Lexicon Sophocleum adhibitis veterum interpretum explicationibus, grammaticorum notationibus, recentiorum doctorum commentariis composuit Fridericus Ellendt

51쪽

uoι γανων λατρείαν; - α in illosi corripitiari A ίτρευμα sani ulitium ouae lae Ῥμφάλn πόνων λατρει ματα Tracti. 356. Aατρεύω servio. λατρεύοντά τω Triich. 35. μυθοῖς λατρευων τοῖς ἴπεοτάτοις βροτῶν Oeil. Col. 105. Priore loco, ut solent vocales ambiguae ante τρ κρ', in arei α producitur. Aάτρις sanitulus, seruus. Aυδῆ γυναικὶ φασι φν λάτριν πονῶν Traeli. 70. Accentiis Pst, vialein cornpotiti OPortet esse. v. Etyin. M. p. 557, 36.

Aaφυρον. Plii rati nimem dici solituri prae lant sella pariani significat. πάσας ἀοετῶς λάφυρ Triuili. 643 ch. σέ - παγχρr σοις στέφω λαφυροις Ai. 93. altro ex praeda re iacto , corona aurea. AKχνη villiis latine. σπάσασα κτητων βοτοὐ λάχνην Trach. 687. - De tono v. Arca l. p. II0, I8. 'Adχος sors. κωκύσασα μὲν τού πρὶν θανόντος Μεγαο ς κλεινὸν λάχος, αυόλις δὲ τονδε Αnt. I 288. Sic IIerna. ex Bollisi coniectitrii. Μ garetim cunilem IntpP. esse putamini, vii Menoeceiis Euripi ii dictus enso per corpus traiecto sese in il raconis specum praeeipitern dederat: cle quo specii interpretantur, quod in libris omni Mas est, λεχος. Et ευνῆν siodici certum, λέχος de nido axiuin, tinninie de hellitari an clibi lilius ii sitatu in . Accedit, viod dnris inuin inest EougIna, λέχος de Megareo et IIae- inane sensit in axime ilispari dicto; in thoc eniim non potest nisi de inse-lici Anti ones niatrina onio intelligi.Aεαινα teneria. σκυμνον λεα qc Ai. 966 V. κενος. βρυαζουσης λεαίνης

Λέγω. I. Ibrinamn netivi clim non nisi Praesens, sit limina et nori st:is exstent, OInnia pie cum regillis vitigatis Consentiant, non opus singn lati in ea enuuierare. Passivi remetit1n legitur λελεκται Pliit 389. λελέ

289. Praesciitis tria exeInpla: utro Oe l. R. 39. λέγεται PIii l. iis. 16 oreo Ant. 501. Meilii sol uni seinet sitiumιrn legitiir λέξεται Oed. Col. II88., et quisleni sententia passiva, qualern inesse apud tragicos Pen eruo Poreonus monuit ad Hec. 279. Sed non audiendiis Sehaeserus App. Den ostii. t. I.

p. 50'. genuina na liane et vera ni sit Diri Passivi formani esse ilicens.- II. I Pleriniuiue si on dicat dicere, i. e. 8 terit lam suam vo bis pro scire, ii incet Nara are, nimiiorare, tetrilicare. Cuin ne pativo: ταλα μὲν τί dia ui ειν

54쪽

casu aut suspensa sententia. tamen iit nonni in piarn alimi ut siti altilias:

56쪽

sit, anstiguunt: v. ἐπεγείρω. - e. λεγειν τι cui imi ι τιοd operae pretisιοι sit si vo reme Ioφιir oppositu ni οὐδὲν λέγειν res nigili IOφι i. Via transferen- si vellii inest in lioc: βουλει λέγειν τι καὶ λέγων μηδὲν κλυειν; Ant. 7. 3. λέγω τι ποετων η ' ου λέγω πεπραγμενον; Oed. R. II 40. λεγω τι; I4 5.

λέγεις I476. λέγει γὰρ εὶδως οὐδέν Oed. R. IIbl. εἰδώς est συνειδώς Ιαυ-

57쪽

diei, ῶς ἴφη λεγων Ai. 744. do titio genero Praeter LObeckiuni v. Abrescit. Aniin. ail. Aescii. t. I. p. I68. Fisclier. ad eli. IV. P. 47. Magis uilliticalii instantis sernaonis speciein res eii τὴν Φιλοκτήτου σε δεῖ vii ἐν ἴπως λόγοιοιν ἐκκλ*εις - ων Plii I. 56. Qitare Gellii itas olitii δόλοισιν, Matililaeus δεῖν ψυχῆν ὁπως λῆγοισιν ἐκκλ/ ρεις, λεγον. Evanescit illa species , si λαγους siet is narrat imites significare Inenuneris.

1253. - Pro δάκου εἰβηιένη Λnt. 523 an. Aldiis ut alieuit,ri Brainckii δώκρυα λειβομένα Inun Iose, nec melitis λειβομέν' Aiig. b.; ei δεμενς Priniurii Turnebus uilidit. Αειμών prati vii. ἔν μυθερεῖ λειμῶνι Tracti. 187. bit biis ilepnsto. Non spectat liuc Eii stati iii Iociis p. 222, 20. ω Ζεῖ, ιὸν Ozrης si roμονος χειμῶν' ἔχεις I99. οε τον ἱππομανῆ λειμῶν iπιμνrm Ai. I 44 an . Eust. p. I 524, 48. σὲ et ὀν ἱππομανῆ coniungit. εἰμι ποὐς - παρακτανς λει- μεύνας 640.4- v rις ἐν λειμῶνι ποταμίων ποτῶν My σκιῶς εἷδωλον TN. XV. 5. 587 D. Raro exenapio λειμών ποταμίων ποτῶν vi detur ae μιor illini hiis , s. sit nainis clara et pelli icilla unita mei, ill quod intelligi vix posset, nisi a λείβω diici vocat illiun consentirent graininatici, Miasi λεί- βων et λιβάδιον νωτος : llinc praeter alia λειμῶνα ct ά λ α σ σα ν interpi tati ir Hesyclitus. V. et Mein h. ait IMenandr. P. 57I. - σιλφίου λειμῶν

Αιβύa τὸ σGφιον gερουσης. f. scr. λιμ r. - Tonus pei lecticut uua rati Onena se pii tur: Et in . M. p. 562, M.Aειμω Ἀώς pratensis. divit Pliamina cognomentum. νύμ7αι τ ἴνυδροι λειμωνιάδις Plii l. I 440. Coil. Hari. καὶ inseri uin ii aliet. Λειμώνιος prateruis. 'Idαδ μίμνω λειμωνία ποίs μῆλων Λ i. 597 cli. Coll. Bodl. nitus λειμωνεω, Plii res πόα. Scliol. ἔν τοῖς Φῆς Iδης χωοίοῖς τοῖς χλωροῖς καὶ λειμῶνας ἔχουσι διάγων. Num λειμῶνι nonnullis Ie-ctii in suerit, quod IIeriar an I O Visum, nailii incerussi inuin vilicii tr. Motri indicio et Ἱδαία et λειμωνίs calliint, ni IIerinannus coniecerit Udulci μίμνω λειμώνι ἄποινα, μηνῶν: I Iaροι praenain primensis exspecto, qiiiiiiis verbis eve isto dii e Ptiove urbis Troiae, de qua pugnabant, dici videtiir

58쪽

iit ilesperati in viilenti tr. Αεῖος v. δεινός.

59쪽

tione manet: eadem Plemn pro maloriani et infortunii adsigniscetitione.

κνον παιδουργίαν Oe l. R. I 247. οἰκτείρω δέ νιν χήoαν παρ' ἐχθινοῖς παῖ

λελειμμένα σκόπει οσω κακιστ ολουμεθα Ant. 58 Non ac significatis raeriin nostis reruni stati s liis trilnis locis' τοῖον πυλωρὸν ἀμφί σοι λείφω AL560. χώρας λέλειπται μουνοq ἀντὶ σου φυλαξ Oe l. R. I4I8. μόνος -- τῆρ τούτων λέλειφαι I504; nain etsi mulnis ille custos additiir et curator

λείφειν si δε ποτε 1073 in. ἔς γε σαν λιπὼν ἱερὰν λιβάδ' ἐχοροῖς 1βαν Λα-νποις μρωγός II99. Spercilium 1lunien pati iani pio dicit. d κρῆπιοι - λείπομεν υμῶς, λείπομεν ηδη I448 an. διον πάτραν δήνεμον λελοιπεν Traeli. 326. ναυλόχους λιπὼν ἔδρας Ai. 455. ἀκτὰς ἀπαίωνάς τε καὶ μελαμβαθεῖς λιπουσα λίμνης Pol x, II. 2. 469 D. Hoc vero: απὸ

60쪽

ad Iul. Or. in Const. p. IV. IIinc varie translatum: la ποντι φωνῶς η M- λειμμένω λόγον; Ai. 539. Musgr. adeo lange distanti tiι au dira n ιeat, illo i φωνῆς dici opo1titit. Herni. obe Iieriti dieis an clim Nescio, i. e.

μ ν ουχ ὁδωτά. λείπομαι γὰρ ἐν τω μ' ὁλWσθαι ra ηδ ' ὁρῶν, δυοῖν κακῶν Oed. Col. 496. Locuin perverse destinxit Reifigius; stibaiuli λείπομαι rise

ταν ιν βραχεῖ πινχει θανόντος El. II02. Generis tonii in docet Arcad. P. I22. I 2: seci non excipit, quae oportitit, dentiniativa. Αεκτός laetus. ἡ θέων λεκτοι Oecl. R. I9. dictus i. e. quod quis au

det Proserre: ἔσς ἐκείνω πάντα λεκτά , πύκτα δὲ τολμὶ ἁ Pliil. 629. Λέκτρον Proprie torus. πρὸς λέκτρον ἔμι inc. L. 8. 708 D. Μ diiun locii in propriae et sgiiratae dictionis tenet η μ ρόθεν - δυςώνυμω

λέσχην Κρέων) Ant. 160 an. quod explicuit Henistertius. ad Luc. Nec OIn.