Lexicon Sophocleum adhibitis veterum interpretum explicationibus, grammaticorum notationibus, recentiorum doctorum commentariis composuit Fridericus Ellendt

111쪽

D. De hac sigili sicatione cf. etiani Valch. Diati. p. 238 5. Opponiintur ὁντα et μελλοντα κακά El. 1490. δρ α ν et μέλλειν Pliii. I 240. ἔρδειν Oed. Col. 1076., qtiae si pra posui iniis : δρώμενα autem τοῖς μέλλουσιν ρ ῶς ταυτ ἐπίστω δρώμεν, oν μέλλονς ἔτι Plii l. 563. - 6. με λ λ ειν cuui ivsinitivo poni solenne, nec nisi emncinii ii sigilis icatione abest: alias si abessct viileti Ir, cogitando assuineti liis est: velut Oed. Col. 163I. τελεῖν os ἄν μελλει ἐδη. - τί δ' οὐκ μελλον; Ant. 444. ἄγομαι det κονκετι μέλλω 930. ἔμελλε mii l. 444. sc. ε.,αι. Sed noris i infinitivunt adiungi vetant Griunmatici, quoil genus lito illic vel opti litis iisitatis ni scriJtoribus unice illustravit Wr Suininus pererg. ad PIiivn. p. 745. Hi inc laudassa conveniebat Herinan nurn ad M. I006., qui prol, bili einen latione rescripsit Iμελλε ο Eκτωρ καὶ θανων ἀποφθίσαι, libris ἀποφθισειν Priwhentibus, non Elnisleium ad Heracl. 710. Idem sit inst. ait Me l. l209, inresinitivos 1lituri et noriati a signi stranda eunet tisi te excitulit, violi chir institur in recte cadat, ostem it Horin. I. c. p. 242. , sle apristo utarn iure nis gavit, exemplis usus ab Elnisleio violentissimis et tontra onines libros conectis. - De Ioco Tracti, 947. v. μα-

venitet, a thuc laborantis vocra spectari videntur. λω et μέλομαι eortii emraeque amni. I. Aetiva Drana irnpersonalem usum liabere solet, re, cui consultu in velis, clam si livativo tum maxilne genitivo casu inclusa ; qui curat, dativo esse i solet, vii castis liauit raro stibaiulitur ex coniunctis. Infinitivns rei pro Ilo ni nativo est.

112쪽

- 74

113쪽

ουβὲν εἰδὼς ἱκόμην, ta ἱκόμην uod. Col. 272. Oratio ita coepta est, quasi secuturiim esset δρῶν δὲ Ουκ ῆδη ους δρώqν. 2. Quod tetigit Dorvillitis ad Cliar. p. 399, Beri harily a d Ιyion.

Per. P. T2I et aecii rati iis Sclineti Ier. ad Plat. Rpulit, P. 479. n. μέν - μέν Sese Per una oli illion quoddaui excipere, in Soplioclem non cadit. 3. Sed cum aliis particulis inprimis adversativis copii latur, contiannandi sermonis causa: μέν - αλλώ. τουxa μέν, ονδ' ην ωλν, δράσει πότ ' αλλa και σὲ Mῖ στειχειν ἀμ αὐτοῖς PI1il. 969. τὐq κuκη μὲν αντῆ γ, ωλὰ συγγνώ- ην υεν Traeli. 327. του νων μὲν - τυμβω προς4 φ δὶς μηδέν. - ἀλλ' η πνοαῖσιν η βαθυσκαφεῖ κόνει κρυφον νιν El. 423 - 426. ἐρῶς μὸν - αλλ' ην ἰφνῆς μοι, τον τεθν κότος γ' ἴπερ λέξαιμ' ἄν 542 - 45. In bis αλλω ailveit, iussit, at contra significans. μεν - αλλ ομως forti iis enunciat sentenitase parteIn seelandam.

114쪽

I 300. φύλασσε πρῶτα μὲν νόμον - μειγ' ἄπως ἄν ἡ χάρις - διπλῆ φανῆ reacti. 613. τὸν μὲν ἡστο πλε στον ἄφθογγος χρόνo νπειε ἐμοὶ

- ἐπηπείλησε Ai. 304. - Bis inseqtititur ἔπειτα : πρῶτον μὲν ὁ φει --ειν μουν ζα στάχυν, ἔπειτα φοινίξαντα - μόρον, ἔπειτα γῆρας λαμβύνεις

μέν - Υπειτα δέ sortius est quani μὲν - δέ, nec dialecticana so- Iuni sed et in ret,us sitan ipsis Eonseeuti neni significat. βλέποντα νύν μὲν ὀρθ', ἔπειτα δὲ σκότον Oed. R. 419. oτω μὲν πρῶτον ἡ δορύξενος ἐστιν ἐστία, ἔπειτα δ' ἱκέτης - δασμὸν ου σμικρον τίνει De I. Col. 638. ἐννοεῖν χρὴ τοὐνο μέν, γυναικ' ὀr isvμεν, - μεινα δὲ και ταῖς' ἀκοώειν Ant. 61. σῶσαι κακοῖ μὲν πρωτα τοι δ', ἔπειτα δὲ - πορθῆσαι Plii l. 907. Ἀτρεῖδαι μὲν μάλιστ, ἴπειτα δὲ ὁ Ἀαρτίου παις I 260. πριν μὲν ὀρθοὶ πάμ- τερ ἔστασαν δίφροι' ἔπειτα δ' Αἰνιῶνος - πῶλοι φέρουσι EI. 713. πρωτον μὲν εvσέβειαν - Oψει, - ἔπειτα δὲ - ἐλευ9έρα καλ6 956.

μουνόνι ος ἱμέρω - ἔπειτα μέντοι se λόγος καλός προqῆν Plii l. 350.μ εν - και. ἀεὶ μέν - δέδορκα σε πεῖράν τιν ἐχθρῶν ἁρπάσαι se ρώμενον ' και νοῦν - ὁρῶ Αi. I. ἔχρισα μέν - κἄ9ηκα Tracti. 686. μέν - Ομως δέ ut δ' ἴμως sorii iis qitain δέ opponit alteriam alteri. δνς ρεια μ/ν πολλῆ - δμως δὲ τλῆθι Phil. 4TI. ἀκοήσομαι μὲν ως Ιφυν ortaro v πλέως - δμως δὲ μεινα τε I063. κἀγὼ τὰ μὲν κείνοινετερπόμην, ὁμως δ' ἔκνιζέ μ. αἰει OE I. R. 785. τὰ μὲν ἄλγισx ἄπεστιν δμως δὲ - πευσει I 237. δεινόν Ἀν -- ἔμως δ' ἔραμαι πυθ έσθαι Ood.

Disiligo 1 Corale

115쪽

in mio ereavit editori ubi η μοι μηρὸ μὲν θανHν μόνη μεταίτιος, σοί

τ' αDθις-, Scliaefuit conatiani Iesutans. qui σοὶ δ' αυθις coniecturias eiat. Mel. G. p. 23. Seil vieni conseni iubet Antigonae Iocuna v. I65. ali nns es ' Verum recte contuleris σώους μεν ἐχθρῶν - χθόνα, λωβών τε - μοναρχίαν ευθυνε Ant. II 47. πολλα μὲν ἐν πένTω κα- πι δρία πάνεα καθαίρων Tracti. I008 m. ἀλλ' ο μεν ονν δενς δ et ' Ἀπόλλων ξυν

τοι Oed. R. 498 cli. πάρεστι μὲν Tευκρος - ἐγώ τε Phil. I045., tilia eum

4. Saepe μέν olationem inclioat, inpriinis Post Pronon ina, nee sequi tur M: Ne alie continuo in Ilis violatus sonaonis Per ana Oluttion nexus vraerendus: μέν eni in centies esse Connectentiae euin prioribus sententiae Graeci volueriant, ne sola Per se Ponereturi quare Ininime necesse δέ semii continuo. Et sic nudis poni μέν ut IIonrero Pea familiare, et propctabest a cognatae Voculae μην significatione, anti Pliraunatu Driasse part emine Dirae rationem recte Vi letiir observare BemiliamI3 in Synt. p. 487. 'not. De hac re naulii consise notarunt: ReitE. ait Lucian. t. III. p. 453. Hoogeueen. Doctr. Parti Gr. P. 453. Loceli. ad Xen. Eph. p. 226. Elins- Ieius ad Euri Baccli. 3I1. Meil. 1098. : explicatius IIcrin. ait Vig. p. 70 . ad Oed. Col. 44. in Cens. Med. Elitast, l. e. Opusc. t III. p. 233. Mattitiae ad Euri Ion. 522. Seidiori ad Ipli. Tanr. 70 . Et clam interrogat ii inseratur μέν optime MattIliae obsolvat significari dubitationem eius qui loquitur, veruna ne sit, quod dicat, necne. Sed sic Sopliocli dictuin non est. Narn in oλλὰ ταῖτα μὲν τί δεῖ aέγειν - ' Plin. H. ταυταμέν pi xiine colligata sunt. Exeinpla μέν nudo positi liaec sunt: ἀκτη μὲν ηδε - Λημνον Phil. 6. Pluribus dein interpositis oratio coepta de-

116쪽

μίαν μὲν μέλαιναν scriben iuni significavi ni iis v. ἐξιονοίζω. b. Ctun alias particulis ενι ea lerii colliunt aer sollinitis. μὲν γὰρ etinium

μέρος - ου μενεῖ Deil. R. 294. 4λω μὸν δὴ τουτο τούνειδος - ὁργuβιασθέν 523. ἐκ μὲν δὴ πολέμων τῶν νυν θέσθε λησμοσύναν Ant. IM G. Di iri oci Coc le

117쪽

λεῖ τοιαυτα πράσσειν 90 I. Ia1n φιidon et sane φι VI an Plerisque locis conserno tu interpreteris.

τήνδε τ υπνον βάσιν παίσοντας αλγους Phil. 1364. μὲ ν ουν δ' in te noto orationis i te in est mi Od yὸν Our, Sest Paulo sortius. πάλη μὲν ουν δ' πόλλ' θων ἐκλαυσύμην Traeli. I52.: ubi δὴ Pro vitiae accessit ait teinptis significanduin . ξδqὸμ έντοι, Qtio i enim niinc μέντοι ut καί τοι scribi coeptun est Secundum Anglos quos larn, Mius rei causam non dispicio, naax Hiae lintent im-

118쪽

Cuni aliis particillis ut aIctissune coniiunctae 'illeantiir invicem, non anani quae t te Per se vi in itieatur, μέν sociari non solet. - Nam neckαί vel ουδὲ μέν, nec εἰ μέν, δπεὶ μέν et si iiivia, qtiae secun Imn eam Iegem recensuiInt1S Rut recensebiiniis, utra particula pii freni Ioeum teneat, in liunc numer I in re rei licet. 6. Sequitur locus de particida e lioeanda. Intelligitur porsacile, legiati inuin eius locunt illuni esse, ut notioniblis illis, quibus opponantur eia ferendis sententiae, ut δέ, ita μέν proxii ne inseruitur. Unii in exeipitur, quotl ulrrim alie articuliun pone sequitur et praepositionem, non nomen, mi una illa coniungant ir a ut το μὲν ευ Pliit. II 25. ωμφὶ μὲν του νοισιν Al. 669., quil, us si utilia centena dudum retuli nivis. Fit auteIn, ut μέν et δέ anteponantur, Ilio rsseriantiir, vocat, ito, aut uti uniriue, uni R

119쪽

tilbi Oinittitur veilni in siil,stantivit in , Uti sit inici μεν Potuit. ῆδε γὰρ γυνὴ δουλη μέν, εἴρηκεν δ' ἐλευθερον λόγον Tincti. 63. Μενέλαος et Μενέλεωet n. pr. IIae soritiae ita ilistri blitae si int, ut

Μενέλαος reperiatur, lilii ali mina naetio nocet, ut si tioinitiativus et vocativiis castis semiente corisona inter pulles senarii PDinii in et secunduin, teritii inve et tyiaitnnx distri liliant ir; niin piana Elii ita Μενέλεω, Μεν/λεω etc. teritis syllabis proniintiantiar. Contra Mεν λεως illis etiuili Iocis reperitur, ut, i sita tores recidit numeros, etsi ne alteriatii Pil leni vitiosos; spicar a laxi ille pedes viartuin et 'linturm tenui, iit ilostigiatiir spoli istiis. Igitur

라틴어 텍스트