιnt. χω refrigero. λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ viVovom Niob. VI. 2. 900 D. de riutrice dictu in suae curae COIn inelulatos fovettie. D. M interiectio, num alliculus sit, disputatiir ab Apoll. de S nt. i. p. IT. et solio . Dion. Τlir. p. 903. Insiecti solet, Ulanilo non proe viantis eSt, Sed sernio allocinionem potius miondam Iussiet, non ut protinus ali quem nolninatim compellenius , seil ita etiam , ut nobiscum ipsi alimnd
1019쪽
ω τάλαιν θώ El. 797. εἶ δυέτοχῆς 922. ω τλῆμον Ἐλλάς Tracti. I 100. IIaec pauca de pluminis deliriainiis , viae mi aeri Possunt in vocaliutis δυςμορος, δυ υχῆς, δν άλαινα, τάλας, τλήμων, φίλος. Alia et iis signi-1icationis exeinpla, ω aut iteratu in aut ullis Ρaniculis colligatu ni Inon- Strantia, In OX uPPODeInlls. 2. Anipiscatur Id sententiae gen is, ut Plitra verba in nroduin, vicinPrinlun posui inus, colligentur. οἰ πὀλλ' ἐγω μοχθηρός, ἁ πικρὸς θεοῖς Pliii. 254. ὼ φέγγος υπνου διάδοχον το et n. πίδων ἄπισοον οἰκODP μα τῶνδε των ξένων 855. ω μιαρὸν η λος και γυναικὸς υστερον Ant. 742. ω πόνοι βροτῶν δύςπονοι I 262 in. ω των απάντων δη θεαμάτων ἐμοι ἄλγιστον Ai. 97I. ω πολλὰ δη και θερμὰ κου λόγου κακὰ - μοχθῆσας ἐγώ Trach. I 035. ω δεινῖν ἰδεῖν - Οος ἀνθρώποις Oed. R. I 297 an. ω πασῶν κείνα πλέον ἀμέρα ἐλ9ops' ἐχοίστα δὴ μοι El. I94 m. ω IIo λοπος ἁ πρόσθεν πολύπονος ἱππεία 494 cli. ω σῶμ ἀτίμως κἀθέως ἐφθαρμένον II72. id πλεῖστα μωροι και φρενων τροώμενοι I3 8., SiPIi- deIn tenen Ia distinctio inaxiana, via in in Hermanni editione nescio an easu POSitani Vtilernus: sin, vocativus alloquentis erit, ὼ θνητὰν ἄνδρῶν και ταλαιπωρον γένος inc. XXVII. I, 2 682 D. . Haec o innia conten plationent habent alit nitrationem aut Mela nati mn nostis an inio quasi Iit ditore sive apti l nos facta in ipsos, et potest Latine accuSativus eXoIamandi substitui: Aροι nie miserrant I
4. In somnulis obtestandi, in mittims nec sempor i imperativus inest, nec, Si est, cum ω necessario colligatiar. ω προς θεῶν υπεικε Ai. 364.d προς ἔθεῶν πιστευσον, Οἰδίπους, τάδε Oed. R. 546. δ προς θεῶν, προς μητρὸς ' πατρός; φράσον. I037.
nere in vocat illis ἄναξ ibi v. et de ἀναξ), ἀνήρ, ἄνθρωπος, γυν', Zενς
θεύς, κασίγνητος, ξένος, παῖς, πατήρ, πόλις, πόποι, σπέρμα, τέκνον millecta; eo igitur quaerentes relegamus. Quae vocativuIn iteIuttian nroii- Strant, velut ω παῖ παῖ, postea commonaorabitariis. Unum lite ponenclina est ω τάν s. 'τάν s. τῶν Herinannus in Baecliis I94. inali lito imo lo
P. 4. b. Suidae et Pliavinia opinio, longeque illis doctioris Philetnonia
1020쪽
P. I32., Pri Inan inflectentiam, ωταν, nain signun praeterea craseos a luci, ωταν, vix poterit. Etyniologiis p. 825, I5. ultimam inflectit οπῶν , tiltro addens , vivo pili rini omina libro mi in consensionen significare vi lentiir περισπῶται δέ, ὀφειλον ὁ ξυνεσθαι. Tertiani rationem Apollo- Iiliis Stiadere Videbatur, ut o lina ex libro illius de adverbio Excerpta feminantur, ω 'τάν et v. Stiirg. ite ilial. Alexanilr. P. I 83. Bast. a d Greg. Cor. Aild. p. 904. ; et semiitur ea in Eustathius p. 24, II. Vemini nunc
edita tota Apollonii disputatione sile aclv. p. 569, II s li) certissimillia
est Etymologuna sua ex Gentino doctissinu Itominis penu deprompsisse. Is eni in eum Toplionein resutasset, mai ex ω 1ieri lecreverat ωτα et ωrαν, advocans ilissiliatilinium δὴ et δητα, quod nec γ assumit unota in nec α pr lucit, Di lyini sententiam sequitur ex ἔτης sieri ἐτῶν, ut μεγισταν s. μεγιστίν, et videri etia in νεῶν fuisse vocabuliun ex νέος pricii- sit in , uIule νεῶνις et νεανίσκος sit; infleXum aliteIn accentum Piontinus
viis librariomini et Tori titiaiat, proliis et explicatio ab aliis incertis auctori biis proposita, i inprobata Apollonio ipso, non tamen ut negaret recten siecti; aiebant illi, Doliensi ii in esse ωet ἀν ellipticain dictionena Pro ωτων Sullati lito ἔταίρων. Scribennis igitiir ωzῶν, nec est ratio adeo sin PleX, ac Reifigio visit in Conieci. p. 2IT. , ω 'τίν suadenti. Nec de πιστάν, νεάν, ξυνάν acliendis pii gnaturinia Apollonium credo v. Lo-beck. ad Pliryn. p. I96. , hi eni in aget,at, ut ile Vocabillis quain Vis pe- nuclii aut propenaciti solitis, vellit Ir ς, νεος, μέγιστος talia PIUS e In inari doceIet, Uiae in ulti ina tenote in geretent Mi veritin tota eius oratio docet de infleXo accentu , vii in lit,ras prostaret, explicanilo laolnines quaesi-ViSSe. - ωτῶν Iegdiir optul Soplioclem Oed. R. II 45. PIiit. I373. De
Iibrorii In scriptura tacent. 2. Cu In Dociitivo siJstantivi cu a lieetivi. Legitimum qui terra eum utriuSPle Iocuin existimari consentanetina est, iit adiectivuΠa Praeceilat, Seqllatur StibStantivum. ω λιμένες, ιν προβλητες - ω κατ dύωγες πέτραι
1390. ω φίλτατον φως, ω μόνος πω rho I346. ω φίλταται μὲν χεῖρες I349.