장음표시 사용
21쪽
μὲν ἔμπροσθεν γεγενωένων ὐφόρ- ῆ κατὰ τω a τὸν χρόνον ἀκμασάντων ήφάνισε τὰς δόξας τω δὲ
ἐπιγενομένων - πολλοῖς τισι κατέλιπεω υπεω
χήν, Α ἐν άπάσαις ταῖς ἰδέαις των λόγων καὶ μὰ
- ουτοιγε ταῖς φαυλοτάταις ευδοκιμων. τίνι δὲ
κεχρηται χαρακτῆρι λύγων, καὶ τίνας ἀρετὰς εἰςενῆν
κται, τίνι τε κρείττων ωτὶ των μετ αυτὸν ἀκμασάντων, καὶ πῆ καταδεέστερος, καὶ τί δεῖ λαμβάνειν παρ' αυτου, νυν ήδη πειρὶ Ῥοι λέγειν. 2. Καθαρός ἐστι την ἐρμηνείαν πάνυ, καὶ τῆς Ἀτικῆς γλώττqς ἄριστος κανων, ου τῆς αρχαίας, ἡ κεχρ αι ΠλEτων καὶ Θουκυδίδης, ἀλλο τῆς κατ ἐκεῖ νον τον χρόνον ἐπιχωριαζ Uqς, ῶς εστι τεκμήρασθαι τοῖς τε υνδοκίδου λόγοις και τοῖς Κριτίου και ἄλλοις συχνοῖς. κατὰ τουτο μεν dq τὸ μερος, γερ ἐστὶ πρῶτον καὶ κυριωτερον ἐν λόγοις, λεγω δὲ τὸ καθαρευειν τqν διάλεκτον, ουδεὶς των μεταγενεστερων αυ-
τὸν υπερεβάλετο ἀλλ' Oilδε μιμήσασθαι πολλοὶ δύναμιν εσχον, ὁτι μῆ μόνος νοκράτει. καθαριότατος δὴ των Hλων μετά γε Λυσίαν ἐν τοῖς ὀνόμασιν ουτος. ἔμοιγε δοκεῖ γενέσθαι ὁ ἀνήρ. . μίαν μεν δὴ ταύτγορετὴν αξίαν ζήλου καὶ μιμήσεως εὐρίσκω παρὰ τω ρή-
ρι' καὶ παρακελευσαίμην δν τοῖς βουλομένοις καθωρῶς γράφειν, ῆ καὶ λεγειν, ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα ποιεῖσθαι παράδειγμα ταυτqς τῆς Ορετῆς, 3. Ἐτεραν δέ, ουδὲν ἐλάττω ταυτης, ἐν πολλοὶ μὲν ἐζήλωσαν των κατὰ τὸν αυτὸν χρόνον ἀκμασάντων, ουδεὶς δὲ βεβαιότερον ἐπεδείξατο. τίς δ' εμιναυτq; ὴ διὰ των κυρίων τε καὶ κοινῶν καὶ ἐν μέσωκειμένων ὀνομάτων ἐκφέρουσα τα νοούμενα. φιστα γὰρ ἄν τις ευροι Αυσίαν τροπικὴ φθάσει χρησάμενον. καὶ Ουκ ἐπὶ τουτω μόνον ἐπαινεῖν ἄξιον ἀλλ' ὁτι και πεμοιττὰ καὶ σεμνὰ καὶ μεγάλα φαίνεσθαι τὰ πράγματα
ποιεῖ, τοις κοινοπατοις χρωμενος ονομασι, καὶ ποιηροι-
ς ουχ ὁπτομενος κατασκευῆς. τοῖς προτ-οις Ουχ
αμη ὴ δόξα ψw dux οὶ βουλόμενοι κόσμον τινὰ προγ
εῖναι τοῖς ὁλοις ἐξήλλαττον χιώτην, καὶ κατέφευγον ερ
22쪽
τυν ποιτικὴν φράσιν, μεταβολαις τε πολλαῖς χρώμενοι καὶ υπερβολαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τροπικαῖς ἰδέαις, ονομάτων τε γλωττηματικῶν καὶ ξενων χρησει, καὶ των ο εἰωθότων σχqματισμῶν τῆ διαλλαγῆ, καὶ τῆ αλλu και
τοiουτον ουδεν ῆσκ σεν ἐν γουν τοῖς σπου γραφο- μενοις δικανικοῖς καὶ συμβουλευτικοῖς λόγοις) ποιῆσαι πλὴν ει τι μικρον ἐν τοῖς πανηγυρικοῖς. περὶ γὰρ των ἐπεστολικῶν αυτου καὶ ἐταiqiκῶν καὶ των ἄλλων, ους μετὰ παιδιὰς εγραψεν, ουδὲν δέομαι λέγεtν. ομοίως δε τοῖς ἰδιώταις διαλέγε6θαι δοκῶν, πλεῖστον ὁσονιδιώτου διαφερει. καὶ ἐπεὶ ποιητὴς κράτιοτος λόγων, λελυμένης ἐκ μετρου λέξεως, idίαν τινὰ λόγων εὐρq-κὼς αρμονίαν, v τὰ ονόματα κοσμεῖ τε καὶ ρηύνει, μηδεν εχοντα Orκῶδες μηδε φορτικόν. ταύτqν δευτέραν τuν αρετὴν. κελεύω παρὰ του ρήτορος τούτου λαμβάνειν, ει τινες ἀξtουσι τον αυτὸν ἐκείνω diαλεγεσθαι τρόπον. ἐγένοντο μεν οὐν πολλοὶ τῆς προαιρέσεως ταυτης ζηλωταὶ συγγραφεῖς τε καὶ ρήτορες' ἔγγιστα δε αυτῆς μετὰ Λυσίαν rimaτο τῶν πρεσβυτερων νεος ἐπασκqσας Dοκράτqς καὶ ουκ δν ἔχοι τις εἰπεῖν, προσωτεθω τούτων .σκοπῶν, ετέρους θήτορας ἰσχυν καὶ δύναμιν τοσαύτην ἐν δνόμασι κυρίοις καὶ κοινοῖς ἀποδειξαμένους. . Tρίτην Ερετὴν ἀποφαίνομαι περὶ τον ἄνδρα τὴν σαφ νειαν, ου μύνον τqν ἐν τοῖς ὀνόμασιν, αλλὰ καὶ τὴν ἐν τοῖς πράγμασιν. ἔστι γάρ τις καὶ π2αὶ μα' i
τικὴ σαφήνεια, os πολλοῖς γνώριμος. τεκμαίρομαι M, οτι τῆς μεν Θουκυdίδου λεξεως κα ὶ Λημοσθένους, es δεινότατοι πρήγμοτα ἐξειπεῖν ἐγένοντο, πολλὰ δυςείκαστά ἐστιν ὐμῖν καὶ ασαφῆ καὶ δεόμενα ἐξqrq υ'ὴ οε Λυσίου λέξις ἄπασά ἐστι φανερὰ καὶ σαφὴς καὶ
τω πάνυ πόρρω δοκουντι πολιτικῶν ἀφεστάναι λόγων.
23쪽
Gτραπται δέ, εἴ τtς καὶ ἄλλος, κοὶ πεπύκνωται τοῖς νοήμασι. -ὶ τοσουτου δεῖ τῶν Ουκ circi: αίων τι λέ
24쪽
υπερ ων κατὰ τον οἰκεῖον διαλέξομαι καιρόν.
s. Ἐχει δε κῶ τρο ἐνόπειαν πολλ ν ὴ Λυσίου λέξις. αυτq δέ ἐστι δυναμίς τις υπὸ τὰς αἰοθιμεις ἄγουσα τὰ λεγόμενα γίνεται δε ἐκ τῆς των παρακολουθουντων λήψεως. ὁ δε προςέχων - διάνοιαν τοῖς Λυσίου λόγοις Ουχ ουτως εσται σκαιός, ῆ di ὁρεστος, η βραδὴς τον νουν, ος ουχ υπολγνψεται τὰ δοούμεναώς ri νόμενα ὁρῆν, καὶ ἄπερ παρο0σιν οις αν ὁ ρήτωρε dry προς. ποις ὁμιλεῖν. ἐπιγήσει τε Ουδεν εἰκός τοὐς μεν δν δρῆσαι sδοι, τοῖς δε παθεῖν, τοὐς δε διανο ροθῆναι, τοὐς δὲ εἰπεῖν.
z. Γράτιστος γὰρ δὴ πάντων ἐγένετο θροόρων τυ-
σιν ἀνθρωπων κατοπτευσαι, και τὰ προς φοντα ἐκάστοις
ουτε ἄψnis. τριῶν τε δντων, is οις και περὶ ἄτην Gρετῆν ταυτρο συμβέβγεν εἶναι, διανοίας τε καὶ λέξεως, καὶ τρίτης τῆς. συνθέσεως, ἐν ἄπασι τουτοις αυτὸν ἀποφαίνομαι κατορθουν. - γὰρ διανοουμέν ςμόνον ὐποτίθεται χροστὰ καὶ ἐπιεικῆ και μέτρια τοὐς λέγοντας, τε εικόνας εἶναι δοκεῖν των ηθῶν τοὐς λ ρους , αλλὰ καὶ τρο λέξιν α ὁδωσι τοῖς ῆθεσιν οἰκείαν I πέφυκεν αὐτὰ ἐαυτῶν κράτιστα δοχοῶσθαι τρο σα καὶ κυρίαν κH κοινὴν καὶ πῆσιν aνθρώποις συνθλσώτρο. ὁ γὰρ Θκος καὶ τὸ ξένον, καὶ τὸ ἐξ ἐπιτλὶδεύσεως
ἄπαν, ἀχθοποίσον. καὶ σDντίθη Τί γε αὐτὴν ὁπλῶς πάνυ καὶ μελῶς' ορῶν, ἔτι οὐκ ἐν τῆ περιόδει καιτοῖς ρυθμοῖς, ἀλλ' ἐν τῆ διαλελυμένρ λέξει γίνεται τὸ ηθος. καθόλω δέ, sνα καὶ περὶ ταύτqς ειπω τῆς αρετῆς, Οὐκ οἶδ' ει τις ἄλλος θ όρων των γε πῆ ὁμοία-τασκεπῆ χρησαμένων του λόγου, εἴτε qδιον συνέθροπεν, εἴτε πιθανώτερον. δοκεῖ μεν γὰρ ἀποίγω τις εἰναι καὶ ἀτεχνίτευτος ὁ τῆς αρμονίας αυτου χαρακτῆρ- και - οπιγίσαιμ δν, εἰ πῆσι τοῖς ἰδιώταις, sin dia'
25쪽
ροις δὲ καὶ των φιλολόγων, οσοι μὴ μεγάλας εχουσι τριβας περὶ λόγους, τοιαυτρο τινὰ παράσχει δόξαν, ὁτι ἀνεπιτηδεύτως και ου κατὰ τέχνqν, αυτομἄτως δέ πως καὶ ώς ἔτυχε συγκειται. ἔστι δε παντὸς μειλον ἔργου
τεχνικου κατεσκευασμένος' πεποίηται γὰρ -τω τολο τὸ μοίροον, καὶ δέδεται τὸ λελυμένον' και in αυτωτ' μο δοκεῖν δεινῶς κατεσκευάσθαι τὸ δεινὸν ἔχει. τθν ἀλήθειαν ουν τις ἐπιτοδευδεν, καὶ φυσεως μιμητὴς γίνεσθαι βουλόμενος οὐκ ῖν ἀμαρτάνοι τsi Λυσίου GD θέσει χρώμενος. ἐτέραν γὰρ ο- δν ευροι ταυτης ἀλγ
S. Oωμαι δε καὶ τὸ πρέπον ἔχειν τον ADM- λέξιν οὐδενὸς ηττον των αρχαίων ρqτόρων, κρατίστqναπασων ἀρετ ν καὶ τελειοτάτqν, ὁρων αὐτην πρός τετον χέγοντα καὶ πρὀς τους ακοωντας καὶ πρὸς τὸ πρῆγμα ἐν τουτοις γὰρ du και πρὸς ταλα το πρέπον) αρκούντως ηρμοσμένον. καὶ γὰρ. Ἱλικία καὶ γένει καὶ παιδεία καὶ ἐπιτνευματι καὶ βίω καὶ τοῖς Misi ἐν οἷς διαφέρει προςώπων τὰ πρό πα, τὰς οἰκείας ἀποδίδωσι φωνάς' πρός τε τον ακροατθν Ga μετθεῖται τὰ λεγόμενα οικείως, οὐ τον αὐτὸν τρόπον δικαστῆ τε καὶ ἐκκλησιαστῆ καὶ πανπορίζοντι διαλεγύμενος hur. διαφοράς τε αυτω λαμβάνοι κατὰ τὰς idέας των πραγμάτων ὴ λέξις. ἀρχομένω μεν γάρ ωτι κα νε γυῖα καὶ qθικq, diqr-μενω δε πιθανὴ καὶ ἀπερίεργος' ἀποδεlκνυντι δε οτροπυλη και πυκνή' αυξοντι δὲ καὶ παθ et νομ έ 3 σεμνῆ -ὶ δεθθινή' ἀνακεφαλι rei ηιέν ' de διαλελυμένο καὶ συντομος. Aqπτέον ὁε και τὸ πρέπον τῆς τάξεως παρὰ ΛυσίοN. - - 9. χτι γὰρ πιθανῆ καὶ mi στικὴ καὶ πολυ τὸ φυσαὸν υποφαίνουσα, καὶ πάνθ' ὁσα τῆς vota τρο ιδέας ἔχεται, πρῖς εἰδότας ουδὲν ἴσως δεῖ λέγεiv. δι ἄχλου γὰρ Pq τολο γε, καὶ οὐδείς ἐμιν, ο ις υνχὶ κεὰ πείρα και uκοὐ μαθὼν πολογεῖ πάντων ρ
26쪽
titie dixisset Gravi te, Euphileto, caussa interpello. Iniinicus no- ter, qui In illas dam uxores , tuam elimn constupravit, isolo est Eieti tosthenis ou drano Oee. Si ex ancilla tua opsonatrico viaesis Ox t. Graee. Sel. VA II. I
27쪽
tioneIn vocari posse, num Isic revera acciderit, quod lex intelligit Iocutione ἰπὶ δάμαοτι. Alibi enim Oxplicativum additiir ἐν γρο, et, si fides Luciano in Eun. u. -υξονι, Ii. e. lagii iis ipsis Solonis us. Itidus orationis notam hist ξ,. 30. erat ἐν αρθροις ἔχων r quod disertis' vectis ne is mi idem,' VII IOUIit Ir , enuntiare audeti Remuri 'inmen conclitin , do cmitavcritate vix dubitare licet, probabile rediat hominent ἐν ἔργφ d Prissio tun esse.
Πηὶ non αν ποιησαίμ , ω ανδρες, τους τμῆς ἐμοὶ δικαστὰς περὶ τούτου του πράγματος γενέσθαι, οἷοιπερ αν inis αυτοῖς, εἰ φε τοιαυτα
In hac orivione Binkeriis varietatem o quinque codd. notavie
I. εἰ ητε τοιαυτα πεπονθότεςJ Quod Reiskius sine Iibris dodorat:
ε τε, id Be ciceriis it uomitu libromnia auctoritate retintiit. Emit lenanti timuinI lectionem revocavi, 'umn tuentur libri opti tui. Nam uilosoίπερ αν ex antecedente γενεσθαι supPlendum ἐγένεσθε, eui Pe
28쪽
τὰς ζqμως μικρὰς ήγοῖσθε. καὶ ταλα -κ αν ειq 2 μόνον παρ ' νμῖν ουτως ἐγνωσμένα, ἀλλ' εν ὁπέορτιι Ἐλλίδι. περι τούτου γὰρ μόνου του αδικήματος και ἐν δqμοκρατία καὶ ολιγαρχία ὴ G ὐ τιμωρία ταῖς ἀσθἘνεστάτως πρὸς τοὐς τὰ μεγιστα δυναμε
vium apte respondet εὶ ητε - πεπονθότες. In utroqwe nutem men tiro proprius est in hac constructi0ne in litauivus , quoniana ponitur res, q Ille nec est nec erit. In Seqo Fero εἰ - ἔχοιτε recte ad- . Ilusetur optativus, quuna Serario Sisi ila re , NIam DIutor FCI esse vel .
- μακρὰς i quod ex Stepliani mriectura prolaetum est, nunc cons Inavit O. Ceteri codd. μακράς. Quod quutu prurimi optiinivi Co ld. ymniter teneant, possit sorsitati sic intelligi; , Opiniuremini
2. και ἐν δημοκρατία καὶ oλιγαρχία J Auger de comectum addidit ἐν ante ολιγαρχία; nec potest negari raro Post καὶ - καί Pra positionem in altero membro Omitti, nec Dran OnsisSmu esse in no-
2. καὶ ἐν δημοκρατία καὶ Οχι- nsum copiosius liniistravit Jonn-γαρχία J qinta apti l Graecos δη- nes Lumc in Annotationibus ad
Iitina iuro seu censu, etiam sa- τοῖς ἀσθενpστάτοrςJ υσθενής etionis opunis ot potentia nil sum- et ἀσθένεια interdui 1 absolut IInaIn remiIn iti in iniurii 1 lan ad- interiinin II uo χοημασιν iiiii spirare queant, ceteri excludan sin ili aliqtio vocatullo de pau-tiir), non ἀριστοκρατίαν, ην Σω- P e r in te, at δυνασθαε et μνα- κράτης ἐνευιζεν εἷναι την πολι- τός eadunt ratinno de divitias. τείαν, ἐν y ἐκ των τα νόμιμα Cf. Vn Icho II aer ad IIerodoti ἐπιτελούντων αἱ ἀρrαι καθί III. 51. P . στανται. Xeno PII. Mem. IV. 6, o12. m ne non Onanil iis on nino ταυτην την vβρινJ Res non- tribuet,ai idein, sed sin3ulis id, dum ilisertis Vor 3is in oration quo digni essent, optimis itio et expressa est; hignificata illa in virilito civili praestantissimis situ - Πbello , qui ni te orationem , mos in reptiblica honores. Grram habendam Praelegebatur. oorium de hac re rationem et
29쪽
s να. ἐγὼ γάρ, o ἄνορες, ἐπειδὴ εdοξε μοι γῆμαι καὶ
stra somnulli usquam animadverti. Qui possunt m I la niserri Ioci ad tuendam lilii omina lectionein, Iii sunt. πρὸς Σίμ. g. M. P. Ita. a. R. ἐν ω καὶ περὶ τῆς πατρίδος καὶ τῆς Ουσίας ἐμαυtos ὰπάσης κινδυνεύω. .κατ' Ἀγορ. g. 11. καὶ δια τον πόλεμον καὶ α κακά. περὶ δημ. T. N. αδ. ἐπίλ. g. 6. καὶ δια τορος προγόνους καὶ αυτόν, ubi ReisHiis vult καὶ δι αυτόν. S. IJ. p. 606. R. καλἐ.
εἶναι τhν ἐπίδειιιν καὶ πρὸς τους πολίταs καὶ τοὐς ξένους. a. περὶ μεν ουν τοὐ μεγέθους τῆς ζημίαςJ Reis silis pro τῆς ζη
I. oli ech vit mi niel Mitu Eclog.. 70. θυγατέρα διεφθαρμένην alaenius in Aesellino c. Tina. c.
30쪽
s - II DE CAEDE ERATOSTHENIS. G