장음표시 사용
61쪽
t. l. P. 482. v. Herm.; tetigit Eust. p. Ira, I0. 732, M. Accentinii, in
ευκανίλης canitie deeorum λευκανθὲς' κώρα Oed. R. 742. Hor. T. λευκανθείς. Versu utitur Suid. v. ἀπεσδάτει. Ael κασπις albo clipeo victis. λευκασπιν φίχα Ant. Ius eli. Insigne AIgivor in , unde I olynici tribuitur: v. Stant. ad Aescii. Sept. 89. assere
ἐγὼ τήνδ' ἐκ μελαίνης ἀμφιβάλλομαι τρίχα I079. λευκῆ παρεία I 224. κυ- μης δὲ λευκὸν μυελὸν φκραίνει Tiaeli. 778. οὐ μῶλλον η λευκου λίθω λευκ' oiάθμη Cedat. I. 2. 307 D. De Ii. I. fortasse coI rigendo V. τεκμ ψω. λευκὸν αὐτην ὐδ' ἐπαίδευσεν γάλα Peliae I. 433 D. si conii piissinae Sc pio Erotiano sides, qui solua lianc novit Soplioclis sal,illain P. 433. λευκόν ανθουν rα στάχυν inc. XL. I. 698 D. - Iani a propria descimii potestate: λευκῶ δὲ mes μάτηρ νιν ἄταν νοσοὐντα - ακούσst M. GIS cli. ἔest τὸ λευκῶνον τας τρίχας, quod vidit achol. Pal. - A luce solis clara, laetificu in alimaid et hilare liabente, es. Stant. ad Aescii. Sept. 89 ad suusti et bene Oniinati traducitur significationeni. λευκη ημέρα, ἡ ἀγμοῆHes yeli. si initia Pliotiua p. 217, 5. et Antiati. Bekk. f. Herod. Lobecksi p. 473. Via sigii ratae iactioni sternitiir illo Aiacis πάρα λευκὸν ενάμερον πελωαι φάος v. 694 est. λευκην ημέραν Antiauicista Beb. h. p. I06, 33 ex Alliam. II. 9. Io D. assere, explicans τnν ἀγαθήν. Non aliter λευκον ημαρ Aracla diis Posuit taloepti. 306, explicatum a Cainii bono ait Purs.
II. p. I .., coli. Boeckli. Expl. ad Pind. p. 272. - De tono obseIvavit AI l. P. 50, 23. cf. schol. II. δ. 49I.Aευσσω. In forina verbi quid singulam Esse observarit Herod. n. μον. λα. p. 40. Eust. p. 64, 13. alii, notatuin in κ ρείσσ ων. Non siectitur nisi i inpei secto tenus, nec habet in eo genere niemoriit ille quut quain. Porτο quanquam in peIectioris usus vectis eat, coinmune tainen di Vettiis
62쪽
τόν, nunc λευσσε νιν, Plancillain vio i uigi menti In ab αὐτεν ex Poeta ritu sermone eximendo sectanduin Benti ei itin ponit, in MuTὁg sntis elevavimus.
μήδ', si s v θέμις, λεύσσειν δικαιου ν 1638; etiam lito opponitiar κλίειν. λεύσετε - τὴν βασιλίδα μούνην λοιπὴν Ant. 932 ni. οὐ γὰρ ἔχω πῶς ἄν στερ-
ξιιιμι κακὸν τόδε λεύσσων Traeli. 988 an. - 3. Myecto t. q. PONSis ero. καν
63쪽
Ald. et Turn., versum contra libro ni fidem Antigonae assignarunt. ἀπομμ ώζοντα τι δύστηνον λέχος I 2II. κρε τι- ώς υοι λέχοq Trach. 359 Iolen scilicet pellicein, in mia causa duplicis accirsati vi usus est etiani Ai. 210. ἐπεί σε λέχος μυριάλωτον στέρξας ἀνέχει θούριος Arας. - ἀπα-
aliter dicitiir εἶπε μὲν λέχους ora χρει' ' ιλέσθαι κτῆσιν Triich. I 60.
IIei in annus, alitur at ille Elist. intellexisse videtur, SaxitIn in Pro hi nil lis consessur a Oe lipus elat, a lateio eius fuisse dicit: iure igitur obli-φιuΠι interpretatur . - Cuin sigura: πάντα γὰο λέχοιώ τἀν χεροῖν Ant.1325 m. Scliol. πλάγια καὶ πεπτωκὁ- ; alius ἀνατετραμμέναοῦ prae8enu
νει δ' ἔρις Ai. TI8. Suid. v. ξυναλλαγῆ. τ' ἄρα νέατος ἐς πότε λῆξει πολυπλάγκτων ἐπέων ἀοιθμός; Ai. I 64 ch. φιan lo sinitetur. - De h nilne destitante siseere: πῶς riso ἄν λήξαιμ ἐγώ El. 1305. ubi ex prioribus
64쪽
δακρυρήοοὐ- sutiauiliendum. εlπὼν ὁ χρίζεις λῆξον Triussi. III0. Ers. λέξον. λαμπρῶς γὰρ ἄτερ στεροπῶς gξας ὀξυς νότος.ώς λήγει Ai. 25l an. κἀγὼ μα9οῖο iuvD 287. - In liis exeamplis omniMas participiti in siniendavi rem Significans subalutiri necesu: quod semeI ad lituin θεὸν οὐ λῆξω ποτὶ προστάταν ἴσχων Oed. R. 884 cli. - 2. Hinc mιni octiitiis dictu In clesistere VeI cI ciscine ab hil'iin re significat. των λόγων λῆξαι Phil. I 38 I. λήγετε τουδ' αχους Ocd. Col. 1720 ni. Trici. λήγετον. Clim Vett. consentit Suidas V. πος. ou μὲν δῆ λήξω Θρῆνων El. 104 ni. τῶνδε ληξάυγόων 345. εἰ τῶνδε μ ξ λῆξεις γόων 37I. eod. Lips. λῆος. Ald. Iuniti λήθοις, cuius optativi nisi in oratione Oblii Ia non est locus. Cculd. λῆ ξεις, et sic Briancialis. ἐπει δὲ τῶνδ' ἔληξεν Traeli. 908. post hos stetuar κλαεν enim ante ilicium. ως ἔληξε κἀπέπνευσε τῆς νόσου Ai. 267. Non probo Uecinannii in post ἔληξε viigilla distinguentem. ἐπεὶ Ihta καχοῖ inc. XVI. I, 2. 670 D. - Paulo aliter dictuna ab Oedipo de Anisona ἡ μὲν iξ δτου νέας τροφῆς ἔληξε και η τίσχυσεν δέμας Oec . COI. 347.
Aῆμμα IMTurn. ἐκ τῶν - αισχρῶν λημμάτων Ant. 313. Sententiain assert Etyni. M. P. 168, 25. A μνιος LNiιntio. τω Λημνίω τουδ' ἀνακηλουμένω πυρι Plii l. 789,1nonus Mosy lili. Loeti In liunceo fortasse ante oculos Ihabuit Pliosius P.
65쪽
AqVos ' obliolo. ἐκ - πολέμων των νῖν Omo a λησμοσύναν Ant. I 51 cli. cs. Herm. Αοστῆς latro. 1Iστὰς ἔφασκε - κτανεῖν νιν Oe l. R. 122. πως ovν ὁ λοστῆς - ἐς τόδ' ἄν τόλμης I24. τον μιν - ξενοι λIσταὶ -- νεύουσι TI6. 1 στὰς Ιφασκες αυτον ἄνδρας ἐννέπειν ως νιν κατακτείνειαν 842. Tralate de eo, φιi elandestino e sitis instillatur: λνστῆς ἐναργῆς τῆς ἐμῆς τυραννίδος 535. Et convini niodo dicitiir: οὐκ ἔστι λασruῖς πνευ ἐναντιουμενον Plii l. 639. soliol. τοις γὰρ κακούDγοις Ουκ ἔστιν ἐναντίος ἄνεμος. ἐν V συγ χύσει γὰρ μῶλλον ἰσχύουσι. Hoc niale , sed nec He n anlius, ut videtiir, recte, qui adscripserit: ,, non laoc cogitavit So- Pliocles , sed lucri cupiditate Inetunt periculi vinci. Turpi normine ini-nticos se ex insula arullireturos appellat Plinoctetes, κλέφαι et ἄρα σαι ses ait sese reserens ipsiani. Accentu in v. ap. Elym. M. p. 435, 50.
Arc. P. 24, 8. cf. APoll. de Adv. p. 545, 23. Aῆστις misio. τὰ δ' ἐν μέσω η λῆστιν Dχεις, ἡ δι οὐδενὸς ποιε. Oed. Col. 590. I bra Tricliniani λῆσιν, quod etsi Sopthocles non scripsit,
initima tamen a Reifigio Plane abiicitur Enarr. p. XC. V. LObeck. ctiss. II. do mutand. ter . non . carisis p. 4. editae a. I 833. . De Smictitra, in lira Teu IIIatis causa eo facilius excusatur σχῆμα κατὰ το σημαινόμενον,
Scliaeserus comparavit V. 223. Pliara potuere, ut πόλις λυοι σκῆφιν ξενικον εἰσολύν Eur. Ion. 733. τὸ μέλλον καρδία πήδ μ' xχει Baecli. 128 I. locus et explicatus male et male eniendat iis Valcketiario ad Plioen. I 409. θεοὶ Ἱλίου φθορὰς φεφους Ιθεντο Aescit. A . 789. Blonis; et prosarii a leo scriptoris Isocratis την δίαιταν Iξαρνον εἶναι contra Calliin. p. 448, 13. - De tono generis nota it Aread. p. 35, I 4.
66쪽
Inati comini consensit observata at norinitas tritiirs ot θάλεια vocati illi ni
67쪽
ex se mi ulein ipso p. 9I, 20. Et consentitant Iibri Honrerici omnes, ali
ἴθοκόλλητος lapi turn eoinpamu fenens. ἀ τεπῆ - χαλυβος λιο - κόλλητον στόμιον παρεχουσα Tracti. I 25 I an. Cogitariant Iiityi'. le si enogenunis instincto, ill luoil ultra qua in credibile est ineptuin Vi letliri Longe rectius alter selioliasta: ξ - ωντὶ του λέοινον καὶ σχληρὸν χα- λιαν σαυτῆ ἐμβαλουσα. Her annus alterius scholiastae interpretationem Iiraeseri, etsi ipse Vertit Immeum exhil, is sn.nomιrn sonu n.' Claritim est, ani Inan n lilia diira Perpessa in s σκληρὰ φυχ 3 ut lilii innita etiam vitae serat lai,orem, ellna Pli O nsperis lii Patiis exerisito con parari. παρεχουσα est, σεαυτῆ παρέχουσα y lil est δαχουσα τὰ στι μ ια : χάλυβος στόμιον materien significat, clitiis dii ritiei an eiulae inserta saxea eo inpages. Poeta χάλυβα et λίθους asperitatis ileclara nilao causa coinponens num re vera in frenis
πεσθε inc. L. X. 2, 3 724 D. . Explicat Mileuh. ad Pliit. de Fortuna
P. 99, a. inprimis ex Hesyclito, veramn alternin asserente V. λείκνοισι προτρέπεσθ' .: ait Enini λήῖκνα scr. λίκναὶ ἱστάνετες προ γεσθαι ' ἁ ἐστι κανἀ, ἐφ οῖς τὰ λέμα ἐπετίθετο, ὁ περ εἰσι καρποι πυρινοι. Dubitat tamen Μ yttent . cle explIcando στα τοῖς λίκνοις, constitutis Vannis. Cu In πPοςτρεπεσθαι sit a Iorare, cogitet quis de positis van3sis r inelius in capiuεtintat 3 portutisγe, vii naos elat inprimis cane pliommina. CL SPanheli . ad CalliIn. liΥnan. Ιov. 48. - Non puto recte scri ibi λεῖκνον, neque accent t
68쪽
neque diplitiiongo tenns, nec dullito atticos poetas in illest 1,reveni, inarsi longa iii esse priniam 83llabam volitisse. A ἐν portus. Proprie dictum: ω λιμένες, ω προβλῆτες Pthil. 924. , quem Ventun cuna semiento assert Suid. v. ὀρείων et προβλῆτες. Hinc ait lacit varia, inprimis, ut videtur, elausa circiun et re circinnie sis sim sita transfertur. βοῆς δὲ πῆς σῆς ποῖος οὐκ ἔσται λιμήν, ποιος Κιθαιρων οὐχὶ σύμφωνος Oed. R. 420. convalles Ioeos ad vocem resonantes intelligo. ScitoI.: τον λιμένα τίθησιν αεὶ αντὶ του τόπου. ῖν - ἐν μοι παντὸς οἰωνοῖλιμήν Ant. 987. reeeptamιItιγνι Ῥlasi aviun , conin Oiliis ad auspicandun locus. ἰὼ δυς- ρτος Αιδου λιιι ν Iazo in. II iasgr. de Anti onae sepulcro Iapide strato Melare pie indo contriteto ilici putat. Portuna necis lifellani ad purgandum dicit propter eae Iein caedi succellentem, ut siniantilliis occulendi iiiveniatur. IIeris. - Audacissime dictum ω μέγας λιμήν, ἄντος ήρκεσεν Παιδι και πατρι θαλαμηπόλον πεσέιν Oed. R. I 208.d se Iocasta suo tilio niipta in tolli en lii in eme Inanifestit in . - A loci a positi et tuti significatione distexi ina vocat, nilitia per uri notionen a l- sciscit. τοῖς πολλοισι γαρ βροτων ἄπιστός ἐσ=' ἐταιρείας λιμὴν Αi. 668. A1sert versitim Suid. v. ἄγα et λιμ . Vide Abreseli. ad Aescii. Pere. et Rulinh. ad Longin . P. 274. R eish. - De accentu V. Heri d. π.'μον. a . p. II, 7. Alcail. P. 9, 2I.Aίμνη Privirae laciis. 'Aίδα παγκοίνου λίμνας El. I36 eli. Suid. v. παγκοίνου liabet λίμν' ς; etiarn Eustallii is poetae verba suis accommodavit P. I 364 , 48. De eadein pallule Actiemisia ἀκτὰς ἀπαίωνάς τε καὶ μελαμβα9Mῖς λιπουσα λίμνης Polux. II. 2 469 D. . - Transfertili 'ait signi sicanduin nuire: V. Ab sch. ad Aescii. Euna. 0. Μηλίδα παρ λίμναν Pliu. 633 est. Πόσειδον, ος γλαυκῆς μεδεις εὐανέμου λίμνας Laoc. II. 2 341 D. . ῶς αν ποταθείην υπὲρ ἀτρυγέτου γλαυκῆς ἐπ o. α λίμνας
69쪽
τοῖ λιπαρῶς, ἐπιμόνως. Et ἡγουν ἐπιμόνου δόσει χειρῶν, τοimGτι δἰ ἐπι-
μόνου δόσεως. Sed fortasse rectitis ile donoman Iιι Milia interpretabiniui, iit Suidas fecit v. λιπαρa v v Mina Sophoclis cmn aliis sex ni serens, et sic explicans: ῆ λιπαρεῖ, ἀφθόνω, πλουσία. - ω ξεῖνε, μὴ oαι,αζε προς το λιπαρές , τον εἰ φανει ἡ ἄελπτα μηκύνω λόγον Oed. Col. II 21. Elf usinii in gretitias agentias vel Preces vel aliud mi id anhniιni significat, nec ritate Reifig. P. CXL.ll. nostrii in inluviustis conten lit. Qilo I a λίαν παρεῖναι ducitiir a grainniaticis, PI alii is probat Rei sigi iis , satis a Pa fovio in lux. rei arguit ir. Musgr. et Reifig., cpios aequor, θαύμαζε προς το λιπαρές coniungunt. IIemnaianus aliter instinguens cum προς λιπαρὲς εἰ μηκύνω. Ut nos fecimus, εἰ μηκύνω λόγον opexegesin illorii in πρῖς το λιπαρές lial ent. - De EI. 443. v. ἀλιπαρῆς.
ρου βεβοῶτες α ματος λίπος Anti I009. Eiist. p. 229, I 2. Hic loens et in Polyido salso scribi λῶπος coarguit, et enare graminati OS serine con sensit inflectentes, Draconem p. 62, 16. Seliol. mPliaest. P. 2. Reg. Pr εο l. ap. Herm. p. 429. Etyni. II. p. 566, 40. Fefellit eos speciosa a λίαν originatio; sed ne uiuit quidem utileriint, λιπαρός pingium et a Im
s m significans nunquam non pri Inam COITipere.
Aίσσομαι preeor. Non legitur nisi piaesens.- NOnmani tuam nudo eXtra vectorum compagena ponitur: αἰτῶ, προπιτνῶ, λίσσομαι El. I372. eoacervatione verboriun simillurn in precibias et forinulis ceriinoniamini usitata. mons - ἄναξ, λίσσομαι Oed. R. 650 l. Perperana Miasgr. θελήσας φρονήσας τε λίσσομαι coniungit. πιθου μοι, λίσσομαι I 064. Atta itur rastis quartiis: ἱκεσιός σε λίσσομαι Ant. I215. μή , λίσσομαί o, αυδα τάδε Ai. 361. - Iteni infiniti v ns: λίσσομαι - ξένον ἐκκαΤανύσαι τὰν παγκευθῆ κάτω νεκρων πλάκα Oed. Col. 1556 eli. - Et accusativiis hominis cluean quis pridieat ir sequente insinitivo rei rogatao significandae: προς νυν θεων σε λίσσομαι, - ἐμοι πιθέσθαι El. 420. Ellipsin vel bi inutili coniectura Oed. Col. I 409. insert Doederi inus. λῆ s. λιται potiug preces. ἐν λιταῖς στείλαντες Pliil. 60. preeit rus arcessentes. τὰς θεὰς καλῶν ἱκνοῖμαι και κατασκῆπτω λιταῖς Oed. Col. IOI5. ταν αφανῆ θεὸν καε σὲ λιταῖς σεβίζει I554 cli. oύτοι - πατερ' ἀνστάσεις Ουτε γόοις οὐτε λιταῖς El. 137 cli., ubi ex valde dubia Hesychii glossa Hemannus ανταις do coniectuIa scripsit, eum non feri et choriam luim thesi contracta o*ωγάν opponi legiti Ino ooeth λίταις. - ἱκεσίους
πέμπων λιτάς Phil. 493. ταςδ' ἐπευχεσθαι λιτάς Oed. Col. 485. σοὶ προς- τροπαίους λιτὰς ἔχων I3II i. q. ἐκετεύσων σε. κατ' Οὐ δεχονται θυσώ-
70쪽
stantivo otiservatiis est Arctui. P. II 4, 8.
sitnt alit in ad iluos reVocari or lines, epio i orationinis et rationem Remi Omnis Latini liniun Graecurra Vocata iiiiiiii reiidit. A. Ait mulionis notionein revocanti ir lineo. I. Di tmni qn libet s.