Lysiae orationes selectae commentariis in usum scholarum instructae a Io. Henr. Bremi

41쪽

πεο ἀποκτείνειν ε στιν, ἐν τοῖς αυτοῖς ἐνέχεοθαι.

γλως, sa cu'd9Gε τοὐς βιαζομένους ἐλάττονος ζωίας ἀξίους δεγήσατο εἶναι ῆ τοὐς πείθοντας. τῶν μεν γὰρ θύνατον κατέγνω, τοῖς δὲ διπλῆν ωοίρσε τ4ν βλή-33 β qm ηγούμενος τοὐς μεν διαπραττομενους βία ἡ των piuσθέντων μιοεῖσθαι, τοὐς δὲ πείσασας oimo αυτῶν τὰς ψυχὰς διαφθείρειν, ω οἰκειοτέρας αυτοῖς ποιεῖν τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκαg ῆ τοῖς ἀνδράσι, κH

κῆσαν De ἐκείνοις την οἰκίαν γεγονέναι, καὶ τοὐς παῖδας αδήλους ειναι οποτεθων m7χάνουσιν οντες, τῶν

ἀνδρῶν ὴ τῶν μοιχῶν. ἀνθ ων ὁ τον νόμον τιθεὶς 34 θύνειον αυτοῖς ἐποίθσε τρο ζζμίαν. ου τοίνυν, orηνδρες, οἱ μεν νόμοι - μόνον ἀπεγνωκότες εἰσὶ μηἀδικεῖν, ἀλλα καὶ κελελευκότες ταυτρο τρο δίκρο λαμ-

ὁ μὲν δὴ τον νόμον τιbεις Ου- τως. ib. l. s. ss. την μεν oh ποος ηγορίαν τοὐ πάθους Thν αυτην ἐποιήσατο - - ῆνπερ o τον νόμον τιθείς. 1. m. s. θεωργὶ-σατε, ως καλῶς καὶ σφόδρ' ευ- σεβῶς lenκεν ὀ τιθεὶς τον νεμον.

42쪽

DE CAEDE ERATOSTHENIS.

βύνειν ἐν et μῖν δ' ποτερον χρὴ τούτους ἰσχυ--ο ς ῆ μηδενὸς ἀξιους εἰναι. ἐγὼ μεν γὰρ οἶμαι κά- 35

σας τὰς πόλεις διὰ τοίτο τους νόμους τίθεσθαι, ἔν περιών ον πραγμάτων ἀπορῶμεν, παρὰ τούτους θόντες σκεψιόμεθα, ο ri ημεν ποι εον ἐστίν. οἶτοι τοίνυν περὶ των τοιούτων τοῖς ἀδικουμένοις τοιαυτροὐίκqν λαμβάνειν παρακελευονται. o. ρμῆς ἀξιῶ την 36αυτὴν γνώμην εχειν' εἰ δε μῆ, τοιαυτον ἄδειαν τοῖς μοιχοῖς ποι μετε, ώς καὶ τους κλέπτας ἐπαρεῖτε φάσκειν μοιχοὐς εἰναι, ευ εἰδότας, ὁτι, ἐὰν ταυτρο τqνaἰτίαν περὶ ἐαυτῶν λεχωσι, καὶ ἐπὶ του- φάσκω0ινεις τὰς ἀλλοτρίας οἰκίας εἰςtέναι, ουδεις amῶν ἄψεται. πάντες γὰ2 εἴσονται, ὁτι τους μεν νόμους τῆς μοιχείας χαίρειν ἐἄν. δεῖ, την δε ψῆφον τqν νμετεραν δεδιεναι. ainst γάρ ωτι πάντων των ἐν τῆ πό- χει κυριωτάτq. σκέψαUθε sis J, ῶ ἄνδρες. κατqγο- 3τροὐσυ γάρ μου, . ος ἐγὼ τqν θεράπαιν ν ἐν ἐκείνρτῆ ὴμερα μετελθεῖν ἐκελευσα τον νεανίσκον. ἐγὼ δε, ὼ ἄνδρες, δίκαιον μεν δε ποιεῖν ὴrονμVν, cui νιοsν τρόπω τον τύν γυναῖκα τῆν ἐμὴν di αφθείραντα λαμβάνων. εἰ μεν-λόλτων ε qμενων, εὐγου dε μVδε-- 38νὸς γεγενημένου μετελθεῖν ἐκέλευον ἐκεῖνον, - δίκουν ἄν εἰ δε ὐδq πάντων διαπεπραγ μενων, και πολλάκις εἰςεληλυθότος εἰς τὴν οἰκίαν τὴν Ῥῆν, οτινιουν τρόπω ἐλάμβανον αυτόν, σωφρονεῖν tu αυτὸν ηγού- μγ. σκέψασθε δε, ῆτι καὶ ταυτα ψεύδονται 39

δίως δὲ ἔκ τῶνδε γνώσεσθε. ἐμοὶ γὰρ, ὼ ἄνδρες, υπερ καὶ προτερον εἰποπι φίλος A. Σώστρατος εοὶ

M. Σκέψασθε si 'I Particulam, qnam vir doctris amul Siniterunt

δίκαιον μὲνJ Sic Hetaeriit ex viatiior codd. pro vulgato ἐμέ. 1 svulgari res a Iam II ei nil orsitas ad Plat. Pliae son. g. g. monuit,

43쪽

LYSIAE ORATIO

Oέκε ς διοκεψενος απαντὶ σας ἐξ αγρου περὶ ἰλίου δυσμὰς συνεδείπνει , καὶ ἐπειδὴ καλῶς εἰ χεν αυτω, o Diὼν Αχετο. καίτοι πρῶτον μεν, ω ανδρες, ἐ-

μὴδ γε, ὁτι, ει ἐν ἐκείνu τῆ νυκτὶ ἐγω ἐπεβούλευον

Ἐρατοσθένει, πότερον ην μοι κρεῖττον αυτω ἐτέρωθι δεiπνεῖν, ὴ τον συνδειπνήσοντά μοι εἰςαγαγεῖν. ουτω γὰ2αν ἡττον ἐτόλμqσεν ἐκεῖνος εἰςελθεῖν εις τύν οικίαν. εἶτα δοκῶ civ υμῖν τον συνδειπνουντα ἀφεις μόνος καταλειφθῆναι καὶ εογος γενέ-αι, ὴ κελεύειν ἐκελδI νον μενειν, ἴνα μετ ἐμου τον μοιχὸν ἐτιμωρεῖτος επειτα, ο ανδρες, ουκ αν δοκῶ νμῖν τοῖς ἐπιτηδείοις μεθ' si μέραν παραγγεῖλαι, καὶ κελευσαι αυτους συλλεγῆναι

εἰς οἰκίαν των φίλων των ἐγγυτάτω, μὰλλον ῆ ἐπειδὰτόχ90τα ίωόμην, τῆς νυκτὸς περιτρέχειν, Ουκ εἰδὼς,

δειν, Ουκ αν δοκῶ et μῖν καὶ θεραποντας παρασκευάσα

δε παρ υμῖν αυτοῖς ουτως περὶ τούτου του πράγματος, τουντες, εἴ τις ἐμοὶ καὶ Ἐρατοσθένει εχ 'ρα πωπο- τε γεγένqται πλῆν ταύτqς. ουδεμίαν γὰρ ευρήσετε.

44쪽

τε γὰρ συκοροντῶν γραφάς με ἐγρήψατο, ουτε ἔκ- - βάλλειν ἐκ τῆς πόλεως ἐπεχείργεν ουτε Mίας dis ἐδικάζετο, ουτε συνίδει κακὸν οDdis, ο ἐγὼ δεδιὼς μή τις πDst αι ἐπεθυμονν αυτον ἀπολεσαι. ουτε, εἰ

σθαι' ἔνιοι γὰρ τοιουτων πραγμάτων ενεκεν θίνα- τον ἀλλλμοις is βουλευοτοι. τοσουτου τοίνυν δεῖ δ5

γονέναι, λτε ονοὲ ἐωρακὼς ἰν τον ἄνθρωπον πώ σε πλῆν ἐν ἐκείνρ τῆ ν τί. τί ἀν οὐν βουλόμενος ἐγὼ τοiουτον κίνδυνον ἐκινδυνευον, εἰ μὴ τὸ με-γi ον των ωικωάτων ην - αντον ήδικγένος ς ἔπειτα παρακαλέσας αυτὸς μάρτυρας χισέβοam, ἐξόν μοι, εἴπερ αδίκως ἐπεθυμουν αυτον ἀπολέσαι, μηδε- να μοι τούτων συαιδέναις Ἐγὼ μεν ο ,-oa ἄνδρες, τουκ M.ν υπερ ἐμαυτου νομίζω ταυτην γενεσθαι τqν τιμωρίαν, ἀλλ' υπὲρ τῆς πόλεως ἀπάσης. οἱ γὰρ τοιαυτα πράττοντες, ὁρωιτες, οια τὰ ἄθλα πρώκειταιτο ν τοιουτων ὁμα-γάμων, ἰττον εἰς τοὐς ἄλλονς ἐξαμαρτήσονται, ἐὰν καὶ υμῆς ὁρῶσι τuν αὶ τὴν Πώμην ἔχοντας. εἰ oὲ μή, πολὐ κάλλιον τοὐς μεν κει- δὴ μένους νόμως ἐξαλεῖψαι, ἐτέρους δε θεῖναι, olairagτοῖς μεν φυλάττοντας τὰς ἐαυτῶν γυναῖκας ταῖς ζ

45쪽

LΥSIAE DEFENSIO

Apologia est περὶ τραύματος ἐκ προνοίας. Παῖμα ἐκ προδνοίας ilicoluitur militis eo consilio inflictuin, It vulneretillis prciret. Παύματος periplirasin Iliine uua κατ υνδοκ. S. 15. p. 212. ῖν μεν τις ἀνδρος σῶμα τρώση, κεφαλην η πρόςωπον η χειρας η πύ- δας. Ad notionein ἐκ προνοίας euan, oui vulneInvisit, voluisse interiicere, putet ex Iluius orationis g. 4 . Εjus nodi τραυμα purerat φόνω, et qui erat lituus crin inia acclinatus, nil eosderm Iudicca luidui:eliatur, ad ei ias qlia medem clynn iserat, et convictus iasit an mippliciis tenestatur. Γραται περὶ τραυματος, ut do γραφαῖς περορα φόνου jaan in prooemio antecedentis orationis viilinius, ad βασιλεα ἄρχοντα deseret antur, a quo Priiecognitione Iiuisita, in δοῦ illiclinii adducet tintiar, et qtiideiu haec τραsματος ἐκ προνοίας - εἰς τqν βουλην την ἐν Ἀρείω πάγω. IIine allocutio itidicum in hac orit-

ταις ζομίαις ζημιώσουσιJ In- tibi Graioci risurpant μεν - δε,

est onapliasis in ταῖς ζημίαις tum priore particula orarissa, ulteri Hain Plurilli, turn in nreticillo, ni menali mirri R in ciere solem non opus sit ivldi ἐσχάταις vel per q ti uim i a nae Ii; de quo ino-uεγίσταις. o nuit Ilo in dors. ad Plui. GOG

46쪽

ADVERSUS SIMONEM.

47쪽

τω μέγαν καὶ σεμνὸν ὁρκον διομοσάμενον εἰς υμῆς Ω-2 θεῖν. εἰ μὲν ουν ἄλλοι τινὲς Φελλον πεs ἐμου διαγνι

Variantes Iectiones etiam in Ilae oratione ex quinque cossit. n istas inveni. .

I. εἰς τοσουτο τόλμης J ne erras scripsit τοσουτο pro vulγλτοσουτον ex trilnis codd. Si ad usum Lysiae nitendamus, paucissimis Iocis exceptis, tilia pie legitur neutrum τοσουτον. virili 3 vaodu. sernet pro vulgato τοσosro ex optirno C. recepit τοσουτον κατ Αλκ. A. 2. p. 517. It. εἰς τοσουτον κακίας. κατ 'Aνδ. g. s. p. 202. R., ubi in omnibus edd. legitur εἰς τοσουτο δὲ τόλμης, duo Hetaeri MXIiabent τοσουτον. t h. g. m. p. 230. ulu in ceteris editionilnis legitur εἰς τοσουτον δε ἀναισχυντίας, Belaea us nulla notata varietato ScripSit τοσουτο. Inlaa g. 34. recte retinuit εἰς τοσουτον ἀμαθίας, Ψ1-MPIam τοσουτο habeant iidem tres libri.

Iata, non quae hona rius spectat, sed personitru. NonnunMPI III, UUIInvia raruis, etiam in citussis ii blicis adliilbetur, scd senapero crirnine in personaria conrini so. Vocabuliaria, mi ut in cati sis privatis Idiellurn in licat onitris generis criniina coInplecte

terra, est ληξις. Ahξιν et εγκλημα ποιεῖσθαι est piirrasis propria de eo, oui descrt. accusatione n. Cf. der AttiSclio Process. P. 594.

ουτω μέγαν καὶ σεμνὸν ὁρκον διομοσάμενονJ inoμνυναι Propriσεltiplex eomplectitur j Iriuranduna,

Anucii l. p. 409. I. 13. διωμοσία ὀὲκατέρωθεν γινόμενος ὁρκος υπὸ των διαδικαζομένων i. e. των φόνου αγῶνα διωκόντων η φευγὸντωπι, του μὲν, ὼς πράξαντα διώκει, του δὲ, ώς Ουκ ἔπραξεν.

υπὲρ ovδενὸς ἄλλου , στὰς ἐπὶτων τομίων κάπρου καὶ κριου καὶ ταύρου καὶ τούκων ἐσφαγμένων τή ων δει καὶ ἐν αἷς ημ ραις καθήκει, ἄπε καὶ ἐκ του, χρόνου καὶ is των μεταδειριω- μενων απαν, ρσον ἔσθ' ὁσιον, πεπρῶχθαι.

B a st i u s ad Gregor. Gr. P. 46-n ' oratoribus Graecis utriun MIe usitiitutu esse et ἐλθεῖν εἰς τὰ δικαστηριον et εἰςελ θεῖν εἰς τὁδικ. Den ostia. κατὰ 'Aφοβου

p. 813. εἰς ae vμῶς τους Ovδεντων ημετέρων ακριβῶς ἐπισταμένους ἐλήλυθεν. Inmi υπὲρ Πολυστρ. S. 14. P. MI. ἐλθὼν

48쪽

σεσθαι, σφοδρα δν ἐφοβουμqν τον κίνδυνον, ὁρων, ὁτt καὶ παρασκευαὶ καὶ τοαι ἐνίοτε τοhαυται γίνονται, ὼπε πολλὰ και παρὰ γνώμVν ἀποβαίνειν τοῖς κινδυνευ- ουσιν , εις υμῆς δ' εἰςελθών,l ἐλπίζω των δι- γαίων τευξεσθαι. μάλιστα 6' αγανακτῶ, o βουλή, οτιπερι των Ῥαυμάτων εἰπειν ἀναγκασθῆ μαι προς et μῆς,

υπερ ῶν ἐγὼ αωχυνόμενος, εἰ μέλλοιεν πολλοί μοι συνείσεσθαι, ὴνεσχόμην αδικουμενος. ἐπειδὴ δε Σίμων με εἰς τοιαύτqν ανάγροθν κατέGτqσεν, ούδεν ἀποκρυψά- μενος, ὁπαντα διηγήσομαι προς υμῆς τὰ πεπραγμένα. d 6, ιέ, o βουλή, εἰ μεν adικῶ, μηδεμιῆς UUIrrois Vς τυγχάνειν ἐὰν θε περι τούτων axodείξω, ῶς οὐκ ἔνοχός εἰμι οἷς Σίμων ὁιωμόσατο, ἄλλως di υμῖν φαίνωμαι παρὰ τqν θλικίαν τqν ἐμαυτου ἀνορούτερον προς τομειούκιον διατεθείς, αἰτουμὰι υμῆς μηδέν με χεδωνομίζειν εἰδότας, ὁτι ἐπιθυμῆσαι μεν Dasi ν ἀνθρ63- ποις ενεστιν, οὐτος δε βελτιστος δν εἰη καὶ σωφρονέστατος, ὁ ις κοσμιώτατα τὰς συμφορὰς φέρειν δυνα-ται. οἷς ἄπασιν ἐμποδὼν ἐμοὶ γεγέν αι Σίμων ου-

εἰς τὸ βουλευτήοιον. g. 16. p. 6 9. εχελθὼν εἰς το βουλευτήριον,

P. 27. 3. περὶ των τραυμάτωνJ Ar-

freMionterii luinis i inporis in hoc et silui liliiis usti III esse dor Iu

49쪽

LYSIAE DEFENSIO

5 τος, ως ἐγὼ et uis ἐπιδείξω. Nμεῖς γὰρ ἐπεθυμήσαμεν, ω βουλή, Θεοδότου, Πλαταῖκου μειρακίου καὶ ἐγὼ

50쪽

πρεποντα ξύται τὰ πεπραγμενα, ἐμου δε πολλοὶ καταγελάσονται τot αὐτα πάσχοντος των φθονεῖν εἰθι