Lexicon Sophocleum adhibitis veterum interpretum explicationibus, grammaticorum notationibus, recentiorum doctorum commentariis composuit Fridericus Ellendt

151쪽

in sitie senatu exstat Plail. 778. Significatio oriani laus exeinpiis una conina uitis. Cuni initio videatiar nulla eae parte et niιlla via significasse, Dioxiit generati in ilicet estir PIG Isim ι aquani, Nilinae, convertit listis. Ita

μηδαμου. Vetiis et insita Vis Vocat nili nu tuam, a Piul Soplioclein certe usu ita cleti ita est, ut non alitui spiaria μζωμῆ significet, nulla ετ parie, ni ille , Omnino non. τοῖς σοῖς ἀρήξαο ἐν πόνοισι μηδαμου Ai.

μῶ et σφ' ἴξω κάλει Λi. 74. μηδ' ἡ βία σε μηδαμῶς νιης πω τοσόνδε

μισHν I3I3. Sua igitur palticulae est in vetariclo provincia. MnM. Vox ne titilla tot due particiuae και coiistituta necessario et eoniiunctior iis et advectu partibiis fungi uir. I. Mn δε coiiiiunctio. καί pati icilla conii inctiva Est in assicinanto seniatentia, δε in negante; τε a dii inctiva et Plocii ea enii nitatu in uno olita vel μῆιε alteri ailnex lini iure Per epenuit Ain adiecto ait ille clixit Reisio ius

Coni. in Ar. p. 189. Sed μζει negat vetatve fieri res duas, viae si ioiuio et ratione pari constant. V. Herm. Cens. Messi Elaul. p. I52. Opusc. vol. II. IV ex. Mil. Λntig. P. I 56. I. μηδε niilla negandi Partici ala PI aegressa. σιγῶν κελεύω μηδ' ἀσ/στύν ιι φρενῶν Pthil. 853., illud entin κελεύω propter significationem vellii ἀφεστάναι vetandi vina nanciscitur. ἔνα - ὁρμωμεγ' ἐς ναῆν. μηδ' ἐπίσχωμεν τό πλειν 869. ἄφετε γὰρ αὐτὸν μηδὲ προςφαύσητ I043. ἄνω νεν - μίασμα - ἐλαύνειν μηδ' ἀνήκεσrον τρέφειν Oed. R. 98. πέμφονεινὰ στελούντα, μηδὲ τοῖν MEς 860. ρ ἡ ου με - μηδέ μου κάρα - ἀτιμάσιε Oed. Col. 286. Κρέοντι τε ορίνους ἐῶσθαι μηδὲ χραίνεσθαι πιλιν

369. σε προσίλέσθαι πέλας χώρας θέλουσι, μηδ' ita αν σαυτοῖ κρατῆς

152쪽

partici, lain intelligi villi. στε χωμεν ἐδη, μηδ' se ἐντρεπώμεθα I538. Vulgo μηδέ γε deliciei ite satis i loneo sententiar Im vinculo. Lilari pleri qtie sin δέ rer Par. et Riee. γε. Illa Reifigia einenclatio. χωρῶν - μηδ', α μὴ μαις, λεύσσειν δικαιοῖν 1637. viilgo et in Plesiisque MM. μὴμ α; Verit in ex Par. B. F. si Prii scripto δ' Briinckius rescripsit. χρ et γυναῖκας εἰναι τάςδε, μηδ' ἀνειμένας Ant. 575. Seliol. δέ in μηδε abu dare dicendo in e Torein aiulii xit Briinckiiun. o ις ις κακὰν πεσὼν ἀκε ται μηδ' ακίνητος πέλει Ι0IL Oς τις conclitionem continet. εἶκε τῶ θα

aeliat Latinii in Noe et uno voeulnilo aptum, Inaxime cuin infinitivis ainplicatiir, vel in sententia si inpliciter negante Positum Neque. 2. Cii in nie Inl, ii in prius ipsi In quoque ne niti pari iculam vel a lectivuIn continet, aueritis menabri μηδε vel ste Isse vel neve significat, prout vel iudicativis accommo latiir in iiii tuisqiue, v3l hortati Ii opi in Iluelandi somnii las Coinitati tr. Hοιδα και φυσει σε μη πεφυκότα τοιο τα

153쪽

μηδ/ μηκύνειν λόγους El. 1476.3. Est tibi pateticilla negandi in priore sententiao membro non insit, sed voeabulum ali piod confinitii signification Praeditu In. ἄπυστα φωνων

νον ἐγείρετε I774. Libri μνες correXit ante Eliii1letiim nemo. εἶρξαι - Αων θ' υπὸ σκηναῖοι, μηδ'sἀφέντ' ἐῶν Ai. 741. ἐκεῖνον εἴργειν Thpκρoel:εφίεται, - μηδ' ἀφιέναι μόνον TM. 4. Nec semper emn ea, quam iure exspectes parileula copulatur. a. τ ε insequente μηδέ, et μ ἡπe insequente μηδέ in τε et μῆτε trixela- hirniis. - b. μηδέ Praecedit, μήτε semiitur, et in illud adversativo adnectit sententiam prioribus, hoc autem saepius sterivitiin clivi lit Bain in entinatim. ὁπως μηδεὶς βροτων κείνου πόροιθεν ἀμφιδύσεται χροt, μηδ' ὐφεταί νιν

μέμε φέγγος ἡλίου, μηθ' i'ρηος ἱερόν, μητ' ἐφέστιον σελας TracI1. 603. 4.

Asiuil Weniis, cuni ne quideum significat μηδέ, videt linus insia. - c. οὐ et composita ab illa Particilla sequens μοδέ liabent. Id duolriis niodis sit: pristi uni, cum pratis Inciuibria in negattir si implicitur, etilio uin diit tanter vetan ii significatimno praeditum est, Vel optandi. ου Gγ' ἀνέ ει μηδὲ δειλίαν ίρεῖς; Αi. 75. Ου θῶ 1σον οἴσεις, μηδ' ἀπιοτῆσεις ἐμοί; Tracti. I 173. non sinunt preseres, Nere, gruo ι tant eu εἰ ibit. 8 pertire, dicto non esto nulliens: eo Enin Veri ori in Cirinii tu Latinis dicundum, quod brevi stine Geranani, PiaInvis non inteπDgatiVe: du icissi es gines, uιιιu, und in uolit 3iichi vivetioranin seisi. ἐ/ιοι τῶν σων λόγων ἀρεστὸν οὐθέν,

μηδ' ἀρεσθ είην ποτέ Ant. 496 utinam ne . Deinde μ 4 infinitivo orationis

obliqtiae aditi tum, ut solet insiniti OS Sectati, ου sic Praen issu in liabet, iit id non infinitivo , se i iiiii cui lana alii Vocabi lo ac Inmo luttian non seti-tentiain negatulo tollat, seli eius Pariem. ἔς οἶμαι σου κάκιον οὐδὲν ia. τούτων κρατύνειν μηδ' ἐπιθύνειν χερί Plii l. I048. Ουδέν eni in ad κάκιον reseretur sol una: οἶμαι κρατύνειν αν οὐδὸν κάκιον, μηδ' ἰπι9ένειν. Potitit, et dein, it fortasse ab accuratius loquente μηδὲν κάκιον dici. Herananti irationeni non assequor, nec Inagis ad Telm faciunt Piae v. 706. adscripsit:

Elinfletu in nitror , qui ad Oed. Col. 731. not. Euripidem Herc. f. 1199. ita corrigit, ut μηδέ optativo Potentiali addat tir, qtiae Inera stri blico est. Eorun , maae contendit, exeinploruin liuic simile nullum est.

154쪽

II. Μηδέ adverbi creta quando miniis graviter dictis applicati in

etiani non, orando sortitus dictis , ne τι itIem Latine dicitiir: in vetando vere etiam. Ex illo genere snnt ώς Ουν μηδ' ἐγω ταυτὐν πύθω Oed. R.

λείπον μηδὲ σο, παρελέν , απ ο7κων Tracti. I 265 an. ἴτω πύρα μηδ' εὐ- τε Ουντι μηδὲν ζῆλον γελῶν Ai. 990. Ex lioc vero : od μηδὲ κληδὼν ώδ' χοντος οἴκαδε, μηδ' Ἐλλάδος γης μηδαμού δι λοέ noo Plii l. 255. Her-n annus μῆμε seivat, red quant alseri ratione in , diei illud pio μῆς οἴκαδε μῆθ' Ἐλλάδος γος μηδαμον διῆλθε, oinnia in Iloc stenere soloece dicta defendi possi in L Trici. Brainck. μηδέ pro μῆαε. V. 1 se. ἔς μηδ' οἰνοχοrου πώμαζος ησύλη δεκέ ει χρόνω Plii l. 706eth. Dubitandi qliandami nosse in μηδέ, viod o ν δ έ dici exspectaveris, significationem, conc

155쪽

117M q

Oresten, liri am SPecie aut1ori alam cinerit in tenen g. Herin. τα μηδέν ne nionito is idem lectore, nisi is oPetrarii in error est. κρύπτε μηδέν

verbiaseu, scit specie tantis, a verito suspensit in olaiective: μαντικὴ νη

χοῖ μηδὲν αἰσχρον Tracti. 448. μηdὲν renων 1098. v. εἰμί et ἔρπω. μηδέν τι 'ἄλλον - εὐφρα νεται Ai. 273. κακῶσιν ἐῶς τις μηδὲν ἐξαλλάσσιται 469. σοὶ μηδὲν ἡσσον - ξυνηρετμεῖν IJ08. Etiain illud πειστέον, κει μηδὲν ἡδύ Oe l. R. I 516. ita intelligo ut μηδέν sit a ii sativus advectialitor ili- tiis. Ilis a lite lociis Ionem ἐπε μηδὲν ἔρχ ε σ 9 α ι, occid-Ii s. tuteretι3tili sensit ilici soli lana. μωων - ἡμῖν δ' ἀπορρέῖ κἀπώ μηδὲν ψ-χειαι El. 988. πύ2ιν διαρρεῖ κἀπι μηδὲν ἔρχεται inc. LVI. 8. t 713 D. ite itina per intorti inii tenapita evanescente. - uuae de μν, eadent et de

156쪽

μηδε ἰ ilicemio vera esse, consenta noli in est. In sorinulis igitur velandi, optandi, hortandi, in idietis finalibiis eoiulitionalibus et pleris pie relati suo iii re utitur: tisitatu in est otiani alluit inlinitivos. Sed in aliis diatenili generibus ita ut incommocle negationes coin inlitari inter se Potuerunt, velut Oed. R. 397. 1335. Oed. Col. 1124. Plii l. 407. 994. Am. 490. El. I 157. Regnat in liis dubitanter quas iam neganili significatio. 4. Proprietas εemnottis in m μηδεὶς. το μηδὲν εἰναι citi libet sit stantivom In generi ait litia an in Metilisse, periisse et nihili esse si niticaro universe observatilin est a Re elingio ad Her I. VIII. I 06, Valch. ait Plioen. 60 l. Loceli. ati Xen. Epties. I 29. Hein lors ad Plat. Eutlayd. t. III. p. 419. Elmst. ad Heracl. IM.; et iani ante lios Bergloro ad Arist. Eii. I M. Accuratius item oratis Reisioua Enare. Oe l. Col. p. CXXV. ,, οὐ δεις b. quod idem, μηδείς εἶναι dicitur, im iit, φιi nuIIo in Muniem ri honore est, o v δὲν εἰναι, φιi exstincirin Gl et oecidit. Falsum hoc ossa, et o ὐδὲν εἶναι utroqn signi catu dici Hellerata monuit ad Oea. Col. p. 454. Matth. Gr. Gr. p. 817. Primum tisitatius est, το μηδὲν εἶναι vici articulo a lilito, qui ab οὐδεις abesse solet. Triuata signisicatione hoc legitur: κἄν τὸ ι ηδὲν ῶν v. εἰμι) Tracta. I T. vi o Hercules clo so dicitur consecto et viribus orbato. το μηδὲν ἔπιας ἐν τροπιi lyορὸς ἐρ4ύσατο Αi. 1254. mi incitas re laetos. Deit ilo sine verbo substantivor ειξαι με - την μηδὲν εἰς το μηδέν El. II 57. , ubi ουσαν suinxit lieni lilii . Periisse sese Electra dicit, id est sumino inici tunio essoniactatain. De ro nihili dicitur κεἰ τὸ μηδὲν ἐ:ερω Ant. 234. και μη τδμηδὸν ἄλγος εἰς μέν οἴσετε; Oe I. R. 638. Oν ουδὶν ἄν τοῖ μηδὲν αννεσιης υπεο Ai. 12l0., cpiod proprie dictum do Aiace occiso. Porro μηδὲν εἰναε sine articulo legitur de honii1is nihili dictum ὁ μηδὲν ώυAi. 754. Dc μηδὲν ῶν γοναἐσιν 107a. Tertiitin genus ost ὁ μηδείς, quotl seci induin casus 1lectitur e tiam cum participio r τον οὐκ ἔκτα μαλον η μζdε α Ant. 1307 m. Reliquomini explicationea apud B exium legi possunt. Ego sic interpretor: τον μῶλλον Ουκ ἔν α η μηδένα οντ pM nusis io Ut, s. nullus est, ς μιηι φιi sinima rat, li. o. iiiii Inaximo onani una perii. Eodem sero Wexii redit ratio, ut Reisisti sententia, eum ὁ μηδε lios Ioco vix aliter pia in o μηδὲν ών, φιi periit, intelligi possit, Plane convinci Erroris videatur. Tralate dicti in i πόλιν - μύλην τινῶδδο ας ειναι, κἄμ' ἴσον τῶ 'μηδενί Osi . Col. 922. οὐ γαρ ηξωi τους μ δεναρ Ai. 1093. Paulo aliter liabor illuci Oed. R. 10l9. καὶ πῶς ὁ φυσας ιρ ωου τῶ μηδενιι est enina etῶ μη φuσαντι, s. μηδενὶ ἔντι κειτώγε τὸ φυνμι, φιi q/ιi tein φωλει a ι sene1ntiuitem, niιIliss est, i. e. qt i

157쪽

Μηκέrι ne et non s. harid amplius. EX μη ονκε in Contractam esse illud Bullinanni sit spicio est speciosior cylain Verior, resutata illa a Fran- io, v. liri. Longe verisiiuilius est ad οὐκέτι exen pluin ab altera negandi partie illa μηκέτι produetitis. In sententia vetanter μοκέτι τοὐδ' ἄν μ

cpioil in histitia vulgatem vene at, altis ii uel unt.

158쪽

120M q

ea n, via in Elyinolopus trailiti ora. inationen p. 586, 40. alius esse

non Potitit. Mήν Paitimila sortius affirmandi, vero, eerte, inpriinis asseverando decieto vel pollicito constiti ita. Raro Solitin ponitur. ἔπεο μάν Oeil. COI. I78 in. Dorismira ex vitiosa etiam Emqpturii Laiir. A. μοι in

verisimilis non erat seraptiira οὐδὲ νῆν ποτε λάθα κατακοιμήσει r cum Propter florismum ne ieetum inter tot si initis exen Pla Seripiti rae, itin liropter tres LatiiT. Flor, A. Pal., in quibus κατακοιμάσηι, lin te ' ποτε κατακοιμἁσii Elnisi. Ierna. - In Ocit. Col. 699. Οὐδὲ μάν ile coni octiira Hemannus, cum particilla a libris alisit, sὸδὲ 4 vel ovis' αυ liabentibus. - De nocentu v. Amrad. P. I 85, I.

159쪽

μνις εγιι. δίας Ἀθάνας μηνις Ai. 744. μῆνιν βαρεῖαν Oed. Col. 1330. . Ai. 641. οτου ποτὲ μῆνιν τοσῆνδε πράγματος στῆσας ἔχεις oeil. R. 699.

Col. 969. ου δ' ἁ μνείεις φράσας; I276. πατρὶ μην σας φόνον Ant. II 62.

464. Et m. II. p. 585, 32. uter te rationem tangenβ alterana, innectitur μῆρον, id quod tramisit Arcad, p. I22, 26. Μηροω protraho. νανται δ' ἐμηρυσαντο νηὸς ἰσιάδα inc. XLI. 2 600 D. nnorunt tollebant. τε σι ιe. I, Sua et logitiina pro incia PaIticulae, euna de iIuo-hus δειoin stegando pracillant, sise de eodem diιο, qu in re illis contia-Fias Partes, sillas και bis naenibratim positiun sustinet. Sel potest Pliis quana bis deinceps iteram. μγ εχδέχεσθαι μήτε προςφωνεῖν τινά, μης ἐν θεῶν ευχαῖσι μῆτε θύμασι κοινὰν ποιεῖσ2αν μήτε χέρνιβας νωειν Oec .

160쪽

μῆι ἐπισταίμην ἐγώ μ α ἐκυάθοιμι Tracti. 579. μῆτε φέγγος ἡλίου μήπ

2. Sed lit, emotis umis partimila opiud Poetan est. R. Prisit in ut κα ί τε, ita et ' τε - τε et μήτε - καί, ε Iemlticis coniungririt, ait ra in neganterii, allirinante in aueran . χρῆν γάρ σε μῆι αὐλόν ποι e