Lexicon Sophocleum adhibitis veterum interpretum explicationibus, grammaticorum notationibus, recentiorum doctorum commentariis composuit Fridericus Ellendt

141쪽

c. Cum optativo non dicitiar niat in ortitione oblimaa, vel alio optativo Pi aegresso. ἐπεὶ ειδε - κρi φαο εαυτ ν ἔνθα μή τις εἰς δοι, βρυχῶro Tracti. 899. tibi sese visunι Non irri piιtaret. Hiiic si In illiniurn est τὴν . Κορινθών - χθόνα φευγον, ἔνθα μὴ ποτ ὀψοίμην κακων χρησμῶν ονείδη Oed. R. 796.; ubi non consi Iobam exitura vaticinia. Ex altei o genere Iioc est: τίς ταντ αν, ἔςτις μv 'ξ ἀλαστόρων νοσοῖ, Ποιτ άν; Tracti. 1225. Qua vitain in oratione oblimia etia in intilicati viis ilicitur, Ct in Cerillis , mi ani pro Sententia linitis Io pientis, pronii ritiatur. τὰ γὰρ περισσὰ - ου; αTα πίπτειν βαρείαις προς θεῶν δε ςπραξίαις ἔφασχ ὁ μάντις, o ις ἀνθ ρώπου φυοιν βλαστὼν ἔπειτα μ' και ἄνθρωπον φρονῶ Ai. 748. - 2. Da e tiιntiatis conditionalibus μὴ consentaneunt poni, etsi est, ubio υ sito in re incatur. Haec in VV. εἰ, ἐάν, ῆν Pertractavinatis.

El. 63I. σιγῶν ἄμεινον, μη τις ἔνδοθεν κλυ9 I229. σοι βαδιστέον πάρος

142쪽

neris exena pliun, nilnc ei cld itinentilars siti, latuita est: τοῖτον Οἰδίπους πύλαι τρέμων τον ὀἔνδρ ἔφευγε μὴ κτάνοι Oed. R. 948. Ita iani Briinck. x dii obiis libi is , itein Codd. Trin. Dres i. a. Laui r. tres, 1 al. Irior. V. A., cpianvia in de liis dii obiis non certo constat. In Lauri A. oli in vulgata scriptura κτάνy stipra posit:i est, servavitote Elnifiei iis.

eatnturiis es 1ie sint: b. Palilii ni diversus sed a sinati biis enuntiatis repeton ius usus particulae in ensendi timendi videndi ite qui ι Ii it, sierive possit, sententia. Eaileio ait tena ratio ESt, qua disting tantiir significatione inoilomun ὁρῶν

et σκοπιὲν μή, εὐλαμῖσθαι μή, δεδοικέναι et go δεῖσθαι μή. VOρα μνωτι et go θαι μη ἔστε et μq n cuni praeisset via in Scliues. Mel. Crip. I 15. I er annus ad Alac. 272. et in Cens. Medeae Elnis letanae ad v. 310. Opusc. t. III. P. 184. coli. adn. ad lon. I 543. et Malli,num. ait Plii- Ieb. Ρ. I 3.-RPubl. V. p. 45 I. a Pii id lon e pri iis exposuit, in alio Iaretini Ius inventorein sese iactat P. I39. , satis ostenilii sio distingui, ut uim iiii ie verentis sit, ita quid ein iit illiui l igni licet, P uare nos

esSΘ ita, ut vereannir, Iloe noscire lios, sitne ita necne sit. ' O re μ' ἔστι est υι de silvai su, ορα μῆ ὴ Di Ie 3io sit. Umi inque intei rogandi viada in Iatione solli iti Idine Misignificata Prosertur. Λt citin ιlici ne pleat vereor sit sic sin Plieiter, non ait ilito In Elntra D cni nitati altereo nee- ne sit, consentaneii in est φοβο αε μῆ ἔστι significar vereor ne quod vereor, inan eveneriit, φοβοῆμαι μῆ ὐ vereor rite e vini proxii no quopis tempore, φοβο α μῆ ἔπιαι cunι ritetcι puto certo siti:ιmnia. Quid storisti et pIaesentis coniunctivus cluserrant, idein Hemnanniis ost tulit p. 179. Et insteio et Matthiae ait Plioen. 93. Verenti tui I, ne nun INaIn Du s. δέδοικα μῆ ἔστι dictunt suerit, iam Scliaeseriis l. c. et Iacolas. ait Anilio L. Pal. t. III. P. 466. satis respondemini. Est tibi mittitivunt poteritia leni ἄν nil litii in liat e re soliturn ab eiusmodi verbis sitspensum reperiast cuius gens iis est vereri sis3 sie aliis qualibiιsemnque positis sic res habere possit. v. Herin. ad Al. I. c. optativus atιleni non a Illito ἄν Iiraeteritoriam, ut solet, comes indicat, qii id oIi in nactuemnaias no sieret. In metuen li in illis in abundare μῆ, sed sua et nativa potestato uti, ouin cautuli cupiat nus, ne accidat, quod metu innis, non opus intiuis demonstrare. Clim iii lientivo igitur dictuin μ 4 post vertia viden ii niinc non exstat: Bod post v Ila in eluendi tutissiuuini est ex libris bonis Laur. A. B. Hari.

143쪽

tet ed. Iunt. in Traeli. 548.: δέδοικα μὴ πόσις μὲν M. ακλῆς μος καλ

ιαι, τῆς νεωτέρας δ' ἀν o. καλῆται Elinstet iis defendit: sed cpiod lini 1,at Deianira , iani satis certo sciet,at osse faciti m. t Ecte i itiir Apit Eius negat, καλειται sultimi in esse. εἰσόμεσθ α, μή τι και κατάσχετον κρυφῆ καλυπυι καοδία Αnt I 238. Male ante ili unck. contra litiros, etiain Lailrr. καλύπτη serit,et,atiir. Cuniu)ιetivus post veri, a vi Ioiiii et en nili semii-tiir: δρα ' ἡ πῆμα σαυτῆ κῶ μετάγνοιαν τι9ῆς El. 5TI. εἰς ζρα μη σκῆ- φιν οι κ ουσαν τιθῆς 574. Pleri siue litari et Sui l. v. ὁμοῖ ut σκῆψις, ιίθης. Vomina S liaesuriis vi lit, non protrari eant Iegelia Clutae innestrino, sed semii, tit Proi,ari debeat, Electrii significat. περισκοπῶ μή πού τις νηιι ιν ἐγγυς ιγ tumetu sto nχῶν 886. ἄρα κακῶς πρύσσον υ μὴ μείζω κακα κτησώμεθM 99 I. codd. Atig b. c. κη σόμεθα, m oti Si netro conveniret,lioc diceretiar: vide ne statius mitracturate niniora nain; illitii autern esti ave ne contra inruus; illitii Electi ae Persuasurn de Pa e esse de in Onstrat, lioe vereti sese ne fiat. ἄρα καθ' i πνον μὴ καμ λιο ὶς κυρῆ Plii l. M. Noli aeseio placebat κi ρῶς illuit est cave sie 1Orte in rentro latea , lio Di Ie ει tini inest: iuitii nietuentis est, ne tot ibilis liOstia ni sit, Iioc existiti antis fieri posse. δρα συ, μὴ νυν μέν τις ενχερῆς παρῆς, orαν δὲ πληοελῆς - ονκέx ἁντὸς τοις λογοιῶ τουτοις φανῆς 1 lii l. 5I5. bl 6. Detnodomina diversitate ex diciteriint Elinst. et Herin. ad Med. 310. σκόπει,

144쪽

Hoc in genere pilii uis sit,i deposcit od: nain ite οὐ μή agetur

in v. oi'. . I E illis elini Priiiiiis observasset I alelc. ait Hippol. 49. secutis in t a Muratius invii rentes i litas l. ait Oe l. Col. 359. ait Meil. 2 5. I 209. Biluin. Exc. ail Dein . iii Ilia. P. I46., cui ita tali en rationeni nernini lirObulnielia visitim iii celetuni est, in liriniis vero Herin. ait Oe l. R. I 3. et diss. ile Ell. et trieon. I . 229. OPiiSc. t. I. cs. Harii ing. vol. II. p. 170. Hic mini Sellaeiero visae sint Paleticillae sese Excipientes interulere ne gationeua, satis ostenilit, latra inque sitae Potestatis esse retinentein neoqlii immin inesse al, relanter ilicti. Qiii PPe μ' οὐ clini ino lis sinitis dii-bitaliter negat: δεδοικα μη ον θάνω vereor ne non moriar: sed Sopilocli

non lieitiir μ ἡ οὐ nisi euua Participio vel inlinitivo: id pιo praecedentescit te litia principali ne ante, cillo facto quin I. atinii in rei liliint. Ita for-Giis allirntant, prio Ie sutilata negatione. Hunc Praece tete ii obedire ternere

aiintille, tia Moti iliciis, qui ι dici S. i. e. πάντως φράζε. ο κ αν πιθοίμην

145쪽

a οἰκτίρ εων r ut admisso μὴ oti lioc dicatur: nina inhi innitus eo vulabit, Lin ε Ioleant. Riit sit in lino loco negulas sententia inclii tur interrogationi: τί δῆτα μέλλει μὴ Ου παρουσίαν ἔχειν; Ai. 536. μέλλειν est euuctari et sensiis i vitiir talis: εμιω mιnitatur , qauin umitat. sive Propter cunctati meerte ston videtur ventiιm . Falso scribebatur μ' Ου oml. R. 250. v. Scit aes. Mel. o. p. I07. et Herin. I. c., iterat Ant. 33. a Seliaefero I. c. P. I 08. Et melius ab Hemia. de Ell. et Pleon. P. 229., COITo tun est.

i Corale

146쪽

ταῖ γα πεμφειν, ἐνγα μὴ πο9' ἐλίου φέγγος προςόφει El. 372. και με μὴ

Traeli. I42. Cod. Hari. νυν τ ἀπειρος ει, vloil coniecerat Scliaesoriis, sed vitiato sensu. Non dicit ne unFιunt e maris et nunc tignoras, sed POS lilia In l,roI Ostiit utiliam et ne experiuris unφωνn, ἀνακολουθως a coepta oratione itesciscens sortioresni Opponit. Sed puto cori igentilina μή γε.

mari luis μέ οι; eain seripturam Vitiosa in Plato, etsi nillil ol,stat, quin οὐ τοι iunctim scribathir. Caiisa ea est , lii Oil μή et τοι nuti plana a lue bioriim rationa miti angi nitIr, seil ut μὴ coniiunctio prohibitiva sit.

Sublicitur γε: μή τοι φύσιν r ἄσπλαγχνος ἐκ κείνου γεγώς Ai. 467. μή τοι Diuisias 1 Co le

147쪽

et γε. De μήτοι γε et μη τί γε contrit Hermanniam, hoc Plane ex Graeco sermon silla laturiun iissentior Brentio et Sella 'sero APP. ait Dem. t. I. P. 265. V. τις. Μ' τοι pro μ' μοι, apti l Aristophaneyn iremiente, iniuria einendan lo infert almiot locis Elnis . ad Med. 75. not. t. Omnia ulli, piae μ' aliis particulis vel Pronon inibus subiecti In ha

μὴ in illis quaerenda vocabulis sunt, viae Priino loco Posita exstante μή τις V. τις. v. Proprietas gemnonis in particiιω μῆ- I. At indare vi Iuri possit , cuni nil litiir contra noStram Consuet Mnem. Nec n agis tanaen revera abuntitit, mi a in in μὴ ov. Fit illud pri)num, q lanilo PPnilet a vae ibis Diipe lienili et Prohiben ti, vitinis vetare cognatiun est significatione. Notavit Valch. ad Hippol P. 169. a. , se lnon Ininus Ulam Musgravuis ad Ant. 269. cum acer utis Partimilis μὴ οὐ Commiscendo. χρόνον μ ἐπέσχον μ ξ μ ε ναυστολεῖν ταχύ Phil. 349., mrod Plane ilictum iit explicatius ulud o D M σε δε σχέοεια του νοσῆματος μυσεν, ωςτε μὴ ' ἄγειν ναύτην yra; Plii l. 889. Nugatur eni in infinitivo inclusa notio. τί μ ἄrλα πολέμιον - ἀφείλου μὴ κτανεῖν τό:οις ἐμοῖς I287. M s' ἐπῶχ αει μή τοι θνοαίαν - αἰσχρονειν φίλους El. 508. A laignificationena vetan in Ilaec facii in t : Πολυνείκους νέκυν αστοισί φασιν ἐκ

Aescit. Prona. 244. - Altera I actio, in qua Etiam a Romanora in usu se

148쪽

es ἀπαγ Ορ εὐ ω λέγειν. Priore loco λέγω vitiose seraptiim apud Piit lilii in . Sic Piol, ubiliter cinendatum illiid Ant. 262. explicat I in lori. pra L Seen. Poet. P. XVI. κοὐδεὶς ἐναργής, αλκ' ἔτει γε πῶς τo μή. IIlii

displicet, πα ς infe Ti. - Nec niuis utilia itantialia orationis agnosci Inus

in illo νιῶς ἐρημος ἀνδρῶν μῆ ξευπιικουν ἐων ωω Oed. R. M. Speciosior ratio est Triaeli. 584.: μεμε rora. πονργον, εἴ τι μῆ δοκῶ πράσσειν μάταιον ει δὸ μή, πεnαυσεται. E pectes εἰ δὲ δοκω, sed olim ii Sitatissi-Inii in geniis seliteiitias contri, Ponendi id sit, iit εἰ et εἰ δὲ μή sese excipiarit, id etialii lioc loco laetiti est ua Hie exPlendum: εἰ δε μὴ ἔστιν Ουτως. Ita ellipsis hoc illiana pleonasmi bi iiii litis est.2. Μὴ ponitiir ali piando ἡ περβάτως, inprimis ut optativo aut imp

μοι μὴ πέρα Pliii. 332. i. q. μῆ φράυς μοι πέρα, conii inclivo Eli linitissivo lingua Graeca caret. ὀλοιο μή πω 949. i. q. μὴ ὁλοιο πως natuinteistitio lo piundi post ὁλοιο facto Ininiine proniinciandit in , etia vis In Seliaesem. μὴ πέρα λέγειν λ El. I475. i. e. μῆ ω πέρα λέγειν. To νιον δὲ φράζε μή ποτ ἀνθ ρώπων τινι Oecl. Col. 1518. Sed et aliis vecti Par- tib non satis commode applicati ni : εἰ δ' ἐργάσει μὴ ταντα, λύπην --σι, . ργείοις βαλῶις Phil. 67. i. c. ει dὸ μὴ ἐργώοει. ἔδοξέ μοι μὴ σιγα - τὀν vi οὐν ποιεῖσθαι 547. Oportitit μὴ ποιεῖσθαι σιγα. ως λίπω μή πω λαβεῖν 649. Ciuin μή πω inini ine Sit nisi cet μηδενί, dicenduin suit ως μὴ λίπω ἐω λαβεῖν. Eliatia in El. 338. των qGων φρονουσα μὴ μνθην ἔχειν longe rectius μνῆμqν μῆ χειν liaberet. Eandent in postponendo μ δείς licen inobservavit Elnasi. ait Me l. 804. V. Passio voca/ia μ ξ εαμιροι tia. I. cum a me dens ειἀsequitur i, id abiici et cuni anginenti sit,

et citin non sit, Dinnes consentiunt, plurimis pie locis libi ortini hoc d cuinento coinpi Obatur. Et aiισνιimti mii leni abiecti exenipla Soplioclea

μη 'δυς τύχησεν Oe I. R. 262. μὴ 'πυλχανε Oed. Col. 1351. μὴ 'θιγες Ant. 542. Vocalis j extra auginentii in tibiicitiir: 'κ et μῆ 'ξ Ai. 271. Plii l. 465. Oed. R. I075. El. 390. Tiach. 724. 1225. Oed. Col. 1268. μῆ 'ξω

149쪽

Alio inenti tarnen depositio liniverse rarii est, et post μ 4 in inelicis illi piaIn exstat. Duo igitiar in t ac causa certa sunt: pri niun, μ ξ partie Ioni, ut Diae graviori significatione sit, ista in i piae aliis vocalaulis suit iris expers applicetiar, ni sφιarn passione astita: nitemιin, cuin iiivulitisset, ut auginentu in Passi in albiiceretiar, en)n minumn a d T lini Dei se traiusiniant, nanaei ne tanten intra praepositiones ste ιsse, uerbuin εὶμ c et pratiioni rώ. Alio cerie ex genere ianuni est μ' έλπεὶς Phil. 973. μη νδικον Oed. R. I.: ὀuin melicoriini sit, sonasse Plene sciiptani vo 'alein lial iit inter Pli ires cantanti uni sonos clisti actit in , sino etia in Plene scii viii in illicit 'qθώ El. 464. Eilitores autein in re tam si inplici sibi a leo noli Constit mini, tui vir docti initis Iacol,si iis, clini ω νι ornκλείδη tolerasset eliso tain cartiline Anacreontis Antii. Pal. p. 534. t. Il. , Inox μ' ἔχοντα Scriberetus tui Palla d. p. 294. t. II., mox uno vocabulo μνδικα in Calliinaclii epigr.

150쪽

112M V

p. 266. retiitemini. Editores olim clisum α Praeserebant, primis pie proni intiatione, non elisione roria confici solis se Midetur II iis . in Elir. ΙIee. 1256., qtiein seqilitiir Blirgessius ad Da xves. Misc. G. P. 383. Apliaeresin alienani sensit esse Porsonus ait Huculi. 1231., liaiul iliit, te codicuin usita lino nitiis, lit niale in Hectiliae ed. noviss. Lond. μῆ 'δικιῶν scii pili insit. Di inckiiis aliter Passini inule Praepositionem Calere vocali voluit. Naulinaeo l. c. Perinde videtur ii triani Eli latur ta an Couloscat pron intiatione. IIemnanniis alitern ea inconstaritia fuit, ut, cuin o lina ad verius

Porsonii in scriptiiran cii in elisione defendi et ait Heci ib. I 223., in Bas. cliis 1064., μζ ἀναχαιιίσειε dedisset, ilii olnis annis post μὴ 'πολείπεσθαι scruiens Sopli. El. II 60. et riirsiis ali pio intervallo μὴ 'δικεῖν in Hecti bal. c., nunc Elinstetit in sum: utur Sol ite ivilicanteni ait IIeracl. 460. Ar. . Actiarii. 828.; ita ut e cuil. Briinc si D. iani et O 'ξ ἀποκλῆσαι exclidi itis. serit Oed. R. 1388. Illa sola Sunt ei iis rei apiid Soplioclein Exeinpla. Citin ιι η ου pronuntiando coaleSCere Certilii sit, longe in in iis dissitas vocales η a uadein pati Piuare Par est. Novae rei Iλtitit orsa iis Patroniis ux-stitit, ii ii in praes. Poet. Scen. P. XXIV. μἄμαθῆς sciit,i iubet Eur. Troad. 421. et μύ τε ac Plii l. 933 921 Il. , ciuilis sententiae in inline auctor est,qilein notitinat, Elnisleius acl l Ieracl. 460. Nec potest μὴ coalesceruscriptiira, mi Od ali toties Sono in sententia tota DTu issi ino piavditii inest: vellit Uiir. Ipli. Atil. 905.: εἰ δὲ μῆ , ου σεσώ υι εο α. Androin. 242.: εἰ δὲ μή, οὐ λείφω ποτέ; et inarii festi iis alleo Aescii. Clioupli. 905.: μῆ, ἀλλ' εἶφ ομοίως καὶ παιοος του Ioi μάτας. IIOC eo Crellius argutiiun. tu in est, illio i Post μῆ Palisa Pronuntiandi iit Et a scillientibus Pollitur distinctio. Ergo sui iitris esse vocaluatiun μῆ desinere non Polliit, OPO

tuit autein tu pientii, iis litiei talein relii Nisi concurrentiu in vocaliunx duaruinquae selisit Plaevaleret, Voce stibi Vanili.

Mηδαμά et μηδα εῆ. Niliit certi iis, Piam illi ut dici, cuna correpta

d ιός duci οὐδαμῆ Apollonius observat de ud v. p. 565, 29. cs. 559. I 0.

Sed a diverbiis nitena scriptura μηδαμῆ, V. Herin. ait Tracti. 322. es Elinst. ad Ouid. Col. Il04. In μ μμά agnoscit Do λιφιν Etyin. M. P. 583, 30. Igitur δαμά exstat Oed. Col. 5 II cli., ut, i Sitidas v. τωιοι tio λύ scribit μηδαμῆ contia versus legeiu ; cod. I'ar. T. μηδαμως, Fain. μη μως r v. II 06. , ubi iaInbiei Versiis loci IS Sextita non ininus alterii niadiniuit; at iiii od in codd. omnibu3 Praeter B. et Vat., qtii μηδαμώ tuentur, exstat, μηδαμῆ, id ad Veram FcripturaIn reperiendaIn ducit.: v. 1695 m. versiis dactvlicus contra oInniuin libror IIn siden , consensti μη-

라틴어 텍스트